Clarifying the Concept, Goal and St

Clarifying the Concept, Goal and Strategy of Waste Management System
All parties concerned must be assisted to learn and understand that waste management system
is a multi-dimensional system that concerns many aspects and issues. Furthermore, all of these
issues and aspects are closely interrelated. To tackle one single aspect may sometimes do
more harms than good. The socioeconomic, politic, cultural, governance, laws, institutional,
financial and level of technology and education of each specific area dictates the decision as
well as design of the waste management system. After all, the sound solid waste management
system must gears towards maximum benefits to the society as a whole, not for waste
management sake (UNEP/IETC, 1996).
This leads to the suggestion that the waste management system must be planned and
implemented in an integrated manner. Planners and managers must think more carefully about
the concerned factors and consequences: not only efficiency and effectiveness alone but also
employment, sustainability and equitability as well. The planning and implementing stages
should allow more of different stakeholders (especially women, NGO and the informal sector)
and other fields of expertise to join and organize supplementary activities as a package (such as
source separation, reuse, recycling, educational campaigns, community composting, etc.). The
waste related projects' strategy and activities should be integrated to the existing formal and
informal systems (such as values, beliefs, folklore) which would guarantee more achievements
to the greater extent (Furedy, 1992).
On the other hand, the national and local governments must issue policy and legal framework
that suit the integration concept and practice. Devolution of waste management responsibility to
the community should be envisaged. The institutional and financial aspects should not be in
conflict with its concept, while the technology employed for the operation and maintenance of
such systems must be selective and appropriate to the socioeconomic, educational and political
conditions. Last but not least, the state must pay more attention in educating and informing
citizens on the waste and environmental issues, by all ways and means.
To give an example, if the agency in charge of agricultural extension work is advised by policy
framework to make use of compost more than chemical fertilizers, there will be a big demand for
compost. The compost plant can run its business and may be able to make some gains, not
losses. If the actual compost's price is not competitive with fertilizers, the government may
provide some small subsidy, as commonly known that cost for composting from central
composting plant can't be recovered by the compost sales (UNEP/IETC, 1996). The subsidy
may be derived from the pollution control budget, since composting would help decreasing costs
