No statistically significant differ

No statistically significant differences were observed between the concentrations of BPA, OP and NP in different seasons in phytoplankton for all samples (Kruskal–Wallis test: H = 0.5187; 11.467; 4.2348; n = 90; p > 0.05). However, the highest concentrations of the studied compounds were obtained for phytoplankton in moderately cool seasons of the year (spring and autumn). In 2011 the highest mean OP concentrations were assayed in autumn (56.8 ng g−1 d.w.) and NP in spring (90.9 ng g−1 d.w.). In 2012 the highest mean BPA and NP concentrations in phytoplankton were assayed in spring: 618.2 and 293.4 ng g−1 d.w. respectively (Fig. 2). Furthermore, seasonal differences were not statistically significant for each site separately, too. But the highest BPA concentrations in phytoplankton were found close to the Dębogórze water purification plant (ME) processing sewage from a large urban agglomeration of about 1.3 million inhabitants (GUS, 2012) (Fig. 1). In spring 2012, this concentration amounted to 968.3 ng g−1 d.w., and in spring 2011 702.2 ng g−1 d.w. (Fig. 2). In terms of OP and NP, close to the Gdynia Harbour (GDY), where the highest concentrations of these compounds were assayed in autumn 2011 (OP; 148.5 ng g−1 d.w.) and in spring 2012 (NP; 643.1 ng g−1 d.w.). The source at this station in cooler seasons may be atmospheric deposition of pollutants from numerous primary and secondary sources from the neighbouring urbanized areas and from the harbour (Van Ry et al., 2000). On the other hand, it was shown that e.g. metals undergo greater adsorption on phytoplankton at lower temperatures and with less light (Myklestand, 1999 and Taylor et al., 2014). This is related to a greater amount of extracellular polymeric substances (EPS) excreted by phytoplankton, composed of polysacharides, proteins, macro-molecules, lipids and humic substances present in high biomass mainly in colder seasons (predominantly produced by diatoms blooming when temperature decreases down 10 °C). It is connected with influence of water temperature on hydrophobic compounds water-phytoplankton partitioning too.
In summer, on the other hand, the inflow of solar energy stimulates a more effective detoxication of phytoplankton (Costa Liss, 2000), which could may be the reason for lower OP and NP concentrations in this season.
