Chen Rong shuddered as soon as she

Chen Rong shuddered as soon as she heard him. She immediately said, “Turn around, Old Shang. Let’s go home.”

She had barely spoken when a gruff laughter rang from the hillside behind the woods: “Ain’t you in a hurry, sweetheart? You arrived so early. Damnit, I would’ve gotten here too late!”

“Old Shang, turn around,” cried Chen Rong in alarm.

She leaned forward and grabbed the whip she had taken with her out of habit.

“It’s too late.”

The one to laugh this time was a thin, sallow man. He widened his rat eyes to gawk at Chen Rong while cackling: “That man was right, you’re quite a stunner.”

Eyes glued to her full chest, he quite salivated when he said, “I’d be damned, I don’t think I’ve ever played with such a pretty woman before, old as I am.”

While he was speaking, six other men darted out from the foothill; the two or three who had been standing nearby were also making their way over.

Old Shang repeatedly flung his whip and shouted, “Yah – yah – ”

The horse sprang forward.

This place was different from the city, however. The unpaved ground had turned muddy from the newly melted snow. How could they run with the carriage rocking back and forth?

The wheels got stuck in the mud. While they were unable to extract themselves, the six men had closed in on them and blocked the carriage’s path.

Old Shang was so fretful that he was sweating buckets. “Yah, yah –” His right hand continued to fling the whip, but the more anxious he was, the worse the carriage shook. It leaned to the side several times, almost throwing Chen Rong outside.

At this point, the men had encircled the carriage. They did not move, merely smiling at the scene. The first to speak was the stick-thin one in his forties. He leered at Chen Rong, gleefully saying: “Don’t be alarmed, sweetie. You aristocratic girls can only taste the flavor of one man your entire life. Now ya get to have a full feast with us today. Why would ya be afraid of such a good thing?”

His cohorts roared in bawdy laughter.

Chen Rong’s heart was in knots; she hopelessly thought: It seems Heaven wants to take me away. He knows I’m not supposed to exist in the world, so he wants to take me back.

Her heart stilled at this thought.

Ever since she escaped from Mo’yang, Chen Rong discovered that her heart had truly hardened. Right now for example, once she understood that there was no escape, fear was no longer one of her thoughts.

She drew her lips and issued a low bark: “Old shang, forget it.”

Old Shang broke down and hoarsely cried: “Then what are we going to do?”

Chen Rong ignored him.

Amid the men’s sharp laughter, she searched and removed the hairpin from her hair.

She put it away in her sleeve, raised her whip, and coldly said, “If I’m going to die, I’ll be dragging a few with me.” She paused and then said through her teeth, “Too bad I have no way of dealing with the ones who had stabbed me behind my back.”

Her eyes murderous and her voice ruthless, she stared at the men and shouted: “Who had ordered you to harm me? Why don’t you tell me so I won’t die an ignorant ghost?”

The sallow-faced man laughed out loud. “It’s a waste to be a ghost, pretty as you. Ya better off as our leader’s wife.”

Chen Rong whipped around to look at him. “Who wanted to harm me? I can’t escape anyway, why won’t you tell me?”

He stared at her bottom, saliva frothing over his yellow teeth. “All we know is that he’s a bearded man with a northern accent. He didn’t say who had sent him.”

“So I don’t even know who my enemy is?” Chen Rong said disappointedly.

While she exchanged with them, Old Shang continued to blubber, his hand trembling to hold the whip.

Seeing him and a seething Chen Rong, the men went on laughing. At this time, several other had also joined them, making a total of nine that completely blocked the carriage and its passengers. Now nine pairs of eyes were vulgarly leering at Chen Rong’s face and body, their laughter and obscene language becoming increasingly insufferable.

At this time, Chen Rong whipped around and snapped, “What are you crying for, so we’ll die, big deal!”

Old Shang choked at her outburst.

Still staring at him, she yelled, “Stop quaking. If I’m not afraid to die, then why should you when you’ve lived for so long?”

Old Shang looked at her in tears. His grief had mostly been for her; he could not bear to see her ruined like this. Now seeing that the young girl wasn’t panicking herself, he felt slightly better.

