The unauthorised trading was concea

The unauthorised trading was concealed by a number of devices. These included the
suppression of account '88888' from Barings in London (which account was mentioned only
in the margin files and did not attract the attention of Barings in London); the submission of
falsified reports to London; the misrepresentation of the profitability of BFS's trading; and a
number of false trading transactions and accounting entries. The internal account No. 88888
had been opened up as long ago as 1992, which raises the question of who was responsible
for reconciling suspense accounts, and why did neither the internal nor external auditors
pick up on this during their regular audits.
5. Management in the head‐office fell into the trap of hesitating to restrain a trader who
appeared to be generating a disproportionate amount of profits (25% of the total) from
essentially a low‐risk, supposedly no‐to‐low income generating area of the bank. The
bank’s Chairman did acknowledge that the bank was aware of the risks because “...it was
possible to hedge its contracts simultaneously, leaving the bank with minimum exposure to
market movements”, but claimed no knowledge of how Leeson operated!
6. Management in London failed to ensure that remuneration of one of their “star traders”
did not encourage risk taking (i.e. the bonus portion of his remuneration was too closely
tied to his performance). Leeson’s salary was reportedly only £50,000 but his anticipated
annual bonus for 1994 was £450,000 – nine time his salary, and an increase from £130,000
the previous year!)
7. Management in London placed Leeson under considerable pressure to produce profits
(without, it must be said, of asking too many questions) so that their own bonuses could be
paid in London).
8. Barings in London sent £550 million to Singapore in little over a month to fund margin calls
but although the accountants were “suspicious” about the transfers (notwithstanding the 8
hour time difference between London and Singapore, but acknowledging the existence of an
email system) nobody appears to have asked for precise details of the positions and the
“clients” which gave rise to such large margin calls.
9. Management failed to ensure that client trading and proprietary trading were separately
controlled and accounted for and properly monitored, and that there was a proper
segregation of duties between the front and back offices in Singapore.
10. There appears to have been confusion over the distinction between risk control and risk
monitoring.
Extracted from the Bank of England “Report of the Board of Banking Supervision Inquiry into
