เครื่องถ่ายเอกสารมีวิวัฒนาการมาจากร

เครื่องถ่ายเอกสารมีวิวัฒนาการมาจากระบบการใช้กล้องถ่ายภาพ
ต้นคิดเครื่องถ่ายเอกสาร มีชื่อว่านาย เชสเตอร์ คาร์ลสัน ทนายความของบริษัทแห่งหนึ่งในนครนิวยอร์ก

ตอนนั้นปี 2479 (ตึกเวิลด์เทรดยังไม่แจ้งเกิดในนิวยอร์กซะด้วยซ้ำ) นายเชสเตอร์ ต้องตรวจเอกสารในบริษัทเครื่องใช้ไฟฟ้าแห่งหนึ่ง และรู้สึกว่าสำเนาเอกสารของสิ่งประดิษฐ์ในสิทธิบัตรนั้นมีไม่พอใช้งาน จะให้ไปพิมพ์ใหม่ก็ได้อยู่หรอก แต่เสียเวลามาก ที่ต้องพิมพ์และตรวจทานกันใหม่ หากจะไปใช้วิธีถ่ายภาพจากเอกสารยิ่งแพงไปกันใหญ่



นายคาร์ลสัน ซึ่งเป็นทนายความและนักประดิษฐ์สมัครเล่น จึงคิดหาทางทำเครื่องที่ถ่ายสำเนาเอกสารให้รวดเร็ว ว่าแล้วจึงไปหาข้อมูลที่ห้องสมุดประชาชนนิวยอร์กทุกวัน เน้นการศึกษาผลงานนักวิทยาศาสตร์ที่ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างแสงกับไฟฟ้าสถิต

อ่านไปอ่านมา ในที่สุดคาร์ลสันก็ไปเจอผลงานการค้นคว้าของนายพอล เซเลนยี นักฟิลิกส์ ชาวฮังกาเรียน ซึ่งพบว่า แสงจะเพิ่มสภาพการนำกระแสไฟฟ้าสถิตของวัตถุนั้นได้



คาร์ลสันจึงเริ่มค้นหาว่าวิธีนำความรู้นี้มาใช้ในกระบวนการสร้างภาพด้วยไฟฟ้าสถิต

เริ่มด้วยการเช่าห้องทดลองในย่านแอสโตเรีย ของนิวยอร์ก และหาผู้ช่วยนักฟิสิกส์ชาวเยอรมัน ชื่อ ออตโต คอร์นี มาทดลองกระบวนการสร้างภาพในห้องทดลองแห่งนี้

ในวันที่ 22 ตุลาคม 2481 คอร์นีเขียนคำว่า "10-22-38 แอสโตเรีย" ลงบนแผ่นกระจกสำหรับกล้องจุลทรรศน์ จากนั้นก็เคลือบแผ่นสังกะสีด้วยผงกำมะถัน แล้วถูแรงๆ ทำให้เกิดกระแสไฟฟ้าสถิต



จากนั้นก็ประกบแผ่นกระจกเข้ากับแผ่นสังกะสีเคลือบกำมะถัน และนำแผ่นทั้งสองไปวางใต้หลอดไฟฟ้าแบบขดลวดที่สว่างจ้า แล้วเผ่าผงที่เคลือบไว้ให้หลุดออกมาบางส่วน เหลืออยู่แต่คำว่า "10-22-38 แอสโตเรีย" เหมือนต้นฉบับแทบจะไม่ผิดเพี้ยน

เป็นอันว่าเครื่องถ่ายเอกสารที่นายคาร์ลสันหมายมั่นไว้ก็ใกล้เป็นจริง

แต่ในปี 2482 บริษัทกว่า 20 แห่งไม่ยอมซื้อสิทธิบัตรสิ่งประดิษฐ์ของนายคาร์ลสัน แม้ว่าต่อมาคาร์ลสันจะได้รับความช่วยเหลือให้พัฒนาสิ่งประดิษฐ์เพิ่มเติม แต่ก็กินเวลาอีกหลายปีกว่าเครื่องถ่ายเอกสารเครื่องแรกจะปรากฏโฉม



ในปี 2502 เครื่องถ่ายเอกสารเครื่องแรกก็เปิดตัว ในชื่อว่าเครื่องถ่ายรุ่น 914 โดยใช้ระบบที่เรียกว่า xerography ซีโรกราฟฟี มาจากภาษากรีก แปลว่า "แห้ง" และ "เขียน" เพียงแค่กดปุ่ม ก็ถ่ายสำเนาลงบนกระดาษขาวได้อย่างง่ายดาย

