Perhaps it was too unbearable for t

Perhaps it was too unbearable for them to watch her anymore, one of the cloaked figures took a step forward with a sigh while speaking in a voice that sounded like the crisp sound of wind chimes.

“There’s no need to be so flustered, Sandra-chan. That maid-san over there—Percher will help to guarantee our characters.”

Instantly, Percher’s face stiffened.

The duo who wore the linen coats—similar to the heights of teenagers, exchanged a look beneath their hoods before peeling it back to reveal their faces.

“What……?!”

Upon seeing their faces clearly for the first time, Percher’s thoughts seemed to have frozen. The hooded duo turned out to be a pair of teenagers: a boy and a girl.

With a gorgeous and lovely smiling face that seemed like flowers in full bloom, the beautiful glossy black hair that grew to the waistline; and the razor sharp daggers that were hunt on the leather sheathes around her waist, the appearance was just like a beautiful stalk of rose with thorns on its stem. She wore a cute miniskirt and sleeveless top that seemed to suggest the focus on ease of movement, and she would seem to be an ordinary teenage girl with just a look.

“I’m Rin and the guy over here is His Highness. Nice to meet you, Jin.”

Rin said in a crisp chime like voice as she gave a refreshing smile.

“……pleased to meet you. Because of a reason that I cannot disclose my true name, just call me anything you please.”

A white haired teenage boy with golden irises gave a light sigh behind the girl. His get-up was also quite meticulous and the formal wear that didn’t fit him seemed to add a sense of maturity to him.

Judging by the appearance, he should be around the age of twelve.

During the time that the duo had introduced themselves, Percher who had stood behind to wait could already feel the pin pricks of cold along her back while her body started to tremble.

(Rin and ……His Highness? No way right? Why would they be in the Palace of [Salamandra]…….)

She gritted her teeth to hide her rising sense of worry and panic.

The relation she had with them weren’t as simple as knowing each other. These two people were comrades who acted alongside her when she had led the team of [Grim Grimoire Hameln].

And they were the main force of the group temporarily named [Demon Lord Alliance].

(This is bad! If it were just Graiya or Aura, it might still be well……why must it be these two……)

Percher was very clear about the fact that Rin’s Gift wasn’t something that one could escape from.

She also knew the real strength of the whited haired guy with golden irises who stood beside Rin.

Percher’s back was damp with cold sweat but she continued to hide her faltering in her heart as she wanted to act normally with a returned greeting. But Rin seemed to have noticed her anxiety and grabbed her hand while giving her brightest smile.

“Ara, I’ve missed you a lot Percher-chan! I didn’t think that we would meet up here, right~?!”

“Mhm, Right…….it’s been a while, Rin. And Your Highness.”

“Nn. You look well. With that, I’m relieved.”

“Indeed. But I didn’t expect to meet again in the Territory of [Salamandra]. And at this time as well.”

Hearing the words that were slightly barbed, Percher clenched her mouth shut.

Rin’s tone had been quite casual but her eyes did not reflect the smile on her lips. Her gaze had clearly been one filled with killing intent earlier. In other words, these two had already entered a state of high alert to go into battle at a moment’s notice.

(……this really is the most terrible time to meet again.)

Why would these two be in the palace grounds of [Salamandra]?

Why would they be with Sandra as she tries to escape the palace?

Although there were a load of questions to be answered by having time to think, but the most crucial thing for now would be the method to escape. She was just thinking up of a plan to deal with the situation when she heard the shouts of the Palace guards.

“Oi, this is bad! We can’t find Sandra-sama anywhere!”

“What did you say? Could it be that she ran out again?”

“Not… Not good! Quickly start a search for her to get her back while Mandra-sama is still out!”

A group of guards rushed out of the Palace in search of Sandra. And the plan of going in a disguise to sneak out of the palace just popped in that moment.

Sandra frantically gave them the look.

“Any…Anyways, staying in this sort of place will definitely get us caught by the palace guards! Everyone, follow me first!”

“Eh……Eeeehhh?!”

Sandra pulled Jin’s hand and started to hurry off in a run.

The trio who were left behind by them watched their retreating figures and then—

“Okay, let’s go as well. Of course, Percher will be coming along.”

“……”

“Ah, don’t try to escape oh~! I really did want to see you! Because if you were to escape from here……you would certainly not have the chance to chat with us anymore.”

Rin’s pure and innocent words locked cuffs around Percher’s choices.

