Meditation is a practice where an i

Meditation is a practice where an individual trains the mind or induces a mode of consciousness, either to realize some benefit or for the mind to simply acknowledge its content without becoming identified with that content,[1] or as an end in itself.[2]

The term meditation refers to a broad variety of practices that includes techniques designed to promote relaxation, build internal energy or life force (qi, ki, prana, etc.) and develop compassion,[3] love, patience, generosity and forgiveness. A particularly ambitious form of meditation aims at effortlessly sustained single-pointed concentration[4] meant to enable its practitioner to enjoy an indestructible sense of well-being while engaging in any life activity.

The word meditation carries different meanings in different contexts. Meditation has been practiced since antiquity as a component of numerous religious traditions and beliefs.[5] Meditation often involves an internal effort to self-regulate the mind in some way. Meditation is often used to clear the mind and ease many health concerns, such as high blood pressure,[6] depression, and anxiety. It may be done sitting, or in an active way—for instance, Buddhist monks involve awareness in their day-to-day activities as a form of mind-training. Prayer beads or other ritual objects are commonly used during meditation in order to keep track of or remind the practitioner about some aspect of that training.

Meditation may involve generating an emotional state for the purpose of analyzing that state—such as anger, hatred, etc.—or cultivating a particular mental response to various phenomena, such as compassion.[citation needed] The term "meditation" can refer to the state itself, as well as to practices or techniques employed to cultivate the state.[7] Meditation may also involve repeating a mantra and closing the eyes.[8] The mantra is chosen based on its suitability to the individual meditator. Meditation has a calming effect and directs awareness inward until pure awareness is achieved, described as "being awake inside without being aware of anything except awareness itself."[9] In brief, there are dozens of specific styles of meditation practice, and many different types of activity commonly referred to as meditative practices.[10]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สมาธิจะเป็นการปฏิบัติที่บุคคลรถไฟจิตใจ หรือก่อให้เกิดวิธีการ ของ สติ การตระหนักถึงประโยชน์ หรือจิตใจการยอมรับเนื้อหา โดยระบุเป็น เนื้อหาที่, [1] หรือจบในตัวเองเพียงแค่ [2]คำว่าสมาธิหมายถึงหลากหลายแนวทางปฏิบัติที่มีเทคนิคการออกแบบมาเพื่อการพักผ่อน การส่งเสริมสร้างพลังงานภายในหรือแรงชีวิต (ชี่ กี่ ปราน่า ฯลฯ) และพัฒนาคุณค่า, [3] ความรัก ความอดทน ความเอื้ออาทร และอภัยโทษ รูปแบบโดยเฉพาะอย่างยิ่งความทะเยอทะยานของสมาธิมีวัตถุประสงค์ที่ได้อย่างง่ายดาย sustained ชี้เดียวความเข้มข้น [4] หมายถึงการเปิดใช้งานของผู้ประกอบการเพื่อความเป็นอยู่ที่ทำลายในขณะที่ในทุกกิจกรรมของชีวิตการทำสมาธิคำนำความหมายในบริบทที่แตกต่างกัน ได้รับการฝึกฝนทำสมาธิตั้งแต่โบราณเป็นประเพณีทางศาสนาและความเชื่อมากมาย [5] สมาธิมักจะเกี่ยวข้องกับความพยายามภายในการควบคุมจิตใจในบางวิธีด้วยตนเอง มักมีใช้สมาธิเพื่อล้างจิตใจ และบรรเทาความกังวลสุขภาพหลาย เช่นความดันโลหิตสูง ภาวะซึมเศร้า [6] และวิตกกังวล อาจทำได้พี่ เลี้ยง หรือวิธีการใช้งาน — เช่น พระพุทธศาสนาเกี่ยวข้องกับความตระหนักในกิจกรรมประจำวันของพวกเขารูปแบบของการฝึกอบรมจิตใจได้ ประคำอธิษฐานหรือวัตถุอื่น ๆ พิธีกรรมนั้นมักใช้ในระหว่างการทำสมาธิเพื่อติดตาม หรือเตือนผู้ประกอบการเกี่ยวกับบางแง่มุมของการฝึกอบรมทำสมาธิอาจเกี่ยวข้องกับการสร้างเป็นสถานะทางอารมณ์เพื่อวิเคราะห์รัฐนั้น — เช่นโกรธ ความเกลียดชัง เป็นต้น — หรือกสิการตอบสนองต่อจิตใจโดยเฉพาะปรากฏการณ์ต่าง ๆ เช่นความเมตตา [ต้องการอ้างอิง] คำว่า "สมาธิ" สามารถอ้างอิงถึงสถานะตัวเอง เช่นเป็นการปฏิบัติหรือเทคนิคการปลูกรัฐ [7] สมาธิอาจยังเกี่ยวข้องกับตราแบบที่ซ้ำกัน และปิดตา [8] มันตราจะเลือกตามความเหมาะสมของการ meditator ละ ทำสมาธิมีผลสงบ และนำความรู้เข้าข้างในจนกว่าจะบรรลุความบริสุทธิ์ อธิบายว่า "ไม่ทำงานภายในระวังอะไรยกเว้นความรู้เอง" [9] สังเขป มีหลายสิบของลักษณะเฉพาะของการปฏิบัติสมาธิ และโดยทั่วไปเรียกว่าปฏิบัติสมาธิกิจกรรมชนิดต่าง ๆ [10]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การทำสมาธิคือการปฏิบัติที่บุคคลรถไฟใจหรือก่อให้เกิดรูปแบบของการมีสติทั้งที่จะตระหนักถึงผลประโยชน์บางส่วนหรือจิตใจที่จะเพียงแค่รับทราบเนื้อหาโดยไม่ต้องกลายเป็นที่ยึดติดกับเนื้อหาที่ [1] หรือเป็นสิ้นสุดในตัวเอง. [2 ] ทำสมาธิหมายถึงความหลากหลายในวงกว้างของการปฏิบัติที่มีเทคนิคการออกแบบเพื่อส่งเสริมการผ่อนคลายสร้างพลังงานภายในหรือพลังชีวิต (ฉี, ki, พลังเวท ฯลฯ ) และการพัฒนาความเห็นอกเห็นใจ [3] รักความอดทนและความเอื้ออาทรและการให้อภัย รูปแบบที่มีความทะเยอทะยานโดยเฉพาะอย่างยิ่งของการทำสมาธิมีจุดมุ่งหมายที่ยั่งยืนได้อย่างง่ายดายความเข้มข้นเดียวแฉก [4] หมายถึงการช่วยให้ผู้ประกอบการที่จะเพลิดเพลินไปกับความรู้สึกของการทำลายความเป็นอยู่ในขณะที่มีส่วนร่วมในกิจกรรมของชีวิตใด ๆ . สมาธิคำพกความหมายที่แตกต่างกันในบริบทที่แตกต่างกัน การทำสมาธิได้รับการฝึกมาตั้งแต่สมัยโบราณเป็นส่วนหนึ่งของประเพณีทางศาสนาและความเชื่อต่าง ๆ นานา. [5] การทำสมาธิมักจะเกี่ยวข้องกับความพยายามที่ภายในตัวเองควบคุมความคิดในทางใดทางหนึ่ง การทำสมาธิมักจะใช้เพื่อล้างใจและความสะดวกความกังวลเรื่องสุขภาพเป็นจำนวนมากเช่นความดันโลหิตสูง [6] ภาวะซึมเศร้าและความวิตกกังวล มันอาจจะทำนั่งหรือในเช่นวิธีการใช้งานสำหรับพระสงฆ์ที่เกี่ยวข้องกับการรับรู้ในกิจกรรมวันต่อวันของพวกเขาเป็นรูปแบบของความคิดการฝึกอบรม ลูกปัดอธิษฐานหรือวัตถุพิธีกรรมอื่น ๆ ที่ใช้กันทั่วไปในระหว่างการทำสมาธิเพื่อที่จะติดตามหรือเตือนผู้ประกอบการเกี่ยวกับลักษณะของการฝึกอบรมที่บาง. การทำสมาธิอาจจะเกี่ยวข้องกับการสร้างสภาวะอารมณ์เพื่อวัตถุประสงค์ในการวิเคราะห์ที่รัฐเช่นความโกรธความเกลียดชัง ฯลฯ . หรือปลูกฝังการตอบสนองทางจิตโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับปรากฏการณ์ต่างๆเช่นความเมตตา. [อ้างจำเป็น] คำว่า "การทำสมาธิ" สามารถอ้างถึงรัฐเองเช่นเดียวกับการปฏิบัติหรือเทคนิคที่ใช้ในการเพาะปลูกของรัฐ. [7] การทำสมาธิอาจ นอกจากนี้ยังเกี่ยวข้องกับการทำซ้ำมนต์และปิดตา. [8] มนต์ถูกเลือกขึ้นอยู่กับความเหมาะสมในการปฏิบัติของแต่ละบุคคล การทำสมาธิมีผลสงบเงียบและชี้นำการรับรู้เข้าจนการรับรู้ที่บริสุทธิ์จะประสบความสำเร็จอธิบายว่า "เป็นตื่นภายในโดยไม่ต้องมีการตระหนักถึงสิ่งใดนอกจากการรับรู้ของตัวเอง." [9] ในช่วงสั้น ๆ มีหลายสิบรูปแบบที่เฉพาะเจาะจงของการปฏิบัติสมาธิและอีกหลายที่แตกต่างกัน ประเภทของกิจกรรมที่เรียกกันทั่วไปว่าการปฏิบัติสมาธิ. [10]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สมาธิคือการปฏิบัติที่บุคคลฝึกจิต หรือสติ ทำให้โหมด เพื่อให้ตระหนักถึงผลประโยชน์บางอย่าง หรือจิตใจเพียงรับทราบเนื้อหาโดยไม่ต้องกลายเป็น พร้อมระบุว่า เนื้อหา , [ 1 ] หรือเป็นจุดสิ้นสุดในตัวเอง [ 2 ]