the Circumstances of the Collapse of Barings” published 18 July 1995; and from “Great
Financial Disasters of our Time” by Alan N. Peachey, ISBN 3‐8305‐1162‐0

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การซื้อขายไม่ได้รับอนุญาตถูกปกปิด ด้วยหมายเลขของอุปกรณ์ เหล่านี้รวมอยู่ในปราบปรามการบัญชี '88888' จาก Barings ในลอนดอน (บัญชีที่ได้กล่าวถึงเท่านั้นในแฟ้มหลักประกัน และไม่ดึงดูดความสนใจของ Barings ในลอนดอน); การส่งของรายงานปลอมไปลอนดอน misrepresentation ผลกำไรของการค้าของ bfs แยก และจำนวนธุรกรรมการซื้อขาย และบัญชีรายการเท็จ บัญชีภายในหมายเลข 88888ที่เปิดขึ้นเป็นนานเป็น 1992 ซึ่งระดมคำถามที่ผู้รับผิดชอบการกระทบยอดบัญชีใจจดใจจ่อ และทำไมทั้งภายในและภายนอก ไม่สอบรับค่าในนี้ในระหว่างการตรวจสอบปกติของพวกเขา5. จัดการ head‐office ตกหลุมพรางของ hesitating ห้ามผู้ประกอบการที่ปรากฏจากการ จะสร้างจำนวนกำไร (25% ของผลรวม) ที่นำหลักการ low‐risk คาดคะเน no‐to‐low สร้างรายได้ของธนาคาร ที่ประธานกรรมการของธนาคารได้รับทราบว่า ธนาคารได้ตระหนักถึงความเสี่ยงเนื่องจาก ".. .it เป็นสามารถกั้นสัญญานั้นพร้อมกัน ออกจากธนาคารที่ มีแสงน้อยไปแต่ตลาดความเคลื่อนไหว" อ้างว่า ไม่รู้วิธีดำเนินการ Leeson6. การจัดการในลอนดอนที่ไม่สามารถให้ค่าตอบแทนที่ตน "ค้าดาว" อย่างใดอย่างหนึ่งไม่สนับสนุนให้รับความเสี่ยง (เช่นส่วนโบนัสค่าตอบแทนของเขาได้อย่างใกล้ชิดเกินไปเชื่อมโยงกับประสิทธิภาพการทำงานของเขา) เงินเดือนของ Leeson มีรายงานเพียง £50000 แต่เขาคาดว่าโบนัสประจำปี 1994 เวลา £450,000 – เก้าเงินเดือนของเขา และการเพิ่มขึ้นจากปอนด์130,000ปี)7. จัดการในลอนดอนอยู่ Leeson ภายใต้ความกดดันมากในการผลิตผลกำไร(ไม่ มี มันต้องจะกล่าว ของการถามคำถามมากเกินไป) เพื่อให้โบนัสตัวเองอาจชำระในลอนดอน)8. Barings ในลอนดอนส่ง 550 ล้านปอนด์ไปสิงคโปร์ในน้อยกว่าหนึ่งเดือนในการเรียกหลักประกันกองทุนแต่ถึงแม้ ว่าผู้จัดทำบัญชีถูก "น่าสงสัย" เกี่ยวกับการโอนย้าย (ประกาศ 8ชั่วโมงความแตกต่างของเวลาระหว่างลอนดอน และสิงคโปร์ แต่การดำรงอยู่ของจิตเป็นอีเมล์ระบบ) ไม่มีใครเหมือนได้สอบถามรายละเอียดที่แม่นยำของตำแหน่งและ"ลูกค้า" ซึ่งให้เรียกกำไรขนาดใหญ่ดังกล่าว9. บริหารล้มเหลวเพื่อให้แน่ใจว่า ลูกค้าที่ซื้อขายและการซื้อขายกรรมสิทธิ์ได้ต่างหากควบคุม และลงบัญชี และตรวจ สอบอย่างถูกต้อง และว่า มีความเหมาะสมการแบ่งแยกหน้าที่ระหว่างด้านหน้าและด้านหลังสำนักงานในสิงคโปร์10. ปรากฏ มีความสับสนมากกว่าความแตกต่างระหว่างการควบคุมความเสี่ยงและความเสี่ยงตรวจสอบสกัดจากธนาคารอังกฤษ "รายงานคณะกรรมการของธนาคารดูแลสอบถาม18 2538 กรกฎาคม เผยแพร่สถานการณ์ยุบ Barings" จาก "ดีเงินภัยเวลาของเรา" โดย Alan N. Peachey, ISBN 3‐8305‐1162‐0

