Methods: The analysis begins with a

Methods: The analysis begins with a search of historical medical reports on the relationship between varicella and scarlet
fever epidemics in the late 19th and early 20th century, as well as in more recent empirical studies. Correlations and crosscorrelations
between varicella and scarlet fever are analyzed using weekly public health case reports from 1924 to 1932
for Boston, Chicago, New York City, and Philadelphia. Regression models are used to estimate the relationship between
varicella and scarlet fever after controlling for seasonal forcing.
Results: Historical records give limited support for a causal relationship between varicella and scarlet fever but indicate that
these diseases often occurred close in time to each other. Likewise, statistical analysis shows that varicella and scarlet fever
epidemics are closely aligned with each other, and varicella has a strong relationship with scarlet fever. The relationship is
stronger than reported in any previous research on the two diseases.
Conclusion: The close correspondence of the two diseases likely depends on multiple factors, including seasonal forcing,
a causal relationship, and co-infections. The results raise questions about whether this close relationship might have had a
synergistic effect or a role in the evolution of S. pyogenes from the virulent, high incidence epidemics of the 19th century to
the relatively benign scarlet fever of the 1950s.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีการ: การวิเคราะห์เริ่มต้น ด้วยการค้นหาของรายงานทางการแพทย์ประวัติศาสตร์ความสัมพันธ์ ระหว่างอีสุกอีใส และสีแดงไข้ระบาด ในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 และต้น ศตวรรษที่ 20 เช่นเดียว กับ ในการศึกษาเชิงประจักษ์ที่ล่าสุด ความสัมพันธ์และ crosscorrelationsระหว่างอีสุกอีใสและไข้ดำแดงจะวิเคราะห์โดยใช้สัปดาห์สาธารณสุขกรณีรายงานจาก 1924 1932บอสตัน ชิคาโก นิวยอร์ก ฟิลาเดลเฟียและ ใช้โมเดลการถดถอยเพื่อประเมินความสัมพันธ์ระหว่างอีสุกอีใสและไข้ดำแดงหลังควบคุมเพื่อบังคับให้ตามฤดูกาลผลลัพธ์: บันทึกประวัติศาสตร์ที่ให้การสนับสนุนที่จำกัดสำหรับความสัมพันธ์เชิงสาเหตุระหว่างอีสุกอีใสและไข้ดำแดง แต่บ่งชี้ว่าโรคเหล่านี้มักจะเกิดใกล้เวลากัน ทำนองเดียวกัน การวิเคราะห์ทางสถิติแสดงว่าอีสุกอีใส และไข้ดำแดงโรคระบาดอย่างใกล้ชิดสอดคล้องกับแต่ละอื่น ๆ และอีสุกอีใสมีความสัมพันธ์ที่ดีกับไข้ดำแดง ความสัมพันธ์เป็นดีกว่ารายงานในการวิจัยใด ๆ ก่อนหน้านี้โรคทั้ง 2สรุป: การติดต่อของโรคทั้ง 2 มีแนวโน้มปิดขึ้นอยู่กับหลายปัจจัย รวมทั้งบังคับให้ตามฤดูกาลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุ และการติดเชื้อร่วมด้วย ผลการเพิ่มคำถามว่าความสัมพันธ์นี้อาจจะมีการผลเสริมฤทธิ์กันหรือบทบาทในการวิวัฒนาการของ S. pyogenes จากโรคระบาดอุบัติการณ์ virulent สูงของศตวรรษที่ 19 การไข้ดำแดงค่อนข้างอ่อนโยนของปี 1950

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการ: การวิเคราะห์เริ่มต้นด้วยการค้นหาของรายงานทางการแพทย์ทางประวัติศาสตร์เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่าง varicella และสีแดงเข้มที่
การระบาดของโรคไข้ในปลายทศวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษที่ 20 เช่นเดียวกับในการศึกษาเชิงประจักษ์มากขึ้นล่าสุด ความสัมพันธ์และ crosscorrelations
ระหว่าง varicella และไข้ผื่นแดงมีการวิเคราะห์โดยใช้รายงานกรณีสาธารณสุขประจำสัปดาห์ 1924-1932
สำหรับบอสตันชิคาโกนิวยอร์กซิตี้และฟิลาเดล แบบจำลองการถดถอยจะใช้ในการประเมินความสัมพันธ์ระหว่าง
varicella และไข้อีดำอีแดงหลังจากที่การควบคุมบังคับตามฤดูกาล.
ผล: การบันทึกทางประวัติศาสตร์ให้การสนับสนุนที่ จำกัด สำหรับความสัมพันธ์เชิงสาเหตุระหว่าง varicella ด้ายสีแดง แต่ไข้ระบุว่า
โรคเหล่านี้มักจะเกิดขึ้นในเวลาที่ใกล้กับแต่ละอื่น ๆ ในทำนองเดียวกันการวิเคราะห์ทางสถิติแสดงให้เห็นว่า varicella และไข้อีดำอีแดง
ระบาดมีความสอดคล้องอย่างใกล้ชิดกับแต่ละอื่น ๆ และ varicella มีความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งกับไข้ผื่นแดง ความสัมพันธ์เป็น
แข็งแกร่งกว่าที่รายงานในการวิจัยก่อนหน้านี้ทั้งสองโรค.
สรุป: การติดต่ออย่างใกล้ชิดของทั้งสองโรคมีแนวโน้มขึ้นอยู่กับปัจจัยหลาย ๆ รวมทั้งฤดูกาลบังคับ
ความสัมพันธ์เชิงสาเหตุและติดเชื้อร่วม ผลการซักถามข้อสงสัยเกี่ยวกับว่าความสัมพันธ์ใกล้ชิดนี้อาจจะมี
ผลเสริมฤทธิ์กันหรือบทบาทในการวิวัฒนาการของ S. pyogenes จากความรุนแรงโรคระบาดอุบัติการณ์สูงของศตวรรษที่ 19 กับ
ไข้ผื่นแดงค่อนข้างอ่อนโยนของปี 1950