The carriage didn’t stop and contin

The carriage didn’t stop and continued out of the city. It was very clear that although Claire was now doted on by the duke, she was still far lower in the servant’s hearts compared to the talented Lashia. Between the two, the coachman had resolutely decided to follow Lashia’s command. This would be something he would regret for a lifetime.

“I want her alive.” Claire’s faint voice sounded coldly in the carriage. This was her bottom line. It wasn’t because that person was her supposed little sister, but because of their gentle mother, Katherine.

Jean emotionlessly nodded, the depths of his eyes cold.

The carriage went out the city to a forest.

Not long after, it stopped.

Jean came off the carriage and extended his hand out. Claire indifferently accepted it. Then Jean carefully helped her out of the carriage.

The coachman looked around. The second Miss had commanded him to bring the carriage here, but he couldn’t see her. Then should he follow her command to leave? In any case, listening to the second Miss’s command was the right decision. The first Miss would never match up to the second, and if she heard that it was second Miss’s command she also wouldn’t dare to refute. After thinking through all this the coachman was about to whip the horses to leave.

But the very next moment, a cold voice sounded quietly right next to his ear. “Where are you thinking of going?” Jean’s eyes didn’t have the slightest trace of warmth.

The coachman was frightened. This voice didn’t have any emotion in it, and froze all the blood in his body. The next moment, the aura of death enveloped him. Excruciating pain came from his wrists, so painful he almost couldn’t breathe.

The tendons in his wrists snapped. Jean gracefully withdrew his sword, not a single drop of blood on it. But both of the coachman’s tendons had been broken! Fresh blood spilled out and the coachman mournfully howled. The miserable sound that reverberated in the forest was ear-piercing.

Jean stood there quietly, like a god of death. He coldly looked at the coachman who continuously whimpered in pain.

“Who ordered you to bring us here?” Claire laughed. Her laugh was as beautiful as sunlight as she asked this question gently, already knowing the answer.

The coachman was terrified. Although the girl was smiling, it felt colder than a thousand year old glacier.

“You neglected your duty.” Jean coldly looked at the man on the ground and was about to pull out his sword.

Before Jean could plunge the sword down, the coachman already started to scream his heart and lungs out, “Second Miss, save me, second Miss, it’s you who ordered me to bring the carriage here. Second Miss…”

Claire laughed and calmly stood aside, like a beautiful but poisonous poppy. She leisurely waited for that person to appear.

The hidden Lashia felt a chill. It was the first time, the first time she had seen that warrior, Jean, who was always indifferent towards Claire, look ruthless and cruel. What did this foretell? That the warrior was now wholeheartedly working for that idiot? How is it possible?! Before when I bullied that idiot, Jean would always turn a blind eye, but right now that warrior’s manner was completely different.

“Stop!” Looking at Jean about to impale the coachman through his chest, Lashia emerged from her hiding place to shout angrily. Afterall, it was because of her orders that the coachman was in this kind of a predicament.

Claire slightly raised her brow, and showed a sliver of a smile while watching the girl emerge from the shadows. This girl who had been over pampered so much she was out of control actually had a sense of humanity and responsibility.

Lashia hatefully looked at the blonde haired girl who was standing aside with a slight smile. Her carefree manner was like a stabbing pain to Lashia’s eye.

“Why did the Sir Cliff accept you as a disciple? Why?! Lashia angrily asked, trying her best to suppress her rage.

Claire indifferently laughed. “Why do I need to answer you?”

“Why? How is it possible? How could the great Cliff accept you as a disciple? You’re nothing, you only know how to chase after men, act shamefully, be ignorant and incompetent. What else can you do? You even don’t care for your mother who loves you so dearly! For what reason did Cliff accept you as a disciple?” Lashia finally exploded and vented out all of her anger. “You’re only an idiotic man-chaser! Only the disgrace of the Hill family!”

Claire quietly sighed. Everything Lashia said was true! The Claire from before really was only able to chase after men, bringing disgrace everywhere she went. And like Lashia said, the previous Claire didn’t even care for her devoted mother. Claire looked at the sky, her heart somewhat turmoiled. The Claire from before really made people disgusted. No wonder even as a guardian knight Jean treated the previous Claire that way. It was impossible to like a stupid, useless man-chasing idiot.