Wiping his snot and tears, Old Shang also raised his whip and tremulously said, “You’re right, we’ll just die at the most.”

Chen Rong softened to see him finally calm down.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เฉินร้องสั่นทันทีที่เธอได้ยินเขา เธอทันทีกล่าวว่า "เปิดรอบ Shang เก่า ลองไปบ้าน"เธอแทบไม่ได้พูดเมื่อเสียงหัวเราะเป็นลักษณะรังจากเนินเขาหลังป่า: "คุณไม่รีบร้อน หวานใจ คุณมาถึงแต่เช้า ลงชื่อเข้าใช้ ฉันจะได้รับที่นี่สายเกินไป""ซางเก่า เปิดรอบ ร้องไห้เฉินร่องในการเตือนภัยเธอก็เอนไปข้างหน้า และคว้าแส้เธอนำเธอจากนิสัย"มันจะสายเกินไป"บาง หน้าเหลืองคนหนึ่งหัวเราะครั้งนี้ได้ เขาถึงเวลาตาดูหนูนี่เฉินรองขณะ cackling: "ว่า คนที่ถูกต้อง คุณแมวค่อนข้าง"ติดกาวกับหน้าอกของเธอเต็มตา เขาค่อนข้าง salivated เมื่อเขากล่าวว่า "ฉันจะตาย ฉันไม่คิดว่า ผมเคยเล่น ด้วยเช่นพุ่มพวงก่อน เก่าเป็นฉัน"ในขณะที่เขาพูด ชายอื่น ๆ พุ่งตัวตามออกจาก foothill สองหรือสามที่ได้รับการยืนใกล้เคียงยังทำทางผ่านนั้นShang เก่าซ้ำ ๆ สม่ำเสมอแส้ของเขา และ ตะโกน "เรียบ –เรียบ –"ม้าผุดไปข้างหน้าสถานที่นี้มีต่างจากใจ อย่างไรก็ตาม พื้นลาดยางก็หันโคลนจากหิมะเพิ่งละลาย วิธีสามารถเรียกใช้กับการขนส่งที่โยกไปมาล้อได้ติดอยู่ในโคลน ในขณะที่พวกเขาไม่สามารถแยกตัวเอง ผู้ชายหกมีปิดในพวกเขา และปิดกั้นเส้นทางการขนส่งShang เก่าถูก fretful ว่า เขาเช็คถัง "เรียบ เรียบ –" มือขวาของเขายังคงพุ่งแส้ แต่ยิ่งกังวลเขา ที่เลวการขนส่งส่าย มันก็เอนไปทางด้านหลายครั้ง เกือบโยนรองเฉินนอกที่จุดนี้ ผู้ชายมีล้อมรอบการขนส่ง พวกเขาได้ไม่ย้าย เพียงยิ้มที่ฉาก คนแรกพูดถูกบางติดหนึ่งในเซี่ยงไฮ้ของเขา เขา leered ที่เฉินร่อง gleefully พูดว่า: "ไม่ต้องตกใจ แฟน คุณสาวชนชั้นสูงสามารถเฉพาะรสชาติของชายคนหนึ่งอายุ ตอนนี้ ยาได้มีงานฉลองเต็มกับเราวันนี้ ทำไมยาจะกลัวสิ่งดี"ผองเพื่อนของเขาคำรามในเสียงหัวเราะชั่วหัวใจเฉินรองเป็นในนอต เธอคิดว่า ประดับประดา: เหมือนสวรรค์อยากพาฉันออกไป เขารู้ว่า ฉันไม่:ควรจะมีอยู่ในโลก จึงอยากพาฉันกลับหัวใจของเธอ stilled ที่ความคิดนี้ตั้งแต่ที่เธอหลบหนีออกจาก Mo'yang, Chen ร่องพบว่า หัวใจของเธอได้อย่างแท้จริงแข็ง เดี๋ยวนี้เช่น