Earwax type and axillary odor are g

Earwax type and axillary odor are genetically determined by rs17822931, a single-nucleotide polymorphism (SNP) located in the ABCC11 gene. The literature has been concerned with the Mendelian trait of earwax, although axillary odor is also Mendelian. Ethnic diversity in rs17822931 exists, with higher frequency of allele A in east Asians. Influence on deodorant usage has not been investigated. In this work, we present a detailed analysis of the rs17822931 effect on deodorant usage in a large (NB17,000 individuals) population cohort (the Avon Longitudinal Study of Parents and Children (ALSPAC)). We found strong evidence (P1⁄43.7 10 20) indicating differential deodorant usage according to the rs17822931 genotype. AA homozygotes were almost 5-fold overrepresented in categories of never using deodorant or using it infrequently. However, 77.8% of white European genotypically nonodorous individuals still used deodorant, and 4.7% genotypically odorous individuals did not. We provide evidence of a behavioral effect associated with rs17822931. This effect has a biological basis that can result in a change in the family’s environment if an aerosol deodorant is used. It also indicates potential cost saving to the nonodorous and scope for personalized genetics usage in personal hygiene choices, with consequent reduction of inappropriate chemical exposures for some.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กลิ่นรักแร้และขี้หูชนิดพันธุกรรมกำหนด โดยเดียวนิวคลีโอไทด์แตกต่าง (SNP) อยู่ในยีน ABCC11, rs17822931 วรรณคดีมีการเกี่ยวข้องกับลักษณะของเมนเดลพันธุของขี้หู แม้ว่ากลิ่นรักแร้ก็ของเมนเดลพันธุ ความหลากหลายของชาติพันธุ์ใน rs17822931 มีอยู่สูงกว่าความถี่ของอัลลีล A ในเอเชียตะวันออก อิทธิพลในการใช้ระงับกลิ่นกายไม่ได้รับการตรวจสอบ ในงานนี้ เรานำเสนอการวิเคราะห์รายละเอียดของผล rs17822931 การใช้ระงับกลิ่นกายเป็นขนาดใหญ่ (NB17, 000 คน) ประชากรศึกษา (เอวอนตามยาวการศึกษาของพ่อแม่และเด็ก (ALSPAC)) เราพบหลักฐานที่แข็งแกร่ง (P1⁄43.7 10 20) ระบุว่า การใช้ระงับกลิ่นกายที่แตกต่างกันตามจีโนไทป์ rs17822931 AA homozygotes overrepresented เกือบ 5-fold ประเภทของการใช้ยาดับกลิ่น หรือใช้นาน ๆ ครั้งไม่เคยได้ อย่างไรก็ตาม 77.8% ของบุคคล genotypically nonodorous ขาวยุโรปยังคงใช้ผลิตภัณฑ์ระงับกลิ่นกาย และ 4.7% genotypically ป้องกันบุคคลไม่ เราให้หลักฐานมีผลพฤติกรรมที่เกี่ยวข้องกับ rs17822931 ผลกระทบนี้มีพื้นฐานทางชีววิทยาซึ่งสามารถทำการเปลี่ยนแปลงในสภาพแวดล้อมของครอบครัวใช้การดับกลิ่นสเปรย์ มันบ่งชี้ศักยภาพทุนบันทึกไปที่ nonodorous และขอบเขตการใช้พันธุศาสตร์ส่วนบุคคลในตัวเลือกสุขอนามัยส่วนบุคคล