W HEN Sri Suvarna and Sin Samudr he

W HEN Sri Suvarna and Sin Samudr heard of the peril that threatened Phra Abhai Mani, they at once took leave of the ruler of Ratana and lost no time in embarking on their long journey back to Paleuk.

For the first few days, the voyage was calm and serene, without any untoward incident. Then, one evening, their ship reached a large island just as a storm was arising. Deeming it wise to seek shelter, as well as to replenish the store of water, Sri Suvarna gave orders to heave to and drop anchor in a secluded bay. A landing party was sent ashore to bring back supplies of fresh water.

As the men were returning to the beach with pails and barrels, a ferocious lion of immense size sprang upon them from the thick undergrowth. The sailors scattered in all directions. Those who retained some presence of mind fired their muskets at the beast, but this only served to enrage it the more. With a resounding roar of anger, the monster pounced on the men who happened to be nearest, and then chased the rest into the sea. The latter swam for dear life, as well they might, for, strange to relate, the lion plunged in after them and followed at their heels right to the ship's side.

Hearing the commotion, Sin Samudr stepped out on to the deck and saw what was happening. Without a moment's hesitation, he leapt into the sea and engaged the beast with his bare hands. A tremendous tussle followed, and the trial of strength ended with the boy ensconced on the lion's back.

The amphibious monster was not yet beaten, however. With an angry howl, it bounced Sin Samudr into the air. But the resourceful youngster evaded its gaping jaw and clutched its tail, using this as a lever to regain the saddle. The lion, finding this diminutive human more than a match for its own strength, made a bee line for the shore, with Sin Samudr still astride its back, and roared for help. In an instant, the beach was crowded with snarling lions.

Undaunted, Sin Samudr dived into the sea and came up with an armful of small fishes. These he calmly scattered among the beast, which began to devour them greedily. Meanwhile, the fearless son of Phra Abhai Mani walked in their midst and stroked each by the mane. By the time he came up to his former adversary, even this fierce monster was completely appeased. There and then, Sin Samudr decided to take it along with him as his future steed.

The boy thereupon led the lion, now tame as a kitten, back to the ship, where they were greeted with wonder and astonishment, and not a little trepidation on the part of those who had occasion to know its ferocity. Approaching his uncle, Sin Samudr said: "I want to have this lion as my steed. It is invulnerable, is as strong in the sea as on land, and feeds on fish. It will make an incomparable companion." Sri Suvarna agreed with his nephew, and so a new recruit was added to the brave company.

The remainder of the voyage was uneventful. However, as the ship drew near to Paleuk, the sky reddened. Full of foreboding, Sri Suvarna urged more speed and hastened into the city. They were welcomed by Suvarnamali who, pale and distraught, told them of repeated attacks by the allies of Laweng and of Phra Abhai Mani's strange obsession for the bewitched portrait of the Princess of the Western Isle.

The unhappy Queen then took Sri Suvarna and Sin Samudr into the royal apartment, where Phra Abhai Mani, now emaciated and bedridden, lay ever contemplating the likeness of Laweng, the amorous hero saw them coming, but instead of expressing delight, flew into a towering rage and, accusing them of spying on him, shouted to his handmaidens to chase them away.

When Sri Suvarna saw that his brother was not in his right mind, he felt as though stabbed to the heart. Drawing near, he knelt down beside the royal couch and spoke in the gentlest manner.

"My dear brother," he began, "I have long been out of your sight. Now I am returned, bringing your beloved son with me. 0, why do you greet us in this fashion? Have you forgotten your own kith and kin? Why do you persist thus in making love to a mere picture? Oh, what misfortune has brought you to this pass? Even though you and I were cruelly separated when still young, yet we lived to see each other's face again. But this time you have changed, and look strangely on me."

Sin Samudr took the cue and, bowing low at his father's feet, exclaimed with tears in his eyes: "My father, beat or kill me if you will, but I must tell you that I do not like this picture. It is because you have it near you that you behave so strangely. I am going to take it and burn it."

Suiting action to the word, the boy snatched the portrait away from his father's hand. Quick as lightning, Phra Abhai Mani snatched it back again. Then pointing his finger at Sin Samudr in uncontrolled fury, he cried: "How dare you touch her!" Seizing a pillow, the crazed King struck at his brother, and his son, until they both ran out of the room.

Back in her own chamber Suvarnamali told her astonished brother-in-law and her adopted son, "The astrologers say that he will be saved, and that by an unknown offspring. Now, there has arrived in this city a young boy who calls himself Sud Sakorn and who claims to be the son of Phra Abhai Mani. Indeed, in saving the city at a critical moment, he has shown valour worthy of the name. But where he comes from and of what womb, he will not say."

Sri Suvarna remained mystified, but Sin Samudr thought long and then said: "When we were living on the magic island, my father kept company with a mermaid who once bore him on her back to safety. In requitement of her love, he gave her a signet ring and a bejewelled pin. If this Sud Sakorn be indeed her son, he would surely wear these tokens of parental affection. I will find out whether he has them."