เมื่อเธอเข้าใจว่า มันหนีไม่มี ความกลัวเป็นอีกหนึ่งความคิดของเธอเธอดึงริมฝีปากของเธอ และออกแบบเปลือกต่ำ: "shang เก่า ลืมมัน"Shang เก่าร้องไห้ และร้องไห้ hoarsely: "แล้วอะไรเราจะทำอย่างไร"เฉินร้องละเว้นเขาท่ามกลางเสียงหัวเราะของผู้ชายคม เธอค้น และเอากิ๊บที่ออกจากผมของเธอเธอใส่มันออกไปในแขนของเธอ ยกแส้ของเธอ และจ้างงาน กล่าว "ถ้าฉันจะตาย ฉันจะได้ลากกี่กับฉัน" เธอหยุดชั่วคราว และกล่าวว่า ผ่านฟันของเธอ "เลวร้ายเกินไปได้ไม่มีวิธีการจัดการกับคนที่มีแทงฉันหลัง"ดวงตาของเธอ murderous เสียงเหี้ยม เธอจ้องไปที่คน และตะโกน: "ที่ได้สั่งให้คุณทำร้าย ทำไมไม่คุณบอกดังนั้นผมจะไม่ตายเป็นผีไม่รู้"ชายคนนั้นหน้าซีดหัวเราะดัง ๆ "มันเป็นขยะจะ ผี สวยตามที่คุณ ยาดีกว่าปิดเป็นภรรยาผู้นำของเรา"เฉินรองวิปรอบมองเขา "ที่อยากจะทำร้าย ฉันไม่สามารถหลบหนีต่อไป ทำไมคุณไม่บอกฉัน"เขาจ้องไปที่ด้านล่างของเธอ น้ำลายฟองผ่านฟันสีเหลืองของเขา "เรารู้ได้ว่าเขาเป็นคนกับเป็นสำเนียงภาคเหนือ เขาไม่ได้บอกว่า ใครมีส่งเขา""ดังนั้นแม้แต่ฉันที่เป็นศัตรูของฉัน" Disappointedly รงเฉินกล่าวในขณะที่เธอแลกกับพวกเขา Shang เก่ายังคง blubber มือสั่นจะถือแส้เห็นเขาและร่องเฉิน seething ผู้ชายก็คงหัวเราะ ตอนนี้ หลายอื่น ๆ ยังร่วม ทำจำนวนเก้าที่ถูกบล็อคการขนส่งและผู้โดยสารอย่างสมบูรณ์ ตอนนี้ เก้าคู่ตาถูก vulgarly leering ที่เฉินร่องใบหน้า และร่างกาย เสียงหัวเราะ และภาษาหยาบคายกลายเป็นจักรพรรดิมากขึ้นตอนนี้ เฉินรองวิปรอบ และจัด ชิด "อะไรคุณร้องไห้ ดังนั้นเราจะตาย เรื่องใหญ่"Shang เก่าสำลักที่ระเบิดของเธอยังคง จ้องมองเขา เธอตะโกน "Stop ตัวสั่น หากไม่กลัวตาย แล้วทำไมคุณเมื่อคุณได้อาศัยอยู่นาน"Shang เก่ามองดูที่เธอในน้ำตา ส่วนใหญ่ได้รับความเศร้าโศกของเขาสำหรับเธอ นอกจากนี้เขาไม่อาจทนดูเธอเจ๊งเช่นนี้ ตอนนี้ เห็นว่าเด็กสาวไม่ได้ตื่นตระหนกเอง เขารู้สึกดีขึ้นเล็กน้อยเช็ดน้ำมูกและน้ำตาของเขา Shang เก่ายัง ยกแส้ของเขา และกล่าว ว่า tremulously "คุณทำขวา เราก็จะตายมากที่สุด"เฉินรองลงไปดูเขาก็สงบลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เฉินร่องสั่นทันทีที่เธอได้ยินเขา ทันทีที่เธอกล่าวว่า "หันไปรอบ ๆ เก่าชาง Let 's go บ้าน ". เธอได้พูดแทบเมื่อเสียงหัวเราะห้าวดังขึ้นมาจากเนินเขาที่อยู่เบื้องหลังป่า" คือไม่รีบร้อนที่รัก? คุณมาถึงก่อนเพื่อ Damnit ผมจะได้อากาศที่นี่จะสายเกินไป! " " เก่าชางหันไปรอบ ๆ "ร้องไห้เฉินร่องในการเตือนภัย. เธอโน้มตัวไปข้างหน้าและคว้าแส้ที่เธอเคยถ่ายด้วยเธอออกมาจากนิสัย. " มันสายเกินไป. " หนึ่ง จะหัวเราะเวลานี้คือบางคนซีด เขาเบิกตากว้างหนูของเขาที่จะเพ่งพิศที่เฉินร่องในขณะที่การพูดเหลวไหล "ผู้ชายคนนั้นเป็นสิทธิที่คุณค่อนข้าง stunner." ตาติดกาวไปที่หน้าอกของเธอเต็มเขาค่อนข้าง salivated เมื่อเขากล่าวว่า "ผมจะถูกสาปผมดอน 'T คิดว่าผมเคยเล่นด้วยเช่นผู้หญิงสวยก่อนเก่าเป็นฉัน ". ขณะที่เขากำลังพูดหกคนอื่น ๆ ที่พุ่งออกมาจากตีนเขา; สองหรือสามที่ได้รับการยืนอยู่ใกล้ ๆ นอกจากนี้ยังมีการทำทางของพวกเขามากกว่า. เก่า Shang ซ้ำ ๆ เหวี่ยงแส้ของเขาและตะโกน "ย่ะ - ย่ะ -" . ม้ากระโดดไปข้างหน้าสถานที่แห่งนี้มีความแตกต่างจากเมืองอย่างไร พื้นปูหันโคลนจากหิมะละลายใหม่ ว่าพวกเขาสามารถทำงานกับสายการบินโยกไปมา? ล้อได้ติดอยู่ในโคลน ในขณะที่พวกเขาไม่สามารถที่จะดึงตัวเองที่หกคนได้ปิดในที่พวกเขาและปิดกั้นเส้นทางการขนส่งของ. เก่าชางก็ไม่สบายใจจึงทรงเป็นที่เหงื่อออกบุ้งกี๋ "ย่ะย่ะ -" มือข้างขวาของเขายังคงพุ่งแส้ แต่กังวลมากขึ้นเขาเป็นที่เลวร้ายกว่าสายการบินส่าย มันโน้มตัวไปด้านข้างหลายครั้งเกือบขว้างปาเฉินร่องนอก. ณ จุดนี้มีคนล้อมรอบสายการบิน พวกเขาไม่ได้ย้ายเพียงรอยยิ้มที่เกิดเหตุ เป็นครั้งแรกที่จะพูดเป็นคนติดบางในวัยสี่สิบของเขา เขา leered ที่เฉินโรงสำราญกล่าวว่า "ไม่ตื่นตระหนก, แฟน คุณสาว ๆ ชนชั้นสูงเท่านั้นที่สามารถลิ้มรสรสชาติของชายคนหนึ่งชีวิตทั้งชีวิตของคุณ ตอนนี้ได้รับยาที่จะมีงานฉลองที่เต็มรูปแบบกับเราวันนี้ ทำไมยาจะกลัวดังกล่าวเป็นสิ่งที่ดี "? สมุนของเขาคำรามเสียงหัวเราะชั่ว. หัวใจเฉินร่องอยู่ในนอต; เธอคิดว่าอย่างไร้ความหวัง: ดูเหมือนสวรรค์ต้องการที่จะพาฉันออกไป เขารู้ว่าฉันไม่ควรจะอยู่ในโลกดังนั้นเขาต้องการที่จะพาฉันกลับ. หัวใจของเธอนิ่งในความคิดนี้. นับตั้งแต่เธอหนีออกมาจาก Mo'yang เฉินร่องค้นพบว่าหัวใจของเธอได้แข็งอย่างแท้จริง ตอนนี้ตัวอย่างเช่นเมื่อเธอเข้าใจว่าไม่มีการหลบหนีความกลัวไม่ได้เป็นหนึ่งในความคิดของเธอ. เธอดึงริมฝีปากของเธอและออกเปลือกต่ำ: "เก่า Shang ลืมมัน." เก่า Shang ยากจนลงและเสียงแหบร้อง " แล้วสิ่งที่เราจะทำอย่างไร " เฉินร่องละเว้นเขา. ท่ามกลางเสียงหัวเราะคมชายของเธอค้นหาและลบออกกิ๊บจากผมของเธอ. เธอใส่มันออกไปในแขนของเธอยกแส้ของเธอและเย็นชากล่าวว่า" ถ้าฉัน m จะตายฉันจะลากน้อย ๆ กับฉัน. "เธอหยุดชั่วคราวแล้วกล่าวผ่านฟันของเธอ" น่าเสียดายที่ผมมีวิธีการจัดการกับคนที่แทงฉันอยู่ข้างหลังของฉัน. " ดวงตาของเธอและการฆาตกรรม เสียงของเธอเหี้ยมเธอจ้องมองมาที่ผู้ชายและตะโกน: "ใครได้สั่งให้คุณเป็นอันตรายต่อฉัน? ทำไมคุณไม่บอกฉันดังนั้นฉันจะไม่ตายผีไม่รู้? " ชายซีดเผือดหัวเราะออกมาดัง ๆ "มันเป็นของเสียที่จะเป็นผีสวยเป็นคุณ ยาดีกว่าการเป็นภรรยาของผู้นำของเรา. " เฉินร่องวิปปิ้งรอบ ๆ เพื่อมองไปที่เขา "ใครอยากจะเป็นอันตรายต่อฉัน? ฉันไม่สามารถหลบหนีออกมาอยู่แล้วทำไมจะไม่ให้คุณบอกฉัน? " เขาจ้องมองมาที่ด้านล่างของเธอน้ำลายฟองมากกว่าฟันเหลือง "ทั้งหมดที่เรารู้ก็คือว่าเขาเป็นชายไว้เคราด้วยสำเนียงภาคเหนือ เขาไม่ได้บอกว่าใครได้ส่งเขา. " " ดังนั้นผมจึงไม่ทราบว่าใครเป็นศัตรูของฉันคืออะไร? "เฉินกล่าวว่าโรง disappointedly. ในขณะที่เธอแลกกับพวกเขาเก่าชางยังคงร้องไห้สะอึกสะอื้น, มือของเขาสั่นที่จะถือแส้เห็นเขาและเดือดเฉินร่องผู้ชายเดินหัวเราะ ในเวลานี้อีกหลายคนยังได้เข้าร่วมพวกเขาทำให้รวมเป็นเก้าที่สมบูรณ์ที่ถูกบล็อกสายการบินและผู้โดยสาร ตอนนี้เก้าคู่ของตาถูกมูมมาม leering ที่ใบหน้าของเฉินร่องของร่างกายและเสียงหัวเราะของพวกเขาและภาษาหยาบคายกลายเป็นทนไม่ได้มากขึ้น. ในเวลานี้เฉินร่องวิปปิ้งรอบ ๆ และตะคอก "คุณมีอะไรร้องไห้ดังนั้นเราจะตายเรื่องใหญ่ " เก่า Shang สำลักที่ระเบิดของเธอ. ยังคงจ้องมองที่เขาเธอตะโกน" หยุดยวบ ถ้าผมไม่กลัวที่จะตายแล้วทำไมควรคุณเมื่อคุณเคยอาศัยอยู่มานานแล้ว? " เก่า Shang มองที่เธออยู่ในน้ำตา ความเศร้าโศกของเขาได้รับส่วนใหญ่ของเธอ เขาไม่สามารถทนเห็นเธอเจ๊งเช่นนี้ ตอนนี้เห็นว่าหญิงสาวไม่ได้ตกอกตกใจตัวเองเขารู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย. เช็ดน้ำมูกและน้ำตาของเขาเก่า Shang ยังยกแส้ของเขาและงักๆกล่าวว่า "คุณขวาเราก็จะตายในที่สุด." เฉิน โรงนิ่มที่จะเห็นเขาในที่สุดก็สงบลง