Claire looked at the child, who always had the world revo

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การขนส่งไม่หยุด และต่อเนื่องจากเมือง ก็ชัดเจนว่า แม้ว่าแคลร์ถูก doted ในตอนนี้ โดย duke เธอยังคงห่างไกลที่ต่ำในหัวใจของข้าราชการเปรียบเทียบกับ Lashia มีความสามารถ ระหว่างสอง ชแมนที่ได้ตัดสินใจทำตามคำสั่งของ Lashia สะท้อน นี้จะเป็นสิ่งที่เขาจะเสียใจตลอดชีวิต"ฉันต้องเธอมีชีวิตอยู่" ของ Claire จาง ๆ เสียงไพเราะจ้างงานในการขนส่ง บรรทัดด้านล่างของเธอได้ มันไม่ได้ เพราะคนที่เป็นน้องสาวของเธอควร แต่เนื่อง จาก แม่อ่อนโยน แคทเธอรีนJean emotionlessly แล้วพยักหน้าอย่าง ความลึกของตาเย็นการขนส่งก็ออกเมืองไปป่าไม่นานหลังจาก การหยุดทำงานฌองมาปิดการขนส่ง และขยายฝ่ามือออก แคลร์ indifferently ยอมรับมัน แล้วยีนส์อย่างรอบคอบช่วยเธอจากการขนส่งชแมนมองไปรอบ ๆ นางสาวสองได้บัญชาเขานำการขนส่งที่นี่ แต่เขาไม่เห็นเธอ จากนั้น เขาจึงควรทำตามคำสั่งของเธอออกจาก ในกรณีใด ๆ ฟังคำสั่งของนางสาวสองคือ การตัดสินใจที่เหมาะสม นางสาวแรกจะไม่ตรงกับขึ้นที่สอง และ ถ้าเธอได้ยินว่า มันเป็นคำสั่งสองนางสาวเธอยังจะไม่กล้าโต้ หลังจากคิดถึงทั้งหมดนี้ ชแมนแก้ไขจะ แส้ม้าออกจากแต่ช่วงเวลาถัดไป เสียงเย็นไพเราะเงียบ ๆ ติดหู "คุณอยู่ที่ไหนคิดไป? " ตาของ Jean ไม่มีร่องรอยน้อยที่สุดของความอบอุ่นชแมนที่กลัวมาก เสียงนี้ไม่มีอารมณ์ใด ๆ ในนั้น และแช่แข็งเลือดทั้งหมดในร่างกายของเขา ช่วงเวลาถัดไป กลิ่นอายของความตายห่อหุ้มเขา ระทมทุกข์ความเจ็บปวดมาจากประหาร น็อคเกือบไม่หายใจจัดชิดเส้นเอ็นในข้อมือของเขา กางเกงยีนส์อย่างถอนตัวดาบ ไม่หยดเดียวเลือดมัน แต่ชแมนเส้นเอ็นทั้งสองได้เสีย เลือดสดหกออก และชแมนเห่าหอน mournfully เสียงเศร้าหมองที่ reverberated ในป่าถูกเจาะหูจีนยืนมีเงียบ ๆ เหมือนพระเจ้าแห่งความตาย เขาจ้างงานมองที่ชแมนผู้ whimpered อย่างต่อเนื่องในความเจ็บปวด"ใครสั่งให้คุณนำเรานี่" อัพเดต:แคลร์ เสียงหัวเราะของเธอก็สวยงามเป็นแสงแดดที่เธอถามเบา ๆ แล้วรู้คำตอบคำถามนี้ชแมนหวาดกลัวได้ แม้ว่าหญิงสาวส่งยิ้ม รู้สึกเย็นกว่าเป็นพันปีธารน้ำแข็ง"คุณละเลยหน้าที่ของคุณ" ฌองจ้างงานมองคนบนพื้นดิน และกำลังจะดึงดาบก่อนที่จีนจะถลาดาบ ชแมนที่เริ่มกรีดร้องของเขาหัวใจและปอด "พลาดสอง บันทึกฉัน นางสาว