What about my big sister…?” Meng Ha

What about my big sister…?” Meng Hao asked softly. He would never be able to forget the image of his stern older sister protecting him in his second lifetime.

Nor would he ever forget the words she had spoken.

Don’t be scared little brother, your big sister is here to protect you!

Weeping happily, his mother responded, “She’s been in secluded meditation in the Eastern Lands for some time. After we go back, we’ll wait for her to emerge, and then we can have a big reunion!”

“What about Grandpa Meng and Grandpa Fang…?” asked Meng Hao.

When he asked the question, his father stood there silently for a moment. Meng Hao’s heart began to thump. He remembered that his two grandfathers had left together to go search for an Outsider.

The Outsider came, but his two grandfathers had never returned.

After a long moment, his father said, “All things come with a price. Your Grandpa Meng’s and Grandpa Fang’s life lamps still burn. They are still alive, but… we don’t know where they are.”

Meng Hao sat there silently, and his heart twinged painfully. Now that he knew the reason for everything, he felt deep guilt regarding his two grandfathers.

Were it not for them, that Outsider would never have appeared, and he would have long since returned to the dust, with only four Nirvana Fruits left behind.

It was because of him that his two Grandfathers had never returned.

Furthermore, his parents were stuck guarding South Heaven for 100,000 years. When he thought about this, Meng Hao felt even worse. He looked at his parents, and although he didn’t say anything, his feelings were already etched deeply in his heart.

He would never be able to pay back the kindness shown to him by his parents and relatives.

Patriarch Blood Demon never awoke, and soon it came time for Meng Hao to leave with his father and mother. His father and mother faced to Mount Blood Demon, clasped hands and bowed deeply.

A few days later, when the restoration work was well under way in the Southern Domain, Meng Hao and his parents left. Before returning to the Eastern Lands, they went to visit his master, Pill Demon.

His mother and father were very grateful for everything Pill Demon had done, and even offered expensive gifts. In response, however, Pill Demon’s face darkened. It didn’t matter that he was facing people with mighty cultivation bases, he refused to accept the gifts.

“Meng Hao is my disciple! How could I accept gifts from you!?” he said.

Meng Hao’s father clasped hands and bowed deeply to him, then sent out a strand of his Dao will, which solidified inside of Pill Demon’s body and caused a tremor to run through him.

Dao Will such as this was something very important to Pill Demon, and would help him to verify his path of cultivation.

“How rude of us,” said Meng Hao’s father. “Forgive me, Grandmaster. Please accept this strand of Dao will. Hao’er was not born in the lands of South Heaven, so the Immortal destiny for this ten thousand year period cannot belong to him. Grandmaster, I very much admire your aspirations regarding the Dao. When your true Immortal Tribulation arrives, I will personally act as a Dao Protector for you!”

They stayed in the Violet Fate Sect for several days. Chu Yuyan continuously avoided Meng Hao, which caused him to sigh. However, he didn’t force the matter, and eventually left with his parents. They went to visit Patriarch Song, and then finally left the Southern Domain.

When they transformed into beams of prismatic light that shot off into the distance, Chu Yuyan was standing proudly on a mountain peak in the Violet Fate Sect. She said nothing, but merely stood there, looking somewhat desolate. When Pill Demon caught sight of her, he sighed.

It was in this fashion that Meng Hao left the Southern Domain with his parents.

On the way, Meng Hao mentioned that he wanted to stop by the Milky Way Sea to look for that old turtle Patriarch Reliance. Meng Hao’s mother shook her head with a smile.

“The turtle you’re talking about left a long time ago. He’s not in the lands of South Heaven any more.”

Meng Hao gaped, and then a hateful expression appeared on his face. “It’s a good thing he left so quickly,” he thought to himself, “otherwise I would have tracked him down and shown him a thing or two!”

Meanwhile, out in the starry sky….

An enormous turtle was drifting among the stars. He had an entire continent on his back, upon which existed countless lives, including numerous cultivators and sects.

Of course, they didn’t realize that they were floating out among the stars. When they looked up, what they saw was a magically produced sky.

The turtle, of course, was none other than Patriarch Reliance. Currently, his head was tucked inside of his shell, and he was humming a little tune. He looked incredibly happy and proud of himself.

