The Mona Lisa is the earliest Itali

The Mona Lisa is the earliest Italian portrait to focus so closely on the sitter in a half-length portrait. The painting is generous enough in its dimensions to include the arms and hands without them touching the frame. The portrait is painted to a realistic scale in the highly structured space where it has the fullness of volume of a sculpture in the round. The figure is shown in half-length, from the head to the waist, sitting in a chair whose arm is resting on balusters. She is resting her left arm on the arm of the chair, which is placed in front of a loggia, suggested by the parapet behind her and the two fragmentary columns framing the figure and forming a "window" looking out over the landscape. The perfection of this new artistic formula explains its immediate influence on Florentine and Lombard art of the early 16th century. Such aspects of the work as the three-quarter view of a figure against a landscape, the architectural setting, and the hands joined in the foreground were already extant in Flemish portraiture of the second half of the 15th century, particularly in the works of Hans Memling. However, the spacial coherence, the atmospheric illusionism, the monumentality, and the sheer equilibrium of the work were all new. In fact, these aspects were also new to Leonardo's work, as none of his earlier portraits display such controlled majesty.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โมนาลิซาเป็นภาพอิตาลีเร็วที่สุดเพื่อให้ใกล้ชิดเน้นคนเลี้ยงในแนวตั้ง half-length ภาพวาดที่จะใจกว้างพอในมิติของการรวมแขนและมือโดยไม่ให้สัมผัสเฟรม ทาสีภาพขนาดจริงในพื้นที่สูงมีโครงสร้างที่มีความแน่นของเสียงของประติมากรรมที่ในรอบ แสดงตัวเลขใน half-length ตั้งแต่หัวถึงเอว นั่งในเก้าอี้แขนจะวางตัวบน balusters เธอจะเหลือแขนซ้ายบนแขนของเก้าอี้ ซึ่งอยู่ด้านหน้าทางเดิน แนะนำ parapet หลังเธอและ fragmentary ถ้าเข้ากรอบรูป และขึ้นรูปเป็น "หน้าต่าง" แห่งภูมิทัศน์ ความสมบูรณ์แบบของสูตรนี้ศิลปะใหม่อธิบายอิทธิพลทันทีฟลอรองตีนโอและลอมบาร์ดศิลปะของศตวรรษที่ 16 ต้น เช่นลักษณะของงานเป็นมุมมอง three-quarter ของตัวเลขแนวนอน การตั้งค่าสถาปัตยกรรม และมือร่วมในเบื้องหน้าได้แล้วยังใน portraiture เฟล็มมิชของครึ่งหลังของศตวรรษ 15 โดยเฉพาะอย่างยิ่งในงานของฮันส์ Memling อย่างไรก็ตาม โปรเจค spacial, illusionism บรรยากาศ การ monumentality และสมดุลแท้จริงของการทำงานได้ใหม่ทั้งหมด ในความเป็นจริง แง่ได้ยังใหม่กับงานของ Leonardo เป็นภาพวาดของเขาก่อนหน้านี้ไม่มีแสดงพระเช่นควบคุม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โมนาลิซาเป็นภาพอิตาลีที่เก่าแก่ที่สุดที่จะมุ่งเน้นอย่างใกล้ชิดในการช่วยดูแลในภาพครึ่งยาว ภาพวาดเป็นคนใจกว้างมากพอในขนาดของมันจะรวมถึงแขนและมือของพวกเขาโดยไม่ต้องสัมผัสกรอบ ภาพวาดที่จะมีขนาดที่เหมือนจริงในพื้นที่ที่มีโครงสร้างอย่างมากที่มันมีความแน่นของปริมาณของประติมากรรมในรอบ ตัวเลขที่แสดงในครึ่งความยาวจากหัวถึงเอวนั่งอยู่ในเก้าอี้ที่มีแขนถูกวางอยู่บนลูกกรง เธอเป็นที่พักผ่อนแขนซ้ายของเธอบนแขนของเก้าอี้ซึ่งจะอยู่ในด้านหน้าของระเบียง, แนะนำโดยรั้วด้านหลังของเธอและสองคอลัมน์เป็นชิ้นเป็นอันกรอบรูปและกลายเป็น "หน้าต่าง" มองออกไปในแนวนอน ความสมบูรณ์แบบของศิลปะสูตรใหม่นี้จะอธิบายถึงอิทธิพลทันทีในวันที่ฟลอเรนซ์และศิลปะลอมบาร์ดในช่วงต้นศตวรรษที่ 16 แง่มุมของการทำงานเป็นมุมมองที่สามในสี่ของตัวเลขดังกล่าวกับภูมิทัศน์, การตั้งค่าสถาปัตยกรรมและมือเข้าร่วมในเบื้องหน้าเป็นที่ยังหลงเหลืออยู่ในรูปของฟลามช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 15 โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการทำงานของฮันส์ Memling อย่างไรก็ตามการเชื่อมโยงพิเศษ, illusionism บรรยากาศประวัติศาสตร์และความสมดุลที่แท้จริงของการทำงานของเขาใหม่ทั้งหมด ในความเป็นจริงด้านนี้ก็ยังใหม่กับการทำงานของเลโอนาร์โด, ที่ไม่มีการถ่ายภาพบุคคลของเขาก่อนหน้านี้พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงแสดงการควบคุมดังกล่าว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โมนาลิซ่าเป็นเร็วอิตาลีภาพเหมือนโฟกัสอย่างใกล้ชิดกับพี่เลี้ยงครึ่งความยาวในแนวตั้ง รูปนี่ใจดีในมิติของตนรวมแขน และมือ โดยไม่ได้สัมผัสกรอบ ภาพที่เป็นลายแบบมีเหตุผลในโครงสร้างสูงพื้นที่ที่มีความสมบูรณ์ของปริมาตรของประติมากรรมในรอบ รูปแสดงครึ่งความยาวจากหัวถึงเอว นั่งในเก้าอี้ที่มีแขนพักบน balusters . เธอพักผ่อนแขนซ้ายของเธอบนแขนของเก้าอี้ที่วางอยู่ด้านหน้าของระเบียง ข้อเสนอแนะ โดยรั้วด้านหลังของเธอและสองครบคอลัมน์กรอบรูป และรูป " หน้าต่าง " มองออกไปในแนวนอนความสมบูรณ์ของสูตรนี้ศิลปะใหม่อธิบายอิทธิพลทันทีของ Florentine และลอมบาร์ดศิลปะของศตวรรษที่ 16 ก่อน แง่มุมดังกล่าวทำงานเป็นสามรีวิวของรูปกับแนวนอน การสถาปัตยกรรม และมือเข้าร่วมในเบื้องหน้ากำลังเท่าที่มีอยู่ในรูปคนเฟลมิชของครึ่งหลังของศตวรรษที่ 15โดยเฉพาะในงานของฮันส์เม็มลิง . อย่างไรก็ตาม การ illusionism พิเศษ , บรรยากาศ , อนุสาวรีย์ , และสมดุลที่แท้จริงของงานทั้งหมดใหม่ ในความเป็นจริง , ลักษณะเหล่านี้ยังใหม่กับงานของเลโอนาร์โด เช่น การแสดงต่างๆ ควบคุมฝ่าบาทไม่มีของเขาก่อนหน้านี้ portraits .