Maynard C. Campbell appeals his fel

Maynard C. Campbell appeals his felony convictions for violating 18 U.S.C. Secs. 641 (theft of government property) and 1361 (depredation against government property). Campbell harvested and sold federal timber taken from Forest Service land, and constructed berms on Forest Service roads, without authorization. We have jurisdiction under 28 U.S.C. Sec. 1291. We affirm.

I. BACKGROUND

2
This appeal concerns events that occurred on an unpatented mining claim known as the Red Poffrei Extension ("the Extension"), located within the Klamath National Forest. In 1988, Eileen Kunkel owned the Extension. Her late husband, James, had located the Extension in 1952. She also owned a patented mining claim known as Red Poffrei, on land adjacent to the Extension. In 1988, she met the appellant, Maynard Campbell, and the two began mining the Extension the following year. At that time, Campbell had about ten years' experience as a prospector-miner.

3
In February and March of 1991, Campbell and Kunkel sent notices of intent to the Forest Service pledging that mining activity on the Extension would cover no more than half an acre and would involve no substantial surface disturbances. They referred the Forest Service to the Extension's 1985 plan of operations for further clarification. The 1985 plan of operations expressly indicated that timber would not be cut without Forest Service approval.

4
Only one month later, in April 1991, Campbell and Kunkel struck a deal with a commercial logger and a lumber purchaser to cut and sell timber from Red Poffrei and the Extension. Between July and November of that year, approximately nine acres of old growth timber were removed from the Extension.

5
In January 1992, several months after the timber harvest, Campbell and Kunkel sent a new notice of intent to the Forest Service. The new notice was substantially identical to the 1991 notice and did not indicate that the Extension had already been logged. After receiving the 1992 notice, the Forest Service sought additional assurances that there would be no logging on the Extension. Campbell and Kunkel replied: "Our immediate plans are to complete the patenting process. At this time it appears we should be able to achieve that objective without a tree harvest program.... Our operations are nothing new."

6
The unauthorized timber harvest was first discovered when wildlife biologists surveying areas within the Klamath National Forest for Northern Spotted Owl Habitat came across several berms, or earthen roadblocks, on a Forest Service access road that ran through the Extension. The biologists grew suspicious, and upon closer inspection discovered the scene of the crime. An undercover agent sent to investigate the Extension discovered that some efforts had been made to conceal the fact that the timber harvest had taken place on federal land. Markers indicating Forest Service boundary lines had been altered. The original corner monument from Red Poffrei, which bore the legend "U.S.D.A. Forest Service, unlawful to disturb," had been moved. Trees formerly adjacent to the moved monument, which had signs on them indicating the distance and direction to the original location of the monument, had that information scratched out. A tree bearing the distance to the original survey points had been cut and removed. Blaze marks on trees separating the patent land from the patent application land were covered with dirt and brown paint. When asked by the undercover agent about the logging, Campbell did not admit his role, and falsely stated that the trees had been logged by the Forest Service.

7
After a jury trial, Campbell was found guilty of stealing federal timber and damaging the Forest Service access road. He was sentenced to concurrent 24 month sentences on each count, and ordered to make $30,000 restitution. This appeal followed.

II. DISCUSSION

A. Primary Jurisdiction

8
Whether the district court should have applied the doctrine of "primary jurisdiction" to postpone criminal proceedings is a question of law we review de novo. United States v. Yellow Freight System, Inc., 762 F.2d 737, 739 (9th Cir.1985).

9
Campbell argues that criminal proceedings in the district court should have been suspended pending collateral review by the Bureau of Land Management ("BLM"). According to Campbell, the BLM should have been called upon to determine whether the BLM's patent application regulations required him to remove trees from the Extension in order to perfect his patent.

10
Campbell did not raise the issue of "primary jurisdiction" until after trial, and it may not now be heard. The entry of a judgment in this case resolved all issues bearing on matters within agency competence. Referral to the BLM at this stage would only produce pointless delay. "The doctrine of primary jurisdiction, despite what the term may imply, does not speak to the jurisdictional power of the federal courts." United States v. Bessemer and Lake Erie R. Co., 717 F.2d 593, 599 (D.C.Cir.1983) (Entry of a nolo plea to a conspiracy charge barred the defendant from raising the doctrine of primary jurisdiction for the first time on appeal.).B. Title To The Surface Resources

11
Campbell next argues that the United States did not have legal title to the trees or access road. We review legal questions de novo. United States v. Hughes Aircraft Co., Inc., 20 F.3d 974, 977 (9th Cir.1994), cert. denied, --- U.S. ----, 115 S.Ct. 482, 130 L.Ed.2d 395 (1994).

12
At the time of the unauthorized timber harvest, the Extension was an unpatented mining claim. Until a patent is issued, the government has broad authority to manage public lands. Swanson v. Babbitt, 3 F.3d 1348, 1350 (9th Cir.1993).

13
In United States v. Doremus, 888 F.2d 630 (9th Cir.1989), two miners cut timber on National Forest lands without an approved plan of operations. We upheld their convictions for damaging "any natural feature or other property of the United States" (36 C.F.R. Sec. 261.9(a)) (1987). We rejected the argument, raised by Campbell on this appeal, that in order to prosecute the government must first prove that the unauthorized logging was not "reasonably incident" to legitimate mining operations under 30 U.S.C. Sec. 612. Here, as in Doremus, "[t]he flaw in appellant's argument is that 30 U.S.C. Sec. 612 does not authorize mining operators to act without Forest Service approval, and the operating plan did not authorize the cutting of live trees." Id. at 635.

14
Campbell's reliance upon United States v. Cruthers, 523 F.2d 1306 (9th Cir.1975) is misplaced. In Cruthers, a miner cut 70 trees from his unpatented claim and used the timber to construct a residential cabin on private property adjacent to the claim, for purposes of working the unpatented claim. Cruthers reversed his conviction for timber theft under 18 U.S.C. Sec. 641.