Rin’s words were not a simple metaphor.

If Percher really did escape this place—they would really not have the opportunity to speak to each other again.

(……Uu.)

Rin and His Highness were surely up to something but she could only quietly watch the development for now.

Percher gave a quiet nod before leaving the Palace.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บางทีก็เกินความต้องดูเธออีกต่อไป ตัวเลขขึ้นปกคลุมหนึ่งเอาตอนที่ไป มีแยกกันขณะพูดในเสียงที่แต่เพียงแห่งเช่นเสียงตีระฆังลมคม"ไม่จำเป็นต้องให้เกิดความสับสน Sandra จันทร์ ที่แม่ซังโน้น — Percher จะช่วยรับประกันว่า ตัวของเรา "ทันที หน้าของ Percher stiffenedDuo ที่สวมเสื้อผ้าลินินซึ่งคล้ายกับความสูงของวัยรุ่น แลกดูใต้ hoods ของพวกเขาก่อนที่จะปอกเปลือกมันไปเปิดเผยใบหน้า"อะไร...!"เมื่อเห็นใบหน้าชัดเจนครั้งแรก ความคิดของ Percher ดูเหมือนจะ มีการแช่แข็ง Duo หมวกขาวที่กลายเป็นคู่ของวัยรุ่น: เด็กผู้ชายและผู้หญิงด้วยใบหน้ายิ้มน่ารัก และสวยงาม ที่เหมือนดอกไม้บาน สวยผิวดำผมที่เติบโตในตัว และใบมีดโกนคมมีดเหน็บที่ล่าในหนัง sheathes รอบเอวของเธอ มีลักษณะเหมือนสายที่สวยงามของดอกกุหลาบมีหนามบนก้านของ เธอสวม miniskirt น่ารักและเสื้อด้านบนที่ดูเหมือนจะเน้นความสะดวกในการเคลื่อนไหว และเธอดูเหมือนจะ เป็นสาววัยรุ่นธรรมดา ด้วยเพียงมอง"ฉันริน และผู้ชายมากกว่าที่นี่เป็นเจ้าฟ้า พระองค์ ยินดีที่ได้รู้จัก จิ้น"รินว่า ตีระฆังชัดเจนเช่นเสียงเป็นเธอให้ยิ้มสดชื่น"... .pleased เพื่อตอบสนองคุณ เนื่องจากมีเหตุผลว่า ฉันไม่สามารถเปิดเผยชื่อจริงของฉัน เพียงติดต่ออะไรที่คุณต้องการ"ตัวขาววัยรุ่นสูบกับ irises ทองให้แยกกันแสงหลังหญิงสาว เขารับสายยังค่อนข้างพิถีพิถัน และสวมใส่อย่างเป็นทางการที่ไม่เหมาะสมกับเขาดูเหมือนจะ เพิ่มความรู้สึกของวันครบกำหนดเขาตัดสินจากรูป เขาควรได้รอบอายุ twelveในช่วงเวลาที่ duo ที่ได้แนะนำตัวเอง Percher ที่ได้ยืนอยู่ข้างหลังต้องรออาจรู้สึกว่า pricks ขาของเย็นตามเธอกลับแล้วในขณะที่ร่างกายของเธอเริ่มสั่นเครือ(ริ้น และ... เจ้าฟ้าของเขา วิธีไม่เหมาะสมหรือไม่ ทำไมพวกเขาจะในวัง [Salamandra]...)นาง gritted ฟันของเธอซ่อนเธอเพิ่มขึ้นความกังวลและตื่นตระหนกความสัมพันธ์ที่เธอมีนั้นไม่ง่ายเหมือนรู้กัน คนเหล่านี้สองสหายที่ดำเนินควบคู่ไปกับเธอเมื่อเธอได้นำทีม [Grim Grimoire Hameln] ได้และพวกเขากำลังหลักของกลุ่มชั่วคราวชื่อ [พันธมิตรเจ้าปีศาจ](นี่คือไม่ดี นั้นเพียง Graiya หรือ Aura มันก็มีดี...