Early cars using the FWD layout inc

Early cars using the FWD layout include the 1929 Cord L-29, 1931 DKW F1, the 1948 Citroën 2CV, 1949 Saab 92 and the 1959 Mini. In the 1980s, the traction and packaging advantages of this layout caused many compact and mid-sized vehicle makers to adopt it in the US. Most European and Japanese manufacturers switched to front wheel drive for the majority of their cars in the 1960s and 1970s, the last to change being VW, Ford of Europe, and General Motors (Vauxhall - UK and Opel - Germany). Toyota was the last Japanese company to switch in the early 1980s.

There are four different arrangements for this basic layout, depending on the location of the engine, which is the heaviest component of the drivetrain.

Mid-engine / Front-wheel drive[edit]
The earliest such arrangement was not technically FWD, but rather mid-engine, front-wheel-drive layout (MF). The engine was mounted longitudinally (fore-and-aft, or north-south) behind the wheels, with the transmission ahead of the engine and differential at the very front of the car. With the engine so far back, the weight distribution of such cars as the Cord L-29 was not ideal; the driven wheels did not carry a large enough proportion of weight for good traction and handling. The 1934 Citroën Traction Avant solved the weight distribution issue by placing the transmission at the front of the car with the differential between it and the engine. Combined with the car's low slung unibody design, this resulted in handling which was remarkable for the era. Citroën and Renault used this layout in some models into the 1980s.

Longitudinally mounted front-engine and front-wheel drive[edit]

Left side

Right side
The 1946 Panhard Dyna X, designed by Jean-Albert Grégoire, had the engine longitudinally in front of the front wheels, with the transmission behind the engine and the differential at the rear of the assembly. This arrangement, used by Panhard until 1967, potentially had a weight distribution problem analogous to that of the Cord L29 mentioned above. However, the Panhard's air-cooled flat twin engine was very light, and mounted low down with a low centre of gravity reducing the effect. The air-cooled flat twin engine of the Citroën 2CV was also mounted very low, in front of the front wheels, with the transmission behind the axle line and the differential between the two. This became quite popular; cars using this layout included the German Ford Taunus 12M and the Lancia Flavia and Fulvia. This is the standard configuration of Audi and Subaru front-wheel-drive vehicles. In 1979, Toyota introduced and launched their first front-wheel-drive car, the Tercel, and it had its engine longitudinally mounted, unlike most other front-wheel-drive cars on the market at that time. This arrangement continued also on the second-generation Tercel, until 1987, the third generation received a new, transversely mounted engine. Other front-wheel-drive Toyota models, such as Camry, and Corolla, had transversely mounted engines from the beginning on.

