Chapter 45 – From now on, you and I

Chapter 45 – From now on, you and I don’t have any relationship.

The sword on Lei Yu Feng’s hand reverse, carrying Su Shi Shang he went straight to Mo Wen Chen.

He wanted to speak a few words with Mo Wen Chen, they absolutely can not use the military seal to exchange, even if means giving up his own life they cannot, they need to keep Mo Wen Chen’s military seal, or else they will die very miserably.

After all, Mo Wen Chen is the thorn in Mo Wen Xuan’s flesh.

Since Mo Wen Chen has abandoned Su Qi Qi, then Mo Wen Xuan has no capital against Mo Wen Chen, today his only road left was death.

The Qing Shan Taoist unbelievably stared at the powerful unfeeling Bei Ding Hou Wang Ye, perhaps the legend is right, this person is really cold.

Even his own Wang Fei he can give up.

Obviously he is willing to lead the army in exchange for Lei Yu Feng.

However regarding his own wife, how can he be so cruel to disregard her life.

The hope to see a large number of gold disappeared in an instant, without a trace. His heart only had resentment, that hate towards Mo Wen Chen, was gradually transferred to Su Qi Qi’s body.

Yes, he felt the woman in his hands was too useless.

Thinking of this, the sword in his hands tighten, using some strength he will put to death Su Qi Qi……

“Don’t……” Mo Wen Chen shout, he already gave up Su Qi Qi, but to personally watch her death, he still didn’t have the heart to.

He owes this woman too much……

Su Qi Qi also fiercely open her eyes, her eyes was cool as a quiet lake, with no trace of waves.

Feeling the pain on her neck, she did not move, her hands that’s holding the golden needle tightened, fiercely stab into the Qing Shan Taoist’s wrist, this cause the sword in his hands to shake.

The sword left her neck.

But she has no martial art skill, and her strength is incomparable to the Qing Shan Taoist, he hum a chilly sounds before forced the sword back up again, at the same time, his entire person emit a fierce vibe, till Su Qi Qi felt the numbness cold.

Here Mo Wen Chen, Leng Yan and Lei Yu Feng all watched anxiously, regarding Su Qi Qi’s resistance, everyone was also surprised.

They know that this woman is not simple, but they did not expect, she still would still give dying kicks.

The sword again cross Su Qi Qi’s neck, she did not hesitate to pierce the golden needles into the Qing Shan Taoist’s wrist acupuncture points, as long as the position was accurate, his arm will be useless. But Su Qi Qi was simply no match for the Qing Shan Taoist skills, he only slightly bend down, and avoided her fatal blow.

It was too easy.

Watching everything on the side, Mo Wen Xuan admired Su Qi Qi even more, if this time she can she can survive, he must think of a way to marry her as his Imperial Consort.

He suddenly felt that changing his Consort is a mistake.

The brave invincible Mo Wen Chen plus Su Qi Qi, could be a tiger with wings added.

And the advantages of Su Qi Qi is that she quite know her limitations.

She always know how to protect herself, without others being worried about her.

The Qing Shan Taoist’s eye has a concentrated strong force, he did not expect such a feeble little girl can cause him much embarrassment, he hazily gave a murderous look as he turn sideways and point the sword in front of Su Qi Qi’s face.

Mo Wen Chen who has originally turn a blink eye on things suddenly jumped off his horse, wanting to save Su Qi Qi.

“Wen Chen, don’t.”

“Wang Ye, you must not.”

Lei Yu Feng and Leng Yan at the same time directly flew into the air to pull Mo Wen Chen down.

They are surrounded by enemies, even if Mo Wen Chen is God, they’re also afraid he won’t come back alive.

Mo Wen Chen’s movement, Su Qi Qi oblique one eye, her heart is still in pain, although that man’s face is anxious, she still told herself not to care.

Everything is an illusion.

Otherwise, what did those words he said represents, revenge? She had to wait for him to revenge her death?

