A technique is described for measur

A technique is described for measuring the metabolic response of seagrasses to different light
intensities and water temperatures in the laboratory. The observed depth distribution of the seagrass
species can be related to their light requirements and metabolic rates. The photosynthetic efficiency
and maximum photosynthetic rates of Amphibolis griffithii (Black) den Hartog were significantly
higher than those of Posidonia sinuosa Cambridge & Kuo and Posidonia australis Hook.f.
The optimum temperature range for net photosynthesis of Posidonia sinuosa was 18-23°C and
photoinhibition occurred at relatively low temperature and high light intensity. Maximum gross
photosynthetic rates of P. sinuosa in an attenuated light regime simulating that experienced by plants
in the field were higher than in a uniform light field. The respiration rates of the leaves were four to
seven times higher than those of the root/rhizome component in the Posidonia species. There was no
evidence for physiological adaptation to low light environments, using P. sinuosa from different
depths and with different epiphyte loadings.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อธิบายเทคนิคการวัดการตอบสนองที่เผาผลาญของ seagrasses แสงแตกต่างกันปลดปล่อยก๊าซและอุณหภูมิน้ำในห้องปฏิบัติการ กระจายความลึกพบหญ้าทะเลชนิดสามารถเกี่ยวข้องกับแสงไฟและอัตราการเผาผลาญของ ประสิทธิภาพ photosyntheticและราคาสูงสุด photosynthetic ของเดน griffithii (ดำ) Amphibolis Hartog ถูกมากสูงกว่าผู้ sinuosa Posidonia เคมบริดจ์ และ Kuo และ Posidonia ออสเตรลิ Hook.fช่วงอุณหภูมิที่เหมาะสมสำหรับการสังเคราะห์ด้วยแสงสุทธิของ Posidonia sinuosa มี 18-23° C และphotoinhibition เกิดขึ้นที่อุณหภูมิค่อนข้างต่ำและความเข้มแสงสูง รวมสูงสุดราคา photosynthetic ของ P. sinuosa ในระบอบแสง attenuated จำลองที่พบจากพืชในฟิลด์ได้สูงกว่าในเขตแสงสม่ำเสมอ อัตราการหายใจของใบสี่ไปเวลาเจ็ดสูงประกอบเหง้า/รากในชนิด Posidonia มีไม่มีหลักฐานสำหรับสรีรวิทยาการปรับตัวต่ำแสงสภาพแวดล้อม ใช้ sinuosa P. จากแตกต่างกันความลึก และ loadings epiphyte แตกต่างกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เทคนิคที่อธิบายไว้สำหรับการวัดการตอบสนองต่อการเผาผลาญอาหารของหญ้าทะเลกับแสงที่แตกต่างกัน
ความเข้มและอุณหภูมิน้ำในห้องปฏิบัติการ กระจายความลึกสังเกตของหญ้าทะเล
สายพันธุ์ที่อาจจะเกี่ยวข้องกับความต้องการแสงและอัตราการเผาผลาญอาหารของพวกเขา ประสิทธิภาพการสังเคราะห์แสง
และอัตราการสังเคราะห์แสงสูงสุดของ Amphibolis griffithii (สีดำ) เดนฮาร์ทออย่างมีนัยสำคัญ
สูงกว่า Posidonia sinuosa เคมบริดจ์และ Kuo และ Posidonia Australis Hook.f.
ช่วงอุณหภูมิที่เหมาะสมสำหรับการสังเคราะห์แสงสุทธิ Posidonia sinuosa เป็น 18-23 องศาเซลเซียสและ
photoinhibition เกิดขึ้นที่อุณหภูมิค่อนข้างต่ำและความเข้มแสงสูง สูงสุดขั้นต้น
อัตราการสังเคราะห์แสงของ sinuosa P. ในระบอบการปกครองของแสงจางจำลองที่มีประสบการณ์โดยพืช
ในเขตที่มีค่าสูงกว่าในด้านของแสงสว่างที่เสมอ อัตราการหายใจของใบเป็นสี่ถึง
เจ็ดครั้งสูงกว่าราก / ส่วนประกอบเหง้าในสายพันธุ์ Posidonia ไม่มีเป็น
หลักฐานในการปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อมทางสรีรวิทยาที่มีแสงน้อยโดยใช้ sinuosa P. จากที่แตกต่างกัน
ที่ระดับความลึกและมีความแรงกล้วยไม้ที่แตกต่างกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เทคนิคที่อธิบายไว้สำหรับวัดการตอบสนองการเผาผลาญอาหารของ seagrasses เพื่อความเข้มแสง
แตกต่างกันและอุณหภูมิน้ำในห้องปฏิบัติการ และความลึกของการแพร่กระจายของหญ้าทะเล
ชนิดสามารถที่เกี่ยวข้องกับความต้องการของแสง และอัตราการเผาผลาญของพวกเขา การสังเคราะห์แสงประสิทธิภาพสูงสุดและอัตราการสังเคราะห์แสงของ amphibolis
griffithii ( สีดำ ) เดนตามอย่างมีนัยสำคัญ
สูงกว่า ISTHMOS sinuosa เคมบริดจ์& Kuo ISTHMOS Australis และตะขอ F .
ช่วงอุณหภูมิที่เหมาะสมต่ออัตราการสังเคราะห์แสงสุทธิของ ISTHMOS sinuosa คือ 18-23 ° C และ
photoinhibition เกิดขึ้นที่อุณหภูมิค่อนข้างต่ำ และความเข้มแสงสูง
รวมสูงสุดอัตราการสังเคราะห์แสงของหน้า sinuosa ในระบอบการปกครองที่เป็นแสงที่มีพืช
จำลองในเขตสูงกว่าในสาขาแสงสม่ำเสมอ อัตราการหายใจของใบเป็น 4
7 ครั้งสูงกว่าของรากเหง้า ส่วนใน ISTHMOS ชนิด ไม่มี
หลักฐานสำหรับการปรับตัวต่ำสภาพแวดล้อมแสงโดยใช้หน้า sinuosa จากความลึก
และด้วยภาระพืชอาศัยต่างกัน