Ten minutes later, the meal began.D

Ten minutes later, the meal began.

During the meal, Zhang Ye found himself able to reunite with his family, a rare event. He had not returned home in a while, so he poured a glass of beer and toasted his elders. They had a lot of fun eating together.

His grandparents and relatives kept asking Zhang Ye about the entertainment industry.

“Little Ye, that talent show’s host is really your classmate?”

“That’s right, college classmates. We were in the same class.”

“What are you teaching at Peking University?”

“I’m not sure yet, but I will find out tomorrow.”

“Bro, is Hu Dongjian really gay?”

“How would I know? He’s a host from Hong Kong. I’ve never met him before.”

“Bro, why are you so awesome? The talk show you do makes me die of laughter!”

“That’s right, your bro is awesome, or else how can he be your bro!”

After the meal, everyone sat on the sofa in the living room. They carried on chatting, and the topic of conversation revolved around Zhang Ye. Everyone was very interested in his job.

Roughly 2 in the afternoon.

His grandparents went into Zhang Ye’s parents’ room to take an afternoon nap.

Zhang Ye covered his grandparents with a blanket, and after a few exchange of words, he gently closed the door.

The moment he left the room, he bumped into a Cao Mengmeng with shifty eyes. For some reason, this girl was blinking her eyes at Zhang Ye.

“What’s up?” Zhang Ye was amused.

Cao Mengmeng said softly, “Bro, I have a request.”

Zhang Ye did not mind, “What’s the matter?”

Cao Mengmeng glanced at the elders sitting in the living room and then jerked her chin towards the bedroom. “Go into the bedroom, anyway it’s an important matter.”

“Alright then.” Zhang Ye and his third younger cousin went into the room.

In the room, Cao Mengmeng sat on the bed.

Zhang Ye lit a cigarette and smoked out the window, “What is it? Tell me.”

Cao Mengmeng said with a finicky manner, “Bro, tonight, my junior high school has a new year’s party in the auditorium. We can bring our guardians. Come with me.” It was common for schools to have new year’s party. As it was impossible to have a Lunar New Year party due to the students on break,so the schools only had new year’s parties at best. Some schools had, while others didn’t. The date was not fixed. Many had their parties on December 31 also.

Zhang Ye was stunned before smiling, “Why should I go? Aren’t your parents on break today. Why? They have something on tonight and can’t go?”

Cao Mengmeng secretly said, “I didn’t tell them.”

“Ah?” Zhang Ye smiled bitterly.

Cao Mengmeng pouted, “You may not know, but every time my parents see my teacher, all three of them seem to be on stimulants. They will begin speaking ill of me. After returning home, my parents will even beat me. It’s exasperating. So I’d rather go myself then bring them along.”

Zhang Ye threw his hands up and said, “It isn’t appropriate for me to go?”

“You are my bro, is that not appropriate?” Cao Mengmeng said it while chuckling, “Also, it’s perfect for me to show you off to my friends! Last time, at a parents-teacher meeting, I heard a few parents talking about you in the corridor. Hehe, but none of them know that you are my bro!”

Zhang Ye said exasperatedly, “Is that even meaningful?”

“Extremely, extremely meaningful!” Cao Mengmeng affirmed, “And I’ll be performing tonight. I’ve already decided to recite your ‘Flying bird and fish’!”

“That is a love poem…” Zhang Ye said.

“So what if it’s a love poem? A few of my classmates are reciting poems too. Many people are reciting love poems and even those in the textbooks.” Cao Mengmeng said indifferently.

