Pectic substances are a family of h

Pectic substances are a family of heterogeneous polysaccharides
with complex structures, fulfilling textural and mechanical properties
of primary plant cell wall (Agoda-Tandjawa, Durand, Gaillard,
Garnier, & Doublier, 2012). It is widely believed that pectins are
primarily comprised of homogalacturonan (HG) and secondarily
rhamnogalacturonan-I (RG-I) blocks (Yapo, 2011). Some of the
galacturonic acid residues among the HG backbone are methyl-esterified
at C-6, whereas the hydroxyl groups are acetyl-esterified at
O-2 or O-3 (Levigne, Thomas, et al., 2002; Ralet et al., 2005).
Structural characteristics of the extracted pectins are actually different,
depending on the source of material (May, 1990) and the
extracting conditions used (Levigne, Ralet, et al., 2002; Yapo,
Robert, et al., 2007).
Generally, commercial pectins are produced from citrus peel
and apple pomace which are by-products from juice industry
(May, 1990). More recently, pectins have been produced from
alternative plant materials such as sugar beet pulp (Li, Fang,
Phillips, & Al-Assaf, 2013; Ralet, Crépeau, Buchholt, & Thibault,
2003; Yapo, Robert, et al., 2007), chicory root (Robert, Emaga,
Wathelet, & Paquot, 2008), yellow passion fruit (Yapo, 2009a),
etc. Among them, sugar beet pulp is considered as a promising
source for pectin manufacturing due to its high pectin content
(Fishman, Chau, Cooke, & Hotchkiss, 2008). However, pectins
extracted from sugar beet pectins are characterized by a lower
molecular molar mass (Arslan, 1995), a higher neutral sugar and
a higher degree of acetylation (Rombouts & Thibault, 1986) as
compared to those of commercial citrus or apple pectins, which
limits their application as gelling agents in food (Oosterveld,
Beldman, Searle-van Leeuwen, & Voragen, 2000). Fortunately, sugar
beet pectins have been proved to be good emulsifying agents in
food systems (Williams et al., 2005; Yapo, Robert, et al., 2007) due
to its distinguished structural components (i.e., proteinaceous moieties,
acetyl groups and ferulic acids) that enable pectins to active
the oil–water interface (Leroux, Langendorff, Schick, Vaishnav, &
Mazoyer, 2003; Siew & Williams, 2008).The chemical composition of sugar beet pulp is rather complex.
Reports revealed that sugar beet pulp contains not only pectic saccharides,
but also non-pectic compounds such as ash and oxalate
salts (predominantly calcium and secondary magnesium oxalates)
(Joy, 1964). Pectins along with some of the non-pectic compounds
may be solubilized by the extractant under acidic extraction conditions
(pH 1.3–3.0, 60–100 C) (Yapo, 2009b). Since oxalate salts,
especially calcium and magnesium oxalates, have pH-dependent
solubility (McComas & Rieman, 1942), they will change being
totally soluble to insoluble when pH of the extract increases up
to a certain range. Moreover, the pH of the oxalates containing