ตที่ตามมาลดแสงทางเคมีไม่เหมาะสมสำหรับบางคน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประเภทขี้หูและกลิ่นรักแร้จะถูกกำหนดโดยพันธุกรรม rs17822931 เป็นความแตกต่างเดียวเบื่อหน่าย (SNP) ตั้งอยู่ในยีน ABCC11 วรรณกรรมที่ได้รับการที่เกี่ยวข้องกับลักษณะของเมนเดลของขี้หูแม้ว่ากลิ่นรักแร้ยังเป็นของเมนเดล ความหลากหลายทางชาติพันธุ์ใน rs17822931 อยู่กับความถี่ที่สูงขึ้นของอัลลีลเอในเอเชียตะวันออก มีอิทธิพลต่อการใช้ยาดับกลิ่นยังไม่ได้รับการตรวจสอบ ในงานนี้เรานำเสนอการวิเคราะห์รายละเอียดของผลกระทบ rs17822931 จากการใช้ยาดับกลิ่นในขนาดใหญ่ (NB17,000 บุคคล) ประชากรการศึกษา (การศึกษาเอวอนยาวของพ่อแม่และเด็ก (ALSPAC)) เราพบหลักฐาน (P1/43.7 10 20) แสดงให้เห็นการใช้งานที่แตกต่างกันระงับกลิ่นกายตามจีโนไทป์ rs17822931 homozygotes AA เกือบ 5 เท่า overrepresented ในประเภทของการไม่ใช้ยาดับกลิ่นหรือใช้มันนาน ๆ อย่างไรก็ตาม 77.8% ของสีขาวยุโรปบุคคล nonodorous genotypically ยังคงใช้ยาดับกลิ่นและ 4.7% บุคคลที่มีกลิ่น genotypically ไม่ได้ เราให้หลักฐานของผลกระทบที่มีพฤติกรรมเกี่ยวข้องกับ rs17822931 ผลกระทบนี้จะมีพื้นฐานทางชีวภาพที่สามารถทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในสภาพแวดล้อมของครอบครัวถ้าดับกลิ่นสเปรย์ถูกนำมาใช้ นอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นประหยัดค่าใช้จ่ายที่อาจเกิดขึ้นกับ nonodorous และขอบเขตสำหรับการใช้งานส่วนบุคคลพันธุศาสตร์ในการเลือกสุขอนามัยส่วนบุคคลกับการลดผลเนื่องมาจากสารเคมีที่ไม่เหมาะสมสำหรับบางคน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และทางพันธุกรรมชนิดขี้หูกลิ่นรักแร้ โดยพิจารณา rs17822931 , polymorphism ( SNP ) ซิงเกิลนิวคลีโอไทด์ตั้งอยู่ใน abcc11 ยีน วรรณกรรมที่ได้รับการเกี่ยวข้องกับลักษณะที่เมนเดลของขี้หู แม้ว่ากลิ่นรักแร้ยังเมนเดล ความหลากหลายทางชาติพันธุ์ใน rs17822931 มีอยู่ กับความถี่สูงของอัลลีลในเอเชียตะวันออก . อิทธิพลในการใช้ระงับกลิ่นกายยังไม่ได้ตรวจสอบ ในงานนี้เราได้เสนอการวิเคราะห์รายละเอียดของ rs17822931 มีผลต่อการใช้ดับกลิ่นในขนาดใหญ่ ( nb17000 บุคคล ) ประชากรศึกษา ( การศึกษาระยะยาวเอวของผู้ปกครองและเด็ก ( alspac ) เราพบหลักฐานที่แข็งแรง ( P1 ⁄ 43.7 10 20 ) ที่ระบุการใช้ยาดับกลิ่นดิฟไปตาม rs17822931 พันธุกรรม . homozygotes AA เกือบถูกผู้อื่น overrepresented ในประเภทของไม่เคยใช้โรลออน หรือใช้ไม่บ่อย อย่างไรก็ตาม ร้อยละ 77.8 ของยุโรปสีขาว genotypically nonodorous บุคคลยังใช้ดับกลิ่น และร้อยละ 4.7 บุคคล genotypically กลิ่นไม่ได้ เรามีหลักฐานของผลกระทบที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรม rs17822931 . ลักษณะพิเศษนี้มีพื้นฐานทางชีวภาพที่สามารถส่งผลในการเปลี่ยนแปลงในสภาพแวดล้อมของครอบครัว ถ้าเป็นสเปรย์ระงับกลิ่นกายที่ใช้คือ นอกจากนี้ยังแสดงศักยภาพการประหยัดต้นทุนการ nonodorous และขอบเขตสำหรับการใช้งานส่วนบุคคลพันธุศาสตร์ในตัวเลือกของสุขอนามัยส่วนบุคคล , การเป็นผลลัพธ์ของการเปิดรับเคมีไม่เหมาะสมสำหรับบาง