ที่สองเป็นผู้รับสั่งให้การขนส่งที่นี่ สองนางสาว. ... "แคลร์หัวเราะ และใจเย็นยืนกัน เช่นงาดำสวยงาม แต่พิษ เธอพักผ่อนรอการปรากฏให้บุคคลความLashia ซ่อนอยู่รู้สึกตัวเย็น มันเป็นครั้งแรก ครั้งแรกที่เธอได้เห็นว่านักรบ Jean ผู้เสมอไม่แยแสต่อแคลร์ ลักษณะโหดร้ายไร้ ความปรานี อะไรไม่นี้ทำนายทายทัก ที่นักรบตอนนี้สุดใจทำงานสำหรับคนบ้าว่า ไม่สามารถ ก่อนเมื่ออยากว่า idiot ฌองจะเสมอองหลับ แต่ตอนนี้ลักษณะของนักรบที่ถูกแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง"หยุด" มองที่ฌองจะทิ่มชแมนผ่านหน้าอกของเขา Lashia โผล่ออกมาจากซ่อนเพื่อตะโกนด้วยความโกรธ สวย มันเป็น เพราะเธอสั่งที่ชแมนที่อยู่ในสภาพแบบนี้แคลร์เล็กน้อยยกคิ้วของเธอ และแสดงคอนเสิร์ตรอยยิ้มในขณะที่ดูสาวโผล่ออกมาจากเงามืด ผู้หญิงคนนี้ที่มีกว่าคลายเพื่อเธอมากก็ออกจากการควบคุม จริงมีความรู้สึกของมนุษย์และความรับผิดชอบLashia hatefully มองไปที่เด็กสาวผมสีบลอนด์ที่กำลังยืนอยู่กัน ด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย กิริยาของเธอห่วงเป็นเหมือนเจ็บแทงตาของ Lashia"ทำไมไม่รักหน้าผายอมรับคุณเป็นศิษย์ ทำไม Lashia ด้วยความโกรธถาม พยายามที่เธอสุดจะระงับความโกรธของเธอแคลร์ indifferently หัวเราะ "ทำไมต้องตอบคุณ""ทำไม อย่างไรก็เป็นไปได้ วิธีสามารถหน้าผาดียอมรับคุณเป็นศิษย์ คุณไม่มีอะไร คุณเพียงรู้วิธีการไล่หลังผู้ชาย ทำ shamefully ไม่รู้ และไร้ความสามารถ คุณสามารถทำอะไร คุณยังไม่ดูแลคุณแม่ที่รักคุณอย่างสุดซึ้งดังนั้น เหตุใดไม่ผายอมรับคุณเป็นศิษย์" Lashia สุดท้ายระเบิด และระบายอากาศออกทั้งหมดของความโกรธของเธอ "คุณเท่านั้นที่ idiotic คนเขา เพียงการ "ขายของครอบครัวเขาแคลร์ถอนหายใจเงียบ ๆ Lashia กล่าวว่า ทุกอย่างเป็นความจริง แคลร์จากก่อนจริง ๆ ได้เพียงไล่หลังผู้ชาย นำหมู่ทุกที่ที่เธอไป และเช่น Lashia กล่าวว่า แคลร์ก่อนหน้าไม่ได้ดูแลแม่อุทิศ แคลร์มองท้องฟ้า หัวใจของเธอค่อนข้าง turmoiled แคลร์จากก่อนทำจริง ๆ คนที่เบื่อหน่าย มีเสน่ห์แม้เป็นอัศวินผู้ปกครองจีนถือว่าแคลร์ก่อนหน้าด้วยวิธี มันเป็นไปไม่ได้เช่นความโง่ ไม่มีประโยชน์คนไล่คนบ้าเด็ก ผู้ที่เคย revo โลกมองแคลร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สายการบินไม่หยุดและยังคงออกจากเมือง