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สาร pectic เป็นครอบครัวของ polysaccharides ที่แตกต่างกันมีโครงสร้างซับซ้อน ตอบสนองคุณสมบัติ textural และเครื่องจักรกลของผนังเซลล์พืชหลัก (เรื่อง Tandjawa, Durand, GaillardGarnier, & Doublier, 2012) กันอย่างแพร่หลายเชื่อ pectinsส่วนใหญ่ประกอบด้วย homogalacturonan (HG) และเชื่อมrhamnogalacturonan-ฉัน (RG-ฉัน) บล็อก (Yapo, 2011) บางgalacturonic กรดตกระหว่างแกนหลักของ HG มี methyl esterifiedที่ C-6 ในขณะที่กลุ่มไฮดรอกซิลเป็น acetyl esterified ที่O 2 หรือ O-3 (Levigne โทมัส et al., 2002 Ralet et al., 2005)ลักษณะโครงสร้างของ pectins แยกกันจริงขึ้นอยู่กับแหล่งที่มาของวัสดุ (พฤษภาคม 1990) และแยกสภาพใช้ (Levigne, Ralet และ al., 2002 Yapoโรเบิร์ต et al., 2007)ทั่วไป ผลิตเชิงพาณิชย์ pectins จากเปลือกส้มและแอปเปิ้ล pomace ซึ่งเป็นสินค้าพลอยได้จากอุตสาหกรรมน้ำ(อาจ 1990) เมื่อเร็ว ๆ นี้ การผลิต pectins จากวัสดุพืชอื่นเช่นเยื่อนทาน (Li ฝางไขควง & อัล-Assaf, 2013 Ralet, Crépeau, Buchholt, & Thibault2003 Yapo โรเบิร์ต et al., 2007), ราก chicory (โรเบิร์ต EmagaWathelet, & Paquot, 2008), สีเหลือง (Yapo, 2009a), ผลไม้ฯลฯ ในหมู่พวกเขา เยื่อนทานจะถือเป็นคำสัญญาแหล่งผลิตเพกทินเนื่องจากเนื้อหาของเพกทินสูง(Fishman เชา คุก และ Hotchkiss, 2008) อย่างไรก็ตาม pectinsสกัดจากนทาน pectins มีลักษณะที่ต่ำกว่าสบมวลโมเลกุล (Arslan, 1995), น้ำตาลกลางสูงขึ้น และacetylation (Rombouts & Thibault, 1986) เป็นระดับที่สูงเปรียบเทียบค้าส้มหรือแอปเปิ้ล pectins ซึ่งจำกัดสมัครเป็นตัวแทน gelling ในอาหาร (OosterveldBeldman, Searle van Leeuwen, & Voragen, 2000) โชคดี น้ำตาลได้รับการพิสูจน์ pectins ผักชนิดหนึ่งเป็นตัวแทนในการสกัดดีอาหารระบบ (วิลเลียมส์ et al., 2005 Yapo โรเบิร์ต et al., 2007) ครบกำหนดการประกอบโครงสร้างแตกต่าง (เช่น proteinaceous moietiesกลุ่ม acetyl และกรด ferulic) ที่เปิดใช้ pectins ใช้งานอยู่อินเทอร์เฟซสำหรับน้ำมัน – น้ำ (Leroux, Langendorff, Schick, Vaishnav, &Mazoyer, 2003 ซิวและวิลเลียมส์ 2008) องค์ประกอบทางเคมีของเยื่อนทานจะค่อนข้างซับซ้อนรายงานเปิดเผยว่า เยื่อนทานประกอบด้วยเฉพาะ pectic saccharidesแต่ยังไม่ใช่ pectic สารเถ้าและออกซาเลตเกลือ (เป็นแคลเซียมและแมกนีเซียมรอง oxalates)(จอย 1964) Pectins พร้อมของสารประกอบไม่ใช่ pecticอาจ solubilized โดย extractant ภายใต้เงื่อนไขการสกัดกรด(pH 1.3-3.0, 60-100 C) (Yapo, 2009b) ตั้งแต่เกลือออกซาเลตโดยเฉพาะอย่างยิ่งแคลเซียมและแมกนีเซียม oxalates ได้ขึ้นอยู่กับค่า pHละลาย (McComas และ Rieman ปี 1942), พวกเขาจะเปลี่ยนเป็นทั้งหมดที่ละลายน้ำจะไม่ละลายเมื่อ pH ของสารสกัดเพิ่มขึ้นเป็นบางช่วง นอกจากนี้ pH ของ oxalates ประกอบด้วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สารเพคตินเป็นครอบครัวที่แตกต่างกันของสาร
ที่มีโครงสร้างที่ซับซ้อนตอบสนองเนื้อสัมผัสและคุณสมบัติทางกล
ของเซลล์พืชหลักผนัง (อโกด้า-Tandjawa, Durand, เกลลาร์,
Garnier และ Doublier 2012) เป็นที่เชื่อกันอย่างกว้างขวางว่า pectins จะ
ประกอบด้วยหลักของ homogalacturonan (HG) และครั้งที่สอง
rhamnogalacturonan-I (RG-I) บล็อก (Yapo 2011) บางส่วนของ
กรดกาแลคในหมู่แกนนำ HG มี esterified-methyl
ที่ C-6 ในขณะที่กลุ่มไฮดรอกเป็น acetyl-esterified ที่
O-2 หรือ O-3 (Levigne โทมัส, et al., 2002; Ralet et al, ., 2005)
ลักษณะโครงสร้างของ pectins สกัดเป็นจริงที่แตกต่างกัน
ขึ้นอยู่กับแหล่งที่มาของวัสดุ (พฤษภาคม 1990) และ
เงื่อนไขที่ใช้สกัด (Levigne, Ralet, et al., 2002; Yapo,
. โรเบิร์ต, et al, 2007 ).
