There is much more to the oil curse

There is much more to the oil curse than just big states and apathetic
citizens. Oil states are not merely big—they are heavily centralized too,
since oil wealth accrues to the central state. They are usually also intensely
policed, since there is plenty of money to lavish on a huge and
active state-security apparatus. They are profoundly corrupt, because
the money pours into central-state coffers as rents, and it is really “nobody’s
money” (certainly no one’s tax money), so it is—in a warped
normative sense—“free” for the taking. In these systems, the state is
large, centralized, and repressive.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีมากไปแช่งน้ำมัน กว่าอเมริกาเพียงใหญ่ และเกิดประชาชน ไม่เพียงใหญ่น้ำมันอเมริกา — พวกเขาเป็นอย่างมากส่วนกลางมากเกินไปเนื่องจากน้ำมันให้เลือกมากมาย accrues รัฐกลาง พวกเขามักยังความpoliced เนื่องจากไม่มีเงินจะฟุ่มเฟือยในมากมาย และเครื่องมือสถานะความปลอดภัยที่ใช้งานอยู่ จะเสียหายซึ้ง เพราะเงิน pours เป็นกลางสถานะเงินกองทุนเป็นค่าเช่า และเป็นจริง "ไม่มีใครเป็นเงิน" (แน่นอนไม่ภาษีเงิน), มี — ในเป็น warpedรู้สึก normative — "ฟรี" สำหรับการดำเนินการ ในระบบเหล่านี้ เป็นของรัฐขนาดใหญ่ ส่วนกลาง และอดกลั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีมากขึ้นที่จะสาปแช่งน้ำมันมากกว่าเพียงแค่รัฐขนาดใหญ่และไม่แยแสประชาชน
รัฐน้ำมันไม่ได้เป็นเพียงการใหญ่พวกเขาจะรวมศูนย์อย่างหนักเกินไปเนื่องจากความมั่งคั่งน้ำมันคงค้างกับรัฐส่วนกลาง พวกเขามักจะยังเข้มข้นจับตาดูเนื่องจากมีเงินมากมายที่จะฟุ่มเฟือยในขนาดใหญ่และอุปกรณ์ที่ใช้งานของรัฐการรักษาความปลอดภัย พวกเขามีความเสียหายอย่างสุดซึ้งเพราะเงินที่เทลงไปในกองทุนกลางของรัฐที่เป็นค่าเช่าและเป็นจริง"ไม่มีใครเงิน" (แน่นอนไม่มีเงินภาษีของคน) ดังนั้นจึงเป็น-ในเหยเกกฎเกณฑ์sense- "ฟรี" สำหรับการถ่าย ในระบบเหล่านี้รัฐเป็นขนาดใหญ่จากส่วนกลางและปราบปราม