Surgically treated hydrocephalus in

Surgically treated hydrocephalus in patients with little or no evidence of irreversible brain damage has a survival rate of about 90%, with most deaths occurring within the first year of treatment. Those with poor outcomes included children shunted for posthemorrhagic hydrocephalus or meningitis, with 40% and 30%, respectively, showing mental disability (Kestle, 2003). Of the surviving children, approximately two thirds are intellectually normal. The presence of additional medical problems in infancy, including ocular defects, is the most significant variable associated with a high likelihood of mental retardation. Most children who require shunting must depend on the shunt for the remainder of their life. In one study 80% of those shunted as children who had the shunt removed or discontinued had stable ventricles yet increased ICP (Kestle, 2003).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Hydrocephalus บำบัดผ่าตัดในผู้ป่วยที่มีน้อย หรือไม่มีหลักฐานของสมองให้มีอัตรารอดตายประมาณ 90% มีการเสียชีวิตส่วนใหญ่ที่เกิดขึ้นภายในปีแรกของการรักษา มีเด็กไม่ดีผลรวม shunted posthemorrhagic hydrocephalus หรือเยื่อหุ้มสมองอักเสบ 40% และ 30% ตามลำดับ แสดงจิตพิการ (Kestle, 2003) เด็กรอดตาย ประมาณสองในสามมีสติปัญญาปกติ ของปัญหาทางการแพทย์เพิ่มเติมในตราสินค้า รวมแนวข้อบกพร่อง มีตัวแปรที่สำคัญที่เกี่ยวข้องกับความเป็นไปได้สูงของปัญญา เด็กส่วนใหญ่ต้อง shunting ต้องขึ้นอยู่กับทางเชื่อมโพรงส่วนที่เหลือของชีวิตของพวกเขา ในหนึ่งการศึกษา 80% ของ shunted เป็นเด็กที่มีทางเชื่อมโพรงเอา หรือยกเลิก มีเสถียรภาพ ventricles ยังเพิ่ม ICP (Kestle, 2003)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

hydrocephalus ได้รับการรักษาผ่าตัดในผู้ป่วยที่มีหลักฐานเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีความเสียหายของสมองกลับไม่ได้มีอัตราการอยู่รอดของประมาณ 90% ที่มีการเสียชีวิตมากที่สุดที่เกิดขึ้นภายในปีแรกของการรักษา ผู้ที่มีผลที่ไม่ดีรวมถึงเด็กที่ย้ายเพื่อ hydrocephalus posthemorrhagic หรือเยื่อหุ้มสมองอักเสบที่มี 40% และ 30% ตามลำดับแสดงให้เห็นพิการทางจิต (Kestle, 2003) ของเด็กที่รอดตายประมาณสองในสามมีสติปัญญาปกติ การแสดงตนของปัญหาทางการแพทย์เพิ่มเติมในวัยเด็กรวมทั้งข้อบกพร่องที่เกี่ยวกับตาเป็นตัวแปรที่สำคัญที่สุดที่เกี่ยวข้องกับความน่าจะเป็นสูงของปัญญาอ่อน เด็กส่วนใหญ่ที่ต้องการการแบ่งจะต้องขึ้นอยู่กับการแบ่งเวลาที่เหลือของชีวิตของพวกเขา ในการศึกษา 80% ของผู้ที่ย้ายเป็นเด็กที่ได้แบ่งออกหรือยกเลิกมีโพรงยังคงเพิ่มขึ้น ICP (Kestle, 2003)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การผ่าตัดรักษาภาวะน้ำคั่งในสมองในผู้ป่วยที่มีหลักฐานเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลยความเสียหายสมองกลับไม่ได้มีอัตรารอดประมาณ 90% ส่วนผู้เสียชีวิตที่เกิดขึ้นภายในปีแรกของการรักษา ผู้ที่มีผลไม่ดีรวมเด็ก shunted สำหรับ posthemorrhagic hydrocephalus หรือเยื่อหุ้มสมองอักเสบ โดย 40% และ 30% ตามลำดับ แสดงความพิการทางจิต ( kestle , 2003 ) ของหญิงเด็กประมาณสองในสามจะมีสติปัญญาปกติ สถานะของปัญหาทางการแพทย์เพิ่มเติมในวัยทารก รวมทั้งตาบกพร่อง คือตัวแปรที่สำคัญที่สุดที่เกี่ยวข้องกับความน่าจะเป็นสูงของปัญญาอ่อน ส่วนใหญ่เด็กที่ต้องแบ่งต้องขึ้นอยู่กับชั้นสำหรับส่วนที่เหลือของชีวิตของพวกเขาในการศึกษาหนึ่งที่ 80 % ของผู้ที่ shunted เป็นเด็กมี shunt ลบหรือยกเลิกได้มั่นคงมากขึ้น ยังเพิ่ม ICP ( kestle , 2003 )