Sri Suvarna was in agreement with his nephew's reasoning and proposal. "If he is really your half-brother," he told him, "you may bring the boy to us."

Sin Samudr mounted the royal chariot and proceeded to the pavilion where Sud Sakorn was lodged. From afar, he saw the stripling whose face was the graven image of the mermaid. As he came closer, he saw his father's signet ring on the other's finger, which removed all doubt. Sud Sakorn, on his part, recognised his elder from the description given him by the old hermit. So the two brothers, acting simultaneously, rushed to embrace each other, with tears of joy flowing down their tender cheeks.

Fraternal greetings and exchanges over, Sin Samudr and Sud Sakorn set to discussing the sorry plight of their father. The older to

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชั้นยอดมากไก่ศรี W และ Samudr ความบาปได้ยินมังกรที่คุกคามพระ Abhai มณี พวกเขาเอาลาเจ้ารัตนา และสูญเสียเวลาในการเดินทางยาวนานล่วงไป Paleuk ครั้งไม่กี่วันแรก การเดินทาง สงบ ไม่ มีปัญหาใด ๆ untoward แล้ว หนึ่งเย็น เรือของพวกเขามาถึงเกาะใหญ่ก็มีพายุเกิดขึ้น Deeming ฉลาดหากำบัง เช่นต่อเติมร้านน้ำ ศรีชั้นยอดมากให้สั่งชักไป และทอดสมอในอ่าวที่เงียบสงบ เชื่อมโยงไปถึงบุคคลถูกส่งขึ้นฝั่งเพื่อนำวัสดุของน้ำกลับเป็นคนมีความมีกระป๋องและถัง สิงโตขนาดใหญ่ sprang เข้าจาก undergrowth หนา ชาวเรือที่กระจายอยู่ในทุกทิศทาง ผู้รักษาบางสถานะของจิตใจยิงตน muskets ที่สัตว์ร้าย แต่นี้เสิร์ฟกับ enrage มาก มีเสียงคำรามที่สะท้อนกลับของความโกรธ มอนสเตอร์ pounced คนที่เกิดขึ้นจะใกล้ที่สุด แล้ว คนนั้นได้เหลือไล่ลงทะเล มารถหลังชีวิตรัก เช่นพวกเขา อาจ สำหรับ แปลกที่เกี่ยวข้อง สิงโตลดลงในพวกเขา และตามที่ส้นเท้าของพวกเขาทางฝั่งของเรือได้ยินหลีกหนีความวุ่นวาย ความบาป Samudr ก้าวออกไปดาดฟ้า และเห็นเกิดอะไรขึ้น โดยไม่ต้องลังเลของครู่ เขาหลุดออกมาในทะเล และหมั้นสัตว์ร้าย ด้วยมือเปล่าของเขา ด้วยการแย่งชิงอย่างมาก และทดลองกำลังจบลงเด็ก ensconced หลังของสิงโตมอนสเตอร์สะเทินได้ไม่ยังแพ้ อย่างไรก็ตาม ด้วยความโกรธ howl มันเด้ง Samudr ทำบาปไปในอากาศ แต่ youngster กฏหมาย evaded กรามของ gaping และคลัตช์หาง ใช้เป็นคันโยกที่จะฟื้นการอาน สิงโต ค้นหาเล็กนี้มนุษย์มากกว่าการแข่งขันเพื่อความเข้มแข็งของตัวเอง ทำรายการบีสำหรับฝั่ง กับ Samudr ความบาปยังคร่อมท่อนหลังของมัน และ roared สำหรับความช่วยเหลือ ชายหาดไม่มี snarling สิงโตในทันทีUndaunted, Samudr บาปดำลงทะเล และมีการ armful ของปลาขนาดเล็ก นี่เขาเบา ๆ กระจายอยู่ระหว่างสัตว์ ที่เริ่มที่จะกินตะกละตะกลาม ในขณะเดียวกัน พระ Abhai มณีบุตรจอมคนผงาดโลกเดินในใจของพวกเขา และแบบขีดลงละ โดยแผงคอ ตามเวลาที่เขามาถึง โมโหอดีต แม้นี้มอนสเตอร์ที่ดุร้ายได้ทั้งหมด appeased มีแล้ว Samudr ทำบาปจึงตัดสินใจใช้ด้วยเป็น steed ของเขาในอนาคตเด็กชาย thereupon นำสิงโต สัตว์ป่าตอนนี้เป็นลูกแมว เรือ ไปที่พวกเขาได้รับการต้อนรับพบ astonishment และ trepidation ไม่น้อยในส่วนของผู้ที่มีโอกาสรู้ความดุร้ายของมัน ใกล้ลุงของเขา ความบาป Samudr กล่าวว่า: "ฉันต้องการมีสิงโตนี้เป็น steed ของฉัน มันเป็น invulnerable แข็งแกร่งอยู่ในทะเลเป็นบนบก และตัวดึงข้อมูลปลา มันจะทำให้เพื่อนไม่เป็น" ศรีชั้นยอดมากตกลงกับหลานชายของเขา