15
The issue in Cruthers was whether, under 30 U.S.C. Sec. 612(c), timber cut from an unpatented mining claim must be used exclusively within the physical limits of the claim to be considered "reasonably incident" to legitimate mining operations. Cruthers found no such limitation as to place of use and held that the district court erred by instructing the jury that "a claimant to an unpatented claim may not cut or remove trees or logs for use for any purpose on private property." Id. at 1307. Cruthers does not hold that trees sprouting from unpatented claims in National Forests may be harvested and sold to a commercial lumber mill by persons lacking authorization from the Forest Service.

C. Sufficiency Of The Evidence

16
Campbell argues that the government failed to prove that the Extension is subject to post-1955 surface rights. We are constrained to disagree if, "viewing the evidence in the light most favorable to the prosecution, any rational trier of fact could have found the essential elements of the crime beyond a reasonable doubt." Jackson v. Virginia, 443 U.S. 307, 319, 99 S.Ct. 2781, 2789, 61 L.Ed.2d 560 (1979) (Emphasis in original).

17
The Surface Resources and Multiple Use Act of 1955 ("Surface Resources Act"), Pub.L. No. 84-167, 69 Stat. 367 (codified at 30 U.S.C. Secs. 611-612) applies to all unpatented mining claims "hereafter located," 30 U.S.C. Sec. 612(b), that is, located after July 23, 1955, the effective date of the act. Claims located after the date of the Act are subject to express statutory limitations on the miner's rights of use and possession.

18
Kunkel's pre-1955 surface rights were extinguished pursuant to 30 U.S.C. Sec. 613(a). In 1961, the local Forest Supervisor caused certified mail notices to be sent to mining claimants who had pre-1955 claims. At the same time, notice was published in the Siskiyou Daily News, a newspaper of general circulation in the county in which the Extension is located. In 1961, the Forest Supervisor signed an affidavit that contained a list of those notified, and James Kunkel's name was on that list. Later, a list of all notice letters that had been returned as undelivered was prepared by the Forest Service, and James Kunkel's name was not on that list. Official records of the United States reflect that a surface determination completed on June 30, 1967 indicated that all National Forest Surface management on the Extension was under the Jurisdiction of the National Forest. James Kunkel never disputed this: a plan of operations signed by him in 1985 indicated his acquiescence to sharp limitations on his use of the Extension's surface resources, including a prohibition on logging.

19
The evidence was sufficient to prove that the Extension is subject to post-1955 surface rights.

D. Evidentiary Rulings

20
The district court's rulings on the admissibility of evidence are reviewed for abuse of discretion. United States v. Crespo de Llano, 838 F.2d 1006, 1018 (9th Cir.1987).

21
Campbell argues that it was an abuse of discretion to allow witnesses to describe the unauthorized logging as a "clear cut" in "Spotted Owl habitat." We dis