นวัตกรรมนี้ประสบความสำเร็จท่วมท้น นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เครื่องถ่ายเอกสารซีร็อกซ์ ก็กระจายไปทั่วโลก และอยู่ในสถานที่ทำงานเกือบทุกแห่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เครื่องถ่ายเอกสารมีวิวัฒนาการมาจากระบบการใช้กล้องถ่ายภาพ
ต้นคิดเครื่องถ่ายเอกสารมีชื่อว่านายเชสเตอร์คาร์ลสันทนายความของบริษัทแห่งหนึ่งในนครนิวยอร์ก

ตอนนั้นปี 2479 (ตึกเวิลด์เทรดยังไม่แจ้งเกิดในนิวยอร์กซะด้วยซ้ำ) นายเชสเตอร์ต้องตรวจเอกสารในบริษัทเครื่องใช้ไฟฟ้าแห่งหนึ่งและรู้สึกว่าสำเนาเอกสารของสิ่งประดิษฐ์ในสิทธิบัตรนั้นมีไม่พอใช้งาน แต่เสียเวลามากที่ต้องพิมพ์และตรวจทานกันใหม่หากจะไปใช้วิธีถ่ายภาพจากเอกสารยิ่งแพงไปกันใหญ่



นายคาร์ลสันซึ่งเป็นทนายความและนักประดิษฐ์สมัครเล่นจึงคิดหาทางทำเครื่องที่ถ่ายสำเนาเอกสารให้รวดเร็วว่าแล้วจึงไปหาข้อมูลที่ห้องสมุดประชาชนนิวยอร์กทุกวัน
อ่านไปอ่านมาในที่สุดคาร์ลสันก็ไปเจอผลงานการค้นคว้าของนายพอลเซเลนยีนักฟิลิกส์ชาวฮังกาเรียนซึ่งพบว่าแสงจะเพิ่มสภาพการนำกระแสไฟฟ้าสถิตของวัตถุนั้นได้


คาร์ลสันจึงเริ่มค้นหาว่าวิธีนำความรู้นี้มาใช้ในกระบวนการสร้างภาพด้วยไฟฟ้าสถิต

เริ่มด้วยการเช่าห้องทดลองในย่านแอสโตเรียของนิวยอร์กและหาผู้ช่วยนักฟิสิกส์ชาวเยอรมันชื่อออตโตคอร์นีมาทดลองกระบวนการสร้างภาพในห้องทดลองแห่งนี้

ในวันที่ 22 ตุลาคม 2481 คอร์นีเขียนคำว่า "10-22-38 แอสโตเรีย" ลงบนแผ่นกระจกสำหรับกล้องจุลทรรศน์จากนั้นก็เคลือบแผ่นสังกะสีด้วยผงกำมะถันแล้วถูแรง ๆ ทำให้เกิดกระแสไฟฟ้าสถิต


จากนั้นก็ประกบแผ่นกระจกเข้ากับแผ่นสังกะสีเคลือบกำมะถันและนำแผ่นทั้งสองไปวางใต้หลอดไฟฟ้าแบบขดลวดที่สว่างจ้าแล้วเผ่าผงที่เคลือบไว้ให้หลุดออกมาบางส่วนเหลืออยู่แต่คำว่า "10-22-38 แอสโตเรีย"
เป็นอันว่าเครื่องถ่ายเอกสารที่นายคาร์ลสันหมายมั่นไว้ก็ใกล้เป็นจริง

แต่ในปี 2482 บริษัทกว่า 20 แห่งไม่ยอมซื้อสิทธิบัตรสิ่งประดิษฐ์ของนายคาร์ลสันแม้ว่าต่อมาคาร์ลสันจะได้รับความช่วยเหลือให้พัฒนาสิ่งประดิษฐ์เพิ่มเติม


ในปีเมืองเครื่องถ่ายเอกสารเครื่องแรกก็เปิดตัวในชื่อว่าเครื่องถ่ายรุ่น 914 โดยใช้ระบบที่เรียกว่าการถ่ายเอกสารซีโรกราฟฟีมาจากภาษากรีกแปลว่า "แห้ง" และ "เขียน" เพียงแค่กดปุ่มก็ถ่ายสำเนาลงบนกระดาษขาวได้อย่างง่ายดาย