A cold smile, she gently opening her mouth, her eyes was cold, with a face of indifference, without blinking an eye the Qing Shan Taoist’s long sword thus towards her face, with a flash something came out of her mouth, very swiftly.

The sword in his hand suddenly was motionless, his entire person couldn’t move.

He unbelievably stared at Su Qi Qi, his eyes filled with fear.

Then his body like a plank of wood fell back down, stirring up the dust beneath him.

In a flash light moment, Mo Wen Chen used his strength to push Lei Yu Feng and Leng Yan off him and walked on the jiang hu master’s head, making his way to Su Qi Qi.

Not waiting for the Qing Shan Taoist to figure out why one of their Taoist has fallen, Mo Wen Chen has Su Qi Qi in his arms, jump and leap out, same as when he came appearing like a great hawk with its wings spread and flew back to his horse.

One hand holding the reins, while he used his other hands strength to pull Su Qi Qi up, not looking at her.

Staring straight at Mo Wen Xuan on the opposite side: “Hu

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 45 – จากนี้ คุณ และฉันไม่มีความสัมพันธ์ใด ๆดาบย้อนกลับ แบก Shi Shang Su เขาไปตรง Mo เหวินเฉินเล่ยหยูเฟิงมือเขาต้องการพูดคำไม่กี่คำกับเฉินเหวิน Mo พวกเขาอย่างไม่สามารถใช้ตราทหารแลกเปลี่ยน แม้ว่าหมายถึงค่าชีวิตของเขาเองพวกเขาไม่สามารถ ที่พวกเขาจำเป็นต้องเก็บ Mo เหวินเฉินตราทหาร หรือ อื่น ๆ ที่พวกเขาจะตายอย่างน่าสังเวชมากหลังจากที่ทุก Mo เหวินเฉินเป็นหนามในอวบ Mo เหวินซวนเนื่องจากได้ละทิ้งซูฉีฉี Mo เหวินเฉิน แล้ว Mo เหวินซวนมีไม่ทุนกับ Mo เหวินเฉิน วันนี้เขาเพียงถนนซ้าย ชนม์ลัทธิเต๋าที่ชานชิงอย่างไม่น่าเชื่อจ้องไปที่การมีประสิทธิภาพ unfeeling Bei ดิง Hou วังเจ้า บางทีตำนานอยู่ บุคคลนี้จะหนาวมาก ๆแม้เขาเองวังเฟยที่เขาสามารถให้ค่าเห็นได้ชัดว่าเขาเป็นยินดีที่นำกองทัพเพื่อแลกกับ Lei Yu Fengเกี่ยวกับภรรยาของเขาเอง เขาจะไรโหดร้ายดังนั้นจะไม่สนใจชีวิตของเธอได้หวังที่จะเห็นทองเป็นจำนวนมากหายไปในทันที ร่องรอย หัวใจของเขาเพียงแต่มีความไม่พอใจ ที่เกลียดต่อ Mo เหวินเฉิน ค่อย ๆ โอนย้ายร่างกายของซูฉีฉีใช่ เขารู้สึกว่า ผู้หญิงในมือของเขาถูกเกินไปไร้ประโยชน์คิดนี้ ดาบในมือของเขากระชับ ใช้ความแข็งแรงบางที่เขาจะปลิดฉีฉี Su ..."ไม่..." เฉินเหวิ Mo ตะโกน เขาให้ขึ้นซูฉีฉีแล้ว แต่ส่วนตัวดูความตายของเธอ เขายังคงไม่มีหัวใจเขาเป็นหนี้ผู้หญิงมากเกินไป...