for landfill operation and maintenance as well. Or else the government could promote the
community to run its own compost plant at community level, which has been carried out in
Indonesia (Mockler, 1998).
In order to increase the quality and reduce the costs of compost, organics waste must be
separated from waste stream at source. The farmers who use good quality compost will get
better yields from their farming in a long term as the soil is properly treated. Farmers will
continue using compost and reducing fertilizer application when they learn from the results. The
community may decide and operate its own plant, using indigenous technology or any other
appropriate one which can make the financial cost lower. If the state wants to involve the private
enterprises, it can issue policy on tax reduction or exemption for composting plants' investment
or providing soft loans for constructing and running such business.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทำแนวคิด เป้าหมาย และกลยุทธ์ระบบการจัดการขยะทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้องต้องรับความช่วยเหลือเพื่อเรียนรู้ และเข้าใจระบบการจัดการของเสียที่เป็นระบบหลายมิติที่เกี่ยวข้องกับหลายแง่มุมและประเด็น นอกจากนี้ ทั้งหมดนี้ประเด็นและแง่มุมเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิด เล่นงานเดียวด้านหนึ่งอาจบางครั้งทำharms เพิ่มเติมดีกว่า ประชากร politic วัฒนธรรม การปกครอง กฎหมาย สถาบันการเงิน และระดับของเทคโนโลยีและการศึกษาของแต่ละพื้นที่เฉพาะบอกการตัดสินใจเป็นรวมทั้งการออกแบบระบบการจัดการขยะ หลังจากที่ทุก การจัดการขยะเสียงแข็งระบบต้องเกียร์ถอยให้สังคม โดยรวม การเสียไม่จัดการสาเก (UNEP/IETC, 1996)นี้นำไปสู่คำแนะนำว่า ต้องมีการวางแผนระบบการจัดการขยะ และดำเนินการในลักษณะการบูรณาการ วางแผนและผู้บริหารต้องคิดเพิ่มเติมอย่างระมัดระวังปัจจัยที่เกี่ยวข้องและผลกระทบ: ไม่เพียงแต่ประสิทธิภาพและประสิทธิผลเพียงอย่างเดียว แต่ยังงาน ความยั่งยืน และ equitability เช่น การวางแผนและการปฏิบัติตามขั้นตอนควรให้ของเสียต่าง ๆ (โดยเฉพาะผู้หญิง NGO และภาคไม่เป็นทางการ)และเชี่ยวชาญในการเข้าร่วม และจัดกิจกรรมส่งเสริมการขายเป็นแพคเกจ (เช่นฟิลด์อื่น ๆแหล่งแยก นำ รีไซเคิล การส่งเสริมการศึกษา ชุมชนหมัก ฯลฯ) ที่เสียที่เกี่ยวข้องกับกลยุทธ์และกิจกรรมของโครงการควรรวมเข้ากับระบบที่มีอยู่ และเป็นระบบ (เช่นค่า ความเชื่อ พื้นบ้าน) ซึ่งจะรับประกันความสำเร็จเพิ่มเติมขอบเขตมากขึ้น (Furedy, 1992)บนมืออื่น ๆ รัฐบาลแห่งชาติ และท้องถิ่นต้องออกนโยบายและกรอบทางกฎหมายที่เหมาะสมกับการรวมแนวคิดและปฏิบัติ ขึ้นรับผิดชอบในการจัดการของเสียให้ชุมชนควรเป็น envisaged ด้านสถาบัน ทางการเงินไม่ควรอยู่ในขัดแย้งกับแนวคิดของ ในขณะที่เทคโนโลยีการจ้างงานสำหรับการดำเนินการและบำรุงรักษาระบบดังกล่าวต้องใช้ และเหมาะสมกับประชากร การศึกษา และการเมืองเงื่อนไขการ สุดท้ายแต่ไม่น้อย รัฐต้องให้ความสำคัญในการให้ และการแจ้งประชาชนเกี่ยวกับขยะ และสิ่งแวดล้อมปัญหา โดยทุกวิธีและวิธีให้ตัวอย่าง ถ้าหน่วยงานที่รับผิดชอบงานเกษตรจะแนะนำนโยบายกรอบจะทำให้ใช้ปุ๋ยเคมีและปุ๋ยเคมีมากกว่า จะมีความต้องการขนาดใหญ่ปุ๋ย โรงงานปุ๋ยสามารถทำธุรกิจ และอาจจะสามารถทำกำไรบาง