in destination countries in the Thi

in destination countries in the Third or Fourth World. Which is another way of saying that tourist services purchased locally in a Third World destination country would typically cost no more than half what they would cost as part of a tour prearranged through a First World operator. Tour travel itself, moreover, is skewed toward more expensive, usually meaning higher-impact, travel.
Few people would knowingly pay twice as much to arrange a tour through an operator in their own country if they believed themselves capable of arranging it locally, or doing it themselves independently. So tour operators have a vested interest in promoting fear, disempowerment, and ignorance on the part of would-be travelers, and in keeping people from learning how to travel on their own, as part of persuading them that they can't or wouldn't want to travel on their own and that it's worth paying the price to book a tour in advance.
To compound the problem, most self-styled ecotourism publications are financed primarily by advertising from tour operators, and thus can ill afford to criticize or to provide information that would reduce the market for the products of the industry on whom their existence depends.
There is an obvious contradiction between persuading people that they need a tour operator as an intermediary between themselves and the local people and environment, and persuading people to immerse themselves in and learn about the local environment.
Prearranged tours add foreign agents, middlemen, and communications and money-transfer costs to the costs of services provided in the destination country, thus greatly inflating the price of travel. And those agents and middlemen all have an incentive to push tourists to more expensive tours to maximize their commissions. Because travel on a tour basis is more expensive, people on tours are, on average, richer people (or at least people traveling more expensively) than independent travelers. And there's the rub, or at least part of it.