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมย์นาร์ด C. Campbell อุทธรณ์เขาเรียน felony การฝ่าฝืน 18 U.S.C. วินาที 641 (ขโมยของคุณสมบัติของรัฐบาล) และ 1361 (depredation ทรัพย์รัฐบาล) Campbell เก็บเกี่ยว และขายไม้ของกลางมาจากที่ดินป่าบริการ และสร้าง berms บนถนนป่าบริการ ไม่มีการตรวจสอบ เรามีอำนาจภายใต้วิ U.S.C. 28 1291 เรารับรองI. พื้นหลัง2อุทธรณ์นี้เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเรียกร้อง unpatented เหมืองที่เป็นสีแดง Poffrei ส่วนขยาย ("ส่วนขยาย"), ตั้งอยู่ภายในแคลมัทเนชั่นแนลฟอเรสต์ ในปี 1988 ไอลีน Kunkel เป็นเจ้าของส่วนขยาย สายสามี James มีอยู่ส่วนขยายใน 1952 เธอยังเป็นเจ้าของคำร้องจดสิทธิบัตรทำเหมืองแร่ที่เรียกว่า Poffrei แดง บนที่ดินที่ติดกับส่วนขยาย ในปี 1988 เธอพบ appellant เมย์นาร์ด Campbell และทั้งสองเริ่มทำเหมืองแร่ขยายในปีต่อไปนี้ ในขณะนั้น Campbell ได้ประมาณสิบปีประสบการณ์เป็น prospector ขุดแร่3ในเดือนกุมภาพันธ์และ 1991 มีนาคม Campbell และ Kunkel ส่งประกาศเจตนาบริการป่ากองกิจกรรมทำเหมืองในส่วนขยายจะครอบคลุมไม่เกินครึ่งเอเคอร์ และจะเกี่ยวข้องกับการรบกวนผิวไม่พบ พวกเขาเรียกว่าบริการป่าแผนปี 1985 ของส่วนขยายการละเมิด แผนปี 1985 ของการดำเนินงานอย่างชัดเจนระบุว่า ไม้จะไม่ถูกตัดโดยไม่บริการป่า4เพียงหนึ่งเดือนต่อมา ใน 1991 เมษายน Campbell และ Kunkel หลงการจัดการกับคนตัดไม้เพื่อการค้าและผู้ซื้อไม้ตัด และขายไม้แดง Poffrei และส่วนขยาย ระหว่างเดือนกรกฎาคมและพฤศจิกายนของปีที่ ไม้เจริญเติบโตอายุประมาณเก้าเอเคอร์ถูกเอาออกจากส่วนขยาย5ในเดือน 1992 มกราคม หลายเดือนหลังการเก็บเกี่ยวไม้ Campbell และ Kunkel ส่งเจตนาล่วงใหม่บริการป่า ประกาศใหม่ถูกมากเหมือนกับ 1991 ประกาศ และไม่ได้ระบุว่า นามสกุลที่มีการเข้าสู่ หลังจากได้รับแจ้ง 1992 บริการป่าขอมาเพิ่มเติมให้ก็จะไม่เข้าสู่ระบบส่วนขยาย Campbell และ Kunkel ตอบ: "แผนของเราทันทีคือการ patenting เวลานี้ มันปรากฏเราจะบรรลุวัตถุประสงค์ที่ไม่ มีโปรแกรมเก็บเกี่ยวต้นไม้... การดำเนินงานของเราจะไม่มีอะไรใหม่"6เก็บเกี่ยวไม้ไม่ถูกค้นพบครั้งแรกเมื่อมาสำรวจพื้นที่ภายในแคลมัทเนชั่นแนลฟอเรสต์สำหรับอยู่อาศัยของนกเค้าแมวที่พบเหนือ biologists สัตว์ป่าข้ามหลาย berms หรือกระถาง roadblocks ถนนเข้าป่าบริการที่วิ่งผ่านส่วนขยาย Biologists การเติบโตน่าสงสัย และใกล้พบฉากของอาชญากรรม เป็นไส้ศึกที่ถูกส่งไปตรวจสอบส่วนขยายพบว่า ความพยายามบางอย่างได้ถูกทำการปกปิดความจริงที่ว่า เก็บเกี่ยวไม้ได้เกิดขึ้นบนที่ดินของรัฐบาลกลาง เครื่องหมายบรรทัดขอบป่าบริการบ่งชี้มีการเปลี่ยนแปลง มีการย้ายอนุสาวรีย์มุมเดิมจากแดง Poffrei ซึ่งเจาะตำนาน "ป่า U.S.D.A. บริการ กวน ผิดกฎหมาย" ต้นไม้เดิมติดกับอนุสาวรีย์ย้าย ซึ่งมีสัญญาณได้ระบุระยะทางและทิศทางที่ตั้งเดิมของอนุสาวรีย์ ข้อมูลที่มีรอยขีดข่วนออกได้ ต้นไม้เรืองระยะทางไปยังจุดสำรวจเดิมได้ถูกตัด และลบออกไป เครื่องลุกโชนบนต้นไม้แยกที่ดินจากที่ดินสิทธิบัตรสิทธิบัตรถูกปกคลุม ด้วยดินและสีน้ำตาล เมื่อถาม โดยไส้ศึกที่เกี่ยวกับการบันทึก Campbell ได้ยอมรับบทบาทของเขา และเท็จระบุว่า ต้นไม้มีการบันทึกไว้ โดยบริการป่า7หลังจากคณะทดลอง Campbell พบมีความผิดขโมยไม้ของภาครัฐ และสร้างความเสียหายถนนเข้าป่าบริการ เขาถูกพิพากษาถึงประโยคพร้อมกัน 24 เดือนในจำนวนแต่ละ และสั่งให้ restitution $30000 นี้อุทธรณ์ตามII. สนทนาA. หลักอำนาจ8ว่าศาลอำเภอควรใช้หลักคำสอนของ "อำนาจหลัก" การเลื่อนตอนอาญาเป็นคำถามกฎหมายทบทวน de novo สหรัฐอเมริกา v. เหลืองขนส่งระบบ Inc., 762 F.2d 737, 739 (9 Cir.1985)9Campbell จนว่า ตอนอาญาในศาลแขวงควรได้ถูกหยุดชั่วคราวระหว่างการพิจารณาตรวจสอบหลักประกันตามที่สำนักงานของที่ดินจัดการ ("BLM") ตาม Campbell, BLM ควรได้รับการเรียกตามเพื่อกำหนดว่า ข้อบังคับสิทธิบัตรของ BLM ต้องเขาเอาต้นไม้จากส่วนขยายเพื่อสิทธิบัตรของเขาสมบูรณ์แบบ10Campbell ได้ยกปัญหาของ "อำนาจหลัก" จนกระทั่งหลังจากทดลอง และมันอาจไม่ตอนนี้ได้ยิน รายการของการพิพากษาในกรณีนี้แก้ไขประเด็นทั้งหมดภาระในเรื่องภายในความสามารถของหน่วยงาน อ้างอิงการ BLM ที่ในขั้นตอนนี้จะเฉพาะผลิตประเด็นความล่าช้า "ลัทธิหลักเขต แม้ว่าระยะเวลาอาจเป็นสิทธิ์แบบ พูด jurisdictional อำนาจศาลของรัฐบาลกลาง" สหรัฐอเมริกา v. เล บริษัทอีรี R., 717 F.2d 593, 599 (D.C.Cir.1983) และแผนกวิศวกรรมวัสดุ (รายการแก้ nolo การสมคบคิดค่าธรรมเนียมกีดขวางจำเลยจากยกคำสอนของอำนาจหลักครั้งแรกในการอุทธรณ์)B. ชื่อทรัพยากรผิว11Campbell ถัดไปจนว่า