The 1966 Oldsmobile Toronado (along with its sister models the Cadillac Eldorado and Buick Riviera) used a novel arrangement which had the engine and transmission in a 'side-by-side' arrangement with power being transmitted between the two via a heavy-duty chain, and a specially designed intermediate driveshaft that passed under the engine sump. This family has the distinction of being the highest engine capacity (8.2 L) front-wheel-drive vehicles ever built. The Saab 99 and “classic” Saab 900 also used a similar arrangement. The Eagle Premier used a similar powertrain arrangement found in the Renault 21 and 25 – later becoming the basis for the Chrysler LH sedans produced until the 2004 model year.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รถยนต์ก่อนใช้แบบฟอร์เวิร์ดรวม 1929 สาย L-29, 1931 ที่ F1 DKW, 1948 Citroën 2CV, 1949 ซาบ 92 และ 1959 มินิ ในทศวรรษ 1980 ลากและประโยชน์บรรจุภัณฑ์รูปแบบนี้เกิดจากผู้ผลิตรถขนาดเล็ก และ ขนาดกลางจำนวนมากเพื่อนำมาใช้ในสหรัฐอเมริกา ยุโรปและญี่ปุ่นส่วนใหญ่ผู้ผลิตเปลี่ยนไปขับล้อหน้าสำหรับส่วนใหญ่ของรถของพวกเขาในปี 1960 และทศวรรษ 1970 ล่าสุดเปลี่ยนเป็น VW ฟอร์ดยุโรป และมอเตอร์ (Vauxhall - Opel - เยอรมนีและสหราชอาณาจักร) โตโยต้าเป็นบริษัทญี่ปุ่นสุดท้ายสลับในต้นทศวรรษ 1980มีพื้นฐานโครงร่างนี้ ขึ้นอยู่กับตำแหน่งของเครื่องยนต์ ซึ่งเป็นส่วนประกอบยิ่งใหญ่ที่สุดของ drivetrain 4 บริการแตกต่างกันขับรถยนต์กลาง / ล้อหน้า [แก้ไข]เร็วที่สุดเช่นจัดไม่ใช่เทคนิคฟอร์เวิร์ด แต่เค้าค่อนข้างกลางเครื่องยนต์ ขับล้อหน้า (MF) เครื่องยนต์ถูกติดตั้ง longitudinally (fore-and-aft หรือเหนือใต้) หลังล้อ พร้อมส่งก่อนเครื่องยนต์และแตกต่างกันที่ด้านหน้ารถมากขึ้น กับเครื่องยนต์จนกลับไป การกระจายน้ำหนักของรถยนต์ดังกล่าวเป็นสาย L-29 ไม่เหมาะ ล้อขับเคลื่อนได้มีสัดส่วนพอน้ำหนักลากดีและการจัดการ 1934 Citroën ลากจัดการแก้ปัญหาการกระจายน้ำหนัก โดยทำการส่งผ่านที่ด้านหน้าของรถที่มีแตกต่างกันระหว่างเครื่องยนต์และ รวมกับการออกแบบของรถ unibody ต่ำ slung ส่งผลให้การจัดการที่มีความโดดเด่นในยุคการ Citroën และเรโนลต์ใช้เค้าโครงนี้ในบางรุ่นเป็นไฟต์หน้า longitudinally ติดเครื่องยนต์และการขับเคลื่อน–หน้า [แก้ไข]ทางด้านซ้ายด้านขวา1946 Panhard นได X ออกแบบ โดยฌองอัลเบิร์ต Grégoire โปรแกรม longitudinally หน้าล้อหน้า กับการส่งข้อมูลหลังเครื่องยนต์และแตกต่างกันที่ด้านหลังของแอสเซมบลีได้ การจัดเรียงนี้ ใช้จนถึง 1967, Panhard อาจมีน้ำหนักกระจายปัญหาคล้ายคลึงกับที่ L29 สายดังกล่าวข้างต้น อย่างไรก็ตาม เครื่องยนต์ air-cooled คู่ของ Panhard ได้แสงมาก และต่ำติดลงกับศูนย์ต่ำของแรงโน้มถ่วงในการลดผลกระทบ เครื่องยนต์ air-cooled คู่ของ Citroën 2CV ถูกยังติดตั้งราคาที่ต่ำมาก หน้าล้อหน้า กับการส่งข้อมูลอยู่เบื้องหลังบรรทัดเพลาและแตกต่างกันระหว่างทั้งสอง นี้เป็นที่นิยมค่อนข้าง รถยนต์ที่ใช้เค้าโครงนี้รวม Taunus ฟอร์ดของเยอรมัน 12 เมตร และ Lancia Flavia และ Fulvia การกำหนดค่ามาตรฐานของรถยนต์ขับล้อหน้าออดี้และ Subaru อยู่ ในปีค.ศ. 1979 โตโยต้าแนะนำ และเปิดตัวแรกขับล้อหน้ารถยนต์ เทอร์เซล และมันมีเครื่องยนต์ความ longitudinally เมาท์ ซึ่งแตกต่างจากส่วนใหญ่ขับหน้าล้อรถอื่น ๆ ในตลาดเวลานั้น การจัดเรียงนี้ต่อยังบนเทอร์เซล second-generation จนถึง 1987 รุ่นที่สามได้รับเครื่องมือใหม่ ติด transversely ขับล้อหน้าโตโยต้ารุ่นอื่น ๆ คัมรี่ และโคโรลล่า มีเครื่องยนต์ติด transversely จากจุดเริ่มต้นใน1966 Oldsmobile Toronado (พร้อมกับน้องสาวของรุ่นคาดิลแลคเอลโดราโดและริเวียร่า Buick) ใช้จัดเป็นนวนิยายที่มีเครื่องยนต์และเกียร์ใน '--เคียงข้างกัน' จัดเรียงกับพลังงานที่ถูกส่งระหว่างสองผ่านโซ่งานหนัก driveshaft กลางออกแบบมาเป็นพิเศษที่ผ่านภายใต้ sump เครื่องยนต์ ครอบครัวนี้มีความแตกต่างของกำลังเครื่องยนต์กำลังสูงสุด (8.2 L) เคยมีสร้างรถขับล้อหน้า ซาบ 99 และ "คลาสสิก" ซาบ 900 ยังใช้จัดคล้าย นายกนกใช้จัด powertrain คล้ายที่พบในเรโนลต์ 21 และ 25 – ภายหลังกลายเป็น พื้นฐานของ sedans LH ไครสเลอร์ผลิตจนถึงรุ่นปี 2004

