3. Results and discussionThe yields

3. Results and discussion
The yields of ethyl acetate, methanol and water extracts of
pineapples were 4.9%, 21.5% and 4.3%, respectively. The total phenolic
contents of the extracts as determined by Folin–Ciocalteu method, are
reported as caffeic acid equivalents (Table 1). Among the three
extracts, methanol extract was containing highest (51.1%) amount of
phenolic compounds followed by ethyl acetate extract (13. 8%) and
water extract (2.6%). In recent studies, it has been reported that the
yield of extractable compounds was highest in methanol extract from
the peel and seeds of pomegranate in comparison with the solvents
such as ethyl acetate and water (Negi, Jayaprakasha, & Jena, 2002).
Furthermore, the extraction of phenolic compounds from the fruit is
commonly achieved with methanol or aqueous methanol (Antolovich,
Prenzler, Robards, & Ryan, 2000).
The levels of total phenolics determined in this way are not
absolute measurements of the amounts of phenolic compounds, but
are in fact based on their chemical reducing capacity relative to
caffeic acid. It has been observed that the phenol antioxidant index, a
combined measure of the quality and quantity of antioxidants in
vegetables (Elliot, 1999). In the present study the responses of the
extracts in this assay may arise from the variety and/or quantity of
phenolics found in three different extracts of pineapple. Fruit and
vegetables are the main sources of antioxidant vitamins (vitamin E,
vitamin C, precursor of vitamin A i.e., β-carotene), which act as free
radical scavengers, making these foods essential to human health
(Elliot, 1999). However, more than 80% of the total antioxidant
capacity in fruits and vegetables comes from the ingredients other
than antioxidant vitamins, indicating the presence of other potentially
important antioxidants in these foods (Miller & Rice-Evans, 1997).
The phenolic compounds are the dominant antioxidants that exhibit
scavenging efficiency on free radicals and reactive oxygen species are
numerous and widely distributed in the plant kingdom (Prior & Cao,
2000). In the present study, the relative antioxidant ability of the
pineapple extracts was investigated through some in vitro models
such as antioxidant capacity by phosphomolybdenum method, β-
carotene-linoleate system, and radical scavenging activity using, α, α-
diphenyl-β-picrylhydrazyl (DPPH) method.
The result of total flavonoid contents of the extracts of pineapple is
given in Table 2. The total flavonoid contents varied from 39.4 to
55.2 mg quercetin/g weight. The variation may be due environmental
conditions, which can modify the constituents of the plant.
The antioxidant capacity of the extracts was measured spectrophotometrically
through phosphomolybdenum method, which is
based on the reduction of Mo (IV) to Mo (V) by the sample analyte
and the subsequent formation of green phosphate/Mo (V) compounds
with a maximum absorption at 695 nm. The antioxidant capacity of
the extracts of pineapple was found to decrease in the order,
methanol extractNethyl acetate extractNwater extract (Table 3).
The antioxidant activity through β-carotene-linoleate system of
pineapple extracts at 50 and 100 μg/mL concentrations compared
with butylated hydroxyanisole is presented in (Table 4). The addition
of the extracts of pineapple and butylated hydroxyanisole at 50 μg/mL
concentrations prevented the bleaching of β-carotene to different
degrees. β-Carotene in this model system undergoes rapid discolouration
in the absence of an antioxidant. This is because of the coupled
oxidation of β-carotene and linoleic acid, which generates free
radicals. The linoleic acid free radical formed upon the abstraction
of a hydrogen atom from one of its diallylic methylene groups attacks
the highly unsaturated β-carotene molecules. As a result, β-carotene
was oxidised and broken down in part, subsequently the system loses
its chromophore and characteristic orange colour, which can be
monitored spectrophotometrically. In our present study, the extracts
from pineapple fruits were found to hinder the extent of β-carotene
bleaching by neutralizing the linoleate free radical and other free
radicals formed in the system. Methanol extract, ethyl acetate extract
and water extracts showed 84.3%, 55.4% and 51.8% antioxidant
activity, respectively, at 100 μg/mL concentration.
The free radical scavenging activity of the fruit extracts of
pineapple was tested through DPPH method and the results are
presented in the (Fig. 1). The role of antioxidants is their interaction
Table 1
Phenolic contents (as caffeic acid equivalent) of pineapple extracts.
Extract Phenolics (mg/g)
Water extract 2.6±0.1
Ethyl extract 13.8±0.3
Methanol extract 51.1±0.2

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3. ผลลัพธ์ และสนทนาอัตราผลตอบแทนของเอทิล acetate เมทานอล และน้ำสารสกัดของสับปะรดได้ 21.5%, 4.9% และ 4.3% ตามลำดับ รวมฟีนอเนื้อหาของสารสกัดเป็นไปตามวิธี Folin – Ciocalteu มีรายงานเป็นเทียบเท่ากรด caffeic (ตาราง 1) หมู่ 3สารสกัดจาก สารสกัดเมทานอลประกอบด้วยยอดเงินสูงสุด (51.1%) ของแยกม่อฮ่อมตาม ด้วยเอทิล acetate (13 8%) และน้ำสกัด (2.6%) ในการศึกษาล่าสุด มีรายงานที่จะผลผลิตของสาร extractable สูงที่สุดในเมทานอลสารสกัดจากเปลือกและเมล็ดทับทิมเมื่อเปรียบเทียบกับตัวหรือสารทำละลายเช่นเอทิล acetate และน้ำ (Negi, Jayaprakasha, & Jena, 2002)นอกจากนี้ เป็นการสกัดสารฟีนอจากผลไม้โดยทั่วไปทำได้ ด้วยเมทานอลหรือเมทานอลอควี (AntolovichPrenzler, Robards และ Ryan, 2000)ระดับของ phenolics รวมกำหนดวิธีนี้ไม่วัดแน่นอนของจำนวนม่อฮ่อม แต่ในความเป็นจริงขึ้นอยู่กับสารเคมีลดลงความสัมพันธ์สามารถในการกรด caffeic จะมีการสังเกตซึ่งดัชนีสารต้านอนุมูลอิสระวาง การวัดรวมของคุณภาพและปริมาณของสารต้านอนุมูลอิสระในผัก (Elliot, 1999) ในปัจจุบันศึกษาการตอบสนองของการสารสกัดในการทดสอบนี้อาจเกิดขึ้นจากการหลากหลายและ/หรือปริมาณของphenolics ที่พบในสามบางส่วนของสับปะรด ผลไม้ และผักเป็นแหล่งหลักของสารต้านอนุมูลอิสระวิตามิน (วิตามินอีวิตามินซี สารตั้งต้นของวิตามินเอเช่น β-แคโรทีน), ซึ่งทำหน้าที่เป็นฟรีscavengers รุนแรง การทำอาหารเหล่านี้มีความสำคัญต่อสุขภาพมนุษย์(Elliot, 1999) อย่างไรก็ตาม กว่า 80% ของสารต้านอนุมูลอิสระทั้งหมดกำลังการผลิตในผักและผลไม้มาจากส่วนผสมอื่น ๆกว่าวิตามินสารต้านอนุมูลอิสระ การบ่งชี้สถานะของอื่น ๆ อาจสารต้านอนุมูลอิสระสำคัญในอาหารเหล่านี้ (มิลเลอร์และข้าวอีวานส์ 1997)ม่อฮ่อมเป็นสารต้านอนุมูลอิสระที่โดดเด่นที่แสดงมี scavenging ประสิทธิภาพอนุมูลอิสระและออกซิเจนปฏิกิริยาชนิดมากมาย