Principles of justice and fairness

Principles of justice and fairness are also central to procedural, retributive, and restorative justice. Such principles are supposed to ensure procedures that generate unbiased, consistent, and reliable decisions. Here the focus is on carrying out set rules in a fair manner so that a just outcome might be reached. Fair procedures are central to the legitimacy of decisions reached and individuals' acceptance of those decisions.

To ensure fair procedures, both in the context of legal proceedings, as well as in negotiation and mediation, the third party carrying out those procedures must be impartial. This means they must make an honest, unbiased decision based on appropriate information.[6] For example, judges should be impartial, and facilitators should not exhibit any prejudice that gives one party unfair advantages. The rules themselves should also be impartial so that they do not favor some people over others from the outset.

An unbiased, universally applied procedure, whether it serves to distribute wealth or deliver decisions, can ensure impartiality as well as consistency. The principle of consistency proposes that "the distinction of some versus others should reflect genuine aspects of personal identity rather than extraneous features of the differentiating mechanism itself."[7] In other words, the institutional mechanism in question should treat like cases alike and ensure a level playing field for all parties.

The principle of standing suggests that people value their membership in a group and that societal institutions and decision-making procedures should affirm their status as members.[8] For example, it might follow from this principle that all stakeholders should have a voice in the decision-making process. In particular, disadvantaged members of a group or society should be empowered and given an opportunity to be heard. When decision-making procedures treat people with respect and dignity, they feel affirmed. A central premise of restorative justice, for example, is that those directly affected by the offense should have a voice and representation in the decision-making process regarding the aftermath of the offense--be it punishment and/or restitution.