ไม่ขาดทุน ถ้าเป็นปุ๋ยจริงราคาไม่ได้แข่งขันกับปุ๋ย รัฐบาลอาจให้บางขนาดเล็กเงินสมทบ เป็นที่รู้จักกันโดยทั่วไปที่หมักจากเซ็นทรัลหมักพืชไม่สามารถกู้คืน โดยการขายปุ๋ย (UNEP/IETC, 1996) เงินสมทบอาจได้มาจากงบประมาณการควบคุมมลภาวะ เนื่องจากหมักจะช่วยลดต้นทุนสำหรับการดำเนินการฝังกลบและการบำรุงรักษาเป็นอย่างดี หรืออื่น ๆ ที่รัฐบาลจะส่งเสริมการทำโรงงานปุ๋ยของตัวเองในระดับชุมชน ซึ่งมีการดำเนินการในชุมชนอินโดนีเซีย (Mockler, 1998)เพื่อเพิ่มคุณภาพ และลดต้นทุนของปุ๋ย ต้องเป็นขยะอินทรีย์แยกออกจากกระแสของเสียที่แหล่ง เกษตรกรที่ใช้ปุ๋ยคุณภาพดีจะได้รับดีกว่าอัตราผลตอบแทนจากการทำนาของพวกเขาในระยะยาวเป็นดินจะถือว่าถูกต้อง เกษตรกรจะยังคงใช้ปุ๋ย และลดการใส่ปุ๋ยเมื่อพวกเขาเรียนรู้จากผลลัพธ์ ที่ชุมชนสามารถตัดสินใจ และมีโรงงานของตนเอง ใช้เทคโนโลยีพื้นหรืออื่น ๆเหมาะสมที่สามารถทำให้ต้นทุนทางการเงินต่ำ ถ้ารัฐต้องการเกี่ยวข้องกับส่วนตัววิสาหกิจ มันสามารถออกนโยบายลดภาษีหรือยกเว้นสำหรับหมักลงทุนโรงไฟฟ้าหรือให้สินเชื่อที่นุ่มสำหรับการสร้าง และการดำเนินธุรกิจดังกล่าว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชี้แจงแนวคิด,
เป้าหมายและกลยุทธ์ของระบบการจัดการของเสียทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้องจะต้องได้รับความช่วยเหลือที่จะเรียนรู้และเข้าใจว่าระบบการจัดการของเสียที่เป็นระบบหลายมิติที่เกี่ยวกับหลาย
ๆ ด้านและปัญหา
นอกจากนี้สิ่งเหล่านี้ปัญหาและด้านอย่างใกล้ชิดมีความสัมพันธ์กัน
ที่จะแก้ไขปัญหาด้านเดียวบางครั้งอาจจะทำอันตรายมากกว่าดี เศรษฐกิจสังคมการเมืองวัฒนธรรมการกำกับดูแลกฎหมายสถาบันทางการเงินและระดับของเทคโนโลยีและการศึกษาของแต่ละพื้นที่โดยเฉพาะการตัดสินใจสั่งการเช่นเดียวกับการออกแบบระบบการจัดการของเสีย หลังจากที่การจัดการขยะมูลฝอยเสียงระบบจะต้องเกียร์ที่มีต่อผลประโยชน์สูงสุดให้กับสังคมโดยรวมไม่ได้สำหรับการเสียประโยชน์ในการบริหารจัดการ(UNEP / IETC, 1996). นี้นำไปสู่ข้อเสนอแนะที่ว่าระบบการจัดการของเสียจะต้องมีการวางแผนและการดำเนินการในลักษณะบูรณา นักวางแผนและผู้บริหารต้องคิดอย่างระมัดระวังมากขึ้นเกี่ยวกับปัจจัยที่เกี่ยวข้องและผลกระทบ: ไม่เพียง แต่มีประสิทธิภาพและประสิทธิผลเพียงอย่างเดียว แต่ยังมีการจ้างงานการพัฒนาอย่างยั่งยืนและเท่าเทียมกันเป็นอย่างดี การวางแผนและการดำเนินการขั้นตอนที่จะช่วยให้มากขึ้นของผู้มีส่วนได้เสียที่แตกต่างกัน (โดยเฉพาะผู้หญิงองค์กรพัฒนาเอกชนและภาคนอกระบบ) และสาขาอื่น ๆ ของความเชี่ยวชาญที่จะเข้าร่วมและจัดกิจกรรมเสริมเป็นแพคเกจ (เช่นการแยกแหล่งที่นำมาใช้ใหม่, รีไซเคิลแคมเปญการศึกษาการทำปุ๋ยหมักชุมชน ฯลฯ ) เสียกลยุทธ์ที่เกี่ยวข้องกับโครงการและกิจกรรมควรจะบูรณาการอย่างเป็นทางการและที่มีอยู่ในระบบอย่างไม่เป็นทางการ (เช่นค่านิยมความเชื่อของชาวบ้าน) ซึ่งจะรับประกันความสำเร็จมากขึ้นในขอบเขตที่มากขึ้น(Furedy, 1992). ในทางกลับกันในระดับชาติและ รัฐบาลท้องถิ่นต้องออกนโยบายและกรอบกฎหมายที่เหมาะสมกับการบูรณาการแนวความคิดและการปฏิบัติ ความรับผิดชอบของความรับผิดชอบในการจัดการขยะชุมชนควรได้รับการวาดภาพ ด้านสถาบันการเงินและไม่ควรอยู่ในความขัดแย้งกับแนวความคิดในขณะที่เทคโนโลยีที่ใช้ในการดำเนินงานและการบำรุงรักษาระบบดังกล่าวจะต้องเลือกและเหมาะสมกับเศรษฐกิจสังคมการเมืองการศึกษาและเงื่อนไข สุดท้าย