ทำไมมันต้องสอง...)Percher ชัดเจนมากเกี่ยวกับความจริงที่ว่า ของขวัญของรินไม่ได้ที่หนึ่งสามารถหลบหนีจากนอกจากนี้เธอยังรู้ว่าแรงจริงของ whited haired คนกับ irises ทองที่ยืนข้างริ้นหลังของ percher ชื้น ด้วยเหงื่อเย็น แต่เธอยังคงซ่อนเธอ faltering ในใจของเธอเธอต้องการที่จะดำเนินการตามปกติกับคำทักทายที่ส่งคืน แต่ดูเหมือนจะ ได้สังเกตเห็นความวิตกกังวลของเธอริน และคว้ามือของเธอให้เธอยิ้มสว่างมากที่สุด"Ara ฉันได้พลาดคุณจัน Percher มาก ไม่คิดว่า จะพบกันที่นี่ ขวา ~ ! ""Mhm ขวา...แล้วในขณะที่ ริ้น และฝ่าบาท""Nn คุณดูดี ที่ ฉันปลดปล่อย""แน่นอน แต่ผมไม่ได้คาดหวังว่าจะพบกันในดินแดนของ [Salamandra] และ ในเวลานี้ด้วย"ได้ยินคำที่ถูกขดเล็กน้อย Percher กัดปากของเธอเสียงของริ้นได้ค่อนข้างสบาย ๆ แต่ตาของเธอได้สะท้อนรอยยิ้มบนริมฝีปากของเธอ สายตาของเธอได้อย่างชัดเจนรับหนึ่งเต็มไป ด้วยเจตนาฆ่าก่อนหน้านี้ ในคำอื่น ๆ สองได้แล้วป้อนรัฐเตือนสูงไปสู่สงครามประกาศของครู่(... .this จริง ๆ เป็นเวลาแย่ที่สุดให้พบกันอีก)ทำไมสองเหล่านี้จะอยู่ในบริเวณพระราชวังของ [Salamandra]ทำไมพวกเขาจะกับ Sandra เป็นเธอพยายามหนีวังแม้ว่าจะมีโหลดของถามตอบมีเวลาคิด แต่สิ่งสำคัญที่สุดสำหรับ ตอนนี้จะเป็นวิธีการที่จะหลบหนี เธอเพียงถูกคิดค่าของแผนการจัดการกับสถานการณ์เมื่อเธอได้ยินการตะโกนของยามพาเลส"อ้อย นี่คือไม่ดี เราไม่พบ Sandra sama ที่ใด""อะไรนะ มันอาจเป็นว่า เธอวิ่งออกมาอีก""ไม่... ไม่ค่อยดี! อย่างรวดเร็วเริ่มต้นการค้นหาเธอเพื่อรับเธอกลับขณะ Mandra sama ยังคงออก"กลุ่มของเจ้าหน้าที่วิ่งออกจากพระราชวังในการค้นหา Sandra และแผนการเดินทางในการซ่อนเร้นลอบออกจากวังเพียง popped ในขณะที่Sandra เมามันให้ดู"มี... อย่างไรก็ตาม ในการเรียงลำดับของสถานที่จะแน่นอนได้รับเราจับ โดยเจ้าหน้าที่พา ทุกคน ทำตามฉันก่อน! ""เอ๊ะ... Eeeehhh !"Sandra ดึงมือของจิ และเริ่มที่จะรีบปิดในการรันทรีโอที่ถูกทิ้ง โดยให้ดูตัวเลข retreating แล้ว —"เอาล่ะ ลองไปด้วย แน่นอน Percher จะมาพร้อมกัน"“……”"อา อย่าหนีโอ้ ~ จริง ๆ ไม่อยากเห็นคุณ เพราะหากคุณต้องการหลบหนีจากที่นี่...คุณจะแน่นอนไม่มีโอกาสพูดคุยกับเราอีกต่อไป"คำบริสุทธิ์ และบริสุทธิ์ของริ้นล็อก cuffs รอบตัวของ Percherคำของริ้นไม่เทียบได้ถ้า Percher จริง ๆ ไม่ได้หนีทำ — พวกเขาจะจริง ๆ ไม่มีโอกาสที่จะพูดกันอีก(…… Uu)รินและเจ้าฟ้าพระได้ย่อมขึ้นให้ แต่เธอเท่านั้นอย่างเงียบ ๆ สามารถดูการพัฒนาในขณะนี้Percher ให้เงียบพยักหน้าก่อนเดินทางกลับวัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บางทีมันอาจจะเป็นเหลือทนเกินไปสำหรับพวกเขาที่จะดูเธออีกต่อไปซึ่งเป็นหนึ่งในตัวเลขปิดบังเอาก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับถอนหายใจในขณะที่พูดในเสียงที่ฟังเหมือนเสียงที่คมชัดของลมตีระฆัง. "มีความจำเป็นที่จะให้ลน Sandra- ไม่ จัง ที่แม่บ้านซังนั่น-Percher จะช่วยรับประกันตัวละครของเรา. " ทันทีใบหน้า Percher