นวัตกรรมนี้ประสบความสำเร็จท่วมท้นนับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาเครื่องถ่ายเอกสารซีร็อกซ์ก็กระจายไปทั่วโลกและอยู่ในสถานที่ทำงานเกือบทุกแห่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เครื่องถ่ายเอกสารมีวิวัฒนาการมาจากระบบการใช้กล้องถ่ายภาพ
ต้นคิดเครื่องถ่ายเอกสารมีชื่อว่านายเชสเตอร์คาร์ลสันทนายความของบริษัทแห่งหนึ่งในนครนิวยอร์ก

ตอนนั้นปี 2479 ( ตึกเวิลด์เทรดยังไม่แจ้งเกิดในนิวยอร์กซะด้วยซ้ำ ) นายเชสเตอร์ต้องตรวจเอกสารในบริษัทเครื่องใช้ไฟฟ้าแห่งหนึ่งและรู้สึกว่าสำเนาเอกสารของสิ่งประดิษฐ์ในสิทธิบัตรนั้นมีไม่พอใช้งานแต่เสียเวลามากที่ต้องพิมพ์และตรวจทานกันใหม่หากจะไปใช้วิธีถ่ายภาพจากเอกสารยิ่งแพงไปกันใหญ่



นายคาร์ลสันซึ่งเป็นทนายความและนักประดิษฐ์สมัครเล่นจึงคิดหาทางทำเครื่องที่ถ่ายสำเนาเอกสารให้รวดเร็วว่าแล้วจึงไปหาข้อมูลที่ห้องสมุดประชาชนนิวยอร์กทุกวัน
อ่านไปอ่านมาในที่สุดคาร์ลสันก็ไปเจอผลงานการค้นคว้าของนายพอลเซเลนยีนักฟิลิกส์ชาวฮังกาเรียนซึ่งพบว่าแสงจะเพิ่มสภาพการนำกระแสไฟฟ้าสถิตของวัตถุนั้นได้



คาร์ลสันจึงเริ่มค้นหาว่าวิธีนำความรู้นี้มาใช้ในกระบวนการสร้างภาพด้วยไฟฟ้าสถิต

เริ่มด้วยการเช่าห้องทดลองในย่านแอสโตเรียของนิวยอร์กและหาผู้ช่วยนักฟิสิกส์ชาวเยอรมันชื่อออตโตคอร์นีมาทดลองกระบวนการสร้างภาพในห้องทดลองแห่งนี้

ในวันที่ 22 ตุลาคม 2481 คอร์นีเขียนคำว่า " 10-22-38 แอสโตเรีย " ลงบนแผ่นกระจกสำหรับกล้องจุลทรรศน์จากนั้นก็เคลือบแผ่นสังกะสีด้วยผงกำมะถันแล้วถูแรงๆทำให้เกิดกระแสไฟฟ้าสถิต



จากนั้นก็ประกบแผ่นกระจกเข้ากับแผ่นสังกะสีเคลือบกำมะถันและนำแผ่นทั้งสองไปวางใต้หลอดไฟฟ้าแบบขดลวดที่สว่างจ้าแล้วเผ่าผงที่เคลือบไว้ให้หลุดออกมาบางส่วนเหลืออยู่แต่คำว่า " 10-22-38 แอสโตเรีย "


เป็นอันว่าเครื่องถ่ายเอกสารที่นายคาร์ลสันหมายมั่นไว้ก็ใกล้เป็นจริงแต่ในปี 2482 บริษัทกว่า 20 แห่งไม่ยอมซื้อสิทธิบัตรสิ่งประดิษฐ์ของนายคาร์ลสันแม้ว่าต่อมาคาร์ลสันจะได้รับความช่วยเหลือให้พัฒนาสิ่งประดิษฐ์เพิ่มเติม


สามารถเครื่องถ่ายเอกสารเครื่องแรกก็เปิดตัว 2502 ในชื่อว่าเครื่องถ่ายรุ่น 914 โดยใช้ระบบที่เรียกว่าการถ่ายเอกสารซีโรกราฟฟีมาจากภาษากรีกแปลว่า " แห้ง " และ " เขียน " เพียงแค่กดปุ่มก็ถ่ายสำเนาลงบนกระดาษขาวได้อย่างง่ายดาย

นวัตกรรมนี้ประสบความสำเร็จท่วมท้นนับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาเครื่องถ่ายเอกสารซีร็อกซ์ก็กระจายไปทั่วโลกและอยู่ในสถานที่ทำงานเกือบทุกแห่ง