The Village MeetingThe villagers co

The Village Meeting
The villagers could not believe it. A shop in Woodend!
Everybody talked about it. There was once a shop in
Woodend, but it had closed twenty years ago.
Some people wanted the shop, but others did not. The
villagers met in the evening in the village hall. Everybody
was there. Everybody was interested in the new shop.
‘The Corner Shop is a good idea,’ someone said. ‘We
need a village shop. We won’t need to go to Lidney.’
Then Mrs Harrison spoke. She liked the stranger, Dave
Slatin.
‘I agree,’ she said. ‘A village shop is a good idea. It’s too
quiet here. Woodend needs a shop.’
‘Nonsense,’ said Miss Brown. She was the village schoolteacher.
‘Lidney is not far away. There are lots of shops
there.’
Soon everybody was shouting. Then Mr Hart spoke. He
was a very big man, with a loud voice.
‘Listen, everybody!’ he shouted. ‘We’ve never had
trouble in this village before. We’ve always been quiet and
happy. Now this shop is causing trouble.’
‘Let Mr Slatin speak,’ someone said. ‘It’s his shop. Let
him speak.’
‘Ladies and gentlemen,’ said Dave Slatin. ‘I don’t want
to cause any trouble. I’m still a stranger in your village. But I
want to be one of you. I want to be your friend. I like the
people of Woodend!’
He smiled and a few people clapped. They liked him.
‘The Corner Shop will sell lots of things,’ he went on. ‘It

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การประชุมหมู่บ้านชาวบ้านไม่เชื่อว่ามัน ร้านในวูดเดนด์ทุกคนพูดคุยเกี่ยวกับมัน เคยมีร้านในวูดเดนด์ แต่มันมีปิดยี่สิบปีที่ผ่านมาบางคนต้องการร้าน แต่คนอื่น ๆ ไม่ ที่ชาวบ้านพบในตอนเย็นในศาลาหมู่บ้าน ทุกคนไม่มี ทุกคนสนใจในร้านค้าใหม่'ร้านมุมความคิดที่ดี บางคนกล่าวว่า ' เราต้องร้านวิลเลจ เราไม่จำเป็นต้องไป Lidney .'แล้ว Harrison นางพูด เธอชอบคนแปลกหน้า เดฟSlatin'ฉันยอมรับ เธอบอกว่า ' ร้านหมู่บ้านเป็นความคิดที่ดี ก็เกินไปที่นี่เงียบสงบ วูดเดนด์ต้องร้าน '"เหลวไหล กล่าวว่า นางสีน้ำตาล เธอ schoolteacher วิลเลจ' Lidney อยู่ไม่ไกลกัน มีร้านค้ามากมายมีการ 'เร็ว ๆ นี้ ทุกคนตะโกน จากนั้นนายฮาร์ทพูด เขามีคนดี เสียง'ฟัง ทุกคน "เขาตะโกนขึ้น ' เราจะไม่เคยมีปัญหาในหมู่บ้านนี้ก่อน เราจะได้สงบ และมีความสุข ตอนนี้ร้านนี้เป็นสาเหตุของปัญหา ''ให้นาย Slatin พูด ผู้ว่า การ ' มันเป็นร้านของเขา ปล่อยให้เขาพูด ''สุภาพสตรีและสุภาพบุรุษ กล่าวว่า Dave Slatin ' ไม่ต้องทำให้เกิดปัญหาใด ๆ ฉันยังเป็นคนแปลกหน้าในหมู่บ้านของคุณ แต่ฉันต้องเป็นของคุณ อยากให้ เพื่อน ชอบคนของวูดเดนด์!'เขายิ้ม และปรบมือเพื่อเรียกกี่คน พวกเขาชอบเขา'ร้านมุมจะขายสิ่ง เขาก็ ' มัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การประชุมหมู่บ้าน
ชาวบ้านไม่สามารถเชื่อมัน ร้านค้าใน Woodend!
ทุกคนพูดคุยกันเกี่ยวกับเรื่องนี้ มีครั้งหนึ่งเคยเป็นร้านค้าใน
Woodend แต่ก็มีการปิดยี่สิบปีที่ผ่านมา.
บางคนต้องการที่ร้าน แต่คนอื่นไม่ได้
ชาวบ้านพบในช่วงเย็นในห้องโถงหมู่บ้าน ทุกคน
ที่อยู่ที่นั่น ทุกคนก็ให้ความสนใจในร้านใหม่.
'ร้านมุมเป็นความคิดที่ดี' ใครบางคนกล่าวว่า "เรา
จำเป็นต้องมีร้านค้าในหมู่บ้าน เราจะไม่ต้องไป Lidney. '
จากนั้นนางแฮร์ริสันพูด เธอชอบคนแปลกหน้าเดฟ
Slatin.
'ฉันยอมรับ' เธอกล่าว 'ร้านค้าหมู่บ้านเป็นความคิดที่ดี มันเกินไป
เงียบสงบที่นี่ Woodend ต้องการร้าน. '
'ไร้สาระ' นางสาวบราวน์กล่าว เธอเป็นครูหมู่บ้าน.
'Lidney ไม่ได้ห่างไกล มีจำนวนมากของร้านค้าจะ
มี. '
เร็ว ๆ นี้ทุกคนก็ตะโกน จากนั้นนายฮาร์ทพูด เขา
เป็นคนที่ใหญ่มากด้วยเสียงอันดัง.
'ฟังทุกคน! เขาตะโกน "เราไม่เคยมี
ปัญหาในหมู่บ้านนี้มาก่อน เราได้รับเสมอที่เงียบสงบและ
มีความสุข ตอนนี้ร้านนี้เป็นสาเหตุของปัญหา. '
'ขอให้นาย Slatin พูด' ใครบางคนกล่าวว่า 'มันเป็นร้านของเขา ปล่อยให้
เขาพูด. '
'สุภาพบุรุษและสุภาพสตรี' เดฟ Slatin กล่าวว่า 'ฉันไม่ต้องการ
ที่จะทำให้เกิดปัญหาใด ๆ ฉันยังคงแปลกหน้าในหมู่บ้านของคุณ แต่ผม
ต้องการที่จะเป็นส่วนหนึ่งของคุณ ผมต้องการที่จะเป็นเพื่อนของคุณ ผมชอบ
คน Woodend! '
เขายิ้มและไม่กี่คนปรบมือ พวกเขาชอบเขา.
'มุมร้านจะขายจำนวนมากสิ่งที่ "เขาเดินขึ้นไปบน 'มัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หมู่บ้านประชุม
ชาวบ้านไม่อาจเชื่อ ร้านใน Woodend !
ทุกคนคุยกันเกี่ยวกับมัน มีครั้งหนึ่งที่ร้าน
Woodend , แต่ มัน ปิด เมื่อยี่สิบปีก่อน .
บางคนต้องการร้าน แต่คนอื่นไม่ได้
ชาวบ้านพบในตอนเย็นในหอประชุมหมู่บ้าน ทุกคน
อยู่ที่นั่น ทุกคนที่สนใจในการเปิดร้านใหม่ ร้านมุม
" เป็นความคิดที่ดี บางคนกล่าวว่า ' เรา