ของตัวแข็งทื่อ. คู่ที่สวมผ้าลินินเสื้อคล้ายกับความสูงของวัยรุ่นแลกเปลี่ยนดูใต้หมวกของพวกเขาก่อนที่จะปอกเปลือกมันกลับไปเปิดเผยของพวกเขา ใบหน้า. "สิ่งที่ ...... ?!" เมื่อเห็นใบหน้าของพวกเขาได้อย่างชัดเจนเป็นครั้งแรกคิด Percher ดูเหมือนจะมีการแช่แข็ง คลุมด้วยผ้าคู่เปิดออกมาเป็นคู่ของวัยรุ่น: เด็กผู้ชายและเด็กผู้หญิง. ด้วยใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มที่งดงามและน่ารักที่ดูเหมือนดอกไม้บานสะพรั่ง, ผมสีดำมันวาวสวยงามที่ขยายตัวไปรอบเอว; และมีดคมกริบที่ถูกล่าใน sheathes หนังรอบเอวของเธอปรากฏตัวเป็นเหมือนก้านที่สวยงามของดอกกุหลาบมีหนามบนลำต้นของมัน เธอสวมกระโปรงสั้นน่ารักและเสื้อแขนกุดที่ดูเหมือนจะแนะนำให้มุ่งเน้นไปที่ความสะดวกในการเคลื่อนไหวและเธอดูเหมือนจะเป็นหญิงสาววัยรุ่นธรรมดาที่มีเพียงแค่รูปลักษณ์. "ฉันริ้นและผู้ชายมากกว่าที่นี่เป็นสมเด็จ ยินดีที่ได้รู้จักคุณจิน. " รินทร์กล่าวว่าในการตีระฆังเสียงคมชัดเหมือนที่เธอยิ้มสดชื่น. "...... ความยินดีที่ได้พบคุณ เพราะเหตุผลที่ผมไม่สามารถเปิดเผยชื่อที่แท้จริงของฉันเพียงแค่โทรหาฉันสิ่งที่คุณโปรด. " เด็กหนุ่มวัยรุ่นที่มีผมสีขาวกับดอกไอริสสีทองให้แสงที่อยู่เบื้องหลังสาวถอนหายใจ ได้รับการขึ้นของเขาเป็นยังค่อนข้างพิถีพิถันและการสวมใส่อย่างเป็นทางการว่าไม่เหมาะกับเขาดูเหมือนจะเพิ่มความรู้สึกของการกำหนดให้กับเขา. ตัดสินโดยลักษณะที่เขาควรจะประมาณอายุสิบสอง. ในช่วงเวลานั้นทั้งคู่ได้นำ ตัวเอง Percher ที่ได้ยืนอยู่ข้างหลังรออยู่แล้วรู้สึกว่าขา pricks เย็นพร้อมหลังของเธอในขณะที่ร่างกายของเธอเริ่มที่จะสั่น. (ริ้น ...... และพระองค์ได้ทรงไม่มีทางที่ถูกต้องทำไมพวกเขาจะอยู่ในพระราชวัง [Salamandra] ...... .) เธอ gritted ฟันของเธอที่จะซ่อนความรู้สึกของเธอที่เพิ่มขึ้นของความกังวลและความหวาดกลัว. เธอมีความสัมพันธ์กับพวกเขาไม่ได้ง่ายอย่างที่รู้กัน ทั้งสองคนเป็นเพื่อนสนิทที่ทำหน้าที่ควบคู่ไปกับเธอเมื่อเธอได้นำทีมงานของ [Grim โบราณ Hameln]. และพวกเขากำลังหลักของกลุ่มชื่อชั่วคราว [พระเจ้าพันธมิตรปีศาจ]. (นี้จะไม่ดีถ้ามันเป็นเพียง Graiya หรือ Aura ก็ยังอาจจะดี ...... ทำไมมันต้องเป็นสองคนนี้ ...... ) Percher เป็นอย่างมากที่ชัดเจนเกี่ยวกับความจริงที่ว่าของขวัญของรินก็ไม่ได้เป็นสิ่งที่ใครสามารถหนีออกมาจาก. เธอก็รู้ว่าความจริงของผู้ชายที่มีผมที่ฉาบด้วยกับ ไอริสสีทองที่ยืนอยู่ข้างริ้น. กลับ Percher เป็นที่ชื้นไปด้วยเหงื่อเย็น แต่เธอก็ยังคงที่จะซ่อนเที่ยงของเธอในหัวใจของเธอขณะที่เธออยากจะทำหน้าที่ตามปกติกับอวยพรกลับ แต่ริ้นดูเหมือนจะได้สังเกตเห็นความวิตกกังวลของเธอและคว้ามือของเธอในขณะที่ให้รอยยิ้มที่มีความสว่างของเธอ. "Ara, ฉันพลาดคุณมาก Percher จัง! ผมไม่คิดว่าเราจะได้พบกับที่นี่ขวา ~ ?! " "Mhm, ขวา ...... มันได้รับในขณะริน และสมเด็จของคุณ. " "Nn คุณดูดี กับที่ฉันโล่งใจ. " "แท้จริง แต่ผมไม่ได้คาดหวังที่จะพบกันอีกครั้งในดินแดนแห่ง [Salamandra] และในเวลานี้เช่นกัน. " ได้ยินคำพูดที่ถูกหนามเล็กน้อย Percher clenched ปิดปากของเธอ. เสียงรินทร์ได้รับค่อนข้างสบาย ๆ แต่ตาของเธอไม่ได้สะท้อนให้เห็นถึงรอยยิ้มบนริมฝีปากของเธอ สายตาของเธอได้รับการอย่างหนึ่งที่เต็มไปด้วยความตั้งใจที่จะฆ่าก่อนหน้านี้ ในคำอื่น ๆ ทั้งสองได้เข้ามาแล้วสถานะของการแจ้งเตือนสูงที่จะไปสู่การสู้รบในทันทีที่เห็น. (...... นี้จริงๆเป็นเวลาที่น่ากลัวที่สุดในการพบกันอีกครั้ง.) ทำไมสองคนนี้จะอยู่ในบริเวณพระราชวังของ [Salamandra ] ทำไมพวกเขาจะอยู่กับแซนดร้าขณะที่เธอพยายามที่จะหลบหนีพระราชวังหรือไม่แม้ว่าจะมีภาระของคำถามที่จะตอบโดยมีเวลาที่จะคิด แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับตอนนี้จะเป็นวิธีการที่จะหลบหนี เธอได้รับเพียงแค่ความคิดขึ้นของแผนการที่จะจัดการกับสถานการณ์เมื่อเธอได้ยินเสียงตะโกนของพระราชวังยาม. "เฮ้ยนี้เป็นที่ไม่ดี! เราไม่สามารถหาแซนดร้า-sama ทุกที่! " "สิ่งที่คุณพูดว่าอะไร? มันอาจจะเป็นว่าเธอวิ่งออกมาอีกครั้งหรือไม่ " "ไม่ ... ไม่ดี! เริ่มต้นการค้นหาได้อย่างรวดเร็วสำหรับเธอที่จะได้รับกลับมาของเธอในขณะที่ Mandra-sama ยังคงออก! " กลุ่มของยามวิ่งออกจากพระราชวังในการค้นหาของแซนดร้า และวางแผนที่จะปลอมตัวที่จะแอบออกจากพระราชวังเพียงโผล่ในขณะนั้น. แซนดร้าเมามันให้พวกเขาดู. "ใด ๆ ... Anyways ที่อยู่ในการจัดเรียงของสถานที่แห่งนี้แน่นอนเราจะได้รับการจับโดยทหารองครักษ์! ทุกคนปฏิบัติตามฉันแรก! " "เอ๊ะ ...... Eeeehhh ?!" แซนดร้าดึงมือของจินและเริ่มที่จะรีบออกไปในการทำงาน. ทั้งสามคนที่ถูกทิ้งไว้ข้างหลังพวกเขาดูตัวเลขถอยของพวกเขาและ then- "เอาล่ะขอไปเช่นกัน. แน่นอน Percher จะมาพร้อม. " "...... " "โอ้ไม่พยายามที่จะหลบหนีโอ้~! ผมไม่ต้องการที่จะเห็นคุณ! เพราะถ้าคุณกำลังจะหนีออกจากที่นี่ ...... คุณจะไม่แน่นอนมีโอกาสที่จะพูดคุยกับเราอีกต่อไป. " รินคำพูดที่บริสุทธิ์และบริสุทธิ์กุญแจมือล็อครอบตัวเลือก Percher ของ. คำรินทร์ไม่ได้อุปมาง่ายๆ. ถ้า Percher จริงๆไม่หลบหนีสถานที่แห่งนี้ -they มันไม่น่าจะมีโอกาสที่จะพูดคุยกับกันอีกครั้ง. (UU ...... .) ริ้นและสมเด็จของเขาก็ถึงบางสิ่งบางอย่าง แต่เธอเท่านั้นที่สามารถดูการพัฒนาอย่างเงียบ ๆ ในขณะนี้. Percher ให้พยักหน้าเงียบก่อนที่จะออกพาเลซ .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บางทีมันก็ยากสำหรับพวกเขาที่จะดูเธออีกหนึ่งที่อำพรางตัวเลขเอาก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับถอนหายใจในขณะที่พูดในเสียงที่ฟังดูเหมือนเสียงที่คมชัดจากเสียงระฆังลม . . .