แต่ไม่น้อยรัฐต้องให้ความสำคัญในการให้ความรู้และแจ้งประชาชนในประเด็นของเสียและสิ่งแวดล้อมโดยวิธีการและวิธี. เพื่อให้ตัวอย่างถ้าหน่วยงานที่รับผิดชอบในการทำงานเกษตรขยายแนะนำตามนโยบายกรอบที่จะทำให้การใช้ปุ๋ยหมักมากกว่าปุ๋ยเคมีจะมีความต้องการที่ยิ่งใหญ่สำหรับปุ๋ยหมัก พืชปุ๋ยหมักสามารถดำเนินธุรกิจและอาจจะสามารถทำกำไรบางส่วนที่ไม่ได้การสูญเสีย หากราคาปุ๋ยหมักที่เกิดขึ้นจริงไม่ได้แข่งขันกับปุ๋ยรัฐบาลอาจให้เงินอุดหนุนบางส่วนเล็ก ๆ เป็นที่รู้จักกันทั่วไปว่าสำหรับค่าใช้จ่ายในการทำปุ๋ยหมักจากใจกลางพืชปุ๋ยหมักไม่สามารถกู้คืนโดยการขายปุ๋ยหมัก(UNEP / IETC, 1996) เงินอุดหนุนอาจจะมาจากงบประมาณการควบคุมมลพิษเนื่องจากการทำปุ๋ยหมักจะช่วยลดค่าใช้จ่ายสำหรับการดำเนินการฝังกลบและการบำรุงรักษาเป็นอย่างดี หรืออื่น ๆ ที่รัฐบาลสามารถส่งเสริมชุมชนในการเรียกใช้พืชปุ๋ยหมักของตัวเองในระดับชุมชนซึ่งได้รับการดำเนินการในประเทศอินโดนีเซีย(Mockler, 1998). เพื่อเพิ่มคุณภาพและลดค่าใช้จ่ายของปุ๋ยหมักขยะอินทรีย์จะต้องแยกออกจากน้ำเสียที่แหล่งที่มา เกษตรกรที่ใช้ปุ๋ยหมักที่มีคุณภาพดีจะได้รับอัตราผลตอบแทนที่ดีขึ้นจากการทำฟาร์มของพวกเขาในระยะยาวเป็นดินอย่างถูกต้องได้รับการปฏิบัติ เกษตรกรจะดำเนินการโดยใช้ปุ๋ยหมักและลดการใส่ปุ๋ยเมื่อพวกเขาเรียนรู้จากผลการค้นหา ชุมชนอาจตัดสินใจและดำเนินการโรงงานของตัวเองโดยใช้เทคโนโลยีพื้นเมืองหรืออื่น ๆที่เหมาะสมหนึ่งที่สามารถทำให้ต้นทุนทางการเงินที่ต่ำกว่า หากรัฐต้องการที่จะมีส่วนร่วมภาคเอกชนผู้ประกอบการก็สามารถออกนโยบายในการลดภาษีหรือได้รับการยกเว้นการลงทุนสำหรับการหมักพืชหรือการให้เงินกู้ดอกเบี้ยต่ำสำหรับการสร้างและการดำเนินธุรกิจดังกล่าว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชี้แจงแนวคิด เป้าหมายและกลยุทธ์ของ
ระบบการจัดการของเสียที่ทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้องจะต้องช่วยให้เรียนรู้และเข้าใจ
ระบบการจัดการของเสียเป็นระบบที่เกี่ยวข้องกับปัญหาหลายด้านหลายมิติ และ นอกจากนี้ ปัญหาเหล่านี้ทั้งหมด
และด้านมีความสัมพันธ์ซึ่งกันและกันอย่างใกล้ชิด เพื่อแก้ไขปัญหาด้านเดียว บางครั้งอาจทำ
ทำอันตรายมากกว่าดี ส่วนปัจจัยทางสังคม เศรษฐกิจ การเมืองวัฒนธรรม การปกครอง กฎหมาย สถาบัน
ทางการเงินและระดับของเทคโนโลยีและการศึกษาของแต่ละพื้นที่เฉพาะซึ่งการตัดสินใจเป็น
รวมทั้งการออกแบบระบบการจัดการของเสีย . หลังจากทั้งหมด , ระบบการจัดการขยะมูลฝอย เสียงต้องเกียร์
ต่อประโยชน์สูงสุดต่อสังคมส่วนรวม ไม่ใช่เพื่อประโยชน์ของการจัดการของเสีย ( UNEP /

ietc , 1996 )นี้นำไปสู่ข้อเสนอแนะที่ระบบการจัดการของเสียที่ต้องวางแผนและดำเนินการในลักษณะบูรณาการ
. วางแผนและผู้จัดการจะต้องคิดอย่างรอบคอบเกี่ยวกับ
ปัจจัยที่เกี่ยวข้องและผลกระทบ : ไม่เพียง แต่ประสิทธิภาพและประสิทธิผลเพียงอย่างเดียว แต่ยัง
การจ้างงาน การพัฒนาอย่างยั่งยืนและ equitability เช่นกัน การวางแผนและการดำเนินงาน
ควรให้มากขึ้นของผู้มีส่วนได้เสียที่แตกต่างกัน ( โดยเฉพาะผู้หญิง เอ็นจีโอ และภาคเศรษฐกิจที่ไม่เป็นทางการ )
และสาขาอื่น ๆของความเชี่ยวชาญที่จะเข้าร่วม และจัดกิจกรรมเสริม เช่น แพคเกจ ( เช่น
แหล่งแยก , ใช้ซ้ำ , รีไซเคิล , แคมเปญการศึกษาชุมชน ปุ๋ยหมัก ฯลฯ )
ของเสียที่เกี่ยวข้องกับโครงการ ' กลยุทธ์และกิจกรรมที่ควรจะรวมกับที่มีอยู่และ
อย่างเป็นทางการระบบที่ไม่เป็นทางการ ( เช่น ค่านิยม ความเชื่อ นิทานพื้นบ้าน ) ซึ่งจะรับประกันความสำเร็จให้มากขึ้นมากขึ้น
ขอบเขต ( furedy , 1992 ) .