Wealth is power. The more expensively tourists are traveling, the more power they wield to have the local environment altered to suit their needs and desires. And, quite frankly, richer people are more accustomed than poorer people to having their desires accommodated regardless of the consequences for others. They frequently have higher expectations of Western norms of luxury and service, and are less culturally diverse than a more economically diverse range of tourists would be. The result is these tourists create greater material and cultural pressures to reshape the local environment in a Western mold than would an equal number of tourists traveling more cheaply.
The poorest tourists simply don't have the economic clout to transform their destinations. They have to learn the local culture and language, even perhaps studying them before they arrive, to survive and get around. They stay in the places local people stay, eat the local food, and use the local mass transportation. Having more time than money, and being more dependent on local goodwill, they are compelled to be both more patient and more tolerant. They can't afford to change things much, and they leave them pretty much as they found them.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในประเทศปลายทางที่สามหรือสี่ ซึ่งเป็นอีกวิธีหนึ่งที่ บริการนักท่องเที่ยวที่ซื้อภายในประเทศโลกที่สามปลายจะโดยทั่วไปต้นทุนไม่เกินครึ่งหนึ่งของสิ่งที่พวกเขาจะต้นทุนเป็นส่วนหนึ่งของทัวร์ prearranged ผ่านตัวแรกโลก เดินทางเที่ยวเอง นอก จะเบ้ไปทางแพงกว่า มักหมายถึงสูงเด่น เดินทาง
น้อยคนจะทราบจ่ายสองเท่ากว่าจัดทัวร์ผ่านโอเปอเรเตอร์ในประเทศของตนเองถ้าพวกที่เชื่อว่าตัวเองสามารถจัดเรียงภายใน หรือทำได้เองอย่างอิสระ ดังนั้น ผู้ประกอบการท่องเที่ยวมีชอบธรรม ในการส่งเสริมความกลัว disempowerment และความไม่รู้ในส่วนของนักท่องเที่ยวปรากฏ และทำให้คนจากการเรียนรู้วิธีการเดินทางด้วยตนเอง เป็นส่วนหนึ่งของการจูงใจพวกเขาว่า พวกเขาไม่สามารถ หรือไม่ต้องการเดินทางด้วยตนเอง และได้รับคุ้มค่าจ่ายราคาจองทัวร์ล่วงหน้า
การผสมปัญหา เงินสิ่งพิมพ์การท่องเที่ยวเชิงนิเวศบริการตนเองมากที่สุดเป็นหลัก โดยการโฆษณาจากผู้ประกอบการท่องเที่ยว และจึง ไม่สามารถโจมตี หรือให้ข้อมูลที่จะช่วยลดการตลาดสำหรับผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมที่มีอยู่ของพวกเขาขึ้นอยู่
ความขัดแย้งที่ชัดเจนระหว่างการจูงใจคนให้พวกเขาต้องการให้ทัวร์เป็นตัวกลางระหว่างตัวเอง และคนในท้องถิ่น และสิ่งแวด ล้อม มี และจูงใจคนในตัว และเรียนรู้เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมท้องถิ่น