และเพื่อ สรรหาใหม่ถูกเพิ่มบริษัทกล้าส่วนเหลือของการเดินทาง uneventful ได้ อย่างไรก็ตาม เป็นเรือวาดใกล้ Paleuk ฟ้า reddened เต็มของดูจะ ศรีชั้นยอดมากกระตุ้นให้ความเร็วเพิ่มมากขึ้น และ hastened เข้าเมือง พวกเขาก็ยินดี โดย Suvarnamali ที่ ซีด และ จเป็น บอกว่า โจมตีซ้ำโดยพันธมิตร ของ Laweng และครอบงำจิตใจแปลกมณีพระ Abhai ในแนวหลังของเจ้าหญิงแห่งไอล์ตะวันตกราชินีไม่มีความสุขแล้วเอาชั้นยอดมากศรี และ Samudr ความบาปเป็นรอยัลอพาร์ทเมนท์ พระ Abhai มณี ตอนนี้ผอม และนอนแบบ วางเคยใคร่ครวญคล้ายของ Laweng พระเอก amorous เห็นพวกเขามา แต่แทนที่ จะแสดงความสุข เป็นความโกรธสูง และ กล่าวหาพวกเขาสอดแนมบนเขา ของเขา handmaidens ไล่พวกเขาตะโกนเมื่อชั้นยอดมากศรีเห็นว่า น้องไม่ได้ในจิตใจของเขาขวา เขารู้สึกเหมือนแทงที่ใจ วาดใกล้ เขา knelt ลงข้างโซฟารอยัลและพูดในลักษณะ gentlestเขาเริ่ม "รักพี่ชายของฉัน "ฉันนานแล้วตาของคุณ ตอนนี้ ผมกำลังกลับ นำลูกชายของคุณรักกับฉัน 0 ทำไมคุณทักทายเรานี้หรือไม่ คุณลืมกินและ kith ของคุณเอง ทำไมทำคุณตั้งหน้าจึงทำให้ความรักเป็นเพียงรูปภาพ โอ้ กระป๋องอะไรได้นำคุณตอนนี้หรือไม่ แม้ว่าคุณและผมได้ cruelly คั่นเมื่อยังหนุ่ม แต่เราอาศัยดูหน้าของผู้อื่นอีก แต่เวลานี้คุณมีการเปลี่ยนแปลง และดูแพงกว่ากับฉัน"Samudr บาปเอาสัญลักษณ์ และ โค้งต่ำที่เท้าพ่อ ทางหลุดรอด ด้วยน้ำตาในดวงตาของเขา: "พ่อ ตี หรือฆ่าฉันถ้าคุณจะ แต่ผมต้องบอกว่า ผมไม่ชอบรูปภาพนี้ มันเป็น เพราะคุณมีใกล้ตัวคุณที่คุณทำงานดังนั้นแพงกว่า ฉันจะใช้มัน และเขียน"สามารถสวมใส่เพียงการกระทำกับคำ เด็กกระชากภาพที่จากมือของพ่อของเขา อย่างรวดเร็วฟ้าผ่า พระ Abhai มณีกระชากมันกลับมาอีกครั้ง แล้ว ชี้นิ้วของเขา Samudr ความบาปในทางโกรธ เขาร้อง: "วิธีกล้าคุณสัมผัสเธอ" ปฏิบัติการยึดสถานหมอน กษัตริย์คลั่งหลงที่น้อง บุตร จนกว่าพวกเขาทั้งสองวิ่งออกจากห้องย้อนกลับไปในห้องของเธอเอง Suvarnamali บอกเขยเธอประหลาดและบุตรบุญธรรมของเธอ, " astrologers บอกว่า เขาจะถูกบันทึกไว้ และการลูกหลานไม่รู้จัก ตอนนี้ มีที่มาถึงในเมืองนี้ชายหนุ่มที่เรียกตัวเอง Sud สาคร และที่อ้างว่า เป็นบุตรของพระ Abhai มณี แน่นอน บันทึกเมืองในช่วงเวลาสำคัญ เขามีแสดง valour กับชื่อ แต่เขามาจาก และมดลูกอะไร เขาจะไม่พูด"ชั้นยอดมากศรียังคง mystified แต่ความบาป Samudr คิดนานแล้ว กล่าวว่า: "เมื่อเราได้อาศัยอยู่บนเกาะวิเศษ พ่อเก็บบริษัทกับเงือกที่เคยแบกเขาบนหลังของเธอเพื่อความปลอดภัย ใน requitement ของความรักของเธอ เขาให้เธอแหวน signet และ bejewelled pin ถ้าสาคร Sud นี้แน่นอนเป็นลูกชายของเธอ เขาก็จะสวมใส่เหล่านี้สัญญาณความรักต่อผู้ปกครอง ฉันจะค้นหาว่าเขามีพวกเขา"ศรีชั้นยอดมากยังคงใช้เหตุผลและข้อเสนอของหลานชายได้ "ถ้าเขาเป็นจริง ๆ half-brother ของคุณ เขาบอกเขาว่า "คุณอาจนำเด็กไปเรา"Samudr บาปติดราช และครอบครัวจะพาวิลเลี่ยนที่มีต่อศาล Sud สาคร จากระยะไกล เขาเห็น stripling หน้าซึ่งมีภาพ graven เดอะเมอร์เมด เขามาใกล้ชิด เขาเห็นแหวน signet บิดาในอื่น ๆ ของนิ้ว ที่เอาข้อสงสัยทั้งหมด Sud สาคร ในส่วนของเขา ยังพี่เขาจากคำอธิบายที่กำหนดเขาฤาษีเก่า ดังนั้น พี่น้องสอง พร้อมกัน ทำหน้าที่วิ่งสวมกอดกัน ด้วยน้ำตาของไหลลงแก้มการชำระเงินFraternal ทักทายและแลกเปลี่ยนผ่าน Samudr ความบาปและสาคร Sud ได้ไปสนทนาสหัสขอของพ่อ เก่าไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

