Publicly financed health care: Publ

Publicly financed health care: Public financing accounted for 78.2 percent of total health spending in 2012 (Organisation for Economic Co-operation and Development, 2013). The public system is financed primarily through a corporate tax pooled nationally and allocated back to the regions, typically the source region (there are large interregional gaps in the corporate tax base, leading to financing inequalities), and a fixed proportion of national value-added tax (VAT) revenue collected by the central government and redistributed to regions unable to raise sufficient resources to provide LEAs (see section on health disparities). Regions are allowed to generate their own additional revenue, leading to further interregional financing differences. Every year the Standing Conference on Relations between the State, the Regions and the Autonomous Provinces (set up in 1988, with the presidents of the regions and representatives from the central government as its members) sets the criteria (population size and age demographics) used to allocate the funding for delivering the LEAs among the regions. LHUs are funded mainly through capitated budgets.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เผยเงินสุขภาพ: การเงินสาธารณะคิดเป็นร้อยละ 78.2 ของสุขภาพรวมในปี 2012 (องค์การเพื่อความร่วมมือทางเศรษฐกิจและการพัฒนา 2013) การใช้จ่าย ระบบสาธารณะเป็นเงินหลักผ่านภาษีนิติบุคคลทางถูกพูผลงาน และจัดสรรไปในภูมิภาค โดยปกติแหล่งภูมิภาค (มีช่องขนาดใหญ่ฟิตที่ฐานภาษีนิติบุคคล นำไปสู่ความเหลื่อมล้ำทางการเงิน), และคงสัดส่วนของรายได้แห่งชาติภาษีมูลค่าเพิ่ม (VAT) รวบรวม โดยรัฐบาลกลาง redistributed กับภูมิภาคไม่สามารถเพิ่มทรัพยากรที่เพียงพอให้ LEAs (ดูส่วนบนความแตกต่างของสุขภาพ) ภูมิภาคที่ได้รับอนุญาตให้สร้างรายได้เพิ่มเติมตนเอง นำไปเพิ่มเติมฟิตทางการเงินต่าง ทุกปีประชุมยืนอยู่บนความสัมพันธ์ระหว่างรัฐ ในภูมิภาค และ จังหวัด Autonomous (ตั้งขึ้นใน 1988 กับประธานาธิบดีของภูมิภาคและผู้แทนจากรัฐบาลกลางเป็นสมาชิก) กำหนดเกณฑ์ (ประชากรขนาดและอายุลักษณะประชากร) ที่ใช้ในการจัดสรรเงินทุนสำหรับการส่ง LEAs ระหว่างภูมิภาค LHUs ได้รับการสนับสนุนส่วนใหญ่ผ่านงบประมาณ capitated

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การดูแลสุขภาพของสาธารณชนทุน: เงินทุนสาธารณะคิดเป็นร้อยละ 78.2 ของการใช้จ่ายสุขภาพโดยรวมในปี 2012 (องค์การเพื่อความร่วมมือทางเศรษฐกิจและการพัฒนา 2013) ระบบสาธารณะเป็นทุนส่วนใหญ่ผ่านการเสียภาษีเงินได้นิติบุคคลสำรองในระดับประเทศและการจัดสรรกลับไปยังภูมิภาคโดยทั่วไปภูมิภาคแหล่งที่มา (มีช่องว่าง interregional ขนาดใหญ่ในฐานภาษีขององค์กรที่นำไปสู่​​ความไม่เท่าเทียมกันจัดหาเงินทุน) และสัดส่วนที่คงที่ของชาติที่มีมูลค่าเพิ่ม ภาษี (VAT) รายได้ที่เก็บรวบรวมโดยรัฐบาลกลางและแจกจ่ายไปยังภูมิภาคไม่สามารถที่จะยกระดับทรัพยากรเพียงพอที่จะให้การต่อหน้า (ดูส่วนที่เกี่ยวกับความไม่เสมอภาคสุขภาพ) ภูมิภาคได้รับอนุญาตให้สร้างรายได้เพิ่มเติมด้วยตัวเองที่นำไปสู่​​ความแตกต่างต่อการจัดหาเงินทุน interregional ทุกปีการประชุมกรรมาธิการความสัมพันธ์ระหว่างรัฐในภูมิภาคและเขตปกครองตนเองจังหวัด (จัดตั้งขึ้นในปี 1988 กับประธานาธิบดีของภูมิภาคและตัวแทนจากรัฐบาลกลางเป็นสมาชิก) กำหนดเกณฑ์ (ขนาดประชากรและประชากรอายุ) ที่ใช้ ที่จะจัดสรรเงินทุนสำหรับการส่งมอบต่อหน้าระหว่างภูมิภาค LHUs จะได้รับทุนส่วนใหญ่ผ่าน capitated งบประมาณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทุนสาธารณะสุขภาพการเงินสาธารณะร้อยละ 78.2 ของการใช้จ่ายด้านสุขภาพรวมใน 2012 ( องค์การเพื่อเศรษฐกิจร่วมมือและการพัฒนา , 2013 ) ระบบสาธารณะเป็นทุนหลักผ่านภาษีนิติบุคคลรวมในประเทศและการจัดสรรกลับสู่ภูมิภาค โดยทั่วไปแหล่งภูมิภาคมีความเชื่อมโยงช่องว่างขนาดใหญ่ในฐานภาษีบริษัทที่นำไปสู่ความไม่เสมอภาคทางการเงิน ) และคงสัดส่วนของภาษีมูลค่าเพิ่ม ( VAT ) แห่งชาติ การเก็บภาษีจากรัฐบาลกลาง และแจกจ่ายไปยังภูมิภาคไม่สามารถระดมทรัพยากรที่เพียงพอเพื่อให้แผน ( ดูหมวดสุขภาพ ) ภูมิภาคที่ได้รับอนุญาตในการสร้างรายได้เพิ่มเติมด้วยตนเอง นำไปสู่ความเชื่อมโยงทางการเงินเพิ่มเติมความแตกต่างทุกปีที่ยืนประชุมในความสัมพันธ์ระหว่างรัฐ ภาค และจังหวัดปกครองตนเอง ( จัดตั้งขึ้นในปี 1988 กับประธานของภูมิภาคและตัวแทนจากรัฐบาลกลางเป็นสมาชิก ) ชุดเกณฑ์ ( ขนาดของประชากร และประชากรอายุ ) ใช้ในการจัดสรรงบประมาณสำหรับการส่งมอบแผนระหว่างภูมิภาคlhus ได้รับส่วนใหญ่ผ่าน capitated งบประมาณ