บนมืออื่น ๆ , ชาติ และท้องถิ่น รัฐบาลต้องออกนโยบายและกรอบทางกฎหมาย
ที่เหมาะกับบูรณาการแนวคิดและการปฏิบัติ การรับผิดชอบการจัดการขยะ

ชุมชนควรเป็น envisaged .ด้านสถาบันทางการเงินไม่ควร
ขัดแย้งกับแนวคิด ในขณะที่เทคโนโลยีที่ใช้สำหรับการดำเนินงานและการบำรุงรักษาของระบบดังกล่าวต้องใช้
และเหมาะสมกับสภาพเศรษฐกิจ สังคม การศึกษา และการเมือง

สุดท้ายแต่ไม่ท้ายสุด รัฐต้องให้ความสนใจมากขึ้นในการให้ความรู้และแจ้ง
ต่อประชาชนเสียและปัญหาสิ่งแวดล้อมโดยวิธีการทั้งหมดและหมายถึง .
ยกตัวอย่าง ถ้าหน่วยงานที่รับผิดชอบงานส่งเสริมการเกษตรแนะนำ โดยกรอบนโยบาย
ให้ใช้ปุ๋ยหมักมากกว่าปุ๋ยเคมี จะมีความต้องการขนาดใหญ่สำหรับ
ปุ๋ยหมัก ปุ๋ยหมักพืชสามารถดำเนินธุรกิจของตนและอาจจะสามารถทำกำไร ไม่ใช่
ขาดทุน ถ้าราคาจริงปุ๋ยหมักไม่ได้แข่งขันกับปุ๋ย รัฐบาลอาจ
ให้มีขนาดเล็กลง เป็นที่รู้จักกันทั่วไปว่าต้นทุนสำหรับการผลิตปุ๋ยหมักจากภาคกลาง
พืชไม่สามารถกู้คืนโดยการขายปุ๋ยหมัก ( UNEP / ietc , 1996 ) เงินอุดหนุน
อาจจะมาจากงบประมาณ ควบคุม มลพิษ เนื่องจากปุ๋ยหมัก จะช่วยลดต้นทุนการดำเนินงานและการบำรุงรักษา
สำหรับหลุมฝังกลบขยะได้เป็นอย่างดี หรืออื่น ๆที่รัฐบาลสามารถส่งเสริม
ชุมชนวิ่งพืชปุ๋ยหมักของตัวเองในระดับชุมชน ซึ่งได้ดำเนินการในอินโดนีเซีย ( mockler , 1998 )
.
เพื่อเพิ่มคุณภาพและลดต้นทุนของปุ๋ยหมักอินทรีย์ของเสียต้อง
แยกออกจากกระแสของเสียที่แหล่งที่มา เกษตรกรที่ใช้ปุ๋ยหมักที่มีคุณภาพดีจะได้รับผลตอบแทนที่ดีจากการเพาะปลูก
ในระยะยาวเป็นดินปฏิบัติอย่างถูกต้อง . เกษตรกรจะ
การใช้ปุ๋ยอินทรีย์ ลดการใช้ปุ๋ย เมื่อพวกเขาเรียนรู้จากผลลัพธ์
ชุมชนอาจตัดสินใจและดำเนินการโรงงานของตัวเอง การใช้เทคโนโลยีพื้นบ้าน หรืออื่นใด
หนึ่งที่เหมาะสมซึ่งสามารถทําให้ต้นทุนทางการเงินลดลง หากรัฐต้องการที่จะเกี่ยวข้องกับ บริษัท เอกชน
, มันสามารถออกนโยบายลดภาษีหรือยกเว้น
การลงทุนพืชปุ๋ยหมักหรือให้กู้ซอฟท์สำหรับการสร้างและทำธุรกิจเช่น .