W ไก่ศรี Suvarna และบาป Samudr ได้ยินอันตรายที่ขู่ว่าพระอภัยมณีพวกเขาในครั้งเดียวเอาออกจากการปกครองของรัตนาและเสียเวลาในการเริ่มดำเนินการในการเดินทางที่ยาวนานของพวกเขากลับไป Paleuk. สองสามวันแรกของการเดินทางคือ ความสงบและเงียบสงบโดยไม่มีเหตุการณ์ร้ายแรงใด ๆ จากนั้นในเย็นวันหนึ่งเรือของพวกเขามาถึงเกาะที่มีขนาดใหญ่เป็นพายุที่เกิดขึ้นเพียงแค่ได้รับการ กามารมณ์มันควรที่จะหาที่หลบภัยเช่นเดียวกับที่จะเติมเต็มเก็บน้ำศรี Suvarna ออกคำสั่งให้ยกไปและทิ้งสมอในอ่าวที่เงียบสงบ เชื่อมโยงไปถึงบุคคลที่ถูกส่งขึ้นฝั่งที่จะนำกลับวัสดุสิ้นเปลืองน้ำจืด. ในฐานะที่เป็นผู้ชายที่กำลังจะกลับไปชายหาดกับถังและถัง, สิงโตดุร้ายขนาดอันยิ่งใหญ่ผุดเมื่อพวกเขาจากพุ่มหนา ลูกเรือกระจายอยู่ในทุกทิศทาง บรรดาผู้ที่แสดงตนเก็บไว้บางส่วนของจิตใจยิงปืนของพวกเขาที่สัตว์ แต่นี้ทำหน้าที่เพียงเพื่อที่จะโกรธมันมากขึ้น ด้วยเสียงคำรามดังก้องของความโกรธ, มอนสเตอร์กระโจนเข้าใส่คนที่เกิดขึ้นจะเป็นที่ใกล้ที่สุดแล้วไล่ส่วนที่เหลือลงไปในทะเล ว่ายน้ำหลังสำหรับชีวิตรักเช่นเดียวกับที่พวกเขาอาจสำหรับแปลกที่จะเกี่ยวข้องกับสิงโตกระโจนเข้ามาหลังจากที่พวกเขาและตามที่ส้นเท้าของพวกเขาขวาไปด้านข้างของเรือ. ได้ยินวุ่นวายบาป Samudr ก้าวออกไปที่ดาดฟ้าและเห็นสิ่งที่ ที่เกิดขึ้น โดยไม่ลังเลอยู่ครู่เขากระโจนลงไปในทะเลและมีส่วนร่วมสัตว์ด้วยมือเปล่า การแย่งชิงอย่างมากตามมาและการพิจารณาคดีของความแข็งแรงจบลงด้วยเด็กนั่งบนหลังสิงโต. มอนสเตอร์สะเทินน้ำสะเทินบกที่ไม่ได้ตียังอย่างไร ด้วยเสียงหอนโกรธมันเด้งบาป Samudr ไปในอากาศ แต่เจ้าหนูไหวพริบหลบกรามที่อ้าปากค้างและกำหางของมัน, ใช้นี้เป็นคันที่จะฟื้นอาน สิงโตหามนุษย์นี้เล็กกว่าการแข่งขันเพื่อความแข็งแรงของตัวเองที่ทำเส้นผึ้งฝั่งกับบาป Samudr ยังคร่อมหลังของมันและคำรามเพื่อขอความช่วยเหลือ ในทันทีชายหาดที่ถูกอัดแน่นไปด้วยสิงโตคำราม. ไม่สะทกสะท้านบาป Samudr ดำดิ่งลงไปในทะเลและขึ้นมาพร้อมกับหอบของปลาขนาดเล็ก เหล่านี้เขากระจัดกระจายอยู่อย่างสงบในหมู่สัตว์ซึ่งเริ่มจะกินพวกเขาอย่างตะกละตะกลาม ในขณะที่ลูกชายกล้าหาญของพระอภัยมณีเดินเข้ามาในท่ามกลางของพวกเขาและลูบแต่ละแผงคอ เมื่อถึงเวลาที่เขามาถึงศัตรูเก่าของเขาแม้นี้มอนสเตอร์ที่รุนแรงสงบอย่างสมบูรณ์ มีแล้วบาป Samudr ตัดสินใจที่จะใช้มันไปพร้อมกับเขาในฐานะม้าในอนาคตของเขา. เด็กครั้นแล้วนำสิงโตตอนนี้เชื่องเป็นลูกแมว, กลับไปที่เรือที่พวกเขาได้รับการต้อนรับด้วยสิ่งมหัศจรรย์และความประหลาดใจและไม่กังวลใจเล็ก ๆ น้อย ๆ ในส่วนของผู้ที่มีโอกาสที่จะทราบความรุนแรงของมัน ใกล้ลุงของเขาบาป Samudr กล่าวว่า "ผมต้องการที่จะมีสิงโตนี้เป็นม้าของฉันมันเป็นคงกระพันเป็นที่แข็งแกร่งในทะเลบนบกและกินปลามันจะทำให้สหายที่เปรียบมิได้..." ศรี Suvarna เห็นด้วยกับหลานชายของเขาและเพื่อรับสมัครใหม่ที่ถูกเพิ่มเข้ามาใน บริษัท ที่กล้าหาญ. ที่เหลือของการเดินทางอยู่เรื่อย อย่างไรก็ตามในขณะที่เรือเข้ามาใกล้จะ Paleuk ท้องฟ้าแดง เต็มรูปแบบของมงคลศรี Suvarna กระตุ้นให้ความเร็วมากขึ้นและรีบเข้ามาในเมือง พวกเขาได้รับการต้อนรับจาก Suvarnamali ที่ซีดและความหวังบอกพวกเขาจากการโจมตีซ้ำโดยพันธมิตรของ Laweng และพระอภัยครอบงำจิตใจแปลกมณีสำหรับภาพเสกของเจ้าหญิงแห่งเกาะเวสเทิร์. สมเด็จพระราชินีที่ไม่มีความสุขแล้วเอาศรี Suvarna และบาป Samudr เป็นอพาร์ทเม้นพระราชที่พระอภัยมณีตอนนี้ผอมแห้งและล้มป่วยนอนเคยใคร่ครวญภาพของ Laweng พระเอกรักเห็นพวกเขามา แต่แทนที่จะแสดงความสุขบินเป็นความโกรธที่สูงตระหง่านและกล่าวหาว่าพวกเขาสะกดรอยตามเขา ตะโกนให้หญิงคนของเขาที่จะไล่พวกเขาออกไป. เมื่อศรี Suvarna เห็นว่าพี่ชายของเขาไม่ได้อยู่ในใจขวาของเขาที่เขารู้สึกราวกับว่าแทงหัวใจ วาดใกล้เขาคุกเข่าลงข้างพระราชที่นอนและพูดในลักษณะที่นุ่มนวล. "พี่ชายที่รักของฉัน" เขาเริ่ม "ผมมีมานานแล้วออกไปจากสายตาของคุณ. ตอนนี้ผมกลับมานำลูกชายสุดที่รักของคุณกับฉัน. 0, ทำไมคุณทักทายเราในแบบนี้? คุณลืม kith ของคุณเองและญาติ? ทำไมคุณจึงยังคงมีอยู่ในการทำให้ความรักกับภาพเพียง? โอ้สิ่งที่โชคร้ายได้นำท่านไปนี้ผ่าน? แม้ว่าคุณและฉันถูกแยกออกอย่างโหดร้าย .. เมื่อยังหนุ่ม แต่เราอาศัยอยู่จะเห็นใบหน้าของแต่ละคนอีกครั้ง แต่ครั้งนี้คุณมีการเปลี่ยนแปลงและดูแปลกไปกับฉัน " บาป Samudr เอาคิวและในโค้งต่ำที่เท้าของบิดาของเขาอุทานออกมาด้วยน้ำตาในดวงตาของเขา " พ่อของฉันตีหรือฆ่าฉันถ้าคุณจะ แต่ผมต้องบอกคุณว่าผมไม่ชอบภาพนี้. มันเป็นเพราะคุณมีมันอยู่ใกล้คุณว่าคุณมีพฤติกรรมแปลกดังนั้น. ฉันจะเอามันและการเผาไหม้มัน. " คำร้อง การกระทำกับคำพูดเด็กคว้าภาพออกไปจากมือของพ่อของเขา รวดเร็วเช่นฟ้าผ่า, พระอภัยมณีกระชากมันกลับมาอีกครั้ง แล้วชี้นิ้วของเขาที่บาป Samudr ในความโกรธที่ไม่สามารถควบคุมเขาร้อง "กล้าดียังไงคุณสัมผัสของเธอ!" ยึดหมอนกษัตริย์บ้าหลงที่พี่ชายของเขาและลูกชายของเขาจนกว่าพวกเขาทั้งสองวิ่งออกมาจากห้องพัก. ย้อนกลับไปในห้องของเธอเอง Suvarnamali บอกน้องเขยของเธอประหลาดใจและลูกชายบุญธรรมของเธอ "นักโหราศาสตร์บอกว่าเขา จะถูกบันทึกไว้และว่าโดยลูกหลานที่ไม่รู้จัก. ตอนนี้มีเข้ามาในเมืองนี้เด็กหนุ่มที่เรียกตัวเองโดนสาครและผู้ที่อ้างว่าเป็นบุตรชายของพระอภัยมณี. แท้จริงในการประหยัดเมืองในช่วงเวลาที่สำคัญ เขาได้แสดงให้เห็นความกล้าหาญที่คุ้มค่าของชื่อ แต่เขามาจากไหนและสิ่งที่อยู่ในครรภ์เขาจะไม่พูดว่า ".. ศรี Suvarna ยังคงประหลาดใจ แต่บาป Samudr คิดนานแล้วกล่าวว่า "เมื่อเราได้อาศัยอยู่บนเกาะมหัศจรรย์ของฉัน พ่อเก็บไว้ บริษัท ที่มีนางเงือกที่เคยเขาเบื่อบนหลังของเธอเพื่อความปลอดภัย. ใน requitement ของความรักของเธอเขาให้เธอแหวนตราและขาประดับด้วยเพชรพลอย. นี้หาก Sud สาครเป็นลูกชายของเธอจริง ๆ เขาก็จะสวมใส่สัญญาณเหล่านี้ของผู้ปกครอง ความรัก. ผมจะหาว่าเขามีพวกเขา. " ศรี Suvarna อยู่ในข้อตกลงกับเหตุผลหลานชายของเขาและข้อเสนอ "ถ้าเขาเป็นจริงพี่ชายของคุณ" เขาบอกเขาว่า "คุณอาจนำเด็กมาให้เรา." บาป Samudr ติดราชรถและพระราชดำเนินการต่อไปที่ศาลา Sud สาครได้รับการติดอยู่ จากระยะไกลเขาเห็นคนหนุ่มสาวที่มีใบหน้าเป็นรูปแกะสลักของนางเงือก ขณะที่เขาเข้ามาใกล้เขาเห็นแหวนตราของบิดาของเขาบนนิ้วอื่น ๆ ซึ่งไม่ต้องสงสัยเลยเอาออกทั้งหมด Sud สมุทรสาครในส่วนของเขาได้รับการยอมรับชายของเขาจากคำอธิบายให้เขาโดยฤาษีเก่า ดังนั้นพี่ชายสองคนทำหน้าที่พร้อมกันรีบวิ่งไปกอดกันด้วยน้ำตาแห่งความสุขที่ไหลลงมาอาบแก้มของพวกเขาซื้อ. ทักทายภราดรภาพและการแลกเปลี่ยนมากกว่าบาป Samudr และ Sud สาครตั้งค่าที่จะพูดคุยเกี่ยวกับชะตากรรมเสียใจของพ่อของเขา มีอายุมากกว่าที่จะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อไหร่ ศรี suvarna และบาป samudr ได้ยินอันตรายที่คุกคามพระราคาหลักทรัพย์ในมานี , พวกเขาพร้อมกันจากไปของผู้ปกครองของรัตนา และเสียเวลาในการเดินทางที่ยาวนานของพวกเขาเดินทางกลับไป paleuk