มันเป็นที่ชัดเจนมากว่าแม้ว่าแคลร์ในขณะนี้เข้าขั้นโดยดยุคเธอก็ยังห่างไกลที่ลดลงในหัวใจของผู้รับใช้เมื่อเทียบกับความสามารถ Lashia ระหว่างสองคนขับรถม้าได้ตัดสินใจที่เฉียบขาดที่จะปฏิบัติตามคำสั่งของ Lashia นี้จะเป็นสิ่งที่เขาจะเสียใจไปตลอดชีวิต. "ฉันอยากให้เธอมีชีวิตอยู่." เสียงลมของแคลร์เป่าเย็นชาในสายการบิน นี่คือบรรทัดล่างของเธอ มันก็ไม่ได้เพราะคนที่เธอควรน้องสาวคนเล็ก แต่เป็นเพราะแม่ของพวกเขาอ่อนโยน, แคเธอรีน. ฌองอารมณ์พยักหน้าระดับความลึกของดวงตาของเขาเย็น. สายการบินออกไปจากเมืองเพื่อป่า. หลังจากนั้นไม่นานมันหยุดฌองมาจากสายการบินและยื่นมือของเขาออกมา แคลร์ได้รับการยอมรับเอาใจใส่มัน จากนั้นฌองระมัดระวังช่วยเธอออกมาจากสายการบิน. The Coachman มองไปรอบ ๆ ที่สองนางสาวได้บัญชาท่านให้นำสายการบินที่นี่ แต่เขาไม่สามารถเห็นเธอ จากนั้นเขาก็ควรปฏิบัติตามคำสั่งของเธอจะออก? ในกรณีใด ๆ ฟังคำสั่งที่สองนางสาวคือการตัดสินใจที่เหมาะสม ครั้งแรกที่นางสาวจะไม่ตรงกับที่สองและถ้าเธอได้ยินว่ามันเป็นคำสั่งที่สองนางสาวของเธอก็จะไม่กล้าที่จะลบล้าง หลังจากที่คิดผ่านทั้งหมดนี้คนขับรถม้าได้เกี่ยวกับการชักม้ามาฝาก. แต่ช่วงเวลาถัดไปมากเสียงเย็นฟังอย่างเงียบ ๆ ติดกับหูของเขา "ที่คุณคิดว่าการจะไปไหม" ตาของฌองไม่ได้มีร่องรอยน้อยที่สุดของความอบอุ่น. The Coachman ก็กลัว เสียงนี้ไม่ได้มีอารมณ์ความรู้สึกใด ๆ ในนั้นและแช่แข็งเลือดทั้งหมดในร่างกายของเขา ช่วงเวลาต่อไปกลิ่นอายแห่งความตายห่อหุ้มเขา ความเจ็บปวดระทมทุกข์มาจากข้อมือของเขาเพื่อให้เขาเกือบจะเจ็บปวดไม่สามารถหายใจ. เอ็นในข้อมือของเขาหมด ฌองได้อย่างสง่างามถอนตัวออกดาบของเขาไม่ได้เป็นหยดเดียวของเลือดบนมัน แต่ทั้งสองคนขับรถม้าของเส้นเอ็นที่ได้รับการหัก! เลือดสดที่รั่วไหลออกมาและคนขับรถม้า howled อย่างเศร้าโศก เสียงอนาถที่สะท้อนอยู่ในป่าก็เจาะหู. ฌองยืนอยู่ที่นั่นอย่างเงียบ ๆ เหมือนพระเจ้าแห่งความตาย เขาเย็นชามองไปที่คนขับรถม้าที่ครางอย่างต่อเนื่องในความเจ็บปวด. "ใครสั่งให้คุณนำมาให้เราที่นี่?" แคลร์หัวเราะ เสียงหัวเราะของเธอเป็นที่สวยงามเป็นแสงแดดขณะที่เธอถามคำถามนี้เบา ๆ แล้วรู้คำตอบ. The Coachman กลัว แม้ว่าหญิงสาวที่ยิ้มมันให้ความรู้สึกเย็นกว่าธารน้ำแข็งเก่าแก่นับพันปี. "คุณละเลยการปฏิบัติหน้าที่ของคุณ." ฌองเย็นชามองไปที่คนที่อยู่บนพื้นดินและกำลังจะดึงออกมาจากดาบของเขา. ก่อนที่ฌองสามารถกระโดดดาบลง