The considerably wide diversification between the results at different stations and seasons makes it impossible to clearly indicate one definite source of the studied compounds. Also the concentrations found in phytoplankton did not always correlate with concentrations in water. An increase of NP concentrations in water resulted in an increase of NP in phytoplankton in 2011 (r = 0.58; n = 14; p < 0.05) and the same was true for BPA in the summer of 2011 (r = 0.90; n = 5; p < 0.05), while for OP it was only observed at deep water stations: UW and GN (r = 0.63; n = 11; p < 0.05). The lack of clearly indicated increase of EDCs both in water and phytoplankton may be the result of large variability of EDCs concentrations in areas under strong anthropopressure and with high variability of the dynamics of the processes of EDC absorption by phytoplankton, which is related to seasonal variability in phytoplankton composition, biomass volume and speed of biomass growth.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติถูกสังเกตระหว่างความเข้มข้นของ BPA, OP และ NP ในฤดูที่แตกต่างใน phytoplankton สำหรับตัวอย่างทั้งหมด (ทดสอบ Kruskal – วาลลิ: H = 0.5187; 11.467; 4.2348; n = 90; p > 0.05) อย่างไรก็ตาม ความเข้มข้นสูงสุดของสาร studied ได้รับสำหรับ phytoplankton ในฤดูเย็นปานกลางปี (ฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วง) ในปี 2554 จะสูงเฉลี่ย OP ความเข้มข้นได้จัด assayed ในฤดูใบไม้ร่วง (56.8 ng g−1 d.w.) และ NP ในฤดูใบไม้ผลิ (90.9 ng g−1 d.w.) ในปี 2012 ที่สูงเฉลี่ย BPA และ NP ความเข้มข้นใน phytoplankton ถูก assayed ในฤดูใบไม้ผลิ: 618.2 และ 293.4 ng g−1 d.w. ตามลำดับ (Fig. 2) นอกจากนี้ ความแตกต่างตามฤดูกาลไม่อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติสำหรับแต่ละไซต์ต่างหาก เกินไป แต่ความเข้มข้น BPA ที่สูงสุดใน phytoplankton พบใกล้กับ Dębogórze น้ำฟอกโรงงาน (ME) น้ำเสียจากการ agglomeration เมืองขนาดใหญ่ของประชากรประมาณ 1.3 ล้าน (GUS, 2012) ประมวลผล (Fig. 1) ในฤดูใบไม้ผลิ 2012 ความเข้มข้นนี้มี 968.3 ng g−1 d.w. และ ในฤดูใบไม้ผลิ 2011 702.2 ng g−1 d.w. (Fig. 2) OP และ NP ใกล้ในกดิเนียฮาร์เบอร์ (GDY), ที่ความเข้มข้นสูงสุดของสารประกอบเหล่านี้ถูก assayed ในฤดูใบไม้ร่วง 2011 (OP, 148.5 ng g−1 d.w.) และในฤดูใบไม้ผลิ 2012 (NP, 643.1 ng g−1 d.w.) แหล่งที่มาที่สถานีนี้ในฤดูหนาวได้บรรยากาศสะสมของสารมลพิษจากหลายหลัก และรองแหล่ง จากพื้นที่ urbanized เพื่อน และฮาร์เบอร์ (ตู้แห้งและ al., 2000) ในทางกลับกัน มันถูกแสดงว่า เช่นโลหะรับดูดซับมากกว่าบน phytoplankton ที่อุณหภูมิ และแสงน้อยลง (Myklestand, 1999 และ Taylor et al., 2014) นี้เกี่ยวข้องเป็นจำนวนมากกว่าของ extracellular ชนิดสาร (EPS) excreted จาก phytoplankton ประกอบด้วย polysacharides โปรตีน แมโครโมเลกุล โครงการ และอยู่ในชีวมวลสูงส่วนใหญ่ในฤดูหนาวที่ (ส่วนใหญ่ผลิต โดย diatoms blooming เมื่ออุณหภูมิลดลง 10 ° C) สารฮิวมิค มันเชื่อมโยงกับอิทธิพลของอุณหภูมิน้ำในสาร hydrophobic น้ำ-phytoplankton พาร์ทิชันเกินไปในฤดูร้อน คง กระแสพลังงานแสงอาทิตย์กระตุ้น detoxication เพิ่มประสิทธิภาพของ phytoplankton (คอส Liss, 2000), ซึ่งอาจอาจเป็นเหตุผลสำหรับความเข้มข้น OP และ NP ที่ต่ำในฤดูกาลนี้วิสาหกิจที่กว้างมากระหว่างผลลัพธ์ที่สถานีต่าง ๆ และฤดูกาลทำให้ไม่สามารถระบุแน่นอนแหล่งกำเนิดสาร studied อย่างชัดเจน นอกจากนี้ ความเข้มข้นที่พบใน phytoplankton ได้ไม่เสมอความสัมพันธ์ความเข้มข้นในน้ำ การเพิ่มขึ้นของความเข้มข้นของ NP ในน้ำทำให้เกิดการเพิ่มขึ้นของ NP ใน phytoplankton 2011 (r = 0.58; n = 14; p < 0.05) และเดียวกันเป็นจริงสำหรับ BPA ในฤดูร้อนปี 2554 (r = 0.90; n = 5; p < 0.05), ใน ขณะที่สำหรับ OP มันถูกเพียงสังเกตที่สถานีน้ำลึก: UW และ GN (r = 0.63; n = 11; p < 0.05) ขาดทั้งในน้ำและ phytoplankton อาจเกิดจากความแปรผันขนาดใหญ่ของ EDCs ความเข้มข้นในพื้นที่ภาย ใต้ anthropopressure แข็งแรง และ มีความแปรผันสูงของของกระบวนการของการดูดซึมของ EDC โดย phytoplankton ซึ่งเกี่ยวข้องกับความแปรผันตามฤดูกาลในองค์ประกอบ phytoplankton ชีวมวลปริมาณ และความเร็วของการเจริญเติบโตของชีวมวล EDCs เพิ่มระบุชัดเจน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ถูกตั้งข้อสังเกตระหว่างความเข้มข้นของสาร BPA, OP และ NP ในฤดูกาลที่แตกต่างกันในแพลงก์ตอนพืชสำหรับตัวอย่างทั้งหมด (ทดสอบ Kruskal-Wallis: H = 0.5187; 11.467; 4.2348; n = 90; p> 0.05) แต่ความเข้มข้นสูงสุดของสารที่ได้รับการศึกษาสำหรับแพลงก์ตอนพืชในฤดูกาลเย็นปานกลางของปี (ฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วง) ในปี 2011 ที่สูงที่สุดหมายถึงความเข้มข้นของ OP ถูก assayed ในฤดูใบไม้ร่วง (56.8 นาโนกรัม-1 DW) และ NP ในฤดูใบไม้ผลิ (90.9 นาโนกรัม-1 DW) ในปี 2012 มีค่าเฉลี่ยสูงสุดและความเข้มข้นของสาร BPA NP ในแพลงก์ตอนพืชที่ถูก assayed ในฤดูใบไม้ผลิ: 618.2 และ 293.4 นาโนกรัม DW-1 ตามลำดับ. (รูปที่ 2) นอกจากนี้ความแตกต่างตามฤดูกาลไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติสำหรับแต่ละเว็บไซต์แยกกันเกินไป แต่ความเข้มข้นสูงสุด BPA ในแพลงก์ตอนพืชที่พบใกล้กับDębogórzeโรงงานทำน้ำให้บริสุทธิ์ (ME) การประมวลผลน้ำเสียจากการรวมตัวกันในเมืองที่มีขนาดใหญ่ประมาณ 1.3 ล้านคนที่อาศัยอยู่ (GUS 2012) (รูปที่ 1). ในฤดูใบไม้ผลิปี 2012 ความเข้มข้นนี้มีจำนวนถึง 968.3 กรัม ng-1 DW และในฤดูใบไม้ผลิ 2011 702.2 นาโนกรัม-1 ใบสำคัญแสดงสิทธิอนุพันธ์ (รูปที่. 2) ในแง่ของ OP และ NP ใกล้กับไดฮาร์เบอร์ (gdy) ซึ่งความเข้มข้นสูงสุดของสารเหล่านี้ถูก assayed ในฤดูใบไม้ร่วง 2011 (OP; 148.5 นาโนกรัม-1 DW) และในฤดูใบไม้ผลิ 2012 (NP; 643.1 นาโนกรัม-1 DW) แหล่งที่มาที่สถานีนี้ในฤดูกาลเย็นอาจจะมีการสะสมในชั้นบรรยากาศของสารมลพิษจากแหล่งประถมศึกษาและมัธยมศึกษาจำนวนมากจากพื้นที่ทำให้มีลักษณะใกล้เคียงและจากท่าเรือ (Van Ry et al., 2000) ในทางกลับกันมันก็แสดงให้เห็นว่าโลหะเช่นได้รับการดูดซับมากขึ้นเกี่ยวกับแพลงก์ตอนพืชที่อุณหภูมิต่ำและมีแสงน้อย (Myklestand 1999 และเทย์เลอร์ et al., 2014) นี้จะเกี่ยวข้องกับจำนวนมากของสารพอลิเมอสาร (EPS) ขับออกมาจากแพลงก์ตอนพืชประกอบด้วย polysacharides โปรตีนโมเลกุลแมโครไขมันและสารฮิวมิกอยู่ในชีวมวลสูงส่วนใหญ่ในฤดูกาลที่หนาวเย็น (ผลิตโดยส่วนใหญ่ไดอะตอมบานเมื่ออุณหภูมิลดลงลง 10 ° C) มันจะเชื่อมต่อกับอิทธิพลของอุณหภูมิของน้ำในสารน้ำแบ่งน้ำแพลงก์ตอนพืชมากเกินไป.
