At that very instant, he saw an ill

At that very instant, he saw an illusion: The person who was standing in front of him simply wasn’t a person, but an extremely cold-hearted and incomparably cruel monster.

“Wha-what the hell are you?!” Qin Yu pointed at Chu Feng and spoke those words with his trembling voice. He was truly afraid. He had never even seen a person—though, to be more precise, the person before his eyes simply wasn’t a person—like him before.

“Was it this hand?” Suddenly, Chu Feng made his move. He instantly arrived in front of Qin Yu, and before he had the chance to react, Chu Feng had grabbed Qin Yu’s wrist.

*bzzz* In the instant Chu Feng grabbed Qin Yu wrist, three lightnings burst out of his body. They transformed into countless lightning snakes and bore into Qin Yu’s palm.

“AHH~~~~~” At that instant, Qin Yu’s complexion twisted completely. He widened his mouth, and let out an extremely excruciating cry.

After the lightnings entered his body, it started tearing his flesh, ripping his muscles, engulfing his bones.

Directly before his eyes, his palm was being torn up, ripped up, and bit by bit, it was disappearing from his view. More importantly than that, as his hand was being burned up, he was feeling pain that he never felt ever before.

That pain was akin to millions of insects gnawing it, and innumerable sharp blades cutting it. Every single cut tore his heart, and the pain made him wish he were dead.

“Bastard, let me go!” Qin Yu panicked. He completely panicked because he felt that the person in front of him was akin to a demon that had no emotions. What awaited him was cruel torture, so he started to do his best to struggle as he attempted to escape that demon’s grasp.

*sii* Finally, Qin Yu flung away Chu Feng’s hand. But, before he even took several steps back, he felt a flesh-tearing pain from his shoulder.

When he looked back at Chu Feng, Qin Yu’s visage became as pale as paper. There lacked any traces of blood, and his eyes were filled with endless fear.

He discovered to his surprise that Chu Feng still had his wrist in his hand. However, that wrist was not connected to his body. It was connected to a bloody torn arm.

When he looked back at his shoulder, blood was spurting out. It wasn’t that he got rid of Chu Feng, it was that his arm was ripped away by Chu Feng.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในทันทีที่ เขาเห็นภาพลวงตา: คนที่กำลังยืนอยู่หน้าเขาไม่ใช่คน แต่มอนสเตอร์ cold-hearted มาก และโหดร้ายเหลือใจเพียงนี้"Wha อะไรนรกมีคุณ!" ฉินหยูชี้ที่ชูฮ และพูดคำเหล่านั้น ด้วยเสียงของเขา trembling เขากลัวอย่างแท้จริง เขาไม่เคยแม้แต่ได้เห็นบุคคล — แม้ว่า จะแม่นยำมากขึ้น คนก่อนที่ตาของเขาก็ไม่คน — ชอบเขาก่อน"ไม่มันมือนี้" ทันใดนั้น ฮองชูทำไป เขาทันทีมาถึงด้านหน้ายูฉิน และก่อนที่เขามีโอกาสที่จะตอบสนอง ฮชูได้คว้าข้อมือยูฉิน* bzzz * ในทันทีฮชูคว้าข้อมือยูฉิน สามแลบออกมาจากร่างกายของเขา พวกเขากลายเป็นงูฟ้าผ่านับไม่ถ้วน และชอนหยูฉินปาล์ม"ปรบมือ ~ ~ ~ " ในทันทีที่ ฉินยูผิวบิดอย่างสมบูรณ์ เขาถึงเวลาปากของเขา และให้ออกการร้องไห้ระทมทุกข์มากหลังจากที่แลบใส่ร่างกายของเขา มันเริ่มฉีกขาดของเขา ริกล้ามเนื้อของเขา โต่งกระดูกของเขาโดยตรงก่อนตา ปาล์มของเขาถูกฉีกขาด ฉีก และบิตโดยบิต มันหายไปจากมุมมองของเขา ที่สำคัญกว่านั้น ขณะที่มือของเขาถูกเผาถูกขึ้น เขาก็รู้สึกปวดที่เขาไม่เคยรู้สึกว่าเคยว่า ความเจ็บปวดเป็นล้านของแมลงแทะ และนับไม่ถ้วนใบมีดคมตัดเดียว ตัดทุกเดียวฉีกหัวใจของเขา และความเจ็บปวดทำให้เขาต้องถูกเขาตาย"ลูกครึ่ง ให้ฉันไป" ฉินหยูที่พอพวก เขาสมบูรณ์พอพวก เพราะเขารู้สึกว่า คนที่เขามีคล้ายกับปีศาจที่มีอารมณ์ไม่ สิ่งที่รอคอยเขาเลยทรมานโหดร้าย เขาเริ่มที่จะทำดีที่สุดของเขาการต่อสู้เขาพยายามจะหลบหนีปีศาจที่เข้าใจ*sii* สุด ยูฉินโยนออกห่างมือชูฮ แต่ ก่อนที่เขาจะเอาหลายตอน เขารู้สึกว่าความเจ็บปวดการฉีกขาดเนื้อจากไหล่ของเขาเมื่อเขามองกลับชูฮ ฉินหยูได้กลายเป็นซีดเป็นกระดาษ มีขาดมีร่องรอยของเลือด และตาของเขาเต็มไป ด้วยความหวาดกลัวสิ้นสุดเขาค้นพบของเขาแปลกใจว่า ฮชูยังคงมีข้อมือของเขาในมือของเขา อย่างไรก็ตาม ข้อมือที่ไม่ได้เชื่อมต่อกับร่างกายของเขา มันถูกเชื่อมต่อกับแขนที่ขาดเลือดเมื่อเขามองไปที่ไหล่ของเขา ถูก spurting เลือดออก มันไม่ได้ว่า เขาได้กำจัดชูฮ ก็ว่า แขนของเขาถูกฉีกออกไป โดยชูฮ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ว่ามากทันทีที่เขาเห็นเป็นภาพลวงตา:. คนที่กำลังยืนอยู่ในด้านหน้าของเขาก็ไม่ได้เป็นคน แต่มอนสเตอร์ที่เลือดเย็นและโหดร้ายมากเหลือใจ