และจำหน่ายกันอย่างแพร่หลายในอาณาจักรพืช (ก่อนและ Cao2000) . ในการศึกษาปัจจุบัน สารต้านอนุมูลอิสระที่สัมพันธ์กับความสามารถของการสารสกัดจากสับปะรดถูกสอบสวนผ่านบางรุ่นในการเพาะเลี้ยงเช่นกำลังการผลิตสารต้านอนุมูลอิสระโดย phosphomolybdenum วิธี β-ระบบนสูง linoleate และรุนแรง scavenging กิจกรรมใช้ ด้วยกองทัพ ด้วยกองทัพ-ฟีนิลได-β-picrylhydrazyl (DPPH) วิธีการผลของ flavonoid ที่รวมเนื้อหาของบางส่วนของสับปะรดคือกำหนดในตารางที่ 2 Flavonoid รวมเนื้อหาจาก 39.4 การที่แตกต่างกัน55.2 มิลลิกรัมน้ำหนัก quercetin/g ความผันแปรที่อาจครบกำหนดสิ่งแวดล้อมสภาพ ซึ่งสามารถปรับเปลี่ยน constituents ของโรงงานมีวัดกำลังการผลิตสารต้านอนุมูลอิสระของสารสกัดจากใบ spectrophotometricallyโดยใช้วิธี phosphomolybdenum ซึ่งเป็นตามการลดลงของ Mo (IV) การ Mo (V) โดย analyte ตัวอย่างและการก่อตัวที่ตามมาของสารประกอบฟอสเฟตเขียว Mo (V)มีการดูดซึมสูงสุดที่ 695 nm กำลังการผลิตสารต้านอนุมูลอิสระของพบบางส่วนของสับปะรดลดลงตามลำดับเมทานอล extractNethyl acetate extractNwater สารสกัด (ตาราง 3)กิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระผ่านระบบβ-แคโรทีน-linoleateสับปะรดสารสกัดที่ความเข้มข้น μg/mL 50 และ 100 ที่เปรียบเทียบมี butylated hydroxyanisole จะแสดงใน (ตาราง 4) การเพิ่มสารสกัดจากสับปะรดและ butylated hydroxyanisole ที่ μg 50 mLความเข้มข้นไม่สามารถฟอกสีของβ-แคโรทีนจะแตกต่างกันองศา Βแคโรทีนในระบบแบบนี้ผ่าน discolouration อย่างรวดเร็วในการขาดงานของสารต้าน นี้เป็น เพราะการควบคู่ออกซิเดชันของβ-แคโรทีนและกรด linoleic ซึ่งสร้างฟรีอนุมูล เกิดอนุมูลอิสระกรด linoleic เมื่อ abstraction ที่ของไฮโดรเจนเป็น อะตอมจากเมทิลีนได diallylic ของกลุ่มโจมตีโมเลกุลในระดับที่สูงสมβ-แคโรทีน ดัง β-แคโรทีนถูก oxidised และแบ่งส่วน ต่อมาสูญเสียระบบของ chromophore และลักษณะสีส้มสี ซึ่งสามารถตรวจสอบ spectrophotometrically ในการศึกษาปัจจุบันของเรา สารสกัดจากใบจากสับปะรด ผลไม้พบขัดขอบเขตของβ-แคโรทีนฟอกสี โดย neutralizing อนุมูลอิสระ linoleate และอื่น ๆ ฟรีอนุมูลที่เกิดขึ้นในระบบ สารสกัดเมทานอล เอทิล acetate สารสกัดและสารสกัดจากน้ำพบว่าสารต้านอนุมูลอิสระ 84.3%, 55.4% และ 51.8%กิจกรรม ตามลำดับ ใน 100 μg/mL ความเข้มข้นกิจกรรม scavenging อนุมูลอิสระของผลไม้สารสกัดของสับปะรดได้รับการทดสอบ โดยวิธี DPPH และผลลัพธ์แสดง (Fig. 1) บทบาทของสารต้านอนุมูลอิสระเป็นการโต้ตอบตารางที่ 1เนื้อหาฟีนอ (เป็น caffeic กรดที่เทียบเท่า) ของสับปะรดสารสกัดจากแยก Phenolics (mg/g)น้ำแยก 2.6±0.113.8±0.3 สารสกัดเอทิลเมทานอลสารสกัดจาก 51.1±0.2