“What sort of poems are they reading?” Zhang Ye asked.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สิบนาทีต่อมา เริ่มรับประทานอาหารในระหว่างมื้ออาหาร เตียวเยพบว่าตัวเองสามารถรวมตัวกับครอบครัวของเขา เหตุการณ์ไม่ค่อย เขาไม่กลับบ้านในขณะ เพื่อให้เขาเทดื่มเบียร์ และเตรียมผู้อาวุโสของเขาด้วย พวกเขากินกันสนุกมากปู่ย่าตายายและญาติของเขายังคงถามจางเยเกี่ยวกับวงการบันเทิง"น้อย Ye โฮสต์ของที่แสดงความสามารถพิเศษคือจริง ๆ ขับ"ขวา เพื่อนร่วมชั้นเรียนวิทยาลัย เราอยู่ในระดับเดียวกัน""สิ่งคุณสอนที่มหาวิทยาลัยปักกิ่ง""ไม่แน่ใจยัง แต่ฉันจะหาวันพรุ่งนี้""ครับ คือ Hu Dongjian เกย์จริง ๆ"จะทราบได้อย่างไร เขาเป็นโฮสต์จากฮ่องกง ฉันไม่เคยพบมาก่อน""ครับ ทำไมคุณเป็นน่ากลัวดังนั้น ทอล์คโชว์ที่คุณทำทำให้ฉันหัวเราะตาย""ใช่ ครับของคุณจะน่ากลัว หรือ อื่น ๆ ที่เขาจะอย่างไรของคุณครับ"หลังอาหาร ทุกคนนั่งบนโซฟาในห้องนั่งเล่น พวกเขาดำเนินการพูดคุย และหัวข้อของการสนทนาสิทธิรอบเตียวเย ทุกคนก็สนใจในงานของเขาประมาณ 2 ในช่วงบ่ายปู่ย่าตายายของเขาเดินเข้าไปในห้องจางเย่ของมารดาจะมีหลับปู่ย่าตายายของเขากับผ้าห่มคลุมจางเย่ และหลังจากแลกเปลี่ยนกี่คำ เขาค่อย ๆ ปิดประตูในขณะที่เขาซ้ายห้อง เขาชนใน Cao Mengmeng เป็นตาฉลาด เหตุผลบางอย่าง สาวนี้คือกะพริบตาของเธอที่จางเย่คืออะไรค่า" จางเย่ถูกขบขันCao Mengmeng said softly, “Bro, I have a request.”Zhang Ye did not mind, “What’s the matter?”Cao Mengmeng glanced at the elders sitting in the living room and then jerked her chin towards the bedroom. “Go into the bedroom, anyway it’s an important matter.”“Alright then.” Zhang Ye and his third younger cousin went into the room.In the room, Cao Mengmeng sat on the bed.Zhang Ye lit a cigarette and smoked out the window, “What is it? Tell me.”Cao Mengmeng said with a finicky manner, “Bro, tonight, my junior high school has a new year’s party in the auditorium. We can bring our guardians. Come with me.” It was common for schools to have new year’s party. As it was impossible to have a Lunar New Year party due to the students on break,so the schools only had new year’s parties at best. Some schools had, while others didn’t. The date was not fixed. Many had their parties on December 31 also.Zhang Ye was stunned before smiling, “Why should I go? Aren’t your parents on break today. Why? They have something on tonight and can’t go?”Cao Mengmeng secretly said, “I didn’t tell them.”“Ah?” Zhang Ye smiled bitterly.Cao Mengmeng pouted, “You may not know, but every time my parents see my teacher, all three of them seem to be on stimulants. They will begin speaking ill of me. After returning home, my parents will even beat me. It’s exasperating. So I’d rather go myself then bring them along.”Zhang Ye threw his hands up and said, “It isn’t appropriate for me to go?”“You are my bro, is that not appropriate?” Cao Mengmeng said it while chuckling, “Also, it’s perfect for me to show you off to my friends! Last time, at a parents-teacher meeting, I heard a few parents talking about you in the corridor. Hehe, but none of them know that you are my bro!”Zhang Ye said exasperatedly, “Is that even meaningful?”“Extremely, extremely meaningful!” Cao Mengmeng affirmed, “And I’ll be performing tonight. I’ve already decided to recite your ‘Flying bird and fish’!”“That is a love poem…” Zhang Ye said.“So what if it’s a love poem? A few of my classmates are reciting poems too. Many people are reciting love poems and even those in the textbooks.” Cao Mengmeng said indifferently.“What sort of poems are they reading?” Zhang Ye asked.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิบนาทีต่อมาอาหารที่จะเริ่มต้น

ในระหว่างมื้ออาหารจางเยพบว่าตัวเองสามารถที่จะรวมตัวกับครอบครัวของเขาเป็นเหตุการณ์ที่หายาก เขาไม่ได้กลับบ้านในขณะที่เขาจึงเทลงแก้วเบียร์และ toasted พวกผู้ใหญ่ของเขา พวกเขามีจำนวนมากสนุกการรับประทานอาหารร่วมกัน

ปู่ย่าตายายและญาติของเขาเฝ้าถามจางเยเกี่ยวกับวงการบันเทิง

"ลิตเติ้ลเจ้าที่แสดงความสามารถของโฮสต์คือจริงๆเพื่อนร่วมชั้นของคุณ?"

"นั่นเป็นสิทธิที่เพื่อนร่วมชั้นของวิทยาลัย เราอยู่ในระดับเดียวกัน. "

" คุณสอนอะไรที่มหาวิทยาลัยปักกิ่ง? "

" ผมไม่แน่ใจว่า แต่ฉันจะพบวันพรุ่งนี้. "

" Bro เป็น Hu Dongjian เกย์จริงๆ? "

" ฉันจะรู้หรือไม่? เขาเป็นเจ้าภาพจากฮ่องกง ผมไม่เคยเจอเขามาก่อน. "

" Bro เหตุผลที่คุณจะน่ากลัวเหรอ? ทอล์คโชว์ที่คุณทำทำให้ฉันตายของเสียงหัวเราะ! "

" ใช่ครับคุณจะน่ากลัวหรืออื่น ๆ วิธีการที่เขาสามารถ Bro คุณ! "

หลังจากมื้ออาหารที่ทุกคนนั่งอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่น พวกเขาดำเนินการเกี่ยวกับการพูดคุยและหัวข้อของการสนทนาโคจรรอบจางเจ้า ทุกคนก็ให้ความสนใจอย่างมากในงานของเขา

ประมาณ 2 ในช่วงบ่าย

ปู่ย่าตายายของเขาเข้าไปในห้องจางเยผู้ปกครองที่จะใช้เวลางีบตอนบ่าย

จางเยปกคลุมปู่ย่าตายายของเขากับผ้าห่มและหลังจากการแลกเปลี่ยนไม่กี่คำเขาเบา ๆ ปิดประตู

ขณะที่เขาออกจากห้องไปเขาชนเป็นเฉา Mengmeng ด้วยตาฉลาด ด้วยเหตุผลบางอย่างผู้หญิงคนนี้ได้รับการกระพริบตาของเธอที่จางเจ้า

"เกิดอะไรขึ้น?" จางเจ้าถูกขบขัน

เฉา Mengmeng พูดเบา ๆ "น้องชายผมมีการร้องขอ."

