Hello darkness, my old friend I've

Hello darkness, my old friend

I've come to talk with you again

Because a vision softly creeping

Left its seeds while I was sleeping

And the vision that was planted in my brain

Still remains

Within the sound of silence

In restless dreams I walked alone

Narrow streets of cobblestone

'Neath the halo of a street lamp

I turned my collar to the cold and damp

When my eyes were stabbed by the flash of a neon light

That split the night

And touched the sound of silence

And in the naked light I saw

Ten thousand people maybe more

People talking without speaking

People hearing without listening

People writing songs that voices never shared

No one dared

Disturb the sound of silence

"Fools," said I, "you do not know

Silence like a cancer grows

Hear my words that I might teach you

Take my arms that I might reach you"

But my words like silent raindrops fell

And echoed in the wells of silence

And the people bowed and prayed

To the neon god they made

And the sign flashed out its warning

In the words that it was forming

And the sign said "The words of the prophets are written on the subway walls

And tenement halls

And whispered in the sound of silence"

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สวัสดีความมืด เพื่อนเก่า ฉันได้มาพูดคุยกับคุณอีกครั้ง เนื่องจากวิสัยทัศน์ที่เลื้อยเบา ๆ ด้านซ้ายของเมล็ดในขณะที่ฉันได้นอนหลับ และวิสัยทัศน์ที่ถูกปลูกในสมองของฉัน ยังคง อยู่ ภายในเสียงเงียบ ในความฝันเหมาะที่ฉันเดินคนเดียว ถนนแคบของ cobblestone 'Neath halo ของโคมไฟถนน ฉันเปิดคอของฉันเย็นและชื้น เมื่อถูกแทงตา โดยแฟลชแสงนีออน ที่แบ่งคืน และสัมผัสเสียงของความเงียบ และแสงเปลือย เห็น หมื่นคนอาจเพิ่มเติม คนพูดไม่พูด คนที่ได้ยินโดยไม่ต้องฟัง คนเขียนเพลงว่า เสียงไม่ใช้ร่วมกัน ไม่มีใครกล้า รบกวนเสียงเงียบ "โง่เขลา ว่า "คุณไม่รู้ เงียบเช่นมะเร็งเติบโตขึ้น ได้ยินคำพูดของฉันอาจสอนคุณ ใช้แขนที่อาจถึงคุณ" แต่คำพูดของฉันเช่นสภาพฝนตก และได้พูดย้ำในบ่อของความเงียบ คนลง และอธิษฐาน พระเจ้านีออน ที่พวกเขาทำ และเครื่องถ่ายคำเตือนของ ในคำ ถูกขึ้นรูป หมายว่า "คำของผู้เผยพระวจนะที่เขียนบนผนังดิน และห้องโถงแถว และเกมส์ในเสียงของความเงียบ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สวัสดีความมืดเพื่อนเก่าของฉันฉันได้มาพูดคุยกับคุณอีกครั้งเพราะวิสัยทัศน์ที่เบาcreeping ซ้ายเมล็ดของมันในขณะที่ผมกำลังนอนหลับและวิสัยทัศน์ที่ปลูกในสมองของฉันยังคงยังคงอยู่ภายในเสียงของความเงียบในความฝันกระสับกระส่ายฉันเดินคนเดียวแคบถนนของก้อนหินปู'ใต้รัศมีของโคมไฟถนนที่ผมหันคอของฉันไปที่หนาวเย็นและชื้นเมื่อตาของฉันถูกแทงด้วยแฟลชของแสงนีออนที่แยกคืนและสัมผัสเสียงของความเงียบและในที่มีแสงเปล่าที่ผมเห็นสิบพันคนอาจจะมากกว่าคนที่พูดโดยไม่ต้องพูดคนที่ได้ยินโดยไม่ต้องฟังคนเขียนเพลงที่เสียงไม่เคยใช้ร่วมกันไม่มีใครกล้ารบกวนเสียงของความเงียบ"คนโง่" บอกว่าผม "คุณไม่ทราบว่าเงียบเช่นมะเร็งเติบโตได้ยินคำพูดของฉันที่ฉันอาจสอนให้คุณใช้แขนของฉันที่ฉันอาจถึงคุณ"แต่คำพูดของฉันเหมือนเม็ดฝนเงียบลดลงและก้องอยู่ในหลุมของความเงียบและคนโค้งคำนับและอธิษฐานต่อพระเจ้านีออนที่พวกเขาทำและลงนามประกายออกมาเตือนในคำพูดที่ว่ามันเป็นการขึ้นรูปและป้ายบอกว่า"คำพูดของผู้เผยพระวจนะที่เขียนบนผนังสถานีรถไฟใต้ดินและห้องโถงตึกแถวและกระซิบเสียงของความเงียบ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สวัสดีความมืดเพื่อนเก่า

ฉันมาพูดคุยกับคุณอีกครั้ง

เพราะวิสัยทัศน์เบา

เหลือเมล็ดพันธุ์ ในขณะที่ฉันกำลังหลับ

และวิสัยทัศน์ที่ถูกปลูกไว้ในหัวสมองของผม

ยังคง

ภายในเสียงของความเงียบ

ในฝันไม่อยู่ ฉันเดินคนเดียว

ถนนแคบๆของหินกรวด

'neath รัศมีของโคมไฟถนน

ผมเปลี่ยนปลอกคอของฉันไปที่เย็นและชื้น

เมื่อตาของฉันถูกแทงด้วยแฟลชของแสงนีออน

ที่แยกคืน

และสัมผัสเสียงของความเงียบ

และในเปลือยแสงเห็น

บางทีอาจจะมากกว่าหมื่นคน คน พูด ไม่พูด



คนได้ยินโดยไม่ต้องฟัง

คนเขียนเพลงที่เสียงไม่เคยที่แบ่งปัน

ไม่มีใครกล้า

" เสียงของความเงียบ

" คนโง่ " บอกว่า " เธอไม่รู้

ความเงียบเหมือนมะเร็งร้าย

ได้ยินคำพูดของฉันว่าฉันอาจจะสอนคุณ

เอาแขนที่ฉันอาจไปถึงคุณ "

แต่คำว่าเงียบ เม็ดฝนหล่น

ในบ่อแห่งความเงียบงัน

และคนสวดมนต์อ้อนวอน

กับนีออนพระเจ้าที่พวกเขาทำ

และ ลงนามประกาย ออกมาเตือน

ในพวกมันออกมา

และป้ายบอกว่า " ถ้อยคำของบรรดาผู้พยากรณ์ก็จะเขียนบนผนังใต้ดิน และบ้านพักอาศัยหอพัก



แล้วกระซิบเสียงของความเงียบ "