โดยทั่วไป pectins เชิงพาณิชย์ผลิตจากเปลือกส้ม
แอปเปิ้ลและกากซึ่งเป็นผลพลอยได้จากอุตสาหกรรมน้ำผลไม้
(พฤษภาคม 1990) เมื่อเร็ว ๆ นี้ pectins ได้รับการผลิตจาก
วัสดุพืชทางเลือกเช่นเยื่อกระดาษน้ำตาลหัวผักกาด (Li ฝาง,
ฟิลลิปและ Al-Assaf, 2013; Ralet, Crepeau, Buchholt และธีโบลท์,
2003. Yapo โรเบิร์ต, et al, 2007 ), รากชิกโครี (โรเบิร์ต Emaga,
Wathelet และ Paquot 2008), เสาวรสเหลือง (Yapo, 2009a)
ฯลฯ ในหมู่พวกเขาเยื่อกระดาษน้ำตาลหัวผักกาดถือเป็นแนวโน้ม
ที่มาสำหรับการผลิตเพคตินเนื่องจากเนื้อหาเพคตินสูง
(ฟิชแมนเชา Cooke และ Hotchkiss 2008) อย่างไรก็ตาม pectins
สกัดจาก pectins น้ำตาลหัวผักกาดมีลักษณะที่ต่ำกว่า
มวลโมเลกุลโมเลกุล (Arslan, 1995), น้ำตาลเป็นกลางที่สูงขึ้นและ
ระดับสูงของ acetylation (Rombouts และธีโบลท์, 1986) ในขณะที่
เมื่อเทียบกับของส้มในเชิงพาณิชย์หรือ pectins แอปเปิ้ล ซึ่ง
จำกัด การประยุกต์ใช้ของพวกเขาเป็นตัวแทนก่อเจลในอาหาร (Oosterveld,
Beldman, เซิลรถตู้ Leeuwen และ Voragen, 2000) โชคดีที่น้ำตาล
pectins ผักชนิดหนึ่งที่ได้รับการพิสูจน์แล้วว่าเป็นตัวแทนที่ดีในการผสม
ระบบอาหาร (วิลเลียมส์, et al, 2005;. Yapo โรเบิร์ต, et al, 2007.) เนื่องจาก
ส่วนประกอบของโครงสร้างที่โดดเด่น (เช่น moieties โปรตีน,
กลุ่ม acetyl และ ferulic กรด) ที่ช่วยให้ pectins ใช้งาน
อินเตอร์เฟซน้ำมันน้ำ (Leroux, Langendorff, Schick, Vaishnav และ
Mazoyer, 2003. ซิวและวิลเลียมส์, 2008) ได้โดยง่ายองค์ประกอบทางเคมีของเยื่อกระดาษน้ำตาลหัวผักกาดที่มีความซับซ้อนค่อนข้าง
รายงานเปิดเผยว่าเยื่อกระดาษน้ำตาลหัวผักกาด มีไม่เพียง แต่นํ้าตาลเพคติน,
แต่ยังสารเพคตินที่ไม่ได้เช่นเถ้าและออกซาเลต
เกลือ (ส่วนใหญ่แคลเซียมและแมกนีเซียมรองออกซาเลต)
(จอย 1964) pectins พร้อมกับบางส่วนของสารเพคตินที่ไม่
อาจจะละลายจากสารสกัดภายใต้เงื่อนไขการสกัดที่เป็นกรด
(pH 1.3-3.0, 60-100 C) (Yapo, 2009b) ตั้งแต่เกลือออกซาเลต,
โดยเฉพาะอย่างยิ่งออกซาเลตแคลเซียมและแมกนีเซียมมีค่า pH ขึ้นอยู่กับ
การละลาย (McComas และ Rieman 1942) พวกเขาจะเปลี่ยนเป็น
ที่ละลายน้ำได้ทั้งหมดเพื่อไม่ละลายเมื่อค่า pH ของสารสกัดเพิ่มขึ้น
ไปช่วงหนึ่ง นอกจากนี้ยังมีค่า pH ของออกซาเลตที่มี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่มีสารเป็นครอบครัวเดียวกันโดยมีโครงสร้างซับซ้อน

ตามคุณสมบัติของผนังเซลล์ปฐมภูมิเนื้อเซลล์พืชและเครื่องจักรกล ( อโกด้า tandjawa ดูแรนด์ Gaillard , การ์นิเย่ , ,
& doublier , 2012 ) เป็นที่เชื่อกันอย่างกว้างขวางว่าเพกทินเป็น
หลักประกอบด้วย homogalacturonan ( HG ) และครั้งที่สอง
rhamnogalacturonan-i ( rg-i ) บล็อก ( yapo , 2011 ) บางส่วนของ
ตกค้างของกรดกาแลค HG กระดูกสันหลังเป็นเมทิล esterified
ที่ c-6 ส่วนหมู่ไฮดรอกซิลเป็นอะ esterified ที่
o-2 หรือ o-3 ( levigne , โทมัส , et al . , 2002 ; ralet et al . , 2005 ) .