“

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สิ่งที่เกี่ยวกับพี่ใหญ่..." เมงเฮาถามเบา ๆ เขาจะไม่สามารถลืมภาพตรง ๆ พี่ปกป้องเขาในชีวิตสองหรือเขาจะเคยลืมคำที่เธอได้พูดไม่ต้องกลัวพี่น้อย พี่ใหญ่ของคุณอยู่ที่นี่เพื่อ ปกป้องคุณร้องไห้มีความสุข มารดาตอบ "เธอได้รับในการทำสมาธิที่เงียบสงบในดินแดนตะวันออกบางครั้ง หลังจากที่เรากลับไป เราจะรอเธอจะโผล่ออกมา แล้ว เราสามารถมีการชุมนุมใหญ่""สิ่งที่เกี่ยวกับเมงคุณปู่และคุณปู่ฝาง..." ถามเฮาเมงเมื่อเขาถามคำถาม พ่อยืนอยู่ที่นั่นเงียบครู่หนึ่ง เมงห้าวหัวใจเริ่มขมุบ เขาจำได้ว่า ปู่ย่าสองได้ทิ้งกันไปค้นหาบุคคลภายนอกบุคคลภายนอกมา แต่ปู่สองไม่ได้กลับหลังจากช่วงยาว บิดาของเขากล่าวว่า "ทุกสิ่งมา ด้วยราคา โคมไฟชีวิตของเมงคุณปู่และคุณปู่ฝางยังเขียน พวกเขาจะยังมีชีวิตอยู่ แต่...เราไม่รู้ที่พวกเขา "เมงเฮานั่งเงียบ และหัวใจของเขา twinged ตัณหา ขณะที่เขารู้เหตุผลทุกอย่าง เขารู้สึกลึกความรู้สึกผิดเกี่ยวกับปู่สองมันไม่ได้สำหรับพวกเขา ที่คนนอกจะไม่มีปรากฏ และเขาจะมีนานตั้งแต่ กลับไปฝุ่น มีเพียงสี่นิพพานผลไม้ทิ้งมันเป็น เพราะเขาที่ปู่ของเขาทั้งสองไม่ได้กลับนอกจากนี้ พ่อแม่ถูกติดอยู่เฝ้าสวรรค์ใต้ 100,000 ปี เมื่อเขาคิดว่า เกี่ยวกับเรื่องนี้ เมงเฮารู้สึกว่าเลว เขามองไปที่พ่อแม่ของเขา และแม้ว่าเขาไม่ได้พูดอะไร ความรู้สึกของเขาได้แล้วฝังลึกในหัวใจของเขาเขาจะไม่สามารถจ่ายคืนเมตตาแสดงเขา โดยพ่อแม่และญาติของเขาพระโลหิตปีศาจไม่เคยตื่นขึ้นมา และมันมาเวลาสำหรับเมงเฮาจะออกกับพ่อและแม่ของเขา พ่อและแม่ของเขาต้องเผชิญกับการติดเลือดปีศาจ clasped มือ และลงลึกกี่วันต่อมา เมื่อคืนทำงานได้ดีภายใต้วิธีในโดเมนใต้ เฮาเมงและพ่อแม่ของเขาทิ้ง ก่อนกลับไปยังดินแดนตะวันออก พวกเขาไปเยี่ยมนายของเขา ปีศาจยาแม่และพ่อของเขาถูกขอบคุณมากสำหรับทุกสิ่งที่ปีศาจยาทำ และการให้บริการของขวัญราคาแพง ตอบ อย่างไรก็ตาม ยาปีศาจหน้ามืด มันไม่สำคัญว่า เขาหาคนที่ มีฐานการเพาะปลูกอันยิ่งใหญ่ เขาปฏิเสธการยอมรับของขวัญ"เฮา เมงเป็นศิษย์ของฉัน วิธีสามารถฉันรับของขวัญจากคุณ "เขากล่าวว่าพ่องเฮา clasped มือ และโค้งคำนับอย่างลึกซึ้งกับเขา แล้ว ส่งสาระของเขาดาว จะ ซึ่งเสริมความมั่นคงภายในของร่างกายยาปีศาจ และทำให้เกิดการสั่นการวิ่งผ่านเขาจะเดาเช่นนี้เป็นสิ่งที่สำคัญมากกับปีศาจยา และจะช่วยให้เขาตรวจสอบเส้นทางของการเพาะปลูก"วิธีหยาบคายเรา กล่าวว่า พ่องเฮา "ให้อภัยฉัน Grandmaster ยอมรับสาระของ Dao นี้จะ Hao'er ไม่เกิดในแดนสวรรค์ใต้ ดังนั้นโชคชะตาอมตะสำหรับหมื่นปีนี้ไม่เป็นของเขา Grandmaster ฉันมากชมแรงบันดาลใจของคุณเกี่ยวกับดาว เมื่อมาถึงความทุกข์ยากที่อมตะของจริง ฉันจะเองทำหน้าที่เป็นตัวป้องกันดาวสำหรับคุณ"พวกเขาอยู่ในนิกายชะตากรรมสีม่วงหลายวัน ชู Yuyan หลีกเลี่ยงเมงเฮา ซึ่งเกิดจากเขาถอนหายใจอย่างต่อเนื่อง อย่างไรก็ตาม เขาไม่บังคับเรื่อง และในที่สุดเหลือพ่อ พวกเขาไปเยี่ยมพระเพลง แล้ว สุดท้ายซ้ายมือใต้โดเมนเมื่อพวกเขากลายเป็นคานแสงเดอะวันที่ยิงเป็นระยะทาง Yuyan ชูกำลังยืนอยู่อย่างภาคภูมิใจบนยอดเขาในนิกายชะตากรรมสีม่วง เธอกล่าวว่า ไม่มีอะไร แต่เพียงยืนอยู่ที่นั่น มองค่อนข้างอ้างว้าง เขาถอนหายใจเมื่อปีศาจยาจับสายตาของเธอมันเป็นในแฟชั่นนี้ว่า Meng ห้าวเหลือโดเมนใต้พ่อกับในทาง เมงเฮากล่าวว่า เขาต้องการหยุด โดยทะเลทางช้างเผือกเพื่อหาเต่าที่อายุพึ่งพระ เมงเฮาแม่ส่ายหัวของเธอ ด้วยรอยยิ้ม"เต่าคุณกำลังพูดถึงซ้ายเป็นเวลานาน เขาไม่อยู่ในดินแดนของสวรรค์ใต้ใด ๆ เพิ่มเติม "เฮา เมงดำ แล้ว นิพจน์แสดงความเกลียดชังที่ปรากฏบนใบหน้าของเขา "มันเป็นสิ่งดีที่เขาซ้ายอย่างรวดเร็ว ที่เขาคิดกับตัวเอง "มิฉะนั้นฉันจะได้ติดตามเขาลง และแสดงให้เขาสิ่งหรือสอง"ในขณะเดียวกัน ออกบนท้องฟ้า...เต่าตัวใหญ่ถูกลอยดาว เขาทั้งทวีปบนหลังของเขา ซึ่งมีอยู่นับไม่ถ้วนชีวิต เครื่องพรวนดินและนิกายมากมายแน่นอน พวกเขาไม่ได้ตระหนักถึงว่า พวกเขาได้ลอยออกดาว เมื่อพวกเขามองขึ้น เห็นเป็นท้องฟ้าที่ผลิตอย่างน่าอัศจรรย์เต่า แน่นอน ถูกไม่ใช่พึ่งพระอื่น ในปัจจุบัน ศีรษะของเขาถูกซ่อนตัวอยู่ภายในเปลือกของเขา และเขาถูกฟู่ปรับแต่งเล็กน้อย เขาดูมีความสุข และความภาคภูมิใจของตัวเองอย่างไม่น่าเชื่อ“