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รถยนต์ในช่วงต้นของการใช้รูปแบบขับเคลื่อนล้อหน้ารวม 1,929 สายไฟ L-29 1931 DKW F1, 1948 Citroën 2CV 1949 Saab 92 และ 1959 มินิ ในช่วงปี 1980, การลากและข้อได้เปรียบของบรรจุภัณฑ์รูปแบบนี้ทำให้หลายขนาดกะทัดรัดและผู้ผลิตรถขนาดกลางที่จะนำมาใช้ในสหรัฐอเมริกา ผู้ผลิตยุโรปและญี่ปุ่นส่วนใหญ่เปลี่ยนไปขับเคลื่อนล้อหน้าสำหรับส่วนใหญ่ของรถของพวกเขาในปี 1960 และปี 1970 ที่ผ่านมามีการเปลี่ยนแปลงเป็น VW, ฟอร์ดยุโรปและ บริษัท General Motors (วอกซ์ฮอ - สหราชอาณาจักรและ Opel - เยอรมนี) โตโยต้าเป็น บริษัท ญี่ปุ่นที่ผ่านมาที่จะเปลี่ยนในต้นทศวรรษ 1980. มีสี่การเตรียมการที่แตกต่างกันสำหรับรูปแบบพื้นฐานนี้ขึ้นอยู่กับตำแหน่งของเครื่องยนต์ซึ่งเป็นองค์ประกอบที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของระบบขับเคลื่อน. กลางเครื่องยนต์ / ระบบขับเคลื่อนล้อหน้า [แก้ไข ] การจัดเรียงเช่นที่เก่าแก่ที่สุดไม่ได้ในทางเทคนิค FWD แต่กลางเครื่องยนต์รูปแบบด้านหน้าล้อไดรฟ์ (MF) เครื่องยนต์ถูกติดตั้งตามยาว (ด้านหน้าและท้ายเรือหรือทิศตะวันตกเฉียงใต้) ล้อหลังที่มีการส่งผ่านไปข้างหน้าของเครื่องยนต์และค่าที่ด้านหน้ามากของรถ กับเครื่องยนต์เพื่อให้ห่างไกลหลังการกระจายน้ำหนักของรถเช่นสายไฟ L-29 ไม่เหมาะ; ล้อขับเคลื่อนไม่ได้ดำเนินการในสัดส่วนที่มากพอของน้ำหนักสำหรับการลากและการจัดการที่ดี 1934 Citroënฉุด Avant แก้ไขปัญหาการกระจายน้ำหนักโดยการวางการส่งผ่านที่ด้านหน้าของรถที่มีความแตกต่างระหว่างมันและเครื่องยนต์ บวกกับการออกแบบ unibody สะพายต่ำของรถนี้มีผลในการจัดการซึ่งเป็นที่น่าทึ่งสำหรับยุค Citroënและเรโนลต์ที่ใช้รูปแบบนี้ในรูปแบบบางอย่างในปี 1980. ยาวติดด้านหน้าของเครื่องยนต์และระบบขับเคลื่อนล้อหน้า [แก้ไข] ด้านข้างซ้ายด้านขวา1946 Panhard Dyna X ออกแบบโดย Jean-อัลเบิร์Grégoireมีเครื่องยนต์ตามยาวด้านหน้าของ ล้อหน้าด้วยเกียร์ที่อยู่เบื้องหลังเครื่องยนต์และค่าที่อยู่ด้านหลังของการชุมนุมที่ ข้อตกลงนี้โดยใช้ Panhard จนกระทั่งปี 1967 ได้ที่อาจเกิดปัญหาการกระจายน้ำหนักที่คล้ายกับที่ของสาย L29 ดังกล่าวข้างต้น อย่างไรก็ตามอากาศเย็น Panhard ของเครื่องยนต์คู่แบนแสงมากและติดตั้งที่ต่ำลงด้วยจุดศูนย์ถ่วงต่ำลดผลกระทบ อากาศเย็นเครื่องยนต์คู่แบนของCitroën 2CV ก็ยังติดที่ต่ำมากในด้านหน้าของล้อหน้าด้วยเกียร์เพลาหลังเส้นที่และค่าระหว่างสอง เรื่องนี้กลายเป็นที่นิยมมาก; รถยนต์ใช้รูปแบบนี้รวมถึงฟอร์ดเยอรมัน Taunus 12M และ Lancia Flavia และ Fulvia นี่คือการกำหนดค่ามาตรฐานของออดี้และซูบารุรถด้านหน้าล้อไดรฟ์ ในปี 1979 โตโยต้าแนะนำและเปิดตัวรถด้านหน้าล้อไดรฟ์แรกของพวกเขา Tercel และมันมีเครื่องยนต์ติดตั้งตามยาวซึ่งแตกต่างจากรถด้านหน้าล้อไดรฟ์อื่นมากที่สุดในตลาดในช่วงเวลานั้น ข้อตกลงนี้ยังคงยังอยู่ในรุ่นที่สอง Tercel จนกระทั่งปี 1987 รุ่นที่สามที่ได้รับใหม่เครื่องยนต์ติดตั้งตามขวาง ด้านหน้าล้อไดรฟ์รุ่นโตโยต้าอื่น ๆ เช่น Camry และ Corolla ได้ติดตั้งตามขวางเครื่องยนต์จากจุดเริ่มต้นบน. 1966 Oldsmobile Toronado (พร้อมกับรุ่นน้องสาวของ Eldorado ดิลแลคและบูอิคริเวียร่า) ที่ใช้ในการจัดนวนิยายที่มีเครื่องยนต์ และการส่งผ่านในการจัด 'ด้านข้างให้กำลังถูกส่งระหว่างทั้งสองผ่านทางห่วงโซ่หนักและ driveshaft กลางออกแบบมาเป็นพิเศษที่ผ่านใต้บ่อเครื่องยนต์ ครอบครัวนี้มีความแตกต่างของการเป็นความจุของเครื่องยนต์สูงสุด (8.2 ลิตร) รถด้านหน้าล้อไดรฟ์ที่เคยสร้าง รถซาบบ์ 99 และ "คลาสสิก" Saab 900 นอกจากนี้ยังใช้การจัดเรียงที่คล้ายกัน พรีเมียร์อีเกิลที่ใช้ในการจัดระบบส่งกำลังที่คล้ายกันที่พบในเรโนลต์ 21 และ 25 - ภายหลังกลายเป็นพื้นฐานสำหรับรถเก๋งไครสเลอร์ LH ผลิตจนถึงรุ่นปี 2004