ลักษณะโครงสร้างของการสกัดเพคตินเป็นจริงแตกต่างกัน
ขึ้นอยู่กับแหล่งของวัสดุพฤษภาคม 2533 ) และแยกสภาพใช้ (
levigne ralet , et al . , 2002 ; yapo
, โรเบิร์ตet al . , 2007 ) .
โดยทั่วไป , เพคตินการค้าผลิตจากเปลือกส้ม และแอปเปิ้ล
กาก
ซึ่งเป็นผลพลอยได้จากอุตสาหกรรมน้ำผลไม้ ( พฤษภาคม 2533 ) เมื่อเร็วๆ นี้ เพคตินที่ได้รับการผลิตจากวัสดุอื่น เช่น น้ำตาล
พืชบีทพัลพ์ ( Li Fang
ฟิลลิปส์ &อัล assaf 2013 ; ralet Cr éโป buchholt &ติบอลต์
, , , 2003 ; yapo , โรเบิร์ต , et al . , 2007 ) , รากชิโครี ( โรเบิร์ต emaga
, wathelet ,& paquot , 2008 ) , เสาวรสสีเหลือง ( yapo 2009a
, ) , ฯลฯ ในหมู่พวกเขาน้ำตาลบีทพัลพ์ ถือว่าเป็นแหล่งผลิตเนื่องจากสัญญา
สําหรับเพกตินสูงเพกตินเนื้อหา
( ฟิชแมน Chau , คุก , & Hotchkiss , 2008 ) อย่างไรก็ตาม เพกทินเพกทินสกัดจาก beet น้ำตาล

มีลักษณะเป็นโมเลกุลมวลกรามล่าง ( arslan , 1995 ) สูงกว่าน้ำตาลและ
เป็นกลางระดับที่สูงขึ้นของอะซิทิเลชัน ( rombouts &ติบอลต์ , 1986 )
เมื่อเปรียบเทียบกับของการค้าหรือเพคตินส้ม แอปเปิ้ล ซึ่งโปรแกรมของพวกเขาเป็น gelling
จำกัดตัวแทนในอาหาร ( oosterveld
beldman leeuwen เซิล , , รถตู้ , voragen & , 2000 ) โชคดีที่ตาล
บีทเพกทินได้รับการพิสูจน์แล้วว่าเป็นที่ดี emulsifying ตัวแทนใน
ระบบอาหาร ( วิลเลียม et al . , 2005 ; yapo , โรเบิร์ต , et al . , 2007 ) เนื่องจาก
การแยกแยะส่วนประกอบโครงสร้าง ( เช่น proteinaceous 54 กลุ่มกรด ferulic , อะ

) ที่ใช้เพคตินเพื่อใช้งานน้ำมันและน้ำอินเตอร์เฟซเลอรู langendorff vaishnav ชิค , , , ,
& mazoyer , 2003 ; ซิว&วิลเลียมส์ , 2551 ) . องค์ประกอบทางเคมีของน้ำตาล beet pulp ค่อนข้างซับซ้อน .
รายงาน พบว่าน้ำตาลเนื้อมีไม่เพียง แต่ที่มี
ไรด์ ,แต่ยังไม่ใช่ตัวที่มีสารประกอบ เช่น เถ้า และเกลือออกซาเลต
( ยกเว้นแคลเซียมและแมกนีเซียมส่วนผสมมัธยม )
( จอย , 1964 ) เพคตินพร้อมกับบางส่วนขององค์กรที่มีสารประกอบ
อาจจะสร้างโดยสกัดภายใต้สภาวะการสกัดกรด ( pH 3.0
1.3 – 60 – 100 C ) ( yapo 2009b , ) เนื่องจากเกลือออกซาเลต
, โดยเฉพาะอย่างยิ่งแคลเซียม และแมกนีเซียม ส่วนผสมมี pH ขึ้นอยู่กับ
การละลาย ( เมิกโคเมิส& rieman 1942 ) ที่พวกเขาจะเปลี่ยนเป็นทั้งหมดจะละลายละลาย
เมื่อพีเอชของสารสกัดเพิ่มขึ้น
ไปบางช่วง นอกจากนี้ ของส่วนผสมที่ประกอบด้วย