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิ่งที่เกี่ยวกับพี่สาวของฉัน ... ? "เม้งเฮาถามเบา ๆ เขาจะไม่สามารถที่จะลืมภาพของพี่สาวของเขาสเติร์นปกป้องเขาในชีวิตที่สองของเขา.

เขาไม่เคยจะลืมคำพูดที่เธอได้พูด.

ทำน้องชายคนเล็กไม่ต้องกลัวน้องสาวของคุณใหญ่อยู่ที่นี่เพื่อปกป้องคุณ!

ร้องไห้ อย่างมีความสุขแม่ของเขาตอบ "เธอได้รับในการทำสมาธิที่เงียบสงบในดินแดนตะวันออกสำหรับบางเวลา หลังจากที่เรากลับไปเราจะรอให้เธอโผล่ออกมาและจากนั้นเราจะมีการชุมนุมใหญ่! "

" สิ่งที่เกี่ยวกับคุณปู่และคุณปู่เม้งฝาง ... ? "ถามเม้งเฮา.

เมื่อเขาถามคำถามที่พ่อของเขายืนอยู่ที่นั่นอย่างเงียบ ๆ ชั่วครู่หนึ่ง หัวใจเม้งเฮาเริ่มกระหน่ำ เขาจำได้ว่าสองปู่ของเขาได้ออกจากกันเพื่อไปค้นหาคนนอก.

คนนอกมา แต่สองปู่ของเขาไม่เคยกลับมา.

หลังจากช่วงเวลาที่นานพ่อของเขากล่าวว่า "ทุกสิ่งที่มาพร้อมกับราคา โคมไฟชีวิตคุณปู่ของคุณเม้งและคุณปู่ฝางยังคงเผาไหม้ พวกเขายังมีชีวิตอยู่ แต่ ... เราไม่ทราบว่าพวกเขาอยู่ที่ไหน. "

เม้งเฮานั่งเงียบและหัวใจของเขา twinged เจ็บปวด ตอนนี้เขารู้ว่าเหตุผลสำหรับทุกอย่างที่เขารู้สึกผิดลึกเกี่ยวกับสองปู่ของเขา.

หากไม่มีพวกเขาว่าบุคคลภายนอกจะไม่ได้ปรากฏและเขาจะมีความยาวตั้งแต่กลับไปฝุ่นมีเพียงสี่นิพพานผลไม้ทิ้งไว้ข้างหลัง

มันเป็นเพราะเขาว่าสองปู่ของเขาไม่เคยกลับมา.

นอกจากนี้พ่อแม่ของเขาติดอยู่ใต้เฝ้าสวรรค์สำหรับ 100,000 ปี เมื่อเขาคิดว่าเกี่ยวกับเรื่องนี้เม้งเฮารู้สึกยิ่งเลวร้ายลง เขามองไปที่พ่อแม่ของเขาและแม้ว่าเขาจะไม่ได้พูดอะไรความรู้สึกของเขาถูกฝังลึกอยู่แล้วในหัวใจของเขา.

เขาจะไม่สามารถที่จะจ่ายคืนความมีน้ำใจที่แสดงให้เขาโดยพ่อแม่และญาติของเขา.

พระสังฆราชเลือดปีศาจไม่เคยตื่นขึ้นมา และเร็ว ๆ นี้มันถึงเวลาสำหรับเม้งเฮาจะปล่อยให้กับพ่อและแม่ของเขา พ่อและแม่ของเขาต้องเผชิญกับภูเขาเลือดปีศาจพนมมือและโค้งคำนับ.

ไม่กี่วันต่อมาเมื่อการบูรณะงานเป็นอย่างดีภายใต้วิธีการในโดเมนใต้เม้ง Hao และผู้ปกครองของเขาทิ้ง ก่อนจะกลับไปดินแดนตะวันออกที่พวกเขาไปเยี่ยมต้นแบบยาปีศาจของเขา.

พ่อและแม่ของเขามากขอบคุณสำหรับทุกสิ่งที่ยามารได้กระทำและเสนอให้ของขวัญราคาแพง ในการตอบสนอง แต่ใบหน้ายาปีศาจมืด มันไม่สำคัญว่าเขากำลังเผชิญหน้ากับคนที่มีฐานการเพาะปลูกอันยิ่งใหญ่ที่เขาปฏิเสธที่จะยอมรับของขวัญ.

"เม้งเฮาเป็นสาวกของเรา! ฉันจะรับของขวัญจากคุณ !? "เขากล่าว.

พ่อเม้ง Hao ของพนมมือกราบลงอย่างมากให้กับเขาแล้วส่งออกไปสาระของดาวของเขาประสงค์ซึ่งเป็นผลึกภายในของร่างกายยาของปีศาจและก่อให้เกิดการสั่นสะเทือนที่จะวิ่งผ่านเขา

ดาวจะเช่นนี้เป็นสิ่งที่สำคัญมากที่จะยาปีศาจและจะช่วยให้เขาเพื่อตรวจสอบเส้นทางของเขาในการเพาะปลูก.