สำหรับสองสามวันแรก การเดินทางคือสงบและเงียบสงบ , ไม่มีที่ไม่ดีใด ๆที่เกิดขึ้น แล้วเย็นวันหนึ่ง เรือถึงเกาะใหญ่ก็เป็นพายุที่เกิดขึ้นการมองการณ์ไกล ควรแสวงหาที่พักพิง รวมทั้งจะต้องเก็บน้ำ ศรี suvarna สั่งให้ยกและเลื่อนจุดยึดในอ่าวอันเงียบสงบ เชื่อมโยงไปถึงพรรคถูกส่งขึ้นฝั่ง เพื่อนำวัสดุกลับมาสดชื่น

เป็นคนกลับไปที่ชายหาดกับถังและถังสิงโตดุร้ายขนาดมโหฬารผุดเหนือจากพื้นหนาลูกเรือกระจายไปในทุกทิศทาง ผู้ที่สะสมบ้าง แต่ในใจไล่ออกปืนคาบศิลาที่สัตว์ แต่เสิร์ฟ 2 มันมาก ด้วยเสียงคำรามก้องของความโกรธ มอนสเตอร์ทุบตีคนที่เกิดที่ใกล้ที่สุด แล้วไล่ ที่เหลือลงทะเล หลังว่ายน้ำสำหรับชีวิตที่รักเป็นอย่างดี พวกเขาอาจ ประหลาดที่จะเกี่ยวข้องสิงโตกระโจนตามเขาและตามมาติดๆอยู่ด้านข้างของเรือ