ในช่วงฤดูร้อนในมืออื่น ๆ , การไหลเข้าของพลังงานแสงอาทิตย์ช่วยกระตุ้นประสิทธิภาพมากขึ้น detoxication ของแพลงก์ตอนพืช (Costa Liss, 2000) ซึ่งอาจอาจจะเป็นเหตุผลที่ สำหรับ OP ที่ลดลงและความเข้มข้น NP ในฤดูกาลนี้.
การกระจายกว้างมากระหว่างผลที่สถานีที่แตกต่างกันและฤดูกาลทำให้มันเป็นไปไม่ได้อย่างชัดเจนระบุแหล่งที่มาที่ชัดเจนอย่างใดอย่างหนึ่งของสารศึกษา นอกจากนี้ยังมีความเข้มข้นที่พบในแพลงก์ตอนพืชไม่เคยมีความสัมพันธ์กับความเข้มข้นในน้ำ การเพิ่มความเข้มข้นของ NP ในน้ำผลในการเพิ่มขึ้น NP ในแพลงก์ตอนพืชในปี 2011 (r = 0.58; n = 14; p <0.05) และเดียวกันเป็นจริงสำหรับสาร BPA ในช่วงฤดูร้อนของปี 2011 (r = 0.90; n = 5 ; p <0.05) ในขณะที่สำหรับ OP มันถูกเพียงข้อสังเกตที่สถานีน้ำลึก: ขอบคุณและ GN (r = 0.63; n = 11; p <0.05) ขาดจากการเพิ่มขึ้นแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนของ EDCs ทั้งในน้ำและแพลงก์ตอนพืชอาจเป็นผลจากความแปรปรวนมากของความเข้มข้น EDCs ในพื้นที่ภายใต้ anthropopressure ที่แข็งแกร่งและมีความแปรปรวนสูงของการเปลี่ยนแปลงของกระบวนการของการดูดซึม EDC โดยแพลงก์ตอนพืชซึ่งมีความเกี่ยวข้องกับความแปรปรวนของฤดูกาล องค์ประกอบของแพลงก์ตอนพืชในปริมาณชีวมวลและความเร็วของการเจริญเติบโตของชีวมวล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่พบความแตกต่างที่พบระหว่างความเข้มข้นของ BPA , OP และ NP ในฤดูกาลต่าง ๆในแพลงก์ตอนพืชสำหรับตัวอย่างทั้งหมด ( Kruskal Wallis Test ) : H = 0.5187 ; 11.467 ; 4.2348 ; n = 90 ; P > 0.05 ) อย่างไรก็ตาม ความเข้มข้นสูงสุดของการศึกษาสารประกอบส่วนแพลงก์ตอนพืชในที่เย็นในฤดูกาลของปี ( ฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วง )2011 สูงสุดหมายถึง OP ความเข้มข้นปริมาณในฤดูใบไม้ร่วง ( 56.8 ng G − 1 d.w. ) และ NP ในฤดูใบไม้ผลิ ( 90.9 ng G − 1 d.w. ) 2012 สูงสุดหมายถึง ความเข้มข้นของ BPA และ NP เป็นปริมาณแพลงก์ตอนพืชในฤดูใบไม้ผลิ : 618.2 293.4 นาโนกรัมและ− 1 d.w. ตามลำดับ ( รูปที่ 2 ) นอกจากนี้ ความแตกต่างตามฤดูกาล ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญสำหรับแยกแต่ละเว็บไซต์ด้วยแต่ความเข้มข้นของ BPA ในแพลงก์ตอนพืชที่พบมากที่สุดใกล้เคียงกับ D ęชะงักó rze บำบัดน้ำเสีย โรงงาน ( ฉัน ) การประมวลผลจากการทิ้งเมืองใหญ่ประมาณ 1.3 ล้านคน ( กัส 2012 ) ( รูปที่ 1 ) ในฤดูใบไม้ผลิ 2012 , สมาธินี้มี 968.3 ng G − 1 d.w. และในฤดูใบไม้ผลิ 2011 702.2 ng G − 1 d.w. ( รูปที่ 2 ) ในแง่ของ OP และ NP อยู่ใกล้กับท่าเรือ ( gdy ) , กดิเนียที่ความเข้มข้นสูงสุดของสารเหล่านี้ถูก assayed ในฤดูใบไม้ร่วง 2011 ( OP ; 148.5 ng G − 1 d.w. ) และในฤดูใบไม้ผลิ 2012 ( NP ; 643.1 ng G − 1 d.w. ) แหล่งที่สถานีนี้เย็นฤดูกาลอาจจะสะสมบรรยากาศมลพิษจากหลายแหล่งปฐมภูมิและแหล่งทุติยภูมิจากพื้นที่ urbanized เพื่อนบ้าน และจากท่าเรือ ( รถตู้ ry et al . , 2000 ) บนมืออื่น ๆพบว่าโลหะที่ผ่านการดูดซับมากกว่า เช่น แพลงก์ตอนพืชที่อุณหภูมิต่ำและมีแสงน้อย ( myklestand , 1999 และ Taylor et al . , 2010 ) นี้เกี่ยวข้องกับปริมาณที่มากขึ้นของพอลิเมอร์และสาร ( EPS ) ขับโดยแพลงก์ตอนพืช ประกอบด้วย polysacharides , โปรตีน , แมโครโมเลกุลไขมันและสารฮิวมิคที่มีอยู่ในชีวมวลสูงส่วนใหญ่ในฤดูหนาว ( ผลิตโดยไดอะตอมดอกเด่นเมื่ออุณหภูมิลดลงไป 10 องศา C ) มันเกี่ยวข้องกับอิทธิพลของอุณหภูมิของน้ำในน้ำแพลงก์ตอนพืช ) สารการด้วย .
ในฤดูร้อน บนมืออื่น ๆปริมาณของพลังงานแสงอาทิตย์จะช่วยกระตุ้นการดีทอกซิเคชั่นมีประสิทธิภาพมากขึ้นของแพลงก์ตอนพืช ( Costa ลิซ , 2000 ) , ซึ่งอาจเป็นเหตุผลสำหรับลดและ NP ความเข้มข้นในฤดูกาลนี้ .
ความหลากหลายมากกว้างระหว่างผลลัพธ์ที่สถานีที่แตกต่างกันและฤดูกาลทำให้มันเป็นไปไม่ได้ที่จะบ่งชี้ได้อย่างชัดเจนว่าแหล่งหนึ่งที่ชัดเจนของการศึกษาสารประกอบนอกจากนี้ ปริมาณแพลงก์ตอนพืช พบใน ไม่เสมอ มีความสัมพันธ์กับความเข้มข้นในน้ำ เพิ่มความเข้มข้นในน้ำ ในดินเพิ่มขึ้น NP ในแพลงก์ตอนพืชใน 2011 ( r = 0.58 ; n = 14 ; P < 0.05 ) และเดียวกันเป็นจริงสำหรับ BPA ในฤดูร้อนของปี 2011 ( r = 0.90 ; n = 5 ; p < 0.05 ) ในขณะที่ OP มันขึ้น สถานีน้ำและลึก : UW GN ( r = 0.63 ; n = 11 ;p < 0.05 ) ขาดความชัดเจน พบเพิ่ม edcs ทั้งในน้ำและแพลงก์ตอนพืชอาจเป็นผลของความใหญ่ของ edcs ความเข้มข้นในพื้นที่ภายใต้ anthropopressure แข็งแกร่งและมีความผันแปรสูงของการเปลี่ยนแปลงของกระบวนการของ EDC การดูดซึมโดยแพลงก์ตอนพืชซึ่งเกี่ยวข้องกับฤดูกาลแปรปรวนในองค์ประกอบของแพลงก์ตอนพืชปริมาณน้ำและความเร็วของการเจริญเติบโตมวลชีวภาพ