Related to issues of respect and dignity is the principle of trust. One measure of fairness is whether society members believe that authorities are concerned with their well being and needs. People's judgments of procedural fairness result from perceptions that they have been treated "honestly, openly, and with consideration."[9] If they believe that the authority took their viewpoints into account and tried to treat them fairly, they are more likely to support and engage in the broader social system.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลักของความยุติธรรมและเป็นธรรมยังเป็นศูนย์กลางความยุติธรรมขั้นตอน retributive และฟื้นฟู หลักการดังกล่าวควรให้กระบวนการที่สร้างคน สอดคล้อง น่าเชื่อถือ และการตัดสินใจ ที่นี่เน้นเป็นในการดำเนินการตั้งค่ากฎในลักษณะที่เป็นธรรมนั้นอาจถึงผลลัพธ์เพียง กระบวนการยุติธรรมเป็นศูนย์กลางการชอบธรรมถึงการตัดสินใจและการยอมรับของบุคคลเหล่านั้นตัดสินใจให้กระบวนยุติธรรม ทั้ง ในบริบทของตอนทางกฎหมาย รวม ทั้ง ในการเจรจาต่อรองและกาชาด บุคคลสามดำเนินขั้นตอนเหล่านั้นต้องเป็นกลาง ซึ่งหมายความว่า จะต้องทำการตัดสินใจซื่อ คนที่ยึดตามข้อมูลที่เหมาะสม [6] ตัวอย่าง ผู้พิพากษาควรเป็นกลาง และเบา ๆ ควรแสดงอคติใด ๆ ที่ให้ข้อดีที่ไม่เป็นธรรมฝ่าย กฎตัวเองควรจะเป็นธรรมเพื่อให้พวกเขาไม่ชอบบางคนมากกว่าคนอื่น ๆ จากมือ กระบวนการแบบใช้ คน ว่ามันรองรับ การกระจายอีกมากมายให้ตัดสินใจ การจัดส่งสามารถให้เมตตาเป็นความสอดคล้อง เสนอหลักการของความสอดคล้องกันว่า "แตกบางส่วนเมื่อเทียบกับผู้อื่นควรสะท้อนถึงลักษณะแท้ของตัวตนส่วนบุคคลมากกว่าหลากหลายกลไก differentiating เองไม่" [7] ในคำอื่น ๆ กลไกสถาบันสอบถามควรรักษาเช่นกรณีเหมือนกัน และให้แน่ใจว่าเขตเล่นระดับสำหรับทุกฝ่ายหลักการของแนะนำว่า คนค่าของสมาชิกในกลุ่ม และที่ สถาบันนิยมและกระบวนการตัดสินใจควรรับรองสถานะการเป็นสมาชิก [8] ตัวอย่าง มันอาจตามจากหลักการนี้ว่า ทุกกลุ่มควรมีเสียงในกระบวนการตัดสินใจ โดยเฉพาะ ผู้สมาชิกของกลุ่มหรือสังคมควรมีอำนาจ และให้โอกาสในการได้ยิน เมื่อขั้นตอนการตัดสินใจรักษาผู้ที่ มีความเคารพและศักดิ์ศรี พวกเขารู้สึก affirmed หลักฐานกลางของการฟื้นฟูความยุติธรรม เช่น คือ ผู้ได้รับผลกระทบ โดยการกระทำความผิดโดยตรงควรมีเสียงและการแสดงในกระบวนการตัดสินใจเกี่ยวกับควันหลงของการกระทำความผิด - ถูกลงโทษหรือ restitutionที่เกี่ยวข้องกับเรื่องของการเคารพศักดิ์ศรีเป็น หลักของความน่าเชื่อถือ วัดหนึ่งยุติธรรมได้ว่าสมาชิกในสังคมเชื่อว่า หน่วยงานเกี่ยวข้องกับและของพวกเขาดีถูกต้อง ประชาชนตัดสินของขั้นตอนยุติธรรมผลมาจากการรับรู้ว่า พวกเขาได้รับการรักษา "สุจริตอย่าง อย่างเปิดเผย และพิจารณา" [9] ถ้าพวกเขาเชื่อว่า อำนาจเอามุมมองของพวกเขาลงในบัญชี และพยายามที่จะรักษาพวกเขาค่อนข้าง พวกเขามีแนวโน้มที่จะสนับสนุน และมีส่วนร่วมในระบบสังคมที่กว้างขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลักการของความยุติธรรมและความเป็นธรรมนอกจากนี้ยังเป็นศูนย์กลางในการขั้นตอนเวรกรรมและความยุติธรรมบูรณะ หลักการดังกล่าวควรตรวจสอบให้แน่ใจว่าขั้นตอนการสร้างที่เป็นกลางที่สอดคล้องกันและการตัดสินใจที่เชื่อถือได้ ที่นี่ให้ความสำคัญกับการดำเนินการตามกฎระเบียบที่ตั้งไว้อย่างเป็นธรรมเพื่อให้ผลก็อาจจะมาถึง ขั้นตอนการปฏิบัติที่เป็นธรรมเป็นศูนย์กลางในการถูกต้องตามกฎหมายของการตัดสินใจและการยอมรับถึงบุคคลในการตัดสินใจเหล่านั้น. เพื่อให้แน่ใจว่าขั้นตอนที่เป็นธรรมทั้งในบริบทของการดำเนินการตามกฎหมายเช่นเดียวกับในการเจรจาต่อรองและการไกล่เกลี่ยของบุคคลที่สามดำเนินการตามขั้นตอนเหล่านั้นจะต้องมีความเป็นกลาง ซึ่งหมายความว่าพวกเขาจะต้องทำให้ความซื่อสัตย์การตัดสินใจที่เป็นกลางอยู่บนพื้นฐานของข้อมูลที่เหมาะสม. [6] ตัวอย่างเช่นผู้พิพากษาควรจะเป็นกลางและอำนวยความสะดวกไม่ควรแสดงความอยุติธรรมที่ให้ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งได้เปรียบที่ไม่เป็นธรรมใด ๆ กฎระเบียบที่ตัวเองก็ควรจะให้ความเป็นธรรมเพื่อให้พวกเขาไม่ได้ให้ประโยชน์แก่บางคนมากกว่าคนอื่น ๆ ตั้งแต่เริ่มต้น. ที่เป็นกลางขั้นตอนการใช้อย่างกว้างขวางไม่ว่าจะทำหน้าที่ในการกระจายความมั่งคั่งหรือส่งมอบการตัดสินใจสามารถให้ความเป็นธรรมเช่นเดียวกับความมั่นคง หลักการของความสอดคล้องแนะว่า "ความแตกต่างของบางอย่างเมื่อเทียบกับคนอื่น ๆ ควรจะสะท้อนถึงแง่มุมของแท้ของตัวบุคคลมากกว่าคุณลักษณะภายนอกของกลไกความแตกต่างของตัวเอง." [7] ในคำอื่น ๆ กลไกสถาบันในคำถามควรปฏิบัติเช่นเดียวกับกรณีที่เหมือนกันและให้แน่ใจว่า ระดับสนามเด็กเล่นสำหรับทุกฝ่าย. หลักการของการยืนแสดงให้เห็นว่าคนที่มีค่าสมาชิกของพวกเขาอยู่ในกลุ่มและสถาบันทางสังคมและขั้นตอนการตัดสินใจควรยืนยันสถานะของพวกเขาเป็นสมาชิก. [8] ยกตัวอย่างเช่นมันอาจตามมาจากหลักการนี้ว่า ผู้มีส่วนได้เสียทุกคนควรมีความเสียงในการตัดสินใจที่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ด้อยโอกาสสมาชิกของกลุ่มหรือสังคมควรจะเพิ่มขีดความสามารถและได้รับโอกาสที่จะได้ยิน เมื่อขั้นตอนการตัดสินใจรักษาผู้ที่มีความเคารพและศักดิ์ศรีที่พวกเขารู้สึกว่ายืนยัน หลักฐานกลางของความยุติธรรมบูรณะเช่นเป็นว่าผู้ที่ได้รับผลกระทบโดยตรงจากการกระทำผิดกฎหมายควรจะมีความเสียงและเป็นตัวแทนในกระบวนการตัดสินใจเกี่ยวกับผลพวงของการกระทำผิดกฎหมาย - ไม่ว่าจะลงโทษและ / หรือการชดใช้ความเสียหาย. ที่เกี่ยวข้องกับปัญหาของ เคารพและให้เกียรติเป็นหลักการของความไว้วางใจ หนึ่งในมาตรการของความเป็นธรรมไม่ว่าจะเป็นสมาชิกในสังคมเชื่อว่าหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับการที่ดีของพวกเขาถูกและความต้องการ คำตัดสินของผู้คนของผลความเป็นธรรมในการดำเนินการจากการรับรู้ว่าพวกเขาได้รับการรักษา "ความซื่อสัตย์สุจริตตรงไปตรงมาและมีการพิจารณา." [9] ถ้าพวกเขาเชื่อว่าผู้มีอำนาจเอามุมมองของพวกเขาเข้าบัญชีและพยายามที่จะปฏิบัติต่อพวกเขาอย่างเป็นธรรมที่พวกเขามีแนวโน้มที่จะสนับสนุน และมีส่วนร่วมในระบบทางสังคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลักการของความยุติธรรมและความเป็นธรรม ยังกลางกระบวนการ retributive และกระบวนการยุติธรรมเชิงสมานฉันท์ . หลักการดังกล่าวจะต้องให้แน่ใจว่ากระบวนการที่สร้างไม่ สอดคล้องกัน และการตัดสินใจที่เชื่อถือได้ ที่นี่เน้นการตั้งกฎในลักษณะที่เป็นธรรม เพื่อให้ได้ผลที่อาจจะมาถึงกระบวนยุติธรรมมีกลางเพื่อความถูกต้องของการตัดสินใจและการยอมรับของประชาชนถึงการตัดสินใจเหล่านั้น