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซื้อขายไม่ได้รับอนุญาตถูกปกปิดจากจำนวนของอุปกรณ์ เหล่านี้รวมถึงการปราบปรามของบัญชี '88888' จาก Barings ในลอนดอน (ซึ่งบัญชีที่ถูกกล่าวถึงเฉพาะในแฟ้มที่อัตรากำไรขั้นต้นและไม่ได้ดึงดูดความสนใจของBarings ในกรุงลอนดอน); ยื่นรายงานปลอมไปลอนดอน; บิดเบือนความจริงของการทำกำไรของการซื้อขายของ BFS นั้น และจำนวนการทำธุรกรรมซื้อขายเท็จและรายการบัญชี บัญชีภายในเลขที่ 88888 ได้รับการเปิดเป็นเวลานานที่ผ่านมาเป็นปี 1992 ซึ่งทำให้เกิดคำถามที่เป็นผู้รับผิดชอบสำหรับการกลับมาคืนดีบัญชีใจจดใจจ่อและทำไมไม่ตรวจสอบภายในหรือภายนอกรับเกี่ยวกับเรื่องนี้ในระหว่างการตรวจสอบปกติของพวกเขา. 5 การบริหารจัดการในสำนักงานใหญ่ตกอยู่ในกับดักของการลังเลที่จะยับยั้งการเป็นผู้ประกอบการที่ดูเหมือนจะสร้างจำนวนสัดส่วนของกำไร (25% ของทั้งหมด) จากหลักความเสี่ยงต่ำที่คาดคะเนไม่ให้ต่ำพื้นที่ที่ก่อให้เกิดรายได้ ธนาคาร. ประธานธนาคารไม่ทราบว่าธนาคารได้ตระหนักถึงความเสี่ยงเพราะ "... มันเป็นไปได้ที่จะป้องกันความเสี่ยงของสัญญาพร้อมกันออกจากธนาคารที่มีความเสี่ยงขั้นต่ำในการเคลื่อนไหวของตลาด" แต่อ้างความรู้ในการดำเนินการ Leeson ไม่! 6 การบริหารจัดการที่ล้มเหลวในกรุงลอนดอนเพื่อให้แน่ใจว่าค่าตอบแทนของหนึ่งใน "ผู้ค้าดาว" ของพวกเขาไม่ได้กระตุ้นให้เกิดความเสี่ยง(เช่นส่วนโบนัสค่าตอบแทนของเขาได้อย่างใกล้ชิดมากเกินไปที่เชื่อมโยงกับผลการดำเนินงานของเขา) เงินเดือน Leeson เป็นข่าวเพียง£ 50,000 แต่เขาคาดว่าจะได้รับโบนัสประจำปี1994 เป็น 450,000 £เก้า - เวลาที่เงินเดือนของเขาและการเพิ่มขึ้นจาก 130,000 £! ปีก่อนหน้า) 7 การบริหารจัดการในลอนดอนวาง Leeson ภายใต้ความกดดันอย่างมากในการผลิตกำไร(โดยจะต้องมีการกล่าวว่าถามคำถามมากเกินไป) เพื่อให้โบนัสของตัวเองจะได้รับการชำระเงินในลอนดอน). 8 Barings ในกรุงลอนดอนส่ง£ 550,000,000 ไปสิงคโปร์ในน้อยกว่าเดือนกองทุนเพื่อการโทรอัตรากำไรแต่แม้ว่าบัญชีเป็น "น่าสงสัย" เกี่ยวกับการถ่ายโอน (แม้จะมี 8 ความแตกต่างเวลาชั่วโมงระหว่างกรุงลอนดอนและสิงคโปร์ แต่ยอมรับการดำรงอยู่ของที่ระบบอีเมล) ไม่มีใครดูเหมือนจะได้ถามรายละเอียดที่แม่นยำของตำแหน่งและ"ลูกค้า" ซึ่งก่อให้เกิดเช่นสายขอบขนาดใหญ่. 9 การบริหารจัดการที่ล้มเหลวเพื่อให้แน่ใจว่าลูกค้าที่ซื้อขายและการค้าที่เป็นกรรมสิทธิ์ถูกแยกควบคุมและคิดและตรวจสอบอย่างถูกต้องและว่ามีความเหมาะสมแบ่งแยกหน้าที่ระหว่างด้านหน้าและด้านหลังสำนักงานในสิงคโปร์. 10 ดูเหมือนจะมีความสับสนมากกว่าความแตกต่างระหว่างความเสี่ยงและการควบคุมความเสี่ยงในการตรวจสอบ. สกัดจากธนาคารแห่งประเทศอังกฤษ "รายงานของคณะกรรมการกำกับดูแลการธนาคารสอบสวนสถานการณ์ของการล่มสลายของBarings" ตีพิมพ์ 18 กรกฎาคม 1995; และจาก "มหาภัยพิบัติทางการเงินของเวลาของเรา" โดยอลันเอ็น Peachey, ไอ 3-8305-1162-0

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คนเดินเท้าในการซื้อขายถูกปกปิดโดยจำนวนของอุปกรณ์ เหล่านี้รวมถึง
' ' จากการปราบปรามของบัญชีเราจะ Barings ในลอนดอน ( บัญชีที่ถูกกล่าวถึงเท่านั้น
ในไฟล์ขอบและไม่ดึงดูดความสนใจของแบริ่งในลอนดอน ) ; ส่งของ
ปลอมแปลงรายงานลอนดอน ; การบิดเบือนของผลกำไรของการซื้อขาย BFS และ
;จำนวนของธุรกรรมการซื้อขายเท็จและรายการบัญชี ภายใน บัญชีเลขที่เราจะ
ได้รับการเปิดขึ้นเป็นนานเป็นปี 1992 ซึ่งยกคำถามของผู้ที่เป็นผู้รับผิดชอบ
สำหรับ reconciling บัญชีใจจดใจจ่อ ทำไมทั้งภายใน และผู้สอบบัญชี
รับนี้ในระหว่างการตรวจสอบปกติของพวกเขา .