ซูฉีฉียังดุเดือดเปิดดวงตาของเธอ ดวงตาของเธอเป็นเย็นที่เป็นทะเลสาบที่เงียบสงบ มีไม่มีร่องรอยของคลื่นความรู้สึกปวดในคอของเธอ เธอได้ไม่ย้าย มือของเธอที่ถือเข็มทองทำให้รัดกุม ทิ่มแทงอย่างรุนแรงในข้อมือของลัทธิเต๋าชานชิง สาเหตุนี้ดาบในมือของเขาสั่นดาบซ้ายคอของเธอแต่เธอมีทักษะไม่มีศิลปะป้องกันตัว และความแข็งแรงของเธอเป็นใครเพื่อการชิงชานเต๋า เขาครวญเพลงเสียงความหนาวก่อนบังคับดาบกลับมาอีกครั้ง ในเวลาเดียวกัน คนของเขาทั้งหมดเปล่ง vibe รุนแรง จนถึงซูฉีฉีรู้สึกชาเย็นMo นี่เหวินเฉิน เล้งยาน และ Yu Feng เล่ยทั้งหมดเฝ้าดูเฝ้า เกี่ยวกับซูฉีฉีความต้านทาน ทุกคนก็แปลกใจพวกเขารู้ว่า ผู้หญิงคนนี้ไม่ธรรมดา แต่พวกเขาไม่ได้ เธอยังจะยังคงให้เตะตายดาบไขว้คอซูฉีฉีอีกครั้ง เธอไม่ลังเลจะเจาะเข็มทองเป็นจุดฝังเข็มข้อมือของลัทธิเต๋าชานชิง ตราบใดที่ตำแหน่งได้แม่นยำ แขนของเขาจะไม่มีประโยชน์ แต่ซูฉีฉีถูกไม่ตรงสำหรับทักษะชิงชานเต๋า เขาเพียงเล็กน้อยก้มลง และหลีกเลี่ยงระเบิดร้ายแรงของเธอมันก็ง่ายเกินไปดูจากด้านข้าง Mo เหวินซวนชื่นชมซูฉีฉีมากยิ่งขึ้น ถ้าเวลานี้เธอสามารถเธอสามารถเอาตัวรอด เขาต้องคิดวิธีการแต่งงานกับเธอเป็นพระสนมของพระองค์เขาก็รู้สึกว่า การเปลี่ยนพระของเขาเป็นความผิดพลาดกล้าหาญอยู่ยงคงกระพัน Mo เฉินเหวินพลัสซูฉีฉี อาจเป็นเสือ มีปีกและข้อดีของชิซูฉีคือ ว่า เธอค่อนข้างรู้ข้อจำกัดของเธอเธอรู้วิธีปกป้องตัวเอง โดยคนอื่นเป็นห่วงเธอเสมอแข็งแรงเข้มข้นมีการชิงชานเต๋าตา เขาไม่คาดหวังดังกล่าวดูจะสาวน้อยอาจทำให้เขามีความลำบากใจมาก เขา hazily ให้ดู murderous เขาเอียง และชี้ดาบหน้าหน้าซูฉีฉีเฉินเหวิน Mo ที่มีแต่เดิมเปิดในพริบตาก็กระโดดออกม้าของเขา สิ่งอยากบันทึกซูฉีฉี"เหวินเฉิน อย่า""วังเจ้า คุณต้องไม่"เล่ย หยูเฟิงและเล้งย่านในเวลาเดียวกันโดยตรงบินไปในอากาศเพื่อดึง Mo เฉินเหวินล้อมรอบ ด้วยศัตรู แม้ว่าเฉินเหวินโมเป็นพระเจ้า ก็ยังกลัวเขาจะไม่มีชีวิตกลับมาเคลื่อนไหว Mo เหวินเฉิน ซูฉีฉี oblique ตา หัวใจของเธอยังคงอยู่ในความเจ็บปวด แม้ว่าใบหน้าของคนที่เป็นกังวล เธอยังคงบอกตัวเองในการดูแลไม่ทุกอย่างเป็นภาพลวงตามิฉะนั้น อะไรคำเหล่านั้นที่เขากล่าวแทน แก้แค้น เธอต้องรอให้เขาแก้แค้นเสียชีวิตยิ้มเย็น เธอค่อย ๆ เปิดปากของเธอ ดวงตาของเธอก็เย็น กับใบหน้าไม่แยแส โดยไม่กะพริบตาจึงไปทางใบหน้าของเธอ แฟลชบางสิ่งออกมาจากปากของเธอ ไว ๆ ดาบยาวของเต๋าชานชิงดาบในมือก็ไม่นิ่ง คนของเขาทั้งหมดไม่สามารถย้ายเขาอย่างไม่น่าเชื่อจ้องที่ซูฉีฉี ตาของเขาเต็มไป ด้วยความกลัวแล้ว ร่างกายของเขาเช่นแผ่นกระดานไม้ล้มกลับลง กวนฝุ่นใต้เขาในช่วงแสงแฟลช Mo เหวินเฉินใช้ความแข็งแรงของเขาถีบ Lei Yu Feng และเล้งย่านเขา และเดินบนหัว jiang hu ปริญญา ทำทางของเขากับซูฉีฉีไม่รอเต๋าที่ชานชิงคิดออกทำไมหนึ่งของลัทธิเต๋าได้ลดลง Mo เหวินเฉินมีซูฉีฉีในอ้อมแขนของเขา กระโดด และกระโดดออก เช่นเดียวกับท่านมาปรากฏเหมือนเหยี่ยวดี ด้วยปีกของมันแพร่กระจาย และเพื่อม้าของเขากลับมือหนึ่งถือบังเหียน ในขณะที่เขาใช้พลังที่มือของเขาเพื่อดึงฉีฉี Su ไม่ได้มองที่เธอตรงจ้อง Mo เหวินซวนฝั่งตรงข้าม: "ฮู

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 45 - จากนี้ไปคุณและผมไม่ได้มีความสัมพันธ์ใด ๆ

ดาบบน Lei ยูฮมือกลับถือ Su Shi Shang เขาเดินตรงไปยังโมเหวินเฉิน

เขาต้องการที่จะพูดคำไม่กี่คำที่มีโมเหวินเฉินพวกเขาอย่างไม่สามารถใช้ตราประทับทหารเพื่อแลกเปลี่ยนแม้ว่าวิธีการให้ขึ้นชีวิตของเขาเองพวกเขาไม่สามารถที่พวกเขาต้องการที่จะให้โมเหวินเฉินประทับตราทหารหรืออื่น ๆ ที่พวกเขาจะตายมาก เข็ญใจ

หลังจากที่ทุก Mo เหวินเฉินเป็นหนามในเนื้อ Mo Wen Xuan ของ

ตั้งแต่โมเหวินเฉินได้ทอดทิ้งซูฉีฉีแล้ว Mo Wen Xuan มีทุนกับโมเหวินเฉินในวันนี้ถนนเพียงสายเดียวของเขาทิ้งคือความตายไม่มี

ชิงฉานเต๋าไม่น่าเชื่อจ้องที่มีประสิทธิภาพไม่มีความรู้สึก Bei Ding Hou วังเจ้าบางทีตำนานที่ถูกต้องคนนี้มีอากาศหนาวเย็นจริงๆ

แม้ตัวเขาเองวัง Fei เขาสามารถให้ขึ้น

เห็นได้ชัดว่าเขายินดีที่จะนำทัพในการแลกเปลี่ยนสำหรับ Lei Feng Yu

อย่างไรก็ตามเกี่ยวกับภรรยาของเขาเองว่าเขาสามารถเพื่อโหดร้ายที่จะมองข้ามชีวิตของเธอ

ความหวังที่จะเห็นเป็นจำนวนมากของทองหายไปในทันทีโดยไม่ต้องติดตาม หัวใจของเขามีเพียงความไม่พอใจที่เกลียดชังที่มีต่อโมเหวินเฉินก็ค่อยโอนให้กับร่างกายซูฉีฉี

ใช่เขารู้สึกว่าผู้หญิงคนหนึ่งในมือของเขาก็ไม่มีประโยชน์มากเกินไป

ความคิดนี้ดาบในมือของเขากระชับโดยใช้ความแข็งแรงของบางอย่างที่เขาจะนำไปสู่ความตายซูฉีฉี ......

