The beauty of every beautiful thing

The beauty of every beautiful thing decreases and is spoiled accidentally or naturally. But the eternal summer or the charm of the poet’s love will never be proud of taking the poet’s friend to its dark kingdom. In fact, death will never enjoy its victory over his friend because the poet’s verse will remain eternal all through the time. His friend may die physically, but her beauty will remain in the poem. As long as the human race remains alive and as long as men can read, this sonnet will live as it is eternal, and thus the poet’s friend will be immortal. This sonnet claims that the Dark Lady is more beautiful than the summer’s day and is also as immortal as Shakespeare’s sonnet. Thoughts of a literary immortality through the poet's verse inspire this sonnet. Her eternal summer would outlast all summer’s lease in the future. The beauty of the summer’s day with the darling buds of May is not lovelier than her. Eternal lines of verse would make an eternal summer of her beauty denying Death and Time and their power of destruction. Shakespeare takes heart, expects immortality for his verse, and so immortality for his friend as surviving in it. He will fearlessly express ‘a poet’s rage’. Immortalizing beauty through verse was a commonplace among the Elizabethan sonnet writers. This sonnet is magnificent throughout-from the perfect beauty of the opening quatrain to the sweet and the rush of the triumphant final couplet. The rhythms are varied with the subtlest skill and the majestic line-“But thy eternal summer shall not fade” reverberates like a stroke on a gong. This sonnet has three quatrains and a couplet. It follows the rhyme scheme abba cdcd efefef and gg. The ideas are developed in the three quatrains and the conclusion is embedded in the couplet. The conclusion is that as long as the human race remains alive and as long as men can read, this sonnet will live, and thus immortalize the woman the poet loves. Shakespeare’s conclusion holds true because art can really immortalize people. Time and death may destroy the persona and her beauty physically, but they can’t destroy her completely. Whenever people read this verse, they certainly remember the poet’s beloved and she is brought to life in the mind of the readers. Time and death can’t wipe out her existence for ever. The rose metaphor is deftly humanized in the phrase ‘darling bud of May’ in this sonnet. - See more at: http://www.bachelorandmaster.com/britishandamericanpoetry/shall-i-compare-thee-to-a-summers-day.html#.VlSV0HYrLIU

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลดความสวยงามของทุกสิ่งที่สวยงาม และเป็นธรรมชาติ หรือโดยบังเอิญที่เกิดปัญหา แต่ร้อนนิรันดร์หรือเสน่ห์ของความรักของกวีไม่มีความภาคภูมิใจของเพื่อนของกวีของอาณาจักรมืด ในความเป็นจริง ตายไม่คลายของชัยชนะเหนือเพื่อนของเขา เพราะท่อนของกวีจะยังคงอยู่นิรันดร์หัวใจเวลา เพื่อนของเขาอาจตายจริง แต่ความงามของเธอจะยังคงอยู่ในกลอน ตราบใดที่มนุษย์ยังคงมีชีวิตอยู่ และ ตราบใดที่มนุษย์สามารถอ่าน ณนี้จะอยู่เป็นนิรันดร์ และดังนั้น เพื่อนของกวีจะเป็นอมตะ ณนี้อ้างว่า เลดี้ดำสวยงามมากขึ้นกว่าวันของฤดูร้อน และยังเป็นอมตะที่ซอนเน็ตของเชกสเปียร์ ความเป็นอมตะวรรณกรรมผ่านของกวีข้อคิดสร้างแรงบันดาลใจนี้ณ เธอร้อนนิรันดร์จะ outlast เช่าทั้งหมดร้อนในอนาคต ความงามของวันของฤดูร้อน ด้วยอาหารดาร์ลิ่งพฤษภาคม lovelier กว่าเธอไม่ได้ เส้นนิรันดร์ของข้อจะทำให้ความร้อนนิรันดร์ของการปฏิเสธการตาย และเวลา และอำนาจทำลายความงามของเธอ เชกสเปียร์ใช้หัวใจ คาดว่าความเป็นอมตะในท่อนของเขา และความเป็นอมตะดังนั้นสำหรับเพื่อนของเขาเป็นการรอดใน นอกจากนี้เขา fearlessly จะแสดง 'ความโกรธของกวี' Immortalizing ความงามผ่านข้อถูกดาด ๆ ธรรมดาในหมู่นักเขียนณ Elizabethan ณนี้จะงดงามตลอด-จากความงามที่สมบูรณ์แบบของ quatrain เปิดหวานและวิ่งของ couplet สุดท้ายวารสาร แบบนี้จะแตกต่างกัน มีทักษะ subtlest และมาเจสติกบรรทัด- "แต่พระองค์ร้อนนิรันดร์จะไม่จางหาย" reverberates เช่นจังหวะในฆ้อง ณนี้มีสาม quatrains และเป็น couplet เป็นไปตามโครงร่างสัมผัสแอ็บบ้า cdcd efefef และ gg มีพัฒนาความคิดใน quatrains สาม และบทสรุปที่ฝังอยู่ใน couplet ข้อสรุปได้ว่า ตราบใดที่มนุษย์ยังคงมีชีวิตอยู่ ตราบใดที่มนุษย์สามารถอ่าน ณนี้จะอาศัยอยู่ และจึง เก็บผู้หญิงรักกวี บทสรุปของเชกสเปียร์ถือจริงเนื่องจากศิลปะจริง ๆ สามารถเก็บคน เวลาและความตายอาจทำลายบทบาทหลักและความงามจริง แต่พวกเขาไม่สามารถทำลายเธอทั้งหมด เมื่อใดก็ ตามที่คนอ่านท่อนนี้ พวกเขาแน่นอนต้องจำกวีของรัก และเธอนำชีวิตจิตใจของผู้อ่าน เวลาและความตายไม่สามารถเช็ดออกดำรงอยู่ของเธอเคยตัว Deftly คือ humanized เทียบกุหลาบในวลี 'ดาร์ลิ่งบัดพฤษภาคม' ในณที่นี้ -ดูเพิ่มเติมได้ที่: http://www.bachelorandmaster.com/britishandamericanpoetry/shall-i-compare-thee-to-a-summers-day.html#.VlSV0HYrLIU

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความงามของสิ่งที่สวยงามทุกลดลงและเป็นนิสัยเสียโดยบังเอิญหรือเป็นธรรมชาติ แต่ในช่วงฤดู​​ร้อนนิรันดร์หรือเสน่ห์ของความรักของกวีที่จะไม่เป็นความภาคภูมิใจของการเป็นเพื่อนของกวีในราชอาณาจักรเข้ม ในความเป็นจริงการตายจะไม่สนุกกับชัยชนะเหนือเพื่อนของเขาเพราะบทกวีของกวีจะยังคงอยู่นิรันดร์ตลอดเวลา เพื่อนของเขาอาจจะตายร่างกาย แต่ความงามของเธอจะยังคงอยู่ในบทกวี ตราบใดที่มนุษย์ยังคงมีชีวิตอยู่และตราบใดที่คนสามารถอ่านโคลงนี้จะมีชีวิตอยู่อย่างที่มันเป็นนิรันดร์และทำให้เพื่อนกวีจะเป็นอมตะ โคลงนี้อ้างว่าเลดี้มืดเป็นที่สวยงามมากขึ้นกว่าวันในช่วงฤดู​​ร้อนและยังเป็นอมตะเป็นโคลงเช็คสเปียร์ ความคิดของความเป็นอมตะวรรณกรรมผ่านบทกวีของกวีโคลงสร้างแรงบันดาลใจนี้ ฤดูร้อนนิรันดร์ของเธอจะอยู่ได้นานกว่าสัญญาเช่าในช่วงฤดู​​ร้อนทั้งหมดในอนาคต ความงามของวันในฤดูร้อนที่มีตาที่รักของเดือนพฤษภาคมไม่ lovelier กว่าเธอ สายนิรันดร์ของบทกวีจะทำให้ฤดูร้อนนิรันดร์ของความงามของเธอปฏิเสธความตายและเวลาและอำนาจของพวกเขาจากการทำลาย เช็คสเปียร์ต้องใช้หัวใจคาดว่าอมตะบทกวีของเขาและเพื่อความเป็นอมตะให้เพื่อนของเขาในฐานะที่หลงเหลืออยู่ในนั้น เขาไม่เกรงกลัวที่จะแสดง 'ความโกรธของกวี' ทำให้ไม่ตายความงามผ่านบทกวีเป็นเรื่องธรรมดาในหมู่นักเขียนโคลงลิซาเบ ธ โคลงนี้เป็นที่งดงามตลอดจากความงามที่สมบูรณ์แบบของการเปิดบรรทัดไปยังหวานและเร่งด่วนของคู่สุดท้ายชัยชนะ จังหวะที่แตกต่างกันกับทักษะ subtlest และ line- คู่บารมี "แต่ในช่วงฤดู​​ร้อนนิรันดร์ของเจ้าจะไม่จางหายไป" reverberates เช่นโรคหลอดเลือดสมองในฆ้องเป็น โคลงนี้มีสาม quatrains และคู่ มันเป็นไปตามรูปแบบการสัมผัส Abba cdcd efefef และ GG ความคิดที่ได้รับการพัฒนาในช่วงสาม quatrains และข้อสรุปที่ถูกฝังอยู่ในโคลง สรุปคือว่าตราบใดที่มนุษย์ยังคงมีชีวิตอยู่และตราบใดที่คนสามารถอ่านโคลงนี้จะมีชีวิตอยู่และทำให้เป็นอมตะผู้หญิงกวีรัก สรุปเช็คสเปียร์ถือเป็นจริงเพราะงานศิลปะจริงๆสามารถทำให้เป็นอมตะคน เวลาและความตายอาจทำลายบุคคลและความงามของเธอร่างกาย แต่พวกเขาไม่สามารถทำลายเธออย่างสมบูรณ์ เมื่อใดก็ตามที่คนอ่านข้อนี้แน่นอนพวกเขาจำกวีที่รักและเธอจะมาถึงชีวิตในใจของผู้อ่าน เวลาและความตายไม่สามารถเช็ดออกของเธอดำรงอยู่เป็นนิตย์ อุปมาดอกกุหลาบเป็น humanized ช่ำชองในวลี 'รักตาของเดือนพฤษภาคมในโคลงนี้ - ดูเพิ่มเติมได้ที่:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสวยงามของทุกสิ่งที่สวยงาม และถูกทำลายลงโดยบังเอิญหรือตามธรรมชาติ แต่ฤดูร้อนนิรันดร์หรือเสน่ห์ของความรักของกวีจะไม่ภูมิใจพาเพื่อนของกวีอาณาจักรมืดของมัน ในความเป็นจริง ความตายจะไม่เพลิดเพลินกับชัยชนะของตนเหนือเพื่อน เพราะกลอนของกวีจะคงอยู่นิรันดร์ผ่านเวลา เพื่อนอาจตายทางกายภาพแต่ความงามของเธอจะอยู่ในบทกวี ตราบใดที่มนุษย์ยังมีชีวิตอยู่ และตราบใดที่มนุษย์สามารถอ่าน โคลงนี้จะมีชีวิตอยู่เป็นนิรันดร์ และดังนั้นจึง เพื่อนของกวีจะต้องเป็นอมตะ โคลงนี้อ้างว่าผู้หญิงเข้มสวยกว่าวันของฤดูร้อนและยังเป็นอมตะ เป็นโคลงเช็คสเปียร์ .ความคิดของอมตะวรรณกรรมผ่านบทกวีของกวีบันดาลโคลงนี้ ฤดูร้อนของเธอนิรันดร์จะอยู่ได้นานกว่า หน้าร้อนก็เช่าในอนาคต ความงามของวันของฤดูร้อนกับที่รักตาอาจไม่น่ารักกว่าเธอ นิรันดร์บรรทัดของข้อจะทำให้ฤดูร้อนนิรันดร์ของความงามของเธอปฏิเสธความตายและเวลา และพลังแห่งการทำลาย เช็คสเปียร์ใช้หัวใจคาดว่าเป็นอมตะสำหรับบทกวีของเขา และเพื่อนของเขาเป็นอมตะสำหรับที่รอดตายในมัน เขาจะกล้าแสดงออก ' ความโกรธ ' กวี immortalizing ความงามผ่านกลอนเป็นธรรมดาของเอลิซาเบธโคลงนักเขียน โคลงนี้เป็นความงดงามตลอดจากความงามที่สมบูรณ์แบบของเหลอหลาเปิดให้หวาน และการวิ่งของโคลงสุดท้ายชัยชนะจังหวะที่แตกต่างกันกับ subtlest ทักษะและคู่บารมี - สาย " แต่เจ้านิรันดร์ฤดูร้อนจะไม่เลือน " จะสะท้อนเป็นจังหวะบนกอง โคลงนี้มี 3 quatrains และคู่เหมือน มันเป็นไปตามแผนสัมผัสพระ cdcd efefef และ GG . ความคิดที่ถูกพัฒนาขึ้นใน 3 quatrains และบทสรุปจะฝังอยู่ในคู่เหมือนสรุปก็คือว่า ตราบใดที่มนุษย์ยังมีชีวิตอยู่ และตราบใดที่มนุษย์สามารถอ่าน โคลงนี้จะมีชีวิตอยู่ และดังนั้นจึง อมตะหญิงกวีรัก เชคสเปียร์เป็นข้อสรุปเป็นจริง เพราะศิลปะสามารถเรียงร้อยผู้คน เวลาและความตายอาจทำลายบุคลิกและความงามทางร่างกาย แต่พวกเขาไม่สามารถทำลายเธออย่างสมบูรณ์ เมื่อใดก็ตามที่ คน อ่านกลอนนี้แน่นอนพวกเขาจำที่รักของกวี และเธอจะมาถึงชีวิตในจิตใจของผู้อ่าน เวลา ความตาย ไม่สามารถลบล้างตัวตนของเธอตลอดไป กุหลาบอุปมาเป็นแมน humanized ในเพื่อนที่รักวลี ' อาจจะ ' ในโคลงนี้ ดูเพิ่มเติมได้ที่ : http : / / www.bachelorandmaster . com / britishandamericanpoetry / shall-i-compare-thee-to-a-summers-day # vlsv0hyrliu . html