“Let me be,” Varma begged, turning

“Let me be,” Varma begged, turning his face away from the pills on the outstretched hand. “Let me die. It would be better. I do not want to live only to eat your medicines.”
“Papa, be reasonable.”
“I leave that to you,” the father cried with sudden spirit. “Leave me alone, let me die now, I cannot live like this.”
“Lying all day on his pillows, fed every few hours by his daughter-in-law’s own hand, visited by every member of his family daily—and then he says he does not want to live ‘like this,’” Rakesh was heard to say, laughing, to someone outside the door.
“Deprived of food,” screamed the old man on the bed, “his wishes ignored, taunted by his daughter-in-law, laughed at by his grandchildren—that is how I live.” But he was very old and weak and all anyone heard was an incoherent croak, some expressive grunts and cries of genuine pain. Only once, when old Bhatia had come to see him and they sat together under the temple tree, they heard him cry, “God is calling me—and they won’t let me go.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ผมจะ Varma ขอร้อง เปิดใบหน้าของเขาจากยาคง outstretched "ปล่อยให้ฉันตาย มันจะดีกว่า ไม่อยากจะอยู่เฉพาะกับกินยาของคุณ""ปาป้า มีเหตุมีผล""ฝากที่ให้คุณ พ่อร้อง ด้วยจิตวิญญาณอย่างฉับพลัน "ปล่อยฉันตามลำพัง ให้ฉันตายตอนนี้ ฉันไม่อยู่เช่นนี้""นอนตลอดทั้งวันเขาหมอน เลี้ยงทุกสอง-สามชั่วโมงมือลูกสาว-ในกฎหมายของตัวเอง เยี่ยมชม โดยทุกคนในครอบครัวทุกวัน – แล้ว เขากล่าวว่า เขาไม่ต้องการ 'เช่นนี้ " ราเกได้ยินว่า หัวเราะ กับบุคคลภายนอกประตู"ปราศอาหาร กรีดร้องคนบนเตียง, " ความปรารถนาของเขาละเว้น ปะทะ โดยสะใภ้ หัวเราะที่ โดยบุตรหลานของเขา — ก็ว่าฉันอยู่ " แต่กำลังอ่อนแอ และเก่ามาก และทุกคนได้ยิน คำ croak การไม่ติดต่อกัน บาง grunts แสดงออกร้องแสดงความเจ็บปวดของแท้ เพียงครั้งเดียว Bhatia เก่าได้มาหาเขา และพวกเขานั่งกันใต้วัด จะได้ยินเขาร้อง, "พระเจ้าจะเรียกฉัน — และพวกเขาจะไม่ให้ฉันไป"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ให้ฉันเป็น" วาร์ขอร้องให้เปลี่ยนใบหน้าของเขาออกไปจากยาในมือที่ยื่นออกมา "ให้ฉันตาย มันจะดีกว่า ฉันไม่ต้องการที่จะมีชีวิตอยู่เท่านั้นที่จะกินยาของคุณ. "
"พ่อจะเหมาะสม."
"ผมออกจากที่อยู่กับคุณ" พ่อร้องไห้ด้วยจิตวิญญาณอย่างฉับพลัน "ปล่อยฉันอยู่คนเดียวให้ฉันตายตอนนี้ผมไม่สามารถมีชีวิตอยู่เช่นนี้."
"โกหกทุกวันบนหมอนของเขาได้รับอาหารทุกไม่กี่ชั่วโมงโดยลูกสาวของกฎหมายในมือของตัวเองของเขาเข้าชมโดยสมาชิกคนหนึ่งของครอบครัวของเขาในชีวิตประจำวันและแล้วทุก เขาบอกว่าเขาไม่ต้องการที่จะมีชีวิตอยู่ 'เช่นนี้' "Rakesh ก็ได้ยินเสียงพูดหัวเราะกับคนที่อยู่นอกประตู.
"ปราศจากอาหาร" กรีดร้องชายชราบนเตียง "ความปรารถนาของเขาละเลยโดยล้อเลียนของเขา ลูกสาวของกฎหมายหัวเราะเยาะเขาโดยลูกหลานที่เป็นวิธีการที่ฉันมีชีวิตอยู่. "แต่เขาก็เก่ามากและอ่อนแอและทุกคนที่ได้ยินก็บ่นไม่ต่อเนื่องกันบางคำรามแสดงออกและเสียงร้องของความเจ็บปวดของแท้ เพียงครั้งเดียวเมื่อเก่า Bhatia ได้มาจะเห็นเขาและพวกเขาก็นั่งอยู่ด้วยกันที่ใต้ต้นพระวิหารที่พวกเขาได้ยินเขาร้องไห้ "พระเจ้าจะเรียกฉันและพวกเขาจะไม่ให้ฉันไป."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ให้ฉันเป็น " Varma ขอร้องเปลี่ยนใบหน้าของเขาห่างจากยาในมือยื่นออกมา . " ให้ฉันตาย มันคงจะดีกว่า ผมไม่อยากมีชีวิตอยู่เพียงทานยาของคุณ . "
" พ่อ สมราคา "
" ผมให้คุณ " พ่อร้องไห้กับฉับพลันวิญญาณ " อย่ามายุ่งกับฉัน ปล่อยให้ฉันตายตอนนี้ ผมไม่สามารถอยู่แบบนี้ "
" นอนทั้งวันบนหมอนของเขากินทุก 2-3 ชั่วโมงโดยลูกสะใภ้เข้ามือเอง โดยสมาชิกทุกคนในครอบครัวของเขาทุกวัน และเขาก็บอกว่าเขาไม่อยากจะอยู่แบบนี้ " ราเกซ ได้ยินที่พูด หัวเราะ คนที่อยู่นอกประตู .
" เปลื้องอาหาร " ร้องผู้ชายบนเตียง " เขาต้องการละเว้น เยาะเย้ย ลูกสะใภ้ หัวเราะ โดยหลานของเขา นั่นคือวิธีที่ฉันอาศัยอยู่" แต่เขาก็เก่ามาก อ่อนแอ และทุกคนได้ยินคือ . . . . . แบบ บางคนแสดงออกและร้องไห้ เจ็บแท้ เพียงครั้งเดียว เมื่อเก่าบัดติยาเขามาพบเขาและพวกเขานั่งกันใต้ต้นไม้ที่วัด พวกเขาได้ยินเขาร้องไห้ " พระเจ้าเรียกฉันและพวกเขาจะไม่ให้ไป "