สหรัฐอเมริกาได้มีกฎหมายชื่อต้นไม้หรือเข้าถนน เราตรวจสอบถาม de novo สหรัฐอเมริกา v. ฮิวจ์สอากาศยาน Co., Inc., F.3d 20 974, 977 (9 Cir.1994), cert. ปฏิเสธ,--สหรัฐอเมริกา---, 115 S.Ct 482, 130 395 L.Ed.2d (1994)12ในขณะเก็บเกี่ยวไม้ไม่ได้รับอนุญาต ส่วนขยายเรียกร้องการทำเหมืองแร่ unpatented จนกระทั่งมีออกสิทธิบัตร รัฐบาลมีอำนาจกว้างจัดการที่ดินสาธารณะ Swanson v. Babbitt, F.3d 3 1348, 1350 (9 Cir.1993)13ในสหรัฐอเมริกา v. Doremus, 888 F.2d 630 (9 Cir.1989), ผู้ปฏิบัติสองตัดไม้บนดินแดนแห่งป่าโดยแผนการอนุมัติการดำเนินการ เรายึดถือการเรียนการทำลาย "คุณลักษณะธรรมชาติใด ๆ หรือทรัพย์สินอื่น ๆ ของสหรัฐอเมริกา" (36 วินาที C.F.R. 261.9(a)) (1987) เราปฏิเสธอาร์กิวเมนต์ เลี้ยง โดย Campbell อุทธรณ์นี้ ว่า เพื่อดำเนินคดีกับรัฐบาลต้องแรกพิสูจน์ว่า ไม่ "เหตุการณ์สมเหตุสมผล" เข้าสู่ระบบไม่ได้รับอนุญาตให้ดำเนินการทำเหมืองที่ถูกต้องตามกฎหมายภายใต้ U.S.C. 30 วินาที 612 ที่นี่ Doremus "[t] ปัญหาเขาในอาร์กิวเมนต์ของ appellant คือ 30 วินาที U.S.C. 612 อนุมัติผู้ประกอบการทำเหมืองดำเนินการ โดยไม่มีการอนุมัติบริการป่า และแผนการดำเนินงานไม่อนุญาตตัดต้นไม้อยู่" ใน รหัสที่ 63514ความเชื่อมั่นของ Campbell เมื่อสหรัฐอเมริกา v. Cruthers, 523 F.2d 1306 (Cir.1975 9) จะหา ใน Cruthers ขุดแร่ที่ตัดต้นไม้ 70 จาก unpatented เขาอ้าง และใช้ไม้ในการสร้างกระท่อมที่พักอาศัยในที่ดินที่อยู่ติดกับสิทธิ์ สำหรับวัตถุประสงค์ของการทำงานเรียกร้อง unpatented Cruthers กลับเชื่อมั่นของเขาสำหรับขโมยยางพาราภายใต้ 18 วินาที U.S.C. 64115ปัญหาใน Cruthers ได้ว่า ต่ำกว่า 30 วินาที U.S.C. 612(c) ไม้ที่ตัดจากการเรียกร้องการทำเหมืองแร่ unpatented ต้องใช้เฉพาะภายในขีดจำกัดทางกายภาพของสิทธิ์จะถือว่า "สมเหตุสมผลเหตุการณ์" การดำเนินงานเหมืองแร่ที่ถูกต้องตามกฎหมาย Cruthers พบไม่จำกัดเช่นเป็นของใช้ และถือว่า ศาลชั้นต้นที่ผิดพลาด โดยสอนคณะลูกขุนว่า "ผู้อ้างเพื่อเรียกร้องการ unpatented อาจไม่ตัด หรือเอาต้นไม้หรือแฟ้มบันทึกสำหรับการใช้เพื่อวัตถุประสงค์ใด ๆ ในลักษณะส่วนตัว" รหัสที่ 1307 Cruthers ไม่ได้ถือว่า ต้นไม้งอกจาก unpatented อ้างในป่าแห่งชาติอาจเป็นการเก็บเกี่ยว และขาย โดยคนที่ขาดการตรวจสอบจากบริการป่าค้าไม้โรงสีC. เพียงพอของหลักฐาน16Campbell จนว่า รัฐบาลล้มเหลวในการพิสูจน์ว่า ส่วนขยายมีสิทธิ์ผิวลง-1955 เรามีจำกัดถ้าไม่เห็นด้วย "ดูหลักฐานในที่มีแสงดีการฟ้องร้อง เทรียร์ใด ๆ เหตุผลของข้อเท็จจริงได้พบองค์ประกอบสำคัญของอาชญากรรมความสงสัยที่สมเหตุสมผล" Jackson v. เวอร์จิเนีย 443 สหรัฐฯ 307, 319, 99 S.Ct. 2781, 2789, 61 L.Ed.2d 560 (1979) (เน้นในต้นฉบับ)17ทรัพยากรพื้นผิวและใช้พระราชบัญญัติหลายของ 1955 ("ทรัพยากรผิวพระราชบัญญัติ"), Pub.L หมายเลข 84-167, 69 367 สถิติ ( ประมวลกฎหมายสูงที่ 30 U.S.C. วินาที 611-612) ใช้ทำเหมืองทั้งหมด unpatented เรียกร้อง "โดยตั้งอยู่ 30 วินาที U.S.C. 612(b) คือ อยู่หลัง 23 กรกฏาคม 1955 วันบังคับใช้พระราชบัญญัติการ เรียกร้องอยู่หลังจากวันพระราชบัญญัติจะ มีข้อจำกัดตามกฎหมายด่วนสิทธิของคนขุดแร่ใช้และครอบครอง18ของ Kunkel 1955 ก่อนสิทธิผิวถูกยกเลิกตาม 30 วิ U.S.C. 613(a) ใน 1961 ผู้ควบคุมป่าถิ่นเกิดประกาศจดหมายรับรองจะถูกส่งไปประเทศทำเหมืองที่มีเรียกร้องก่อน-1955 ในเวลาเดียวกัน ประกาศถูกตีพิมพ์ใน Siskiyou ประจำวันข่าว หนังสือพิมพ์ของการหมุนเวียนทั่วไปในเขตที่นามสกุลที่อยู่ ใน 1961 ป่าผู้ควบคุมงานลงนามหนังสือที่ประกอบด้วยรายชื่อของผู้แจ้งเตือน และชื่อ James Kunkel อยู่บนรายการ ภายหลัง รายการประกาศจดหมายทั้งหมดที่มีการส่งคืนเป็นไม่ถูกโดยบริการป่า และชื่อ James Kunkel ไม่ได้อยู่ในรายการ บันทึกทางราชการของสหรัฐแสดงว่า การกำหนดพื้นผิวเสร็จสมบูรณ์เมื่อ 30 มิถุนายน ค.ศ. 1967 ระบุว่า ถูกจัดการพื้นที่ป่าแห่งชาติทั้งหมดในส่วนขยายภายใต้การดูแลของเนชั่นแนลฟอเรสต์ James Kunkel ไม่มีข้อโต้แย้งนี้: acquiescence เขาจะคมข้อจำกัดในการใช้ทรัพยากรพื้นผิวของส่วนขยาย รวม prohibition ในบันทึกระบุแผนการดำเนินการลงนามโดยในปี 198519หลักฐานไม่เพียงพอที่จะพิสูจน์ว่า ส่วนขยายมีสิทธิ์ผิวลง-1955D. บัญญัติ evidentiary20บัญญัติของศาลแขวงใน admissibility หลักฐานมีการตรวจทานสำหรับขึ้นพิจารณา สหรัฐอเมริกา v. Crespo เด Llano, 838 F.2d 1006, 1018 (9 Cir.1987)21Campbell จนว่า เป็นการละเมิดสิทธิของพิจารณาอนุญาตพยานเพื่ออธิบายบันทึกไม่ได้รับอนุญาตเป็นการ "ตัดชัดเจน" "นกเค้าแมวด่างอยู่อาศัย" เรา dis