"วิธีหยาบคายของเรา" กล่าวว่าพ่อเม้งเฮาส์ "ยกโทษให้ฉันแกรนด์มาสเตอร์ โปรดยอมรับสาระของดาวนี้จะ Hao'er ไม่ได้เกิดในดินแดนทางใต้ของประเทศสวรรค์ดังนั้นชะตากรรมอมตะสำหรับระยะเวลาหนึ่งหมื่นปีไม่สามารถอยู่กับเขา มาสเตอร์ฉันเป็นอย่างมากชื่นชมแรงบันดาลใจของคุณเกี่ยวกับดาว เมื่อความทุกข์ยากลำบากอมตะของคุณเป็นจริงมาถึงผมเองจะทำหน้าที่เป็นผู้พิทักษ์ดาวสำหรับคุณ! "

พวกเขาอยู่ในชะตากรรมสีม่วงนิกายเป็นเวลาหลายวัน ชู Yuyan อย่างต่อเนื่องหลีกเลี่ยงเม้ง Hao ซึ่งทำให้เขาต้องถอนหายใจ แต่เขาไม่ได้บังคับเรื่องและในที่สุดก็ทิ้งให้อยู่กับพ่อแม่ของเขา พวกเขาไปเยี่ยมพระสังฆราชเพลงและแล้วในที่สุดเหลือโดเมนภาคใต้.

เมื่อพวกเขากลายเป็นลำแสง Prismatic ที่ยิงออกไปในระยะทางที่ชู Yuyan กำลังยืนอยู่อย่างภาคภูมิใจบนยอดเขาในสีม่วงโชคชะตานิกาย เธอบอกว่าไม่มีอะไร แต่เพียงยืนอยู่ที่นั่นมองค่อนข้างรกร้าง เมื่อยาปีศาจจับสายตาของเธอเขาถอนหายใจ.

มันเป็นแบบนี้ว่าเม้งเฮาซ้ายโดเมนภาคใต้กับพ่อแม่ของเขา.

เกี่ยวกับวิธีการเม้งเฮาบอกว่าเขาต้องการที่จะหยุดโดยทางช้างเผือกทะเลที่จะมองหาว่าเต่าเก่า พระสังฆราชพึ่ง แม่เม้งเฮาส์ส่ายหัวของเธอด้วยรอยยิ้ม.

"เต่าที่คุณกำลังพูดคุยเกี่ยวกับที่เหลือเป็นเวลานานแล้ว เขาไม่ได้อยู่ในดินแดนของภาคใต้สวรรค์ใด ๆ มากขึ้น. "

เม้งเฮาอ้าปากค้างและจากนั้นการแสดงออกที่แสดงความเกลียดชังปรากฏบนใบหน้าของเขา "มันเป็นสิ่งที่ดีที่เขาจะออกไปอย่างรวดเร็ว" เขาคิดกับตัวเองว่า "มิฉะนั้นผมจะได้ติดตามเขาลงและแสดงให้เห็นว่าเขามีสิ่งหนึ่งหรือสอง!"

ในขณะที่ออกไปในท้องฟ้าเต็มไปด้วยดวงดาว ... .

เต่ามหาศาลถูกลอยในหมู่ดาว . เขามีทั้งทวีปบนหลังของเขาซึ่งมีอยู่ชีวิตนับไม่ถ้วนรวมทั้งเครื่องคราดจำนวนมากและนิกาย.

แน่นอนพวกเขาไม่ได้ตระหนักว่าพวกเขากำลังลอยออกไปในหมู่ดาว เมื่อพวกเขาเงยหน้าขึ้นมองสิ่งที่พวกเขาเห็นเป็นท้องฟ้าที่ผลิตได้อย่างน่าอัศจรรย์.

เต่าแน่นอนไม่ใช่ใครอื่นนอกจากพระสังฆราชพึ่ง ปัจจุบันหัวของเขาถูกซุกอยู่ด้านในของเปลือกของเขาและเขาก็ฮัมเพลงเล็ก ๆ น้อย ๆ เขามองอย่างไม่น่าเชื่อมีความสุขและความภาคภูมิใจของตัวเอง.

"