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คันแรกใช้ FWD เค้าโครงรวมถึงสายไฟ l-29 1929 , 1931 ดีเคดับเบิลยู F1 N 2CV citro 1948 . 1949 Saab 92 และ 2502 มินิ ในช่วงปี 1980 , การลากและบรรจุภัณฑ์ข้อดีของรูปแบบนี้เกิดจากหลายขนาดเล็กและกลางขนาดผู้ผลิตยานพาหนะเพื่อใช้ในสหรัฐอเมริกา มากที่สุดในยุโรปและผู้ผลิตญี่ปุ่นเปลี่ยนไปขับล้อหน้า สำหรับส่วนใหญ่ของรถยนต์ของพวกเขาในทศวรรษที่ 1960 และ 1970 ,สุดท้ายเปลี่ยนเป็น VW ฟอร์ดของยุโรป , และ General Motors ( Vauxhall - สหราชอาณาจักรและ Opel - เยอรมนี ) โตโยต้าเป็นครั้งสุดท้ายที่ บริษัท ญี่ปุ่นที่จะเปลี่ยนในช่วงต้นทศวรรษ 1980 .

มี 4 แบบที่แตกต่างกันสำหรับรูปแบบพื้นฐานนี้ขึ้นอยู่กับตำแหน่งของเครื่องยนต์ซึ่งเป็นองค์ประกอบที่หนักที่สุดของ drivetrain .