คนขับรถม้าเริ่มต้นแล้วที่จะกรีดร้องหัวใจและปอดของเขาออกมา "สองมิสช่วยฉันสองมิสก็ท่านที่สั่งให้ฉันที่จะนำสายการบินที่นี่ ประการที่สองนางสาว ... " แคลร์หัวเราะและใจเย็นยืนอยู่ข้าง ๆ เช่นงาดำสวยงาม แต่พิษ เธอสบายรอให้คน ๆ นั้นจะปรากฏ. จุดซ่อนเร้น Lashia รู้สึกเย็น มันเป็นครั้งแรกครั้งแรกที่เธอได้เห็นนักรบที่ฌองที่ถูกเสมอไม่แยแสต่อแคลร์มองเหี้ยมและโหดร้าย อะไรนี้ทำนาย? ที่นักรบสุดใจตอนนี้ทำงานให้กับคนบ้าที่? มันเป็นไปได้ยังไงกัน?! ก่อนที่เมื่อฉันรังแกคนงี่เง่าที่ฌองมักจะเมิน แต่ตอนนี้ลักษณะของนักรบที่ได้รับแตกต่างอย่างสิ้นเชิง. "หยุด!" มองไปที่ฌองจะแทงคนขับรถม้าผ่านหน้าอกของเขา Lashia โผล่ออกมาจากที่ซ่อนของเธอจะตะโกนด้วยความโกรธ . Afterall, มันเป็นเพราะคำสั่งของเธอว่าคนขับรถม้าอยู่ในชนิดของสถานการณ์นี้. แคลร์เล็กน้อยยกคิ้วของเธอและแสดงให้เห็นเศษไม้จากรอยยิ้มในขณะที่ดูหญิงสาวที่โผล่ออกมาจากเงามืด ผู้หญิงคนนี้ที่ได้รับมากกว่าเอาใจมากเธอก็ออกจากการควบคุมจริงมีความรู้สึกของความเป็นมนุษย์และความรับผิดชอบ. Lashia hatefully มองไปที่สาวผมสีบลอนด์ที่ยืนกันด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย ลักษณะห่วงเธอเป็นเหมือนความเจ็บปวดแทงตา Lashia ของ. "เซอร์คลิฟไม่ยอมรับคุณเป็นสาวกทำไม? ทำไม?! Lashia โกรธถามพยายามที่ดีที่สุดของเธอที่จะระงับความโกรธของเธอ. แคลร์เอาใจใส่หัวเราะ "ทำไมฉันต้องตอบคุณ?" "ทำไม? มันเป็นไปได้ยังไงกัน? วิธีการที่ดีคลิฟสามารถที่จะยอมรับว่าคุณเป็นสาวก? คุณไม่มีอะไรที่คุณจะรู้วิธีที่จะไล่ตามคนทำหน้าที่ประเจิดประเจ้อโง่เขลาและไร้ความสามารถ คุณทำอะไรได้อีก? คุณยังไม่ดูแลคุณแม่ที่รักคุณอย่างสุดซึ้ง! เหตุผลสำหรับสิ่งที่ไม่คลิฟยอมรับคุณเป็นสาวก? "Lashia ในที่สุดก็ระเบิดและระบายออกทั้งหมดของเธอโกรธ "คุณเพียงคนงี่เง่าล่า! เพียงความอับอายขายหน้าของครอบครัวฮิลล์! " แคลร์ถอนหายใจอย่างเงียบ ๆ ทุกอย่าง Lashia กล่าวว่าเป็นความจริง! แคลร์จากก่อนจริงๆก็ทำได้แค่ไล่ตามคนนำความอับอายขายหน้าทุกที่ที่เธอไป และเช่นเดียวกับ Lashia กล่าวว่าแคลร์ก่อนหน้านี้ไม่ได้ดูแลแม่ของเธออุทิศ แคลร์มองไปที่ท้องฟ้าหัวใจของเธอค่อนข้าง turmoiled แคลร์จากก่อนที่คนทำจริงๆเบื่อหน่าย