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมย์นาร์ซีแคมป์เบลดึงดูดความเชื่อมั่นความผิดทางอาญาของเขาสำหรับการละเมิด 18 USC วินาที 641 (ขโมยทรัพย์สินของทางราชการ) และ 1361 (การโจรกรรมต่อทรัพย์สินของรัฐ) แคมป์เบลเก็บเกี่ยวและขายไม้ของรัฐบาลกลางที่นำมาจากที่ดินกรมป่าไม้และสร้างคันดินบนถนนกรมป่าไม้โดยไม่ได้รับอนุญาต เรามีอำนาจภายใต้ 28 USC วินาที 1291. เรายืนยัน. I. ภูมิหลังที่ 2 อุทธรณ์นี้เหตุการณ์ความกังวลที่เกิดขึ้นในการทำเหมืองแร่ไม่มีพระบรมราชานุญาตเรียกร้องที่รู้จักกันเป็นสีแดง Poffrei ขยาย ("ขยาย") ตั้งอยู่ในป่าสงวนแห่งชาติคลามัท ในปี 1988 ไอลีเกิลเป็นเจ้าของส่วนต่อขยาย สามีของเธอเจมส์ได้ตั้งส่วนขยายในปี 1952 นอกจากนี้เธอยังเป็นเจ้าของเรียกร้องการทำเหมืองแร่การจดสิทธิบัตรเป็นที่รู้จักกันเป็นสีแดง Poffrei บนที่ดินที่อยู่ติดกับส่วนต่อขยาย ในปี 1988 เธอได้พบกับผู้อุทธรณ์, เมย์นาร์แคมป์เบลและทั้งสองเริ่มการทำเหมืองแร่ขยายในปีต่อไป ในขณะที่แคมป์เบลมีเกี่ยวกับประสบการณ์สิบปีเป็นคนงานเหมืองแร่-. 3 ในเดือนกุมภาพันธ์และเดือนมีนาคมของปี 1991 แคมป์เบลและส่งเกิลประกาศของความตั้งใจที่จะให้คำมั่นว่ากรมป่าไม้กิจกรรมการทำเหมืองว่าในส่วนต่อขยายจะครอบคลุมไม่เกินครึ่ง เอเคอร์และจะเกี่ยวข้องกับการที่ไม่มีการรบกวนผิวมาก พวกเขาเรียกว่ากรมป่าไม้ที่จะขยาย 1985 แผนของการดำเนินงานสำหรับคำชี้แจงเพิ่มเติม 1985 แผนของการดำเนินงานที่ระบุไว้อย่างชัดแจ้งว่าไม้จะไม่ถูกตัดโดยการอนุมัติของกรมป่าไม้. 4 เพียงหนึ่งเดือนต่อมาในเดือนเมษายนปี 1991 แคมป์เบลและเกิลหลงจัดการกับคนตัดไม้ในเชิงพาณิชย์และซื้อไม้ที่จะตัดและขายไม้จากสีแดง Poffrei และส่วนต่อขยาย ระหว่างเดือนกรกฎาคมและเดือนพฤศจิกายนของปีที่ประมาณเก้าไร่ของการเจริญเติบโตของไม้เก่าที่ถูกถอดออกจากการขยาย. 5 ในเดือนมกราคมปี 1992 หลายเดือนหลังการเก็บเกี่ยวไม้แคมป์เบลและเกิลส่งแจ้งให้ทราบล่วงหน้าใหม่ของความตั้งใจที่จะกรมป่าไม้ แจ้งให้ทราบล่วงหน้าใหม่เป็นอย่างมากเหมือนกันที่จะแจ้งให้ทราบล่วงหน้าปี 1991 และไม่ได้แสดงให้เห็นว่าการขยายที่ได้รับการบันทึกไว้แล้ว หลังจากที่ได้รับแจ้งให้ทราบล่วงหน้าปี 1992 กรมป่าไม้ขอยืนยันเพิ่มเติมว่าจะมีการเข้าสู่ระบบไม่เกี่ยวกับส่วนต่อขยาย แคมป์เบลและเกิลตอบว่า "แผนทันทีของเราคือการเสร็จสิ้นขั้นตอนการจดสิทธิบัตรในเวลานี้ก็จะปรากฏขึ้นเราควรจะสามารถเพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ที่ไม่มีโปรแกรมการเก็บเกี่ยวต้นไม้ .... การดำเนินงานของเรามีอะไรใหม่.." 6 เก็บเกี่ยวไม้ไม่ได้รับอนุญาต ถูกค้นพบครั้งแรกเมื่อนักชีววิทยาสัตว์ป่าสำรวจพื้นที่ในป่าสงวนแห่งชาติคลามัเหนือเห็นนกฮูกที่อยู่อาศัยมาข้ามคันดินหลายหรืออุปสรรคดินบนถนนทางเข้าป่าที่วิ่งผ่านส่วนต่อขยาย นักชีววิทยาเริ่มสงสัยและเมื่อตรวจสอบใกล้ชิดค้นพบที่เกิดเหตุ สายลับส่งไปสอบสวนขยายพบว่าความพยายามที่ได้รับการทำเพื่อปกปิดความจริงที่ว่าการเก็บเกี่ยวไม้ที่เกิดขึ้นบนที่ดินของรัฐบาลกลาง เครื่องหมายแสดงให้เห็นเส้นเขตแดนกรมป่าไม้ได้รับการเปลี่ยนแปลง อนุสาวรีย์มุมจากเดิมสีแดง Poffrei ซึ่งเจาะตำนาน "USDA ป่าผิดกฎหมายที่จะรบกวน" ได้ถูกย้าย ต้นไม้เดิมที่อยู่ติดกับอนุสาวรีย์ย้ายซึ่งมีอาการที่พวกเขาแสดงให้เห็นระยะทางและทิศทางไปยังตำแหน่งเดิมของอนุสาวรีย์มีข้อมูลที่มีรอยขีดข่วนออก ต้นไม้แบริ่งระยะทางไปยังจุดสำรวจเดิมที่ได้รับการตัดและลบออก เครื่องหมาย Blaze บนต้นไม้แยกที่ดินสิทธิบัตรจากแผ่นดินยื่นขอรับสิทธิบัตรถูกปกคลุมไปด้วยสิ่งสกปรกและสีน้ำตาล เมื่อถามว่าสายลับเกี่ยวกับการเข้าสู่แคมป์เบลไม่ยอมรับบทบาทของเขาและกล่าวเท็จว่าต้นไม้ที่ได้รับการบันทึกไว้โดยกรมป่าไม้. 7 หลังจากที่คณะลูกขุนพิจารณาคดีแคมป์เบลได้รับการพบความผิดของการขโมยไม้ของรัฐบาลกลางและการทำลายป่า ถนนทางเข้า เขาถูกตัดสินให้พร้อมกัน 24 ประโยคเดือนนับในแต่ละครั้งและได้รับคำสั่งให้ทำ $ 30,000 ชดใช้ความเสียหาย การอุทธรณ์ตามมา. ครั้งที่สอง อภิปรายA. สังกัดประถม8 ไม่ว่าศาลควรจะได้นำมาประยุกต์ใช้หลักคำสอนของ "เขตอำนาจหลัก" ที่จะเลื่อนการดำเนินคดีอาญาเป็นคำถามของกฎหมายเราจะตรวจทานเดอโนโว สหรัฐอเมริกาโว. เหลืองระบบขนส่งสินค้า, Inc, 762 F.2d 737, 739 (Cir.1985 9). 9 แคมป์เบลระบุว่าการดำเนินคดีอาญาในศาลควรได้รับการระงับการตรวจสอบหลักประกันที่รอดำเนินการโดยสำนักจัดการที่ดิน (" BLM ") ตามที่แคมป์เบล BLM ควรได้รับการเรียกร้องให้ตรวจสอบว่ากฎระเบียบของการยื่นขอรับสิทธิบัตร BLM ของเขาจะต้องเอาต้นไม้ต้นขยายเพื่อให้สมบูรณ์แบบสิทธิบัตรของเขา. 10 แคมป์เบลไม่ได้ยกประเด็นของ "เขตอำนาจหลัก" จนกว่าจะได้รับการพิจารณาคดี และมันอาจไม่ได้ตอนนี้จะได้ยิน รายการของการตัดสินในกรณีนี้การแก้ไขปัญหาทั้งหมดที่แบริ่งในเรื่องที่อยู่ในความสามารถของหน่วยงาน ส่งต่อผู้ป่วยไปยัง BLM ในขั้นตอนนี้จะผลิตล่าช้าไม่มีจุดหมาย "หลักคำสอนของเขตอำนาจหลักแม้จะมีสิ่งระยะอาจบ่งบอกถึงการไม่ได้พูดคุยกับอำนาจอาณาเขตของศาลรัฐบาลกลาง." สหรัฐอเมริกาโว. Bessemer และทะเลสาบอีรีอา Co. , 717 F.2d 593, 599 (DCCir.1983) (Entry ของข้ออ้าง Nolo ค่าสมรู้ร่วมคิดกันออกไปจำเลยจากการเพิ่มความเชื่อของเขตอำนาจหลักเป็นครั้งแรกใน อุทธรณ์.). B ชื่อเรื่องการทรัพยากรพื้นผิว11 แคมป์เบลต่อไประบุว่าประเทศสหรัฐอเมริกาไม่ได้มีชื่อตามกฎหมายที่จะต้นไม้หรือการเข้าถึงถนน เราจะตรวจสอบปัญหาข้อกฎหมายเดอโนโว สหรัฐอเมริกาโว. ฮิวจ์เครื่องบิน Co. , Inc. , 20 F.3d 974, 977 (Cir.1994 9), ใบรับรอง ปฏิเสธ --- สหรัฐ ----, 115 S.Ct. 482, 130 L.Ed.2d 395 (1994). 