จางเจ้าไม่ได้ใจ "เรื่องอะไร?"

เฉา Mengmeng เหลือบมองไปที่ผู้สูงอายุนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นแล้วกระชากคางเธอที่มีต่อห้องนอน "ไปเข้าไปในห้องนอนแล้วมันเป็นเรื่องสำคัญ."

"เอาล่ะ." จางเจ้าเขาและญาติผู้น้องที่สามเข้าไปในห้อง

ในห้องพัก, เฉา Mengmeng นั่งอยู่บนเตียง

จางเยไฟบุหรี่และรมควันออกไปนอกหน้าต่าง "มันคืออะไร? บอกฉัน. "

เฉา Mengmeng กล่าวด้วยลักษณะที่จู้จี้จุกจิก" Bro, คืนนี้, โรงเรียนมัธยมของฉันจูเนียร์จัดงานเลี้ยงปีใหม่ในหอประชุม เราสามารถนำผู้ปกครองของเรา มากับฉัน. "มันเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับโรงเรียนที่จะมีงานเลี้ยงปีใหม่ ในขณะที่มันเป็นไปไม่ได้ที่จะมีงานเลี้ยงปีใหม่ทางจันทรคติเนื่องจากนักเรียนที่แตกเพื่อให้โรงเรียนมีเพียงฝ่ายปีใหม่ที่ดีที่สุด บางโรงเรียนมีในขณะที่คนอื่นไม่ได้ วันที่ไม่ได้รับการแก้ไข มีหลายฝ่ายของพวกเขาวันที่ 31 ธันวาคมยัง

จางเยตะลึงก่อนยิ้ม "ทำไมฉันควรจะไป? ไม่ได้เป็นพ่อแม่ของคุณในช่วงพักวันนี้ ทำไม? พวกเขามีบางสิ่งบางอย่างในคืนนี้และไม่สามารถไป? "

เฉา Mengmeng แอบกล่าวว่า" ผมไม่ได้บอกพวกเขา. "

" แอมป์? "จางเจ้ายิ้มอย่างขมขื่น

เฉา Mengmeng pouted "คุณอาจไม่ทราบ แต่เวลาพ่อแม่ของฉันเห็นครูของฉันทุกคนทั้งสามของพวกเขาดูเหมือนจะอยู่ในสารกระตุ้น พวกเขาจะเริ่มพูดไม่ดีของฉัน หลังจากกลับบ้านพ่อแม่ของฉันก็จะชนะฉัน มันเป็นเรื่องที่ทำให้โกรธ ดังนั้นผมจึงอยากจะไปด้วยตัวเองจากนั้นนำพวกเขาไปพร้อม. "

จางเจ้าโยนมือของเขาขึ้นและกล่าวว่า" มันเป็นสิ่งที่ไม่เหมาะสมสำหรับผมที่จะไป? "

" คุณเป็นบันทึกของฉันคือการที่ไม่เหมาะสมหรือไม่ "เฉา Mengmeng กล่าวว่า ในขณะที่หัวเราะเบา ๆ "นอกจากนี้ก็เหมาะสำหรับผมที่จะแสดงให้คุณออกไปให้เพื่อนของฉัน! ครั้งสุดท้ายที่ประชุมผู้ปกครองครูผมได้ยินพ่อแม่ไม่กี่พูดคุยเกี่ยวกับคุณในทางเดิน อิอิ แต่ไม่มีของพวกเขารู้ว่าคุณเป็นบันทึกของฉัน! "

จางกล่าวว่าเจ้า exasperatedly" นั่นคือความหมายยัง? "

" มากที่มีความหมายมาก! "เฉา Mengmeng ยืนยัน" และฉันจะได้รับการปฏิบัติในคืนนี้ ผมได้ตัดสินใจแล้วที่จะอ่านของคุณบินนกและปลา '! "

" นั่นคือบทกวีความรัก ... "จางเจ้ากล่าวว่า

"ดังนั้นสิ่งที่ถ้ามันเป็นบทกวีความรัก? บางส่วนของเพื่อนร่วมชั้นของฉันจะท่องบทกวีเกินไป หลายคนกำลังท่องบทกวีรักและแม้กระทั่งผู้ที่อยู่ในตำรา. "เฉา Mengmeng กล่าวว่าเอาใจใส่

"สิ่งที่จัดเรียงของบทกวีที่พวกเขาอ่าน?" จางเจ้าถาม