"ไม่ ...... " โมเหวินเฉินตะโกนเขามีอยู่แล้วให้ขึ้นซูฉีฉี แต่ส่วนตัวดูการตายของเธอ เขาก็ยังคงไม่ได้มีหัวใจที่จะ

เขาเป็นหนี้ผู้หญิงคนนี้มากเกินไป ......

ซูฉีฉียังดุเดือดเปิดตาของเธอดวงตาของเธอเป็นเย็นเป็นทะเลสาบที่เงียบสงบมีร่องรอยของคลื่นไม่มี

รู้สึกปวดที่คอของเธอเธอไม่ได้ย้ายมือของเธอที่ถือเข็มทองรัดกุมอย่างรุนแรงแทงเข้าที่ข้อมือชิงฉานของลัทธิเต๋านี้ทำให้เกิดดาบในมือของเขาที่จะเขย่า

ดาบซ้ายคอของเธอ

แต่เธอก็ไม่เคยมีใครทักษะศิลปะการต่อสู้และความแข็งแรงของเธอเปรียบชิงฉานเต๋าเขาครวญเพลงเสียงที่อากาศหนาวเย็นก่อนที่จะบังคับให้ดาบกลับขึ้นมาอีกครั้งในเวลาเดียวกันคนทั้งหมดของเขาออกมาเป็นบรรยากาศที่รุนแรงจนซูฉีฉีรู้สึก เย็นชา

นี่โมเหวินเฉินเล้งยันและ Lei ยูฮทั้งหมดดูอย่างใจจดใจจ่อเกี่ยวกับการต้านทานซูฉีฉีทุกคนก็ยังแปลกใจ

พวกเขารู้ว่าผู้หญิงคนนี้จะไม่ง่าย แต่พวกเขาไม่ได้คาดหวังว่าเธอคงยังจะให้ตายเตะ

ดาบอีกครั้งข้ามคอซูฉีฉีเธอไม่ลังเลที่จะแทงเข็มทองเข้าชิงฉานลัทธิเต๋าของจุดฝังเข็มข้อมือตราบใดที่ตำแหน่งที่ถูกต้อง, แขนของเขาจะไร้ประโยชน์ แต่ซูฉีฉีเป็นเพียงการแข่งขันทักษะชิงฉานเต๋าไม่มีเขาเพียงเล็กน้อยก้มลงและหลีกเลี่ยงการระเบิดเสียชีวิตของเธอ

มันเป็นเรื่องง่ายเกินไป

ดูทุกอย่างบนด้านข้าง Mo Wen Xuan ชื่นชมซูฉีฉีมากยิ่งขึ้นถ้าเวลานี้เธอสามารถเธอสามารถอยู่รอดได้เขาจะต้องคิดวิธีที่จะแต่งงานกับเธอเป็นของเขาอิมพีเรียลคู่ครอง

เขาก็รู้สึกว่าการเปลี่ยนแปลงพระราชสวามีของเขาเป็นความผิดพลาด

อยู่ยงคงกระพันกล้าหาญโมเหวินเฉินบวกซูฉีฉีอาจจะเป็นเสือที่มีปีกเพิ่ม

และข้อดีของซูฉีฉีก็คือเธอค่อนข้างรู้ข้อ จำกัด ของเธอ

เธอมักจะทราบวิธีการป้องกันตัวเองโดยไม่ต้องมีคนอื่น ๆ ที่เป็นความกังวลใจเกี่ยวกับตัวเธอ

ตาชิงฉานเต๋ามีแรงเข้มข้นเขาไม่ได้คาดหวังดังกล่าวเป็นสาวน้อยอ่อนแอสามารถทำให้เขาลำบากใจมากเขา hazily ให้ดูการฆาตกรรมในขณะที่เขาหันไปด้านข้างและชี้ดาบในด้านหน้าของใบหน้าของซูฉีฉี

โมเหวินเฉินที่มีมา แต่เดิมเปิดตากระพริบตาในสิ่งที่จู่ ๆ ก็กระโดดลงมาจากม้าของเขาต้องการที่จะบันทึกซูฉีฉี

"เหวินเฉินทำไม่ได้."