ไม่น่าแปลกใจแม้แต่เป็นอัศวินผู้พิทักษ์ฌองรับการรักษาก่อนหน้านี้แคลร์วิธีการที่ มันเป็นไปไม่ได้ที่จะชอบโง่งี่เง่าไร้ประโยชน์ที่มนุษย์ไล่. แคลร์มองไปที่เด็กที่เคยมี Revo โลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รถม้าไม่หยุดและยังคงออกมาจากเมือง มันชัดเจนมากว่า แม้ว่าแคลร์กำลังหลงโดย ดุ๊ก เธอยังห่างไกลกว่าของทาสหัวใจเมื่อเทียบกับ lashia เก่ง ระหว่างสอง คนขับรถม้าก็เด็ดเดี่ยวตัดสินใจตาม lashia ของคำสั่ง นี้จะเป็นสิ่งที่เขาจะเสียใจไปตลอดชีวิต" ฉันต้องการให้เธอมีชีวิตอยู่ " แคลร์เป็นลมเป่าเสียงเย็นชาในรถม้า นี้เป็นบรรทัดด้านล่างของเธอ ไม่ใช่เพราะคนๆนั้นเธอควรจะน้องสาว แต่เพราะแม่ของพวกเขาอ่อนโยน แคทเธอรีนฌอง หมดอารมณ์พยักหน้า ความลึกของตาเย็นรถม้าออกไปเมืองป่าหลังจากนั้นไม่นานมันก็หยุดจีน ลงมาจากรถม้าและขยายมือของเขาออก แคลร์ไม่แตกต่างกัน ยอมรับมัน แล้วจีนอย่างระมัดระวัง ช่วยเธอออกมาจากรถม้าคนขับรถม้า มองไปรอบ ๆ คุณสองมีบัญชาให้นำรถมาที่นี่ แต่เขาไม่เห็นเธอ งั้นเขาควรทำตามคำสั่งของเธอไป ในกรณีใด ๆ , ฟังเพลงที่สอง คุณบัญชา เป็นการตัดสินใจที่ถูกต้อง นางสาวแรกจะไม่ตรงกับตัวที่สอง และถ้าเธอได้ยินว่าสองคุณเป็นคำสั่ง เธอยังไม่กล้าที่จะปฏิเสธ หลังจากคิดผ่านทั้งหมดนี้คนขับรถม้ากำลังจะชักม้าออกไปแต่ต่อไปมากครับ เสียงเย็นชาดังขึ้นเบาๆข้างๆหู " เธอคิดว่าเธอจะไปไหน " ฌอง ตาไม่มีรอยแม้แต่น้อย ความอบอุ่นคนขับรถม้าก็ตกใจ เสียงนี้ไม่ได้มีทุกอารมณ์ และทำให้เลือดทั้งหมดในร่างกายของเขา เวลาต่อมา กลิ่นอายของความตายที่คลุมเขา เจ็บมาจากข้อมือของเขาเจ็บปวด เขาแทบจะหายใจไม่ออกเส้นเอ็นข้อมือขาด จีนได้ถอนดาบของเขา ไม่มีแม้แต่หยดเลือดบน แต่ทั้งสองของคนขับรถม้าเอ็นได้รับการหัก เลือดสดๆไหลออกมา และคนขับรถม้าเศร้าสร้อยหอนออกมา การเป็นทุกข์เสียง reverberated ในป่าถูกเจาะหูจีนยืนอยู่ตรงนั้นเงียบๆ เหมือนพระเจ้าของความตาย เขาเย็นชามองคนขับที่อย่างต่อเนื่องครางหงิงๆ ในความเจ็บปวด" ใครสั่งให้นายพาเรามาที่นี่ ? " แคลร์ หัวเราะ เสียงหัวเราะของเธอก็สวยเหมือนแสงแดดที่เธอถามเบาๆ แล้วรู้คำตอบแล้วคนขับรถม้า หวาดกลัว แม้ว่าหญิงสาวจะยิ้ม มันรู้สึกเย็นกว่าน้ำแข็งอายุหมื่นปี" คุณละเลยหน้าที่ของคุณ " ฌอง เย็นชา มองมนุษย์บนพื้นดินและกำลังจะดึงดาบของเขาออกมาก่อนที่จีนจะพุ่งดาบลง คนขับเริ่มกรีดร้อง