ได้ยินเสียงโวยวาย บาป samudr ก้าวออกมาบนดาดฟ้าและเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น โดยไม่ลังเล เขากระโจนลงทะเล และว่าจ้างสัตว์ด้วยมือเปล่า ตะลุมบอนมหาศาลตามมา และใช้แรงจบลงด้วยเด็กมันคงอยู่บนหลังสิงโต .

สัตว์ประหลาดครึ่งบกครึ่งน้ำก็ไม่ได้ตี แต่ กับฮาล์วโกรธ มันเด้งบาป samudr ในอากาศ แต่เด็กหนุ่มหัวใสเลี่ยงของมัน หาวนอน ขากรรไกร และกุมหางของมันใช้เป็นคันโยกเพื่อฟื้นอานม้า สิงโต หา น้อย มนุษย์มากกว่าการแข่งขันเพื่อความแข็งแรงของตัวเอง ทำให้ผึ้งแถวชายฝั่ง กับบาป samudr ยังคงคร่อมหลังของก้องช่วยในทันที ชายหาดที่แออัดกับสิงโตคำราม

ไม่สะทกสะท้าน บาป samudr ดำน้ำในทะเล และมาด้วยดอกไม้ขนาดเล็กปลา เหล่านี้เขาค่อยๆ กระจายอยู่ในหมู่สัตว์ ซึ่งเริ่มที่จะกินพวกเขาโลภ . ขณะเดียวกัน ลูกชายที่กล้าหาญของพระราคาหลักทรัพย์ในมานีเดินในท่ามกลางของพวกเขาและแต่ละโดยลูบแผงคอ . โดยเวลาที่เขามาหาคู่อริเก่าของเขาแม้แต่ปีศาจที่ดุร้ายทั้งหมดสำราญใจ มีแล้ว บาป samudr จึงตัดสินใจไปกับเขาเป็นม้าอนาคตของเขา

เด็ก ดังนั้นจึงได้นำสิงโต ตอนนี้เชื่องเป็นลูกแมวกลับไปที่ยานที่พวกเขาทักทายด้วยความสงสัยและประหลาดใจไม่น้อย และความกังวลใจ ในส่วนของผู้ที่มีโอกาสที่จะรู้ว่าดุร้าย . ใกล้ลุงของเขา บาป samudr กล่าวว่า :" ฉันต้องการที่จะมีสิงโตตัวนี้เป็นม้าของฉัน มันเป็นคงกระพัน เป็น แข็งแรงในทะเลบนที่ดิน และอาหารของปลา มันจะทำให้เพื่อนหาที่เปรียบมิได้ " ศรี suvarna เห็นด้วยกับหลานชายของเขา และเพื่อให้สมาชิกใหม่ ได้เพิ่มให้กับ บริษัท กล้าหาญ

ส่วนที่เหลือของการเดินทางก็เรียบร้อยดีครับ อย่างไรก็ตาม ขณะที่เรือเข้าไปใกล้ paleuk ท้องฟ้าแล้วกลายเป็นสีแดง ลางเต็ม ,ศรี suvarna ให้ความเร็วมากขึ้นและรีบเข้าไปในเมือง พวกเขาได้รับการต้อนรับจาก suvarnamali ที่ซีดและฟั่นเฟือน บอกซ้ำการโจมตีโดยพันธมิตรของละเวงและหลงใหลแปลกๆพระราคาหลักทรัพย์ในมานีสำหรับอาคมภาพเหมือนของเจ้าหญิงแห่งเกาะตะวันตก

ราชินีไม่มีความสุขแล้วเอาศรี suvarna และบาป samudr เข้าห้องราช ที่ พระ ราคาหลักทรัพย์ใน มานีตอนนี้ผอม และ ล้มหมอนนอนเสื่อ เลย์ เคยคิดเหมือนละเวง , พระเอกที่เห็นพวกเขามา แต่แทนที่จะแสดง ความเดือดดาลสูงตระหง่านและกล่าวหาว่าพวกเขากำลังแอบดูเขาตะโกนเพื่อ handmaidens ของเขาที่จะไล่พวกเขาออกไป