"วังเจ้าคุณไม่ต้อง."

Lei ยูฮและเล้งยันในเวลาเดียวกันโดยตรงบินไปในอากาศที่จะดึงโมเหวินเฉินลง

พวกเขาถูกล้อมรอบด้วยศัตรูแม้ว่าโมเหวินเฉินเป็นพระเจ้าพวกเขายังกลัวว่าเขาจะไม่กลับมามีชีวิตอยู่

การเคลื่อนไหวโมเหวินเฉินซูฉีฉีเฉียงตาข้างหนึ่งหัวใจของเธอยังคงอยู่ในความเจ็บปวดแม้ว่าใบหน้าของมนุษย์ที่เป็นกังวลเธอยังบอกว่าตัวเองไม่ได้ในการดูแล

ทุกอย่างเป็นภาพลวงตา

มิฉะนั้นสิ่งที่ไม่คำพูดเหล่านั้นเขากล่าวว่าหมายถึงแก้แค้น? เธอต้องรอให้เขาแก้แค้นการตายของเธอ?

รอยยิ้มเย็นเบา ๆ เธอเปิดปากของเธอดวงตาของเธอเย็นที่มีใบหน้าไม่แยแสโดยไม่กระพริบตาชิงฉานเต๋าดาบยาวจึงต่อใบหน้าของเธอมีบางสิ่งบางอย่างแฟลชออกมาจากปากของเธอมากอย่างรวดเร็ว

ดาบในมือของเขาทันใดนั้นก็นิ่งคนทั้งหมดของเขาไม่สามารถย้าย

เขาไม่น่าเชื่อจ้องที่ซูฉีฉีดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

แล้วร่างกายของเขาเหมือนไม้กระดานไม้ลดลงกลับลงปลุกใจขึ้นฝุ่นใต้เขา

ในช่วงเวลาที่แสงแฟลชโมเหวินเฉินใช้ความแข็งแรงของเขาที่จะผลักดัน Lei ยูฮและเล้งยันปิดเขาและเดินบนหัวโท Jiang Hu ของการทำทางของเขาไปซูฉีฉี

ไม่รอการชิงฉานลัทธิเต๋าที่จะคิดออกว่าทำไมหนึ่งในลัทธิเต๋าของพวกเขาได้ลดลง Mo เหวินเฉินมีซูฉีฉีในอ้อมแขนของเขากระโดดและกระโดดออกมาเช่นเดียวกับเมื่อเขามาปรากฏเหมือนเหยี่ยวที่ดีกับปีกของมันแพร่กระจายและบิน กลับไปที่ม้าของเขา

มือข้างหนึ่งถือบังเหียนในขณะที่เขาใช้ความแข็งแรงของมืออื่น ๆ ของเขาที่จะดึงซูฉีฉีขึ้นไม่ได้มองไปที่เธอ

