The trigger of gametogenesis, and m

The trigger of gametogenesis, and more specifically vitellogenesis,
for S. droebachiensis is still under debate and has been intensely
researched in recent years. Since each species of sea urchin has been
found to have its own environmental or chemical cue, this field is still
extremely underdeveloped. Three environmental factors are universally
cited as important to the reproductive cycle: diet, photoperiod,
and temperature (McBride, 2005). Giese (1959) was the first to
suggest photoperiod to be a control of gametogenesis. It has been
determined that short days (or the autumnal equinox) in the annual
cycle are what triggers the initial stage of gametogenesis in some
species such as Strongylocentrotus purpuratus (Bay-Schmidt and
Pearse, 1987; Pearse et al., 1986), S. droebachiensis (Dumont et al.,
2006; Walker et al., 1998),and Eucidaris tribuloides (McClintock and
Watts, 1990). Walker and Lesser (1998), using the autumnal equinox
equivalent photoperiod, produced mature S. droebachiensis males, but
failed to produce mature females. Subsequently, they suggested that
temperature is an important modulator of vitellogenesis in green sea
urchins (Walker and Lesser, 1998). Wild observations on S. droebachiensis
suggest that gametogenesis coincides with a drop in
temperature from mid-December to January and spawning correlated
with the rapid rise of seawater temperature in the spring (Stephens,
1972; Vadas et al., 1999). Seawater temperature has been found to be
an important cue for out-of-season gametogenesis in some sea urchin
species: Anthocidaris crassispina (McBride, 2005), Hemicentrotus
pulcherrimus, and Pseudocentrotus depressus (Yamamoto et al.,
1988). Each of these species lives in areas with large annual

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทริกเกอร์ gametogenesis และอื่น ๆ โดยเฉพาะ vitellogenesisสำหรับ s droebachiensis ยังอยู่ภายใต้การอภิปราย และได้รับความเมือปีที่ผ่านมา เนื่องจากปลิงทะเลแต่ละชนิดได้พบว่ามีสัญลักษณ์ของตนเองสิ่งแวดล้อม หรือสารเคมี ฟิลด์นี้จะยังคงธรรมชาติมาก ปัจจัยแวดล้อมที่สามเป็นแบบเรียกว่าต้องผ่านวงจรการสืบพันธุ์: อาหาร ชั่วโมงและอุณหภูมิ (McBride, 2005) Giese (1959) เป็นคนแรกแนะนำช่วงแสงเป็น ตัวควบคุม gametogenesis จะได้รับกำหนดที่วันสั้น (หรือวิษุวัต autumnal) ในปีรอบอยู่ที่ทริกเกอร์ของ gametogenesis ในบางพันธุ์เช่น Strongylocentrotus purpuratus (อ่าวชมิดท์ และPearse, 1987 Pearse et al., 1986), S. droebachiensis (Dumont et al.,ปี 2006 วอล์คเกอร์และ al., 1998), และ Eucidaris tribuloides (McClintock และวัตต์ 1990) วอล์คเกอร์และน้อยกว่า (ปี 1998), ใช้วิษุวัต autumnalชั่วโมงเทียบเท่า ผลิตเพศชายผู้ใหญ่ S. droebachiensis แต่ไม่สามารถสร้างผู้ใหญ่หญิง ในเวลาต่อมา พวกเขาแนะนำที่อุณหภูมิเป็น modulator ที่สำคัญของ vitellogenesis ในทะเลสีเขียวurchins (Walker และน้อยกว่า 1998) สังเกตป่าใน S. droebachiensisแนะนำว่า gametogenesis กรุณาในcorrelated อุณหภูมิจากกลางเดือนธันวาคมถึงมกราคม และวางไข่มีเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วของอุณหภูมิน้ำทะเลในฤดูใบไม้ผลิ (สตีเฟ่นส์1972 Vadas et al., 1999) ตรวจพบน้ำทะเลอุณหภูมิจะสัญลักษณ์สำคัญ gametogenesis ออกของฤดูกาลในบางปลิงทะเลสายพันธุ์: Anthocidaris crassispina (McBride, 2005), Hemicentrotuspulcherrimus และ Pseudocentrotus depressus (ยามาโมโตะ et al.,1988) . แต่ละพันธุ์อยู่ในพื้นที่ที่มีขนาดใหญ่ประจำปี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทริกเกอร์ของการเกิดเซลล์สืบพันธุ์และมากขึ้นโดยเฉพาะ vitellogenesis,
สำหรับ droebachiensis
เอสยังคงอยู่ภายใต้การอภิปรายและได้รับการอย่างเข้มข้นการวิจัยในปีที่ผ่านมา เนื่องจากแต่ละสายพันธุ์ของเม่นทะเลที่ได้รับพบว่ามีคิวสิ่งแวดล้อมหรือสารเคมีของตัวเองข้อมูลนี้จะยังคงด้อยพัฒนามาก สามปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อมในระดับสากลมีการอ้างว่าเป็นสิ่งสำคัญที่จะวงจรการสืบพันธุ์: อาหาร, แสง, และอุณหภูมิ (ไบรด์, 2005) กีส (1959) เป็นครั้งแรกที่แสดงให้เห็นแสงที่จะมีการควบคุมของการเกิดเซลล์สืบพันธุ์ จะได้รับการพิจารณาแล้วว่าวันสั้น (หรือฤดูใบไม้ร่วงมีนาคม) ในปีรอบเป็นสิ่งที่ก่อให้เกิดระยะแรกของการเกิดเซลล์สืบพันธุ์ในบางสายพันธุ์เช่น Strongylocentrotus purpuratus (เบย์ชมิดท์และ Pearse 1987. Pearse, et al, 1986), S . droebachiensis (ดูมองต์, et al. 2006;. วอล์คเกอร์, et al, 1998) และ Eucidaris tribuloides (McClintock และวัตต์1990) วอล์คเกอร์และเลสเบี้ยน (1998) โดยใช้ฤดูใบไม้ร่วงฤดูใบไม้แสงเทียบเท่าผลิตเอสdroebachiensis ผู้ใหญ่เพศชาย แต่ล้มเหลวในการผลิตหญิงผู้ใหญ่ ต่อจากนั้นพวกเขาชี้ให้เห็นว่าอุณหภูมิเป็นโมดูเลเตอร์ที่สำคัญของ vitellogenesis ในทะเลสีเขียวเม่นทะเล(วอล์คเกอร์และเลสเบี้ยน, 1998) สังเกตป่าในเอส droebachiensis ชี้ให้เห็นว่าการเกิดเซลล์สืบพันธุ์เกิดขึ้นพร้อมกับการลดลงของอุณหภูมิจากกลางเดือนธันวาคมถึงเดือนมกราคมและวางไข่มีความสัมพันธ์กับการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วของอุณหภูมิน้ำทะเลในฤดูใบไม้ผลิ(สตีเฟนส์, 1972. Vadas, et al, 1999) อุณหภูมิน้ำทะเลได้รับพบว่ามีคิวที่สำคัญสำหรับการออกจากการเกิดเซลล์สืบพันธุ์ในฤดูกาลเม่นทะเลบางสายพันธุ์: Anthocidaris crassispina (ไบรด์, 2005), Hemicentrotus pulcherrimus และ Pseudocentrotus depressus (. ยามาโมโตะ, et al, 1988) แต่ละสายพันธุ์นี้อาศัยอยู่ในพื้นที่ที่มีขนาดใหญ่ประจำปี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรียกของการเกิดเซลล์สืบพันธุ์ และมากขึ้นโดยเฉพาะ vitellogenesis
สำหรับ s , droebachiensis ยังอยู่ภายใต้การอภิปรายและได้รับอย่างเข้มข้น
วิจัยในปีที่ผ่านมา เนื่องจากแต่ละชนิดของเม่นทะเลมี
มีคิวสิ่งแวดล้อมหรือเคมีของตัวเอง สนามนี้ยังคง
ยิ่งด้อยพัฒนา สามปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อมระดับสากล
อ้างเป็นสำคัญกับวงจรการสืบพันธุ์ :อาหาร แสง และอุณหภูมิ (
, แมคไบรด์ , 2005 ) จีส ( 1959 ) เป็นครั้งแรก