5การจัดการในหัว‐สำนักงานที่ตกอยู่ในกับดักของลังเลที่จะยับยั้งผู้ประกอบการค้าที่
ดูเหมือนจะสร้างปริมาณสัดส่วนของกำไร ( 25 % ของทั้งหมด ) จาก
หลักความเสี่ยงต่ำ‐คาดคะเนไม่‐‐ต่ำเพื่อสร้างรายได้ในพื้นที่ของธนาคาร
ธนาคาร ประธาน ได้ยอมรับว่า ธนาคารตระหนักถึงความเสี่ยง เพราะ " . . . . . . . มัน
เป็นไปได้ที่จะป้องกันสัญญาของมันพร้อมกัน ปล่อยให้ธนาคารอย่างน้อยแสง
ความเคลื่อนไหวตลาด " แต่อ้างว่าไม่มีความรู้วิธีการที่ผู้ค้าา !
6 การจัดการในลอนดอนที่ล้มเหลวเพื่อให้แน่ใจว่าค่าตอบแทนของพวกดาว " ผู้ค้า "
ไม่ได้ส่งเสริมความเสี่ยง ( เช่น โบนัสส่วนของค่าตอบแทนของเขาอย่างใกล้ชิดด้วย
เชื่อมโยงกับการแสดงของเขา )ที่ผู้ของมีรายงานว่าได้รับเงินเดือนเพียง 50 , 000 แต่เขาคาดว่าปี 1994 เป็นโบนัส
กว่า 450 , 000 –เวลาเก้าเดือน และเพิ่มขึ้นจากกว่า 130 , 000
ปีก่อน ! )
7 ในลอนดอนอยู่ที่ผู้บริหารภายใต้ความดันเพื่อผลิตกำไรมาก
( โดยไม่ ต้องบอกว่า ถามมากเกินไป ) ดังนั้น โบนัสของพวกเขาเองอาจจะจ่ายในลอนดอน )
.
8เปลือยในลอนดอนส่งกว่า 550 ล้านบาทที่สิงคโปร์ในน้อยกว่าเดือนกองทุนโทร
ขอบ แต่ถึงแม้ว่าบัญชี " น่าสงสัย " เกี่ยวกับการโอน ( แต่เวลาชั่วโมง 8
ความแตกต่างระหว่างลอนดอนและสิงคโปร์ แต่ยอมรับการดำรงอยู่ของ
ระบบอีเมล ) ไม่มีใครดูเหมือนจะถามรายละเอียดแม่นยำของตำแหน่ง และ
" ลูกค้า " ซึ่งให้สูงขึ้นเพื่อขนาดใหญ่เช่นโทรขอบ .
9 การจัดการที่ล้มเหลวเพื่อให้แน่ใจว่า การซื้อขายการซื้อขายของลูกค้าและเป็นกรรมสิทธิ์ซึ่งถูกแยก
ควบคุมและคิดและตรวจสอบอย่างถูกต้อง และมีการแบ่งแยกหน้าที่เหมาะสม
ระหว่างด้านหน้าและสำนักงานกลับในสิงคโปร์ .
10 ปรากฎว่า มีความสับสนเกี่ยวกับความแตกต่างระหว่างการควบคุมความเสี่ยงและความเสี่ยง
ตรวจสอบ
สกัดจากธนาคารแห่งอังกฤษ " รายงานของคณะกรรมการของธนาคารดูแลสอบสวน
สถานการณ์ของการล่มสลายของแบริ่ง " ตีพิมพ์เมื่อวันที่ 18 กรกฎาคม 2538 และจาก " ดี
ทางการเงินภัยพิบัติของเวลาของเรา " โดย อลัน เอ็น พีชีย์ ISBN 3 ‐ 8305 ‐ 1162 ‐ 0