จ้องมองตรงไปที่โมเหวินซวนอยู่ฝั่งตรงข้าม "Hu

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 45 –จากนี้ไป คุณกับผมไม่ได้มีความสัมพันธ์ใด ๆดาบในมือของยูฟงเหลยกลับถือ ซูซือ ชาง เขาตรงไปโมเหวินเฉินเขาต้องการจะพูดคำไม่กี่คำกับโม Wen Chen , พวกเขาอย่างไม่สามารถใช้ตราทหารตรา แม้ว่าหมายความว่าให้ขึ้นชีวิตของเขาเอง พวกเขาไม่สามารถ พวกเขาต้องเก็บตราทหารโม Wen Chen หรืออื่นที่พวกเขาจะตายอย่างทุกข์ทรมานหลังจากทั้งหมด , โม Wen Chen เป็นหนามในโมเหวินซวนเนื้อเนื่องจากโม Wen Chen ได้ทอดทิ้งฉีซูฉีแล้ว โม เหวินซวนไม่มีทุนต่อโมเหวินเฉิน วันนี้เหลือเพียงถนนของเขาคือความตายชิงซานเต๋าอย่างไม่น่าเชื่อที่มีประสิทธิภาพผู้เย็นชาจ้องมอง Ding Hou หวางเป่ยจงบางทีตำนานถูก คนๆนี้เป็นเย็นจริงๆแม้แต่ของตัวเอง หวังเฟย เขาจะยอมแพ้เห็นได้ชัดว่าเขายินดีที่จะนำทัพในการแลกเปลี่ยนสำหรับเล่ยหยู่เฟิงอย่างไรก็ตาม เกี่ยวกับภรรยาของเขาเอง แล้วเขาจะโหดร้ายกับไม่สนใจชีวิตของเธอหวังว่าจะเห็นเป็นจำนวนมากของทองหายไปในทันที โดยไม่มีร่องรอย หัวใจของเขามีเพียงความแค้น ความเกลียดชังต่อโมเหวินเฉิน ค่อยย้ายร่างของ ซู ฉี ฉีใช่ เขารู้สึกว่าผู้หญิงในมือก็ไร้ประโยชน์คิดนี้ ดาบในมือกระชับ ใช้แรงอีกหน่อยเขาจะประหาร ซู ฉี ฉี . . . . . . ." ไม่ . . . . . . . " โม Wen Chen ตะโกน เขายอมแพ้แล้ว ซู ฉี ฉี แต่ส่วนตัวดูเธอตาย เขาก็ยังไม่มีใจให้เขาเป็นหนี้มากเกินไป ผู้หญิงคนนี้ . . . . . . .ซู ฉี ฉีก็กลับมาเปิด ดวงตาของเธอก็เย็น เป็นทะเลสาบที่เงียบสงบ ไม่มีร่องรอยของคลื่นรู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดบนคอเธอ เธอไม่ขยับ มือของเธอที่กำแน่นก็แทงเข้าไปในเข็มทอง , ข้อมือซานชิงเต๋า นี่เพราะ ดาบในมือของเขาสั่นดาบออกจากคอของเธอแต่เธอมีศิลปะการป้องกันตัวทักษะและความแข็งแรงของเธอที่ไปชิงซานเต๋า เขาฮัมเสียงเย็นก่อนบังคับดาบกลับขึ้นมาอีกครั้ง ในเวลาเดียวกัน คนของเขาทั้งหมดคาย Vibe รุนแรงจนซู ฉี ฉีรู้สึกชาเย็นนี่โมเหวินเฉิน เล้ง และ เล่ยหยูเฟิงทั้งหมดเฝ้าดูอย่างใจจดใจจ่อ เรื่อง ซู ฉี ฉี ต้านทาน ทุกคนยังแปลกใจเลยพวกเขารู้ว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ ง่าย แต่พวกเขาไม่ได้คาดหวังว่า เธอจะยังคงให้ตายหรอกดาบกางเขนของ ซู ฉี ฉี คออีกครั้ง เธอไม่ได้ลังเลที่จะแทงเข็มทองเข้าชิงของฉานข้อมือเต๋าจุดฝังเข็ม