คำว่าสมาธิหมายถึงความหลากหลายกว้างของการปฏิบัติว่า รวมถึงเทคนิคการออกแบบมาเพื่อส่งเสริมการผ่อนคลายสร้างพลังงานภายในหรือพลังชีวิต ( ฉี กิ , Prana , ฯลฯ ) และพัฒนาความเห็นอกเห็นใจ , [ 3 ] ความรัก ความอดทน ความเมตตา การให้อภัย แบบฟอร์มทะเยอทะยานโดยเฉพาะอย่างยิ่งสมาธิมุ่งหวานอย่างเดียว ชี้ความเข้มข้น [ 4 ] หมายถึงการเปิดของ practitioner ( แพทย์ ) เพลิดเพลินกับความรู้สึกของความเป็นอมตะในขณะที่มีส่วนร่วมในชีวิต

กิจกรรม .คำว่าสมาธิมีความหมายแตกต่างในบริบทที่แตกต่างกัน การทำสมาธิได้รับการฝึกตั้งแต่สมัยโบราณเป็นส่วนประกอบของประเพณีทางศาสนามากมายและความเชื่อ [ 5 ] สมาธิมักจะเกี่ยวข้องกับความพยายามภายในตนเอง ควบคุมจิตใจในบางวิธี สมาธิมักใช้ในการล้างจิตใจและบรรเทาปัญหาสุขภาพหลายอย่าง เช่น ความดันโลหิตสูง , [ 6 ] ภาวะซึมเศร้าและความวิตกกังวลมันอาจจะเสร็จนั่ง หรือในลักษณะการใช้งานตัวอย่างเช่นพระสงฆ์ที่เกี่ยวข้องกับความตระหนักในกิจกรรมวันต่อวันของพวกเขาเป็นรูปแบบของการฝึกอบรมจิตใจ ลูกประคำหรือวัตถุพิธีกรรมอื่น ๆมักใช้สมาธิในการติดตาม หรือ เตือนผู้ประกอบการเกี่ยวกับบางแง่มุมของการฝึก

สมาธิอาจเกี่ยวข้องกับการสร้างสภาวะทางอารมณ์เพื่อวิเคราะห์สถานะ เช่น ความโกรธ ความเกลียด ฯลฯ - หรือกสิการตอบสนองทางจิตโดยเฉพาะ ปรากฏการณ์ต่าง ๆ เช่น ความเมตตา อ้างอิง [ จำเป็น ] คำว่า " สมาธิ " สามารถดูสถานะตัวเอง ตลอดจนแนวทางปฏิบัติ หรือเทคนิคที่ใช้เพื่อสร้างรัฐ .[ 7 ] สมาธิอาจเกี่ยวข้องกับการทำซ้ำมนต์และปิดตา . [ 8 ] มนต์จะเลือกตามความเหมาะสมของการปฏิบัติธรรมของแต่ละบุคคล สมาธิได้ผลสงบเงียบ และชี้นำความรู้ความรู้ที่บริสุทธิ์เข้าไปด้านในจนสำเร็จ อธิบายว่า " การตื่นอยู่ภายใน โดยไม่ต้องรู้อะไร นอกจากการรับรู้ตัวเอง . " [ 9 ] ในช่วงสั้น ๆมีหลายสิบของรูปแบบเฉพาะของการฝึกสมาธิ และชนิดที่แตกต่างของกิจกรรมโดยทั่วไปเรียกว่าการเข้าฌาน [ 10 ]