เพื่อให้แน่ใจว่ากระบวนการยุติธรรมทั้งในบริบทของกระบวนการทางกฎหมาย ตลอดจนในการเจรจาต่อรองและการไกล่เกลี่ย บุคคลที่สามดำเนินการกระบวนการเหล่านั้นต้องยุติธรรม ซึ่งหมายความว่าพวกเขาจะต้องให้เที่ยงตรง การตัดสินใจเป็นกลางตามข้อมูลที่เหมาะสม [ 6 ] ตัวอย่างเช่นผู้พิพากษาต้องมีความยุติธรรม และไม่ควรมีอุปกรณ์ใด ๆที่ทำให้ฝ่ายหนึ่งได้เปรียบอคติ ไม่ยุติธรรม กฎที่ตัวเองควรวางตัวเป็นกลาง เพื่อให้พวกเขาไม่โปรดปรานบางคนกว่าคนอื่นตั้งแต่เริ่มแรก

ที่เป็นกลางสามารถประยุกต์กระบวนการ ไม่ว่าจะเป็นการกระจายความมั่งคั่งหรือส่งมอบการตัดสินใจ สามารถมั่นใจในความเป็นกลาง รวมทั้งความสอดคล้องหลักการของความสอดคล้องเสนอว่า " ความแตกต่างของบางอย่างเมื่อเทียบกับคนอื่น ๆควรจะสะท้อนถึงลักษณะแท้ของตัวบุคคล มากกว่าคุณสมบัติภายนอกของทั้งกลไกในตัวเอง " [ 7 ] ในคำอื่น ๆกลไกสถาบันในคำถามควรจะรักษาเหมือนกรณีเหมือนกันและให้แน่ใจว่าระดับการเล่นฟิลด์สำหรับทุกฝ่าย .

หลักการของการยืนแสดงให้เห็นว่าคนค่าสมาชิกของกลุ่มและสังคมในสถาบัน และขั้นตอนการตัดสินใจควรยืนยันสถานะของพวกเขาเป็นสมาชิก [ 8 ] ตัวอย่าง อาจตามมาจากหลักการนี้ ที่ผู้เกี่ยวข้องทุกฝ่าย ควร มี เสียง ในกระบวนการการตัดสินใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งระหว่างสมาชิกของกลุ่มหรือสังคม ควรมอบอํานาจ และได้รับโอกาสที่จะได้ยิน เมื่อขั้นตอนการตัดสินคนปฏิบัติด้วยความเคารพและศักดิ์ศรีพวกเขารู้สึกปลอดภัย กลางสถานที่ตั้งของความยุติธรรมบูรณะตัวอย่างเช่นคือ ผู้ที่ได้รับผลกระทบโดยตรง โดยความผิดน่าจะแทนด้วยเสียงและในกระบวนการตัดสินใจเกี่ยวกับผลพวงของความผิด -- ไม่ว่าจะลงโทษและ / หรือคืน

ที่เกี่ยวข้องกับปัญหาของการเคารพและศักดิ์ศรี เป็นหลักการของความไว้วางใจ มาตรการหนึ่งของความเป็นธรรม ไม่ว่าสมาชิกสังคม เชื่อว่าหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับความเป็นอยู่ของพวกเขาและความต้องการคนตัดสินผลของขั้นตอนความเป็นธรรมจากการรับรู้ว่าพวกเขาได้รับการรักษา " สุจริต ตรงไปตรงมา และด้วยการพิจารณา . " [ 9 ] ถ้าพวกเขาเชื่อว่าอำนาจเอามุมมองของพวกเขาในบัญชีและพยายามที่จะรักษาพวกเขา พวกเขามีแนวโน้มที่จะสนับสนุนและมีส่วนร่วมในสังคมที่กว้างกว่าระบบ