12 ในช่วงเวลาของการเก็บเกี่ยวไม้ไม่ได้รับอนุญาต, ขยายเป็นข้อเรียกร้องการทำเหมืองแร่ไม่มีพระบรมราชานุญาต จนกระทั่งสิทธิบัตรออกรัฐบาลมีอำนาจในวงกว้างในการจัดการที่ดินสาธารณะ สเวนสัน v. หน้าเลือด 3 F.3d 1348, 1350 (9 Cir.1993). 13 ในสหรัฐอเมริกาโว. Doremus, 888 F.2d 630 (9 Cir.1989) สองคนงานตัดไม้บนที่ดินป่าสงวนแห่งชาติโดยไม่ได้รับการอนุมัติ แผนของการดำเนินงาน เรายึดถือความเชื่อมั่นของพวกเขาสำหรับความเสียหาย "คุณลักษณะใด ๆ ที่เป็นธรรมชาติหรือทรัพย์สินอื่น ๆ ของประเทศสหรัฐอเมริกา" (36 CFR Sec. 261.9 (ก)) (1987) เราปฏิเสธโดยยกแคมป์เบลอุทธรณ์นี้ว่าในการดำเนินคดีของรัฐบาลจะต้องพิสูจน์ให้เห็นว่าการเข้าสู่ระบบไม่ได้รับอนุญาตไม่ได้ "เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นพอสมควร" เพื่อการดำเนินงานที่ถูกต้องตามกฎหมายภายใต้การทำเหมืองแร่ 30 USC วินาที 612. ที่นี่เช่นเดียวกับใน Doremus, "[t] ข้อบกพร่องเขาในการโต้เถียงอุทธรณ์คือว่า 30 USC Sec. 612 ไม่อนุญาตผู้ประกอบการเหมืองแร่ที่จะทำหน้าที่โดยการอนุมัติของกรมป่าไม้และแผนปฏิบัติการที่ไม่ได้อนุญาตตัดต้นไม้สด." Id ที่ 635. 14 การพึ่งพาแคมป์เบลเมื่อสหรัฐอเมริกาโว. Cruthers, 523 F.2d 1306 (9 Cir.1975) ถูกใส่ผิด ใน Cruthers, คนงานเหมือง 70 ตัดต้นไม้จากการเรียกร้องไม่มีพระบรมราชานุญาตของเขาและใช้ไม้ในการสร้างห้องโดยสารที่อยู่อาศัยทรัพย์สินส่วนตัวอยู่ติดกับเรียกร้องสำหรับวัตถุประสงค์ของการทำงานเรียกร้องไม่มีพระบรมราชานุญาต Cruthers กลับรายการเชื่อมั่นของเขาสำหรับการขโมยไม้ภายใต้ 18 USC วินาที 641. 15 ปัญหาใน Cruthers คือว่าภายใต้ 30 USC วินาที 612 (c), ตัดไม้จากการเรียกร้องการทำเหมืองแร่ไม่มีพระบรมราชานุญาตจะต้องใช้เฉพาะในเขตทางกายภาพของการเรียกร้องที่จะได้รับการพิจารณา "เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นพอสมควร" เพื่อการดำเนินงานการทำเหมืองแร่ที่ถูกต้อง Cruthers พบว่าไม่มีข้อ จำกัด เช่นการไปยังสถานที่การใช้งานและถือได้ว่าศาลแขวงผิดพลาดโดยการสอนคณะลูกขุนว่า "เรียกร้องสิทธิในการเรียกร้องไม่มีพระบรมราชานุญาตอาจจะไม่ตัดหรือเอาต้นไม้หรือบันทึกสำหรับการใช้เพื่อวัตถุประสงค์ในทรัพย์สินส่วนตัวใด ๆ ." Id ที่ 1307 Cruthers ไม่ถือว่าต้นไม้งอกออกมาจากการเรียกร้องไม่มีพระบรมราชานุญาตในป่าแห่งชาติอาจจะเก็บเกี่ยวและขายให้กับโรงงานเลื่อยไม้ในเชิงพาณิชย์โดยบุคคลที่ขาดการอนุญาตจากกรมป่าไม้. C. ความเพียงพอของหลักฐานที่16 แคมป์เบลระบุว่ารัฐบาลล้มเหลวที่จะพิสูจน์ให้เห็นว่าการขยายเป็นเรื่องที่โพสต์ 1955 สิทธิพื้นผิว เรามีข้อ จำกัด ที่จะไม่เห็นถ้า "ดูหลักฐานในที่มีแสงที่ดีที่สุดที่จะดำเนินคดีใด ๆ ทดสอบเหตุผลของความเป็นจริงจะได้พบองค์ประกอบที่สำคัญของอาชญากรรมข้อกังขา." แจ็คสัน v. เวอร์จิเนียสหรัฐอเมริกา 443 307, 319, 99 S.Ct. 2781, 2789, 61 L.Ed.2d 560 (1979) (เน้นในต้นฉบับ). 17 ทรัพยากรพื้นผิวและหลายใช้พระราชบัญญัติ 1955 ("ทรัพยากรพื้นผิวพระราชบัญญัติ") ผับลิตร ฉบับที่ 84-167, 69 สถิติ 367 (ประมวลผลวันที่ 30 USC วินาที. 611-612) นำไปใช้กับการเรียกร้องการทำเหมืองแร่ไม่มีพระบรมราชานุญาต "อยู่ต่อจากนี้" 30 USC วินาที 612 (ข) ว่ามีอยู่หลังจากที่ 23 กรกฎาคม 1955, วันที่มีผลของการกระทำ การเรียกร้องอยู่หลังจากวันที่พระราชบัญญัติอาจมีข้อ จำกัด ในการแสดงตามกฎหมายเกี่ยวกับสิทธิของคนงานเหมืองในการใช้และมีไว้ในครอบครอง. 18 เกิลก่อน-1955 สิทธิพื้นผิวดับตาม 30 USC วินาที 613 (ก) ในปี 1961, Supervisor ป่าท้องถิ่นที่เกิดประกาศล์ได้รับการรับรองที่จะถูกส่งไปยังผู้เรียกร้องการทำเหมืองแร่ที่มีการเรียกร้องก่อน 1955 ในเวลาเดียวกัน, แจ้งให้ทราบล่วงหน้าถูกตีพิมพ์ใน Siskiyou ข่าวรายวันหนังสือพิมพ์ของการไหลเวียนทั่วไปในเขตที่ขยายตั้งอยู่ ในปี 1961, หัวหน้าป่าไม้ได้ลงนามในหนังสือรับรองที่มีรายชื่อของผู้แจ้งและชื่อของเจมส์เกิลอยู่ในรายชื่อที่ ต่อมาในรายการของตัวอักษรแจ้งให้ทราบล่วงหน้าทั้งหมดที่ได้รับกลับมาในฐานะที่ส่งมอบได้รับการจัดทำขึ้นโดยกรมป่าไม้และชื่อเจมส์เกิลก็ไม่ได้อยู่ในรายการที่ บันทึกอย่างเป็นทางการของสหรัฐอเมริกาสะท้อนให้เห็นว่าการกำหนดพื้นผิวเสร็จเมื่อวันที่ 30 มิถุนายน 1967 แสดงให้เห็นว่าทุกพื้นผิวการจัดการป่าสงวนแห่งชาติในส่วนต่อขยายที่อยู่ภายใต้เขตอำนาจของป่าสงวนแห่งชาติ เจมส์เกิลไม่เคยโต้แย้งนี้: แผนของการดำเนินงานที่ลงนามโดยเขาในปี 1985 แสดงให้เห็นความยินยอมพร้อมใจของเขาที่จะมีข้อ จำกัด ที่คมชัดบนเขาใช้ทรัพยากรพื้นผิวการขยายรวมทั้งข้อห้ามในการเข้าสู่ระบบ. 19 พยานหลักฐานเพียงพอที่จะพิสูจน์ให้เห็นว่าการขยายอาจมีการโพสต์ -1955 สิทธิพื้นผิว. D. คําวินิจฉัยพยานหลักฐาน20 ศาลชี้ขาดอำเภอในพยานหลักฐานที่มีการตรวจสอบการละเมิดการใช้ดุลยพินิจ สหรัฐอเมริกาโวล. เครสโปเดอ Llano, 838 F.2d 1006, 1018 (Cir.1987 9). 21 แคมป์เบลระบุว่ามันคือการละเมิดการใช้ดุลยพินิจที่จะอนุญาตให้พยานเพื่ออธิบายการเข้าสู่ระบบไม่ได้รับอนุญาตเป็น "ชัดเจน" ในการ "เห็นนกฮูก ที่อยู่อาศัย. " เรา dis

