You know, I couldn’t put my finger o

You know, I couldn’t put my finger on it then, but in retrospect, so I don’t know how accurate all this is, but um, how do I put it… I always feel like I stick out, walking down the street, at work, at school… And it isn’t that I want to be invisible, not that, but I wanted to be accepted.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณรู้ ฉันไม่สามารถใส่ finger ของฉันไว้แล้ว แต่ใน retrospect จึง ไม่ทราบว่าถูกต้องทั้งหมดนี้ แต่อึม ว่าฉันคิด... ฉันจะรู้สึกเหมือนผมจุก เดินไปตามถนน งาน โรงเรียน... และไม่ว่า อยากจะมองไม่เห็น ไม่ว่า แต่ฉันต้องการเป็นที่ยอมรับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณจะรู้ว่าฉันไม่สามารถใส่ Nger สายของฉันที่มันแล้ว แต่ในการหวนกลับดังนั้นฉันไม่ทราบวิธีการที่ถูกต้องทั้งหมดนี้เป็น แต่หนอฉันจะใส่มัน ... ฉันมักจะรู้สึกเหมือนผมติดออกเดินลง ถนนที่ทำงานที่โรงเรียน ... และมันไม่ได้เป็นอย่างที่ฉันต้องการที่จะมองไม่เห็นไม่ได้ แต่ผมต้องการที่จะได้รับการยอมรับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณรู้ ฉันไม่สามารถใส่นิ้วจึงของผมอยู่แล้ว แต่เมื่อมองย้อนกลับไป ดังนั้นฉันไม่ทราบวิธีที่ถูกต้องทั้งหมด แต่อืม ยังไงดีล่ะ . . . . . . . ผมรู้สึกเหมือนผมติด เดินลงถนน ที่ทำงาน ที่โรงเรียน . . . . . . . และมันก็ไม่ใช่ที่ผมต้องการ จะมองไม่เห็นหรอก แต่ฉันต้องการที่จะได้รับการยอมรับ