ตราบใดที่ตำแหน่งที่ถูกต้อง แขนของเขาจะไร้ค่า แต่ ซู ฉี ฉีก็ไม่ตรงกับทักษะชิงเต๋า ชาน เขาเพียงเล็กน้อย งอลงและหลบระเบิดเสียชีวิตเธอมันง่ายเกินไปมองทุกอย่างในด้าน โม ซู ฉี ฉีเหวิน ซวน ชื่นชมยิ่ง ถ้าเวลานี้เธอสามารถเธอสามารถเอาตัวรอด เขาต้องคิดหาวิธีที่จะได้แต่งงานกับเธอ ในฐานะสนมของจักรพรรดิของเขาจู่ๆ เขาก็รู้สึกว่า การเปลี่ยนคู่ครองของเขาผิดพลาดกล้าหาญ อยู่ยงคงกระพัน โม ซู ฉี ฉีเหวินเฉิน บวก อาจเป็นเสือที่มีปีกเพิ่มและข้อดีของ ซู ฉี ฉี คือ เธอค่อนข้างรู้ข้อจำกัดของเธอเธอมักจะรู้วิธีที่จะปกป้องตัวเอง โดยไม่มีคนอื่นเป็นห่วงเธอชิงของฉาน ทางตาได้เข้มข้นแรงบังคับเขาไม่ได้คาดหวังดังกล่าวอ่อนแอสาวน้อยสามารถทำให้เขาอับอายมาก เขาอย่างคลับคล้ายคลับคลาให้ดูฆาตกรรมเขาหันข้างและชี้ดาบในด้านหน้าของใบหน้าของ ซู ฉี ฉีโม Wen Chen ที่แต่เดิมเปิดกระพริบตา มันก็กระโดดลงจากหลังม้าของเขา ที่อยากช่วยฉีซูฉี" เหวินเฉิน อย่า . . . "" วังท่าน ท่านต้องไม่เล่ยหยูเฟิง และเล้งยันในเวลาเดียวกัน โดยบินในอากาศที่จะดึงโม Wen Chen ลงพวกเขาถูกล้อมรอบด้วยศัตรู ถ้าโม Wen Chen เป็นพระเจ้า เขายังกลัวว่าเขาจะไม่กลับมายังมีชีวิตอยู่โมซู ฉี ฉีเหวินเฉินการเคลื่อนไหวเฉียงข้างหนึ่ง หัวใจเธอมันยังคงเจ็บปวดอยู่ แต่หน้าเขาเป็นกังวล เธอยังบอกตัวเองไม่ได้ดูแลทุกสิ่งคือภาพลวงตามิฉะนั้นแล้วคำที่เขาพูดหมายถึง แก้แค้นเหรอ ? เธอต้องรอจนกว่าเขาจะแก้แค้นที่เธอตายยิ้มเย็น เธอค่อยๆเปิดปากของเธอ สายตาของเธอเย็นชากับใบหน้าเฉยชา โดยไม่กะพริบตาชิงดาบยาวของฉาน เต๋าจึงไปยังใบหน้าของเธอ มีแฟลชบางอย่างออกมาจากปากเธออย่างรวดเร็วดาบในมือของเขาก็ยังนิ่ง คนทั้งหมดของเขาขยับไม่ได้เขาไม่ได้มอง ซู ฉี ฉี ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความกลัวแล้วร่างกายของเขาเหมือนแผ่นไม้ล้มกลับลง ทำให้ฝุ่นใต้เขาในแสงแฟลชครับ โม Wen Chen ใช้ความแข็งแรงของเขาดันพวงมาลัยยูฟงกับเล้งยันปิดเขาและเดินบนศีรษะเจียงโฮโท ทำให้ทางของเขากับซู ฉี ฉีไม่รอชิงซานเต๋าที่จะคิดออกสาเหตุหนึ่งของเต๋าแล้ว โม ซู ฉี ฉีเหวิน เฉิน ได้อยู่ในอ้อมแขนของเขา กระโดดและกระโดดออกมา เหมือนตอนที่เขามาปรากฏเหมือนเหยี่ยวกับปีกของมันแพร่กระจาย และบินกลับไปที่ม้าของเขามือข้างหนึ่งกุมบังเหียน ขณะที่เขาใช้แรงมืออื่น ๆที่จะดึงฉีซูฉีขึ้นไม่ได้ดู