Prearranged ทัวร์เพิ่มตัวแทนต่างประเทศ พ่อค้าคน กลาง และการสื่อสาร และการโอนเงินทุนต้นทุนของการบริการในประเทศปลายทาง ดัง มาก inflating ราคาการเดินทาง และเหล่าตัวแทนและพ่อค้าคนกลางทั้งหมดได้เพื่อจูงใจให้นักท่องเที่ยวดันแพงกว่าทัวร์การเพิ่มของค่าคอมมิชชั่น เพราะเดินทางในทัวร์มีราคาแพงมาก คนในทัวร์ ถูก เฉลี่ย คนขึ้น (หรือน้อย คนเดินทางมากตาปี) มากกว่านักท่องเที่ยวด้วยตนเอง และถู หรือส่วนน้อยของมัน
อีกมากมายให้เป็นพลังงาน ยิ่งตาปีนักท่องเที่ยวเดินทางมา ใช้พลังงานมากกว่าพวกเขาควงมีสภาพแวดล้อมท้องถิ่นเพื่อให้สอดคล้องกับความต้องการและปรารถนา ก ค่อนข้างตรงไปตรงมา ขึ้นคนคุ้นเคยมากขึ้นกว่าคนย่อมมีความต้องการอาศัยผู้อื่นโดยไม่คำนึงถึงผล พวกเขามักจะมีความคาดหวังที่สูงของเวสเทิร์บรรทัดฐานของความหรูหราและบริการ และมีหลากหลายวัฒนธรรมน้อยกว่าจะหลากหลายอย่างมากของนักท่องเที่ยว ผลคือ นักท่องเที่ยวเหล่านี้สร้างวัสดุมากขึ้นและความดันทางวัฒนธรรมการเปลี่ยนสภาพแวดล้อมภายในแม่พิมพ์แบบตะวันตกมากกว่าจะเป็นจำนวนเท่าของนักท่องเที่ยวเดินทางเพิ่มเติมย่าน
จนที่สุดนักท่องเที่ยวก็ไม่ได้ clout เศรษฐกิจเพื่อแปลงจุดหมายปลายทางของพวกเขา พวกเขาต้องเรียนรู้วัฒนธรรมท้องถิ่นและภาษา แม้บางทีเรียนไปก่อนมาถึง เพื่อความอยู่รอด และได้รับสถาน พวกเขาอยู่ในสถานพักผ่อน กินอาหาร และใช้การขนส่งมวลชนท้องถิ่น มีเวลามากขึ้นกว่าเงิน และการเพิ่มเติมขึ้นอยู่กับค่าความนิยมท้องถิ่น พวกเขาจะถูกผู้ป่วยมากขึ้น และป้องกันความผิดพลาดขึ้น พวกเขาไม่สามารถจะเปลี่ยนแปลงสิ่งต่าง ๆ มาก และพวกเขาจะเพิ่มความสวยมากที่พวกเขาพบพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในประเทศปลายทางที่สามหรือสี่ของโลก ซึ่งเป็นวิธีที่บอกว่าการบริการท่องเที่ยวที่ซื้อในประเทศในประเทศโลกที่สามมักจะเสียค่าใช้จ่ายไม่เกินครึ่งหนึ่งสิ่งที่พวกเขาจะเสียค่าใช้จ่ายเป็นส่วนหนึ่งของทัวร์ซึ่งจัดแจงไว้ก่อนผ่านผู้ประกอบการครั้งแรกของโลกอีก การเดินทางทัวร์ตัวเองยิ่งกว่านั้นเอียงไปทางที่มีราคาแพงมากขึ้นมักจะหมายถึงผลกระทบที่สูงกว่าการเดินทาง
ไม่กี่คนรู้เท่าทันจะจ่ายสองเท่าที่จะจัดทัวร์ผ่านผู้ประกอบการในประเทศของตัวเองของพวกเขาหากพวกเขาเชื่อว่าตัวเองมีความสามารถในการจัดในท้องถิ่นหรือ ทำมันเองอย่างเป็นอิสระ ดังนั้นผู้ประกอบการท่องเที่ยวมีได้เสียในการส่งเสริมความกลัว, disempowerment และความไม่รู้ในส่วนของผู้ที่จะเดินทางและในการรักษาผู้คนจากการเรียนรู้วิธีการเดินทางด้วยตัวเองเป็นส่วนหนึ่งของการจูงใจพวกเขาว่าพวกเขาไม่สามารถหรือ wouldn ' ต้องการที่จะเดินทางด้วยตัวเองและมันก็คุ้มค่าที่จะจ่ายราคาจองทัวร์ล่วงหน้า
เพื่อสารประกอบปัญหาส่วนใหญ่สิ่งพิมพ์ท่องเที่ยวเชิงนิเวศกำมะลอเป็นทุนเป็นหลักโดยการโฆษณาจากผู้ประกอบการท่องเที่ยวและทำให้ผู้ป่วยสามารถที่จะวิพากษ์วิจารณ์หรือ ให้ข้อมูลที่จะช่วยลดการตลาดสำหรับผลิตภัณฑ์ของอุตสาหกรรมที่เกี่ยวกับการดำรงอยู่ของพวกเขาที่ขึ้นอยู่