" ไม่ต้องงง ซานดร้า ชาน เมดซังที่นั่น percher จะช่วยรับประกันว่าตัวละครของเรา . "

ทันที ใบหน้าของ percher แข็งตึง .

คู่ที่ใส่เสื้อผ้าใกล้เคียงกับความสูงของวัยรุ่นแลกเปลี่ยนดูใต้ hoods ของพวกเขาก่อนที่จะปอกเปลือกมันกลับเปิดเผยใบหน้าของพวกเขา .

" . . . . . . . อะไร ? ! ! ! "

เมื่อเห็นใบหน้าของพวกเขาได้อย่างชัดเจนเป็นครั้งแรก percher ความคิดดูเหมือนจะแช่แข็ง สวมฮู้ดคู่กลายเป็นคู่ของวัยรุ่น : เด็กชายและเด็กหญิง .

สวยด้วย น่ารัก ยิ้มที่ดูเหมือนดอกไม้ที่บานสะพรั่ง สวยงามเงาดำผมที่โต รอบเอว และมีดโกนคมมีดที่ถูกล่าในหนัง sheathes รอบเอวของเธอ หน้าตาเหมือนสวยงาม ดอกกุหลาบที่มีหนามในก้านเธอใส่กระโปรงสั้นน่ารัก แขนกุดด้านบนที่ดูเหมือนจะแนะนำมุ่งเน้นความสะดวกในการเคลื่อนไหว และจะดูเป็นเด็กสาวธรรมดาที่มีเพียงดู . .

" ฉันรินและคนที่มาเป็นองค์ชาย ยินดีที่ได้รู้จัก คุณ จิน "

รินกล่าวในกรอบเสียงกังวานเหมือนเสียงเธอให้สดชื่นยิ้ม . . .

" . . . . . . . ยินดีที่ได้เจอคุณ เพราะเหตุผลที่ผมไม่สามารถเปิดเผยชื่อที่แท้จริงของฉันแค่เรียกฉันว่าอะไรค่ะ "

สีขาวขนวัยรุ่นสีทองไอริสให้แสงถอนหายใจหลังผู้หญิง เขาลุกขึ้นก็พิถีพิถันมากและเป็นทางการใส่ไม่ได้พอดี เขาดูเหมือนจะเพิ่มความรู้สึกของผู้ใหญ่เขา

ดูจากรูปร่างหน้าตา เขาน่าจะอายุประมาณสิบสอง .

เวลาที่ทั้งคู่ได้รู้จักตัวเองpercher ที่ยืนอยู่ข้างหลังคอยอยู่แล้วจะได้รู้สึกถึงเข็มละหนาวตามเธอกลับมา ในขณะที่ร่างของเธอเริ่มสั่นสะท้าน

( ริน และ . . . . . องค์ชาย ? ไม่มีทางใช่มั้ย ? ทำไมพวกเขาอยู่ในพระราชวังของ [ salamandra ] . . . . . . . )

เธอเธอนอนกัดฟันจะซ่อนเธอเพิ่มขึ้นความรู้สึกกังวลและตื่นตระหนก

ความสัมพันธ์ที่เธอมีกับพวกเขาไม่ได้ง่ายเหมือนรู้จักกัน