Gounod’s melodic vein is unmistakab

Gounod’s melodic vein is unmistakably original, though often oversentimental. He knew how to write for the voice and was also a skillful orchestrator; but in his operas his sense of musical characterization, though rarely devoid of charm, is often excessively facile, and the religiosity displayed in his sacred music is too often superficial. His Meditation (Ave Maria) superimposed on Johann Sebastian Bach’s Prelude in C Major (from The Well-Tempered Clavier, Book I) illustrates both his inventiveness and ease as a melodist and his naïveté in matters of style. The operas Faust, Mireille, and Le Médecin malgré lui show his melodic talents at their best.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ของ Gounod ไพเราะหลอดเลือดดำเป็นต้นฉบับอาย แต่มักจะ oversentimental เขารู้วิธีการเขียนสำหรับเสียง และก็ orchestrator ฝีมือ แต่ในโอเปร่าของเขา ของเขารู้สึกของคุณลักษณะดนตรี ไร้เสน่ห์ แม้ว่าไม่ค่อยเป็นมักจะร่มมากเกินไป และเคร่งศาสนาที่ปรากฏในเพลงของเขาศักดิ์สิทธิ์เป็นผิวบ่อยเกินไป เขานั่งสมาธิ (Ave Maria) ซ้อนทับพรีลูดของอารมณ์ในหลัก C (จาก The Well-Tempered Clavier หนังสือฉัน) แสดงทั้งสนใจในชั่วโมงและง่ายดายเป็นที่ melodist และ naïveté ของเขาในเรื่องของสไตล์ของเขา Lui โอเปร่า Faust, Mireille และ Le Médecin malgré ดูความสามารถของเขาไพเราะดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โนด์เส้นเลือดไพเราะเป็นแน่แท้เดิม แต่มักจะ oversentimental เขารู้วิธีการเขียนสำหรับเสียงและยังเป็นผู้ประพันธ์ฝีมือ; แต่ในละครน้ำเน่าของเขาความรู้สึกของเขาลักษณะดนตรีแม้ว่าจะไม่ค่อยไร้เสน่ห์มักจะเป็นมากเกินไปได้อย่างง่ายดายและศาสนาที่ปรากฏในเพลงศักดิ์สิทธิ์ของเขามากเกินไปมักจะตื้น การทำสมาธิของเขา (Ave Maria) ซ้อนทับบนโหมโรงโยฮันน์เซบาสเตียนบาคใน C Major (จากดีเปียโนเล่ม) แสดงให้เห็นถึงทั้งความเฉลียวฉลาดของเขาและความสะดวกเป็น melodist และความไร้เดียงสาของเขาในเรื่องของรูปแบบ โอเปราเฟาสต์ Mireille และเลอMédecinmalgré Lui แสดงความสามารถอันไพเราะของเขาที่ที่ดีที่สุด