กลางเครื่องยนต์ / ด้านหน้าล้อไดรฟ์ [ แก้ไข ]
เร็ว เช่น การไม่ใช้เทคนิคจำนวนมาก แต่เครื่องยนต์วางกลาง เค้าโครงหน้าล้อไดรฟ์ ( MF ) เครื่องยนต์ติดตั้งตามยาว ( ลำเรือ หรือ เหนือ - ใต้ ) หลังล้อ กับเกียร์ไปข้างหน้าของเครื่องยนต์และอนุพันธ์ในบริเวณด้านหน้าของรถ กับเครื่องยนต์จนถึงด้านหลัง น้ำหนักการกระจายของรถยนต์ เช่น สายไฟ l-29 ไม่เหมาะ ;หนุนล้อไม่ได้มีขนาดใหญ่พอ สัดส่วนของน้ำหนักสำหรับการลากที่ดีและการจัดการ 2477 citro ë N การลาก Avant แก้ไขน้ำหนักกระจายออกโดยการส่งที่ด้านหน้าของรถที่มีความแตกต่างระหว่างมันและเครื่องยนต์ รวมกับของรถต่ำ slung ออกแบบ unibody นี้ส่งผลในการจัดการซึ่งเป็นที่น่าทึ่งสำหรับยุคcitro ë N และเรโนลต์ใช้รูปแบบนี้ในบางรุ่นใน 1980 .

หน้าเครื่องยนต์ติดตั้งตามยาวขับเคลื่อนล้อหน้าด้านซ้าย [ แก้ไข ]




ข้างขวา Panhard Dyna ปี 1946 X , ออกแบบโดยฌอง อัลเบิร์ต GR ) goire มีเครื่องยนต์ตามยาวด้านหน้าของล้อหน้าด้วย ส่งหลังเครื่องยนต์และอนุพันธ์ที่ด้านหลังของการชุมนุม การจัดเรียงนี้ใช้ Panhard จนกระทั่ง 1967 , อาจ มีปัญหาการกระจายน้ำหนักของเชือก l29 คล้ายคลึงกับที่กล่าวไว้ข้างต้น แต่ของ Panhard อากาศแบนเครื่องยนต์ twin คือเบา และติดตั้งลงต่ำกับศูนย์ต่ำของแรงโน้มถ่วง การลดผลกระทบ การระบายความร้อนด้วยอากาศแบนคู่เครื่องยนต์ของ citro ë N 2CV ยังติดต่ำมากในด้านหน้าของล้อด้านหน้ากับเกียร์หลังเพลาบรรทัดและความแตกต่างระหว่างสอง นี้กลายเป็นที่ค่อนข้างได้รับความนิยม รถยนต์ที่ใช้รูปแบบนี้ ได้แก่ เยอรมัน ฟอร์ด Taunus 12m และ Lancia ฟลาเวีย และฟูลเวีย . นี้คือการตั้งค่ามาตรฐานของออดี้และซูบารุ รถขับเคลื่อนล้อหน้า . ในปี 1979 , โตโยต้า แนะนำ และเปิดตัวครั้งแรกของพวกเขาที่ด้านหน้าล้อไดรฟ์รถเทอร์เซล , ,มันมีเครื่องยนต์ติดตั้งตามยาว ซึ่งแตกต่างจากอื่น ๆส่วนใหญ่ล้อด้านหน้าไดรฟ์รถยนต์ในตลาดในขณะนั้น การจัดเรียงนี้อย่างต่อเนื่อง นอกจากนี้ในรุ่นเทอร์เซล จนกระทั่งปี 1987 รุ่นที่สามได้รับ ใหม่ ติดตั้งเครื่องยนต์ตามขวาง . อื่น ๆขับเคลื่อนล้อหน้า TOYOTA รุ่นเช่น Camry , Corolla , มีการติดตั้งตามขวางเครื่องยนต์จากจุดเริ่มต้น .

1966 toronado ( พร้อมกับของพี่โมเดล Cadillac Eldorado และ Buick Riviera ) การใช้นวนิยายซึ่งมีเครื่องยนต์ใน ' เคียงข้าง ' จัดกับพลังงานที่ถูกส่งระหว่างสองผ่านทางห่วงโซ่หนักและถูกออกแบบมาเป็นพิเศษ กลางวงไดรฟ์ ชาฟท์ ที่ผ่านภายใต้เครื่องยนต์บ่อ .ครอบครัวนี้มีความแตกต่างของการเป็นเครื่องยนต์ความจุสูงสุด ( 8.2 ลิตร ) รถขับเคลื่อนล้อหน้าที่เคยสร้างมา Saab 99 " คลาสสิก " Saab 900 ใช้ข้อตกลงที่คล้ายกัน นกอินทรีนายกรัฐมนตรีใช้ที่คล้ายกันที่พบในเว็บไซต์จัดเรโนลต์ 21 และ 25 ซึ่งต่อมากลายเป็นพื้นฐานสำหรับไครสเลอร์ LH รถเก๋งผลิตจนถึงรุ่นปี 2004 .