มีความแตกต่างที่เห็นได้ชัดระหว่างการจูงใจคนที่พวกเขาต้องการผู้ประกอบการทัวร์เป็นตัวกลางระหว่างตัวเองและคนในท้องถิ่นและสภาพแวดล้อมและการจูงใจคนที่จะแช่เป็น ตัวเองในและเรียนรู้เกี่ยวกับสภาพแวดล้อมในท้องถิ่น
ทัวร์ซึ่งจัดแจงไว้ก่อนเพิ่มตัวแทนต่างประเทศพ่อค้าคนกลางและการสื่อสารและค่าใช้จ่ายการโอนเงินค่าใช้จ่ายของการให้บริการในประเทศปลายทางจึงช่วยพองราคาของการเดินทาง และตัวแทนเหล่านั้นและพ่อค้าคนกลางทุกคนมีแรงจูงใจที่จะผลักดันให้นักท่องเที่ยวได้ทัวร์ราคาแพงกว่าเพื่อเพิ่มค่าคอมมิชชั่นของพวกเขา เพราะการเดินทางในชีวิตประจำทัวร์ที่มีราคาแพงมากขึ้นคนในทัวร์โดยเฉลี่ยคนยิ่งขึ้น (หรืออย่างน้อยผู้ที่เดินทางมากขึ้นแพงกว่า) นักเดินทางอิสระ และมีการถูหรืออย่างน้อยส่วนหนึ่งของมัน
คือพลังความมั่งคั่ง นักท่องเที่ยวที่แพงมากขึ้นมีการเดินทางอำนาจมากขึ้นที่พวกเขาควงที่จะมีสภาพแวดล้อมในท้องถิ่นมีการเปลี่ยนแปลงเพื่อให้เหมาะกับความต้องการและความปรารถนาของพวกเขา และค่อนข้างตรงไปตรงคนที่ร่ำรวยมีความคุ้นเคยมากกว่าคนยากจนจะมีความต้องการของพวกเขาอาศัยโดยไม่คำนึงถึงผลที่ตามมาสำหรับคนอื่น พวกเขามักมีความคาดหวังที่สูงขึ้นของบรรทัดฐานตะวันตกของความหรูหราและการบริการและมีความหลากหลายทางวัฒนธรรมน้อยกว่าช่วงที่หลากหลายมากขึ้นทางเศรษฐกิจของนักท่องเที่ยวที่จะ ผลที่ได้คือคนเหล่านี้สร้างวัสดุที่มากขึ้นและแรงกดดันทางวัฒนธรรมการก่อร่างใหม่สภาพแวดล้อมในท้องถิ่นในแม่พิมพ์ตะวันตกเกินกว่าจะเท่ากับจำนวนนักท่องเที่ยวที่เดินทางอย่างถูกมาก
นักท่องเที่ยวที่ยากจนที่สุดก็ไม่ได้มีอิทธิพลทางเศรษฐกิจที่จะเปลี่ยนสถานที่ของพวกเขา พวกเขาต้องเรียนรู้วัฒนธรรมและภาษาท้องถิ่นแม้อาจจะศึกษาพวกเขาก่อนที่พวกเขามาถึงจะอยู่รอดและได้รับรอบ พวกเขาอยู่ในสถานที่ที่คนในท้องถิ่นอยู่กินอาหารท้องถิ่นและใช้ขนส่งมวลชนในท้องถิ่น มีเวลามากขึ้นกว่าเงินและเป็นมากขึ้นอยู่กับความนิยมในท้องถิ่นที่พวกเขาจะถูกบังคับให้เป็นได้ทั้งผู้ป่วยมากขึ้นและความอดทนมากขึ้น พวกเขาไม่สามารถที่จะเปลี่ยนแปลงสิ่งต่างๆมากและพวกเขาออกจากพวกเขาสวยมากที่สุดเท่าที่พวกเขาพบว่าพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในประเทศปลายทางในประเทศโลกที่สามหรือสี่ ซึ่งเป็นอีกวิธีหนึ่งที่บอกว่า นักท่องเที่ยวที่ซื้อในประเทศโลกที่สาม ประเทศปลายทาง โดยทั่วไปจะไม่เสียค่าใช้จ่ายมากกว่าครึ่งหนึ่งของสิ่งที่พวกเขาจะเป็นส่วนหนึ่งของการทัวร์จัดไว้ล่วงหน้าผ่านผู้ประกอบการโลกครั้งแรก ทัวร์เดินทางเอง นอกจากนี้ มีการบิดเบือนทางราคาแพงมากขึ้นมักจะมีความหมายสูงกว่าผลกระทบท่องเที่ยว