"มะห่าคุณ ?!" ฉิน Yu ชี้ไปที่จือฮและพูดคำเหล่านั้นด้วยเสียงสั่นของเขา เขากลัวอย่างแท้จริง เขาไม่เคยเห็นแม้แต่คนแม้ว่าจะแม่นยำมากขึ้นคนต่อหน้าต่อตาของเขาก็ไม่ได้เป็นคนที่ชอบเขาก่อน.

"มันเป็นมือนี้" ทันใดนั้นชูฮทำให้เขาย้าย เขาทันทีมาถึงในด้านหน้าของฉิน Yu และก่อนที่เขาจะมีโอกาสที่จะตอบสนองจือฮได้คว้าข้อมือฉินยู.

* * * * * * * * Bzzz ในทันทีจือฮคว้าฉิน Yu ข้อมือสามฟ้าแลบระเบิดออกมาจากร่างกายของเขา พวกเขากลายเป็นงูฟ้าผ่านับไม่ถ้วนและเจาะลงบนฝ่ามือฉินยู.

"AHH ~~~~~" ในทันทีที่ฉินอยู่ดีผิวบิดสมบูรณ์ เขากว้างปากของเขาและให้ออกร้องไห้ระทมทุกข์มาก.

หลังจากฟ้าแลบป้อนร่างกายของเขาก็เริ่มฉีกเนื้อของเขาฉีกกล้ามเนื้อของเขากลืนกระดูกของเขา.

โดยตรงต่อหน้าต่อตาของปาล์มของเขาถูกฉีกฉีกขึ้นและ ทีละนิดมันก็หายไปจากมุมมองของเขา ที่สำคัญยิ่งไปกว่านั้นขณะที่มือของเขาถูกเผาไหม้ขึ้นเขารู้สึกเจ็บปวดที่เขาไม่เคยรู้สึกว่าเคยเป็นมาก่อน.

ความเจ็บปวดที่คล้ายไปนับล้านของแมลงแทะมันและใบมีดคมตัดมันนับไม่ถ้วน ทุกตัดเดียวฉีกหัวใจของเขาและความเจ็บปวดที่ทำให้เขาอยากให้เขาตาย.

"ไอ้ให้ฉันไป!" ฉิน Yu ตื่นตระหนก เขาสมบูรณ์ตื่นตระหนกเพราะเขารู้สึกว่าคนในด้านหน้าของเขาก็คล้ายกับปีศาจที่ไม่มีอารมณ์ สิ่งที่รอคอยเขาคือการทรมานโหดร้ายดังนั้นเขาจึงเริ่มที่จะทำดีที่สุดของเขาที่จะต่อสู้ในขณะที่เขาพยายามจะหนีปีศาจเข้าใจว่า.

* * * * * * * * SII สุดท้ายฉิน Yu เหวี่ยงออกไปมือจือฮ แต่ก่อนที่เขาจะเข้ามามีหลายขั้นตอนหลังเขารู้สึกปวดเนื้อฉีกขาดจากไหล่ของเขา.

เมื่อเขามองกลับมาที่จือฮฉินยูใบหน้ากลายเป็นซีดเป็นกระดาษ มีร่องรอยของการขาดเลือดในลักษณะใดและดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัวไม่มีที่สิ้นสุด.

เขาค้นพบความประหลาดใจของเขาว่าจือฮยังคงมีข้อมือของเขาในมือของเขา อย่างไรก็ตามข้อมือที่ไม่ได้เชื่อมต่อกับร่างกายของเขา มันได้รับการเชื่อมต่อกับแขนขาดเลือด.

เมื่อเขามองกลับมาที่ไหล่ของเขาเลือดกระฉูดออก มันไม่ได้ว่าเขาได้รับการกำจัดของจือฮก็คือการที่แขนของเขาก็ถูกฉีกออกไปโดยจือฮ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลดอายุ