Rabies (/ˈreɪbiːz/; from Latin: rab

Rabies (/ˈreɪbiːz/; from Latin: rabies, "madness") is a viral disease that causes acute inflammation of the brain in humans and other warm-blooded animals.[1] The time period between contracting the disease and the start of symptoms is usually one to three months; however, it can vary from less than one week to more than one year.[1] The time is dependent on the distance the virus must travel to reach the central nervous system.[2] Early symptoms may include fever and tingling at the site of exposure.[1] This is then followed by either violent movements, uncontrolled excitement, and fear of water or an inability to move parts of the body and confusion followed by loss of consciousness.[1] In both cases, once symptoms appear it nearly always results in death.[1]

The disease is spread to humans from another animal, commonly by a bite or scratch.[1] Infected saliva that comes into contact with any mucous membrane is also a risk.[1] Globally most cases are the result of a dog bite,[1] with this being the cause in more than 90% of cases in countries where dogs commonly have rabies.[3] In the Americas, less than 5% of cases are from dogs, with bats being the most common cause.[1][3] Rodents are very rarely infected.[3] The rabies virus travels to the brain by following the peripheral nerves. The disease can also be diagnosed after the start of symptoms.[1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โรค (/ ˈreɪbiːz / จากภาษาละติน: โรค "บ้า") เป็นโรคไวรัสที่ทำให้เกิดการอักเสบเฉียบพลันของสมองมนุษย์และสัตว์เลือดอุ่นอื่น ๆ[1] ระยะเวลาระหว่างการทำสัญญาเริ่มต้นของอาการและโรคเป็นมักจะหนึ่งถึงสามเดือน อย่างไรก็ตาม มันสามารถเปลี่ยนจากน้อยกว่าหนึ่งสัปดาห์กว่าหนึ่งปี[1] เวลาจะขึ้นอยู่กับระยะทางที่ไวรัสต้องเดินทางไปถึงระบบประสาทส่วนกลางอาการเริ่มต้น [2] อาจมีไข้และหัวใจที่ของแสง[1] นี้แล้วตาม ด้วยการเคลื่อนไหวรุนแรง แพงกว่าตื่นเต้น และกลัวน้ำหรือไม่สามารถย้ายส่วนต่าง ๆ ของร่างกายและความสับสนตามมา ด้วยหมดสติ[1] ในทั้งสองกรณี เมื่ออาการปรากฏมันเกือบตลอดเวลาผลตาย[1]

โรคจะแพร่กระจายไปยังมนุษย์จากสัตว์อื่น โดยทั่วไปการกัดหรือรอยขีดข่วน[1] น้ำลายติดไวรัสที่มาไปยังฝั่งเมือกใด ๆ ก็มีความเสี่ยง[1] ทั่วโลกส่วนใหญ่เป็นผลของการสุนัขกัด, [1] กับสาเหตุมากกว่า 90% ของกรณีประเทศที่สุนัขมักมีโรคนี้อยู่[3] ในทวีปอเมริกา น้อยกว่า 5% ของกรณีและปัญหาได้จากสุนัข มีค้างคาวเป็นสาเหตุส่วนใหญ่[1][3] งานมีมากไม่ค่อยมีการติดเชื้อ[3] ไวรัสโรคเดินทางสู่สมองด้วยเส้นประสาทที่ต่อพ่วง โรคยังสามารถให้การวินิจฉัยหลังจากจุดเริ่มต้นของอาการ[1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โรคพิษสุนัขบ้า ( / ˈ Re ɪบีː Z / ; มาจากภาษาละติน : โรคพิษสุนัขบ้า " บ้า " ) คือ โรคไวรัสที่เป็นสาเหตุของการอักเสบเฉียบพลันของสมองมนุษย์และสัตว์อื่น ๆอบอุ่น blooded [ 1 ] ระยะเวลาระหว่างการทำสัญญาโรคและการเริ่มต้นของอาการมักจะเป็นหนึ่งถึงสามเดือน อย่างไรก็ตาม จะแตกต่างจากน้อยกว่าหนึ่งสัปดาห์กว่าหนึ่งปี[ 1 ] เวลาจะขึ้นอยู่กับระยะทางที่ไวรัสจะต้องเดินทางไปถึงระบบประสาท อาการแรก [ 2 ] อาจรวมถึงอาการไข้และปวดแผลที่เว็บไซต์ของแสง [ 1 ] นี้แล้วตามด้วยการเคลื่อนไหวที่รุนแรง ตื่นเต้น ไม่มีการควบคุม และความกลัวของน้ำหรือการไร้ความสามารถในการย้ายชิ้นส่วนของ ร่างกายและความสับสนตามมาด้วยการสูญเสียสติ [ 1 ] ในทั้งสองกรณีเมื่อปรากฏอาการมันเกือบตลอดเวลาผลในความตาย [ 1 ]

โรคจะแพร่กระจายไปยังมนุษย์ จากสัตว์อื่น โดยทั่วไปโดยการกัดหรือข่วน [ 1 ] ติดน้ำลายที่เข้ามาในการติดต่อกับเยื่อเมือกยังมีความเสี่ยง [ 1 ] ( กรณีส่วนใหญ่เป็นผลจากการกัดสุนัข [ 1 ] กับ นี้เป็นเพราะในกว่า 90% ของกรณีในประเทศที่สุนัขมักมีโรคพิษสุนัขบ้า[ 3 ] ในอเมริกาน้อยกว่า 5% ของรายจากสุนัขที่มีค้างคาวเป็นสาเหตุที่พบมากที่สุด [ 1 ] [ 2 ] หนูจะไม่ค่อยติดเชื้อ [ 3 ] เชื้อพิษสุนัขบ้าส่งไปยังสมองตามเส้นประสาทที่ต่อพ่วง โรคนี้ยังสามารถวินิจฉัยหลังจากการเริ่มต้นของอาการ [ 1 ]