น้อยคนที่จะรู้ จ่าย 2 เท่า เพื่อจัดทัวร์ผ่านโอเปอเรเตอร์ในประเทศของตนเอง ถ้าพวกเขาเชื่อว่าตัวเองสามารถจัดในประเทศนั้น หรือทำเองได้โดยอิสระ ดังนั้นผู้ประกอบการท่องเที่ยวมีส่วนได้เสียในการส่งเสริม disempowerment ความกลัวและความไม่รู้ ในส่วนของผู้ที่จะเดินทาง และในการรักษาผู้คนจากการเรียนรู้วิธีที่จะเดินทางด้วยตนเองเป็นส่วนหนึ่งของโน้มน้าวพวกเขาว่าพวกเขาไม่สามารถหรือไม่ต้องการที่จะเดินทางด้วยตัวเอง และมันคุ้มค่าจ่ายราคาจองทัวร์ล่วงหน้า
เพื่อสารประกอบปัญหาด้วยตนเองมากที่สุด สไตล์ การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ สิ่งพิมพ์มีทุนเป็นหลัก โดยโฆษณาจากผู้ประกอบการทัวร์ดังนั้นไม่ดีสามารถวิจารณ์หรือให้ข้อมูลว่า จะลด ตลาดสำหรับผลิตภัณฑ์ของอุตสาหกรรมในที่การดำรงอยู่ของพวกเขาขึ้นอยู่กับ
มีความแตกต่างที่ชัดเจนระหว่างเกลี้ยกล่อมผู้คนที่พวกเขาต้องการ บริษัท ทัวร์ที่เป็นตัวกลางระหว่างตัวเองและคนในท้องถิ่นและสภาพแวดล้อมและชักชวนให้คนแช่ในและเรียนรู้เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมท้องถิ่น
prearranged ทัวร์เพิ่มตัวแทนต่างประเทศ พ่อค้าคนกลาง และการสื่อสาร และ การโอนเงินค่าใช้จ่ายกับต้นทุนการให้บริการในประเทศปลายทาง จึงช่วยทำให้ราคาของการเดินทางและตัวแทนเหล่านั้นและทำให้ทุกคนมีแรงจูงใจที่จะผลักดันให้นักท่องเที่ยวทัวร์ราคาแพงมากขึ้นเพื่อเพิ่มค่าคอมมิชชั่นของพวกเขา เพราะการเดินทางในทัวร์พื้นฐานมีราคาแพงมากขึ้น คนท่องเที่ยว เฉลี่ย คน รวยขึ้น ( หรืออย่างน้อยคนเดินทางมากขึ้นแพง ) กว่านักท่องเที่ยวอิสระ และก็ถู หรืออย่างน้อยส่วนหนึ่งของมัน
ความมั่งคั่งคืออำนาจยิ่งแพงมาก นักท่องเที่ยวจะเดินทาง , พลังงานมากขึ้นพวกเขาใช้ที่จะมีการเปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อมภายในให้เหมาะสมกับความต้องการและความปรารถนาของพวกเขา และบอกตามตรง คนร่ำรวยมีความคุ้นเคยมากขึ้นกว่าคนที่ยากจนกว่าจะมีความปรารถนาของพวกเขาอาศัยโดยไม่คำนึงถึงผลสำหรับคนอื่น ๆ พวกเขามักมีความคาดหวังสูงกว่ามาตรฐานตะวันตกของหรูหราและบริการของความหลากหลายทางวัฒนธรรมและมีน้อยกว่าช่วงเศรษฐกิจที่หลากหลายมากขึ้นของนักท่องเที่ยวจะ ผลคือ นักท่องเที่ยวเหล่านี้สร้างแรงกดดันมากขึ้นวัสดุและวัฒนธรรมรูปร่างสภาพแวดล้อมในท้องถิ่น ในแบบตะวันตก มากกว่าจะเป็นจำนวนเท่ากับของนักท่องเที่ยวเดินทางมากขึ้นอย่างถูก
ที่สุดนักท่องเที่ยวก็ไม่ได้มี clout เศรษฐกิจเปลี่ยนจุดหมายปลายทางของพวกเขาพวกเขาได้เรียนรู้วัฒนธรรมท้องถิ่นและภาษา แม้บางทีเรียนพวกเขาก่อนที่พวกเขามาถึงเพื่อความอยู่รอดและได้รับรอบ พวกเขาอยู่ในสถานที่ที่ประชาชนอยู่ กินอาหารท้องถิ่น และใช้บริการระบบขนส่งมวลชนท้องถิ่น มีเวลามากกว่าเงิน และเป็นมากกว่าขึ้นอยู่กับค่าความนิยมในท้องถิ่น พวกเขาถูกบังคับให้ต้องทั้งอดทนและใจกว้างพวกเขาไม่สามารถที่จะเปลี่ยนแปลงอะไรมากนัก และพวกเขาออกจากพวกเขาสวยมากตามที่พวกเขาพบพวกเขา