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3 . ผลและการอภิปราย
ผลผลิตเอทิลอะซิเตท และสารสกัดเมทานอลน้ำ
สับปะรดเป็น 4.9% , 21.5 % และ 4.3% ตามลำดับ รวมเนื้อหาของฟีนอล
สารตามที่กำหนดโดย folin –วิธีการ ciocalteu ,
รายงานเป็นกรด Caffeic เทียบเท่า ( ตารางที่ 1 ) ระหว่างสาม
เมทานอลเป็นสารสกัดที่มีสูงสุด ( 51.1 จำนวน
% )สารประกอบฟีนอลตามด้วยสารสกัดเอทิลอะซีเตท ( 13 8 % )
น้ำสกัด ( 2.6% ) ในการศึกษาเมื่อเร็ว ๆนี้ มีรายงานว่า ปริมาณของสารประกอบ
ผลผลิตสูงสุดในส่วนสกัดจากเปลือกและเมล็ดของทับทิม

ในการเปรียบเทียบกับสารละลาย เช่น เอทิลอะซีเตท และน้ำ ( เนกิ jayaprakasha & , Jena , 2002 ) .
นอกจากนี้การสกัดสารประกอบฟีนอลจากผลไม้โดยทั่วไปประสบกับเมทานอลหรือ
สารละลายเมทานอล ( antolovich
prenzler & โรบาร์ดส์ , , , ไรอัน , 2000 ) .
ระดับโพลีฟีนอลทั้งหมดมุ่งมั่นในทางนี้ไม่ได้
การวัดสัมบูรณ์ของปริมาณของสารประกอบฟีนอล แต่
ในความเป็นจริงตามเคมีลดความจุ เทียบกับ
Caffeic กรดมันได้รับการตรวจสอบว่าสารฟีนอลดัชนี
รวมวัดคุณภาพและปริมาณของสารต้านอนุมูลอิสระในผัก
( เอลเลียต , 1999 ) ในการศึกษาการตอบสนองของ
สารสกัดในการทดสอบนี้อาจเกิดขึ้นจากความหลากหลายและ / หรือปริมาณฟีนอลิกพบว่าสารสกัดที่แตกต่างกัน
3 ของสับปะรด ผลไม้และผัก
เป็นแหล่งหลักของวิตามินสารต้านอนุมูลอิสระ ( วิตามิน E ,
วิตามินซี สารตั้งต้นของวิตามินได้แก่ บีตา - แคโรทีน ) ซึ่งทำหน้าที่เป็นคนเก็บขยะอนุมูลอิสระฟรี

ทำให้อาหารเหล่านี้จำเป็นต่อสุขภาพของมนุษย์ ( เอลเลียต , 1999 ) อย่างไรก็ตาม มากกว่า 80% ของความจุสารต้านอนุมูลอิสระ
รวมผักและผลไม้ที่มาจากวัสดุอื่น ๆ
กว่าวิตามินสารต้านอนุมูลอิสระ บ่งชี้สถานะของอื่น ๆที่อาจ
สารต้านอนุมูลอิสระที่สำคัญในอาหารเหล่านี้ ( มิลเลอร์&ข้าวอีแวนส์ , 1997 ) .
สารประกอบฟีนเป็นเด่นที่แสดงประสิทธิภาพในการต้านอนุมูลอิสระและ

ชนิดออกซิเจนปฏิกิริยาเป็นจำนวนมากและกระจายอยู่ทั่วไปในพืช สหราชอาณาจักร ( ก่อน&เคา
2000 ) ในการศึกษาความสามารถของสารต้านอนุมูลอิสระสัมพัทธ์ของ