Stress is a well-recognized trigger

Stress is a well-recognized trigger of seizure activity. Dhyana or meditation soothes the mind even as it heals the body. Meditation improves blood flow to the brain and slows the production of stress hormones. Meditation
also increases the levels of neurotransmitters, like serotonin, which keep the body's nervous system calm. Practicing relaxation techniques such as Yoga meditation is well known as a definitive aid in seizure control.
In 1996, The Indian Journal of Medical Research published the results of a study on the effects of Sahaja Yoga practice on seizure control.[13] The study was not large enough to be considered conclusive. However, its results were so promising that the study caught the attention of researchers in Europe and North America. In this study, a group of patients with epilepsy who practiced Sahaja Yoga for 6 months experienced 86% decrease in their seizure frequency.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความเครียดเป็นทริกเกอร์ที่รู้จักดีของกิจกรรมเป็นลม Dhyana หรือสมาธิบรรเทาอาการจิตใจแม้ในขณะที่รักษาร่างกาย ทำสมาธิช่วยการไหลเวียนของเลือดไปสมอง และช้าผลิตฮอร์โมนความเครียด การทำสมาธิ นอกจากนี้ยัง เพิ่มระดับของ neurotransmitters เช่น serotonin ซึ่งทำให้ระบบประสาทของร่างกายสงบ ฝึกเทคนิคการผ่อนคลายเช่นนั่งสมาธิฝึกโยคะเป็นที่รู้จักกันดีเป็นการช่วยเหลือทั่วไปในการควบคุมการเป็นลมในปี 1996 เดอะอินเดียสมุดรายวันทางการแพทย์วิจัยเผยแพร่ผลการศึกษาผลของการฝึกโยคะ Sahaja ควบคุมการตัดสิน [13] ศึกษาไม่ใหญ่พอที่จะเป็นข้อสรุป อย่างไรก็ตาม มันก็ดังนั้นสัญญาที่ศึกษาที่จับความสนใจของนักวิจัยในยุโรปและอเมริกาเหนือ ในการศึกษานี้ กลุ่มผู้ป่วยด้วยโรคลมชักที่ฝึกโยคะ Sahaja 6 เดือนมีประสบการณ์ลดลง 86% ของความถี่เป็นลม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความเครียดเป็นทริกเกอร์ได้รับการยอมรับเป็นอย่างดีจากการทำกิจกรรมการจับกุม Dhyana หรือการทำสมาธิบรรเทาใจแม้ในขณะที่มันเยียวยาร่างกาย การทำสมาธิช่วยเพิ่มการไหลเวียนของเลือดไปยังสมองและช้าผลิตฮอร์โมนความเครียด การทำสมาธิยังช่วยเพิ่มระดับของสารสื่อประสาทเช่น serotonin ซึ่งรักษาความสงบระบบประสาทของร่างกาย
การฝึกเทคนิคการผ่อนคลายเช่นการทำสมาธิโยคะที่รู้จักกันดีในฐานะที่เป็นความช่วยเหลือที่ชัดเจนในการควบคุมการจับกุม.
ในปี 1996 วารสารของอินเดียการวิจัยทางการแพทย์ที่ตีพิมพ์ผลการศึกษาเกี่ยวกับผลกระทบของการปฏิบัติสหจะโยคะในการควบคุมการจับกุม. [13] การศึกษาคือ ไม่ใหญ่พอที่จะได้รับการพิจารณาได้ข้อสรุป อย่างไรก็ตามผลการดำเนินงานจึงมีแนวโน้มว่าการศึกษาที่จับความสนใจของนักวิจัยในยุโรปและอเมริกาเหนือ ในการศึกษานี้เป็นกลุ่มของผู้ป่วยที่มีโรคลมชักที่มีประสบการณ์สหจะโยคะเป็นเวลา 6 เดือนมีประสบการณ์ลดลง 86% ความถี่ในการจับกุมของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความเครียดเป็นอย่างดีรู้จักกระตุ้นกิจกรรมของโรคลมชัก ฌานหรือสมาธิทำให้จิตใจแม้ในขณะที่มันเยียวยาร่างกาย สมาธิช่วยเพิ่มการไหลของเลือดไปยังสมองและชะลอการผลิตฮอร์โมนความเครียด สมาธิ
ยังเพิ่มระดับของสารสื่อประสาทเช่น serotonin ซึ่งเก็บของร่างกายระบบประสาทสงบการฝึกเทคนิคการผ่อนคลายเช่นโยคะสมาธิเป็นรู้จักกันดีเป็นการช่วยเหลือที่ชัดเจนในการควบคุมอาการชัก
ในปี 1996 , วารสารวิจัยทางการแพทย์ของอินเดียเผยแพร่ผลการศึกษาเกี่ยวกับผลกระทบของการฝึกสหจะโยคะ ในการควบคุมอาการชัก [ 13 ] การศึกษาไม่มากพอที่จะได้รับการพิจารณาข้อสรุป อย่างไรก็ตามผลของมันก็สัญญาว่า การศึกษาความสนใจของนักวิจัยในยุโรปและอเมริกาเหนือ ในการศึกษาครั้งนี้ กลุ่มของผู้ป่วยโรคลมชักที่ฝึกสหจะโยคะ เป็นเวลา 6 เดือน พบร้อยละ 86 ลดความถี่ของการชัก