เมื่อศรี suvarna เห็นว่าพี่ชายของเขาไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเขารู้สึกเหมือนถูกแทงหัวใจ วาดใกล้เขาคุกเข่าลงข้างโซฟาราช และได้พูดในลักษณะใช้

" พี่ชายที่รักของฉัน " เขาเริ่ม " ฉันได้รับการออกจากสายตาของคุณ ตอนนี้ผมกลับมาพาลูกชายที่รักของคุณกับผม 0 ทำไมคุณทักทายเราในแฟชั่นนี้ คุณลืมเพื่อนๆของคุณเองและญาติ ทำไมคุณยังคงดังนั้นในการร่วมรักกับภาพเท่านั้น ? โอ้ สิ่งที่โชคร้ายได้พาเธอผ่านเรื่องนี้แม้ว่าคุณกับผมอย่างโหดร้ายแยกเมื่ออายุยังน้อย แต่เราเคยเห็นหน้ากันอีกครั้ง แต่เวลาที่คุณมีการเปลี่ยนแปลงและดูแปลกๆนะ "

บาป samudr เอาคิวและโค้งต่ำที่เท้าของบิดาของเขาอุทานพร้อมกับน้ำตาในตาของเขา : " พ่อทุบตีหรือฆ่าฉันถ้าคุณจะ แต่ฉันต้องบอกคุณว่า ผม ไม่ ชอบ รูปนี้มันเป็นเพราะคุณได้อยู่ใกล้คุณ ที่คุณทำตัวแปลกๆ ฉันจะใช้มันและเผามัน . "

ชุดปฏิบัติการกับคำว่า เด็กชายคว้ารูปไปจากมือของพ่อเขา เร็วฟ้าผ่า พระราคาหลักทรัพย์ในมณี กระชากมันกลับมาอีกแล้ว แล้วชี้ไปที่นิ้วมือของเขาที่บาป samudr ในความโกรธที่ควบคุมไม่ได้ เขาร้องให้ : " กล้าดียังไงมาแตะต้องตัวเธอ ! " ยึดเป็นหมอนกษัตริย์บ้าหลงที่น้องชายของเขาและลูกชายของเขาจนกว่าพวกเขาทั้งสองวิ่งออกมาจากห้อง suvarnamali

กลับห้องของตัวเองบอกเธอตกตะลึง พี่เขยของเธอ และลูกบุญธรรม " โหรกล่าวว่าเขาจะปลอดภัย และว่า ลูกหลานที่ไม่รู้จัก ตอนนี้ ก็มาถึงเมืองนี้ชายหนุ่มที่เรียกตัวเองว่า ซุด สาคร และผู้ที่อ้างว่าเป็นลูกของพระ ราคาหลักทรัพย์ในมณี แน่นอนในการอนุรักษ์เมืองในช่วงเวลาวิกฤต เขาได้แสดงความกล้าหาญที่คุ้มค่าของชื่อ แต่ที่เขามาจากและมดลูกแล้ว เขาจะไม่พูดว่า "

ศรี suvarna ยังคงประหลาดใจ แต่บาป samudr คิดว่ายาวแล้วกล่าวว่า " เมื่อเราอาศัยอยู่บนเกาะวิเศษ พ่อเก็บบริษัทกับนางเงือกที่เคยแบกไว้บนหลังของเธอ เพื่อความปลอดภัย ใน requitement ของความรักของเธอเขาให้แหวนตราและปิ่นประดับด้วยเพชรพลอย . ถ้าเป็นลูกชายซุด สาคร แน่นอน เขาต้องใส่สัญญาณของความรักของพ่อแม่ ผมจะดูว่าเขามี "

ศรี suvarna คือในข้อตกลงกับหลานชายของเขาคือเหตุผลและข้อเสนอ . ถ้าเขาเป็นน้องชายคนละจริงๆ " เขาบอกเขาว่า " คุณอาจจะพาเด็กไปเรา "

บาป samudr ติดราชรถ และก็ศาลาที่ซุด สาครถูกยื่น . จากที่ไกลๆ เขาเห็นสตริปปลิ่งที่มีใบหน้าเป็นรูปแกะสลักของนางเงือก เมื่อเขาเข้ามาใกล้ เขาเห็นพ่อของเขา แหวนตราในอื่น ๆของนิ้วมือซึ่งออกทุกข้อสงสัย ซุด สาคร ส่วนของเขา เขาได้รับการยอมรับจากผู้อาวุโสอธิบายให้เขา โดยฤาษีเก่า ดังนั้น สองพี่น้องทำพร้อมกัน รีบวิ่งไปโอบกอดกันและกัน กับน้ำตาแห่งความสุขไหลลงบนแก้มนุ่มของตน

คนทักทายและแลกเปลี่ยนไป บาป samudr ซูดสาครและชุดจะพูดถึงสภาพย่ำแย่ของพ่อของพวกเขา พระเก่า