After long hours of suffering, the

After long hours of suffering, the ropes that held me were loosened, and I was allowed to sit. I felt that my senses were leaving me. I heard the judges say that I would die: these were the last sounds to reach my ears, and then the voices disappeared. I saw the black clothes of the officials, and the black curtains of the hall. The white lips of the judges moved they were of course ordering the details of my death and I trembled because I could hear nothing. A sudden feeling of sickness filled my body, and mist seemed to cover my eyes. Then a thought came to my mind, like a rich musical note the thought of what sweet rest there must be in the grave. For a moment my eyes cleared, and I saw the judges stand up and leave the room; and then all was silence and stillness and night.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากเวลานานทุกข์ทรมาน เชือกที่เก็บไว้ฉันได้หลวม และฉันได้รับอนุญาตให้นั่ง ผมรู้สึกว่า ความรู้สึกของฉันออกจากฉัน ผมได้ยินผู้พิพากษาพูดว่า ฉันจะตาย: เหล่านี้ถูกเสียงครั้งสุดท้ายไปถึงหูของฉัน แล้ว เสียงหายไป ผมเห็นเสื้อผ้าสีดำของเจ้าหน้าที่ และผ้าม่านสีดำของห้องโถง ริมฝีปากสีขาวของผู้พิพากษาย้ายพวกเขาได้แน่นอนสั่งซื้อรายละเอียดของฉันตาย และฉัน trembled เพราะเห็นอะไร ความรู้สึกฉับพลันของโรคเต็มไปด้วยร่างกายของฉัน และหมอกที่ดูเหมือนจะ ครอบคลุมดวงตาของฉัน แล้ว คิดมาถึงใจของฉัน เช่นโน้ตดนตรีอุดมไปด้วยความคิดของสิ่งที่ต้องมีในหลุมฝังศพเหลือหวาน ช่วง ล้างตาของฉัน และฉันเห็นผู้พิพากษายืนขึ้น และออกจากห้องพัก และทั้งหมดคือความเงียบ และความเงียบสงบ และคืน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากเวลานานของความทุกข์ทรมานเชือกที่จัดขึ้นฉันถูกหลวมและฉันได้รับอนุญาตให้นั่ง ผมรู้สึกว่าความรู้สึกของฉันถูกทิ้งฉัน ผมได้ยินผู้พิพากษาบอกว่าฉันจะตายเหล่านี้เป็นเสียงสุดท้ายที่จะไปถึงหูของฉันแล้วเสียงหายไป ผมเห็นเสื้อผ้าสีดำของเจ้าหน้าที่และผ้าม่านสีดำของฮอลล์ ริมฝีปากสีขาวของผู้พิพากษาย้ายพวกเขาเป็นของหลักสูตรการสั่งซื้อรายละเอียดของการเสียชีวิตของฉันและฉันก็หวั่นไหวเพราะผมสามารถได้ยินเสียงอะไร ความรู้สึกอย่างฉับพลันของการเจ็บป่วยที่เต็มไปด้วยร่างกายของฉันและหมอกดูเหมือนจะครอบคลุมตาของฉัน จากนั้นก็เป็นความคิดที่มาถึงใจของฉันเช่นโน้ตดนตรีที่อุดมไปด้วยความคิดของสิ่งที่เหลือมีหวานต้องอยู่ในหลุมฝังศพ สำหรับช่วงเวลาที่ตาของฉันล้างและผมเห็นผู้พิพากษายืนขึ้นและออกจากห้อง; แล้วทุกอย่างก็เป็นความเงียบและความเงียบสงบและกลางคืน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากเวลานานของทุกข์ เชือก ที่จัดขึ้นมาก็หลวม และไม่อนุญาตให้นั่ง ฉันรู้สึกว่าอารมณ์ของฉันทิ้งฉันไป ผมได้ยินว่าผู้พิพากษากล่าวว่า ข้าจะตาย : เหล่านี้เป็นเสียงสุดท้ายที่ไปถึงหู แล้วเสียงก็หายไป ผมเห็นชุดสีดำ ของเจ้าหน้าที่ และสีดำม่านของฮอลล์ ริมฝีปากสีขาวของผู้พิพากษาย้ายพวกเขาแน่นอนการสั่งซื้อ รายละเอียดของความตายของฉัน และฉันก็เพราะฉันได้ยินอะไร ความรู้สึกฉับพลันความเจ็บป่วยเต็มร่างกาย และหมอกจะปกตา แล้วคิดว่าเข้ามาในใจของฉันเหมือนรวยดนตรีทราบความคิดของสิ่งที่หวานที่เหลือมันต้องอยู่ในหลุม สักครู่ตาของฉันแล้ว และฉันก็เห็นผู้พิพากษาลุกขึ้นและออกจากห้อง แล้วทุกคนก็เงียบและนิ่ง และคืน