แนะนำว่าไม่ต้องควบคุมการเกิดเซลล์สืบพันธุ์ . มันมี
ตั้งใจว่าวันสั้นๆ ( หรือ autumnal วิษุวัต ) ในรอบปี
เป็นสิ่งที่ก่อให้เกิดระยะแรกของการเกิดเซลล์สืบพันธุ์ในบางชนิด เช่น strongylocentrotus
purpuratus ( อ่าว ชมิดท์ และ
เพียร์ซ , 1987 ; เพียร์ซ et al . , 1986 ) , S .droebachiensis ( ดูมองต์ et al . ,
2006 ; วอล์คเกอร์ et al . , 1998 ) และ eucidaris tribuloides ( แม็คคลินทอคและ
วัตต์ , 1990 ) วอล์คเกอร์และน้อยกว่า ( 1998 ) , ใช้อวบอัด
เทียบเท่าแสง ผลิต . droebachiensis ผู้ใหญ่เพศชายแต่
ล้มเหลวในการผลิตผู้ใหญ่เพศหญิง ต่อมาพวกเขาพบว่าอุณหภูมิเป็น Modulator สำคัญ

vitellogenesis ในทะเลสีเขียวเม่นทะเล ( วอล์คเกอร์และน้อยกว่า , 1998 ) สังเกตป่าในสหรัฐอเมริกา droebachiensis
แนะนำว่าการเกิดเซลล์สืบพันธุ์ coincides กับวาง
อุณหภูมิตั้งแต่กลางเดือนธันวาคม - มกราคม และวางไข่ มีความสัมพันธ์กับการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วของ
อุณหภูมิน้ำทะเลในฤดูใบไม้ผลิ ( Stephens ,
1972 ; vadas et al . , 1999 ) อุณหภูมิน้ำทะเล ได้ถูกพบเป็นสำคัญเพื่อออกจากคิว

บางฤดูการเกิดเซลล์สืบพันธุ์ในหอยเม่นชนิด : anthocidaris crassispina ( แมคไบรด์ , 2005 ) , hemicentrotus
pulcherrimus และ pseudocentrotus depressus ( Yamamoto et al . ,
1988 ) แต่ละเหล่านี้ชนิดที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ที่มีขนาดใหญ่ประจำปี