Sources of Cuniculum DevelopmentCur

Sources of Cuniculum Development
Curricula can be developed at many levels-by outside specialists, school district specialists, school curriculum teams, and teachers alone. At the national level, commercial materials such as textbooks, learning kits, and audiovisual materials are developed mainly by outside specialists. The No Child Left Behind Act of 2001 (Public Law 107-110) introduced unprecedented federal controls over K-12 school curriculum in the 50 states. At the state level, departments of education have become increasingly active in curriculum development. Stares have legislated statewide competency rests for student promotion and graduation and have developed curriculum guides for local schools to ensure the teaching of those competencies. At the local level, many school systems have written their own curriculum guides for coordinating instruction across grade levels. This is done either by having curriculum specialists at the district level write the guides themselves or by having such specialists work with representative teams of teachers {perhaps with community and student representation). Rarely do local schools turn curriculum development entirely over to teachers. We can think about sources of curriculum development according to Figure 18.1 (sec Oliva, 1992). Much curriculum is developed at the stare, federal, and commercial levels. In other words, most curricula are produced far away from the local teacher and the local schools.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แหล่งที่มาของการพัฒนา Cuniculumหลักสูตรสามารถพัฒนาได้ในหลายระดับ โดยผู้เชี่ยวชาญ โรงเรียนผู้เชี่ยวชาญ ทีมโรงเรียนหลักสูตร และครูคนเดียวกัน ระดับชาติ วัสดุเชิงพาณิชย์เช่นตำรา ชุด การเรียนรู้และโสตวัสดุที่มีพัฒนา โดยผู้เชี่ยวชาญภายนอกเป็นหลัก ไม่มีเด็กซ้ายหลังกระทำ 2001 (กฎหมายมหาชน 107-110) แนะนำควบคุมของรัฐบาลกลางเป็นประวัติการณ์ศึกษา K-12 ในสหรัฐ ในระดับรัฐ หน่วยงานการศึกษาได้กลายเป็นใช้งานมากขึ้นในการพัฒนาหลักสูตร จ้องมีกฎหมายวางมึความสามารถด้านส่งเสริมนักเรียนและจบการศึกษา และได้พัฒนาคู่มือหลักสูตรสำหรับโรงเรียนเพื่อให้การสอนความสามารถเหล่านี้ ระดับท้องถิ่น ระบบโรงเรียนหลายได้เขียนแนะนำตนเองหลักสูตรประสานงานการเรียนการสอนในระดับชั้นประถมศึกษาปี ทำอย่างใดอย่างหนึ่ง โดยมีหลักสูตรผู้เชี่ยวชาญด้านระดับอำเภอเขียนแนะนำตนเอง หรือ โดยมี ผู้เชี่ยวชาญดังกล่าวทำงานกับทีมตัวแทนของครู {อาจจะมีชุมชนและนักเรียนเป็นตัวแทน) ไม่ค่อยโรงเรียนจะพัฒนาหลักสูตรทั้งหมดผ่านครู เราสามารถคิดเกี่ยวกับแหล่งที่มาของการพัฒนาหลักสูตรตามรูปที่ 18.1 (วิโอลิวาชุน 1992) คือพัฒนาหลักสูตรมากมายที่จ้องมอง ระดับกลาง และการค้า ในคำอื่น ๆ หลักสูตรส่วนใหญ่จะผลิตห่างจากครูท้องถิ่นและโรงเรียนท้องถิ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แหล่งที่มาของ Cuniculum พัฒนา
หลักสูตรสามารถที่จะพัฒนาในระดับมากโดยผู้เชี่ยวชาญด้านนอก, ผู้เชี่ยวชาญโรงเรียนเทศบาลทีมหลักสูตรของโรงเรียนและครูผู้สอนเพียงอย่างเดียว ในระดับชาติ, วัสดุเชิงพาณิชย์เช่นตำราเรียนชุดการเรียนรู้และสื่อภาพและเสียงส่วนใหญ่ได้รับการพัฒนาโดยผู้เชี่ยวชาญด้านนอก เด็กถูกทิ้งไว้ข้างหลังพระราชบัญญัติของปี 2001 (กฎหมายมหาชน 107-110) แนะนำการควบคุมของรัฐบาลกลางเป็นประวัติการณ์กว่าหลักสูตร K-12 โรงเรียนใน 50 รัฐ ในระดับรัฐ, หน่วยงานการศึกษาที่ได้กลายเป็นที่ใช้งานมากขึ้นในการพัฒนาหลักสูตร จ้องได้ออกกฎหมายความสามารถของโจเซฟวางโปรโมชั่นสำหรับนักเรียนและสำเร็จการศึกษาและได้มีการพัฒนาคู่มือการเรียนการสอนสำหรับโรงเรียนในท้องถิ่นเพื่อให้แน่ใจว่าการเรียนการสอนของสมรรถนะเหล่านั้น ในระดับท้องถิ่น, ระบบโรงเรียนจำนวนมากได้เขียนคู่มือการเรียนการสอนของตัวเองในการประสานงานการเรียนการสอนในระดับชั้นประถมศึกษา นี้จะกระทำอย่างใดอย่างหนึ่งโดยมีผู้เชี่ยวชาญด้านการเรียนการสอนในระดับอำเภอเขียนคำแนะนำตัวเองหรือโดยมีผู้เชี่ยวชาญดังกล่าวทำงานร่วมกับทีมตัวแทนของครู {อาจจะมีชุมชนและตัวแทนนักศึกษา) ไม่ค่อยเปิดโรงเรียนในท้องถิ่นพัฒนาหลักสูตรทั้งหมดไปยังครูผู้สอน เราสามารถคิดเกี่ยวกับแหล่งที่มาของการพัฒนาหลักสูตรตามรูปที่ 18.1 ( ก.ล.ต. Oliva, 1992) หลักสูตรมากมีการพัฒนาที่จ้องมองที่รัฐบาลกลางและระดับเชิงพาณิชย์ ในคำอื่น ๆ หลักสูตรส่วนใหญ่จะผลิตห่างไกลจากครูท้องถิ่นและโรงเรียนในท้องถิ่น