หัวใจและปอด , ที่สอง " คุณช่วยฉัน คุณ ที่สอง คุณเป็นคนสั่งให้เอาตัวรถม้าที่นี่เลย ครั้งที่สอง คิดถึง . . . . . . . "แคลร์หัวเราะและค่อยๆ ยืนเฉยเหมือนสวยงามแต่พิษ ป๊อปปี้ เธอสบายๆ รอคนที่จะปรากฏขึ้นซ่อน lashia รู้สึกหนาวสั่น มันเป็นครั้งแรก ครั้งแรกที่เธอได้เห็นนักรบจีน ที่มักจะไม่แยแสต่อแคลร์ ดูอำมหิตและโหดร้าย แล้วทำนาย ? ว่านักรบคือตอนนี้สุดใจทำงานให้ตาบ้านั่น ? มันเป็นวิธีการที่เป็นไปได้ ? ! ก่อนที่เมื่อผมแกล้งมัน จีนจะกลายเป็นคนตาบอด แต่ตอนนี้ที่เป็นลักษณะของนักรบที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง" หยุด ! ! ! ! ! " มองไปที่จีน จะแทงคนขับทะลุหน้าอกของเขา lashia โผล่ออกมาจากที่ซ่อน เธอตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยว ทั้งหมดนี้ มันเป็นเพราะสั่งเธอว่า คนขับรถม้าอยู่ในชนิดนี้ของใครกันแน่แคลร์ยกเล็กน้อย คิ้วของเธอ และพบเศษไม้ยิ้มขณะมองสาวโผล่ออกมาจากเงามืด ผู้หญิงคนนี้ใครได้มากกว่า เอาใจมาก เธออยู่นอกเหนือการควบคุมจริงๆ มีมนุษยธรรม และความรับผิดชอบlashia อย่างเต็มไปด้วยความเกลียดมองสาวผมบลอนด์ที่ยืนอยู่ข้างๆ ด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย ปราศจากความกังวลของเธอเหมือนถูกแทงเจ็บ lashia ของตา" ทำไมท่านคลิฟรับเธอเป็นลูกศิษย์ ? ทำไม ? ! lashia เกรี้ยวกราดถาม พยายามระงับความโกรธของเธอแคลร์ไม่แตกต่างกัน หัวเราะ " ทำไมฉันต้องตอบเธอ "" ทำไม ? มันเป็นวิธีการที่เป็นไปได้ ? ทำไมหน้าผาใหญ่รับเธอเป็นลูกศิษย์ ? คุณจะไม่ได้อะไรเลย ได้แต่ไล่ตามผู้ชาย ทำตัวน่าอัปยศอดสู , งี่เง่า และไร้ความสามารถ นายทำอะไรได้อีก ? คุณไม่ต้องดูแลแม่ที่คุณรักนักหนา ! เหตุผลอะไรที่หน้าผารับเธอเป็นลูกศิษย์ ? " lashia ในที่สุดระเบิดและระบายออกทั้งหมดของความโกรธของเธอ " คุณก็แค่ผู้ชายงี่เง่า นายพราน ! เฉพาะขายหน้าของครอบครัวเขา "แคลร์แอบถอนใจ ทุกอย่าง lashia พูดเป็นความจริง ! แคลร์ ก่อนจากก็สามารถไล่ตามผู้ชาย นำความเสื่อมเสีย ทุกที่ที่เธอไป และชอบ lashia กล่าวว่า ก่อนหน้านี้ แคลร์ไม่ได้ดูแลแม่ทุ่มเทของเธอ แคลร์มองท้องฟ้า หัวใจเธอค่อนข้าง turmoiled . แคลร์ จากก่อนที่จะทำให้คนรังเกียจ ไม่สงสัยเลยว่าทำไมถึงเป็นอัศวินพิทักษ์จีน ได้รับการรักษาก่อนหน้านี้ แคลร์ แบบนั้น มันเป็นไปไม่ได้ที่จะชอบงี่เง่า ที่ใช้