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมย์นาร์ดซี. อุทธรณ์ความผิดข้อหาละเมิดความเชื่อของเขาแคมป์เบลล์ 18 วินาที U.S.C . . 641 ( การโจรกรรมทรัพย์สินราชการ ) และ 1361 ( depredation กับรัฐบาล ) แคมป์เบลล์ การเก็บเกี่ยวและขายไม้ป่ากลางถ่ายจากที่ดิน และสร้าง berms บนถนนในป่า โดยไม่ได้รับอนุญาต . เรามีอำนาจภายใต้ 28 U.S.C . วินาที 905 . เรายืนยัน

I
2
พื้นหลังนี้อุทธรณ์เกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเหมือง unpatented เรียกร้องเป็นสีแดง poffrei ส่วนขยาย ( นามสกุล " ) ตั้งอยู่ klamath แห่งชาติป่า ในปี 1988 , ไอลีน คันเกิลเป็นนามสกุล สามีของเธอ เจมส์ ได้ตั้งนามสกุลใน 1952 . นอกจากนี้เธอยังเป็นเจ้าของเหมืองสิทธิบัตรอ้าง เรียกว่า poffrei สีแดงบนที่ดินที่อยู่ติดกับนามสกุล ในปี 1988เธอพบกับผู้อุทธรณ์ เมนาร์ด แคมป์เบล และทั้งสองก็เริ่มการขยายในปีต่อไป ตอนนั้น แคมป์เบลล์ เรื่องประสบการณ์สิบปีเป็นแร่เหมือง

3
ในเดือนกุมภาพันธ์และมีนาคม 1991แคมป์เบลและคันเกิลส่งประกาศเจตนาให้กรมป่าไม้รับจำนำที่เหมืองแร่ กิจกรรมในการขยายจะครอบคลุมมากกว่าครึ่งเอเคอร์ และจะเกี่ยวข้องกับพื้นผิวไม่แปรปรวนมาก พวกเขาเรียกว่าป่าบริการส่วนขยายของ 1985 วางแผนงานชี้แจงเพิ่มเติม1985 วางแผนดำเนินการอย่างชัดเจน พบว่าไม้จะไม่ตัดโดยไม่ได้รับการอนุมัติในป่า

4
เพียงหนึ่งเดือนต่อมาในเดือนเมษายนปี 1991 , แคมป์เบลและคันเกิลหลงจัดการกับคนตัดไม้เชิงพาณิชย์ และไม้แปรรูปผู้ซื้อตัดและขายไม้จาก poffrei สีแดงและนามสกุล ระหว่างเดือนกรกฎาคมและพฤศจิกายนของปีนั้นประมาณ 9 ไร่ ยางพาราเติบโตเก่าถูกถอดออกจากนามสกุล .

5
ในเดือนมกราคม 1992 หลายเดือนหลังจากไม้เก็บเกี่ยว คังเคิลแคมป์เบลและส่งแจ้งให้ทราบใหม่แก่ป่าไม้บริการ ประกาศใหม่ขึ้นเหมือนกันกับ 1991 สังเกตเห็น และไม่ได้ระบุว่านามสกุลที่ได้รับการบันทึก หลังจากได้รับ 1992 ประกาศกรมป่าไม้ขอกล่าวเพิ่มเติมว่า จะไม่มีการบันทึกในการขยาย แคมป์เบลและคันเกิล ตอบว่า " แผนการของเราทันทีเพื่อให้จดสิทธิบัตรกระบวนการ ในเวลานี้ดูเหมือนว่าเราควรจะสามารถเพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ที่ปราศจากต้นไม้เกี่ยวโปรแกรม . . . . . . . การดำเนินงานของเรา มีอะไรใหม่

6
"การเก็บเกี่ยวไม้โดยไม่ได้รับอนุญาต ถูกค้นพบครั้งแรกเมื่อนักชีววิทยาสัตว์ป่าสำรวจพื้นที่ภายใน klamath แห่งชาติป่าเหนือเห็นนกฮูกที่อยู่อาศัยมาในหลาย berms หรือถนนดิน ในการเข้าถึงบริการป่าถนนที่วิ่งผ่านขยาย ส่วนนักชีววิทยาก็สงสัย และเมื่อตรวจสอบใกล้ชิด พบที่เกิดเหตุ