Molecular markers for genetic diver

Molecular markers for genetic diversity and germplasm discrimination
Molecular approaches are useful for characterizing the genetic diversity at cultivars or species level, for identifying genes of com- mercial interest and improvement through genetic transformation technology (Morand et al., 2002; Zeid et al., 2003). Molecular mark- ers have been used to answer questions related to the management of genetic variation, identity, and relationship in breeding and pro- duction populations. It can be used from any tissue at any time during the plant growth, and thus expedite the process of variety identification and breeding, and help in overcoming the limitations of traditional methods (Azofeifa-Delgado, 2006). Markers have been successfully used to estimate out crossing rates, study parent- age, and outside pollen contamination in seed orchards, parameters that have also been valuable to provide general guidelines for risk assessment of gene flow from plantation to natural stands (Rao et al., 2008; Barbour et al., 2010). Detection of genetic variation is also important for micro propagation and in vitro germplasm con- servation to eliminate undesirable somaclonal variations. Based on the morphological characters it is not always possible to discrim- inate between closely related guava genotypes although several morphological markers like fruit colour, leaf shape and size but they may not be useful to discriminate between the very closely related guava genotypes. Keeping above in view the efficacy of both molecular and morphological parameters were tested by Sax- ena and co workers (2007) to discriminate between individuals in half sib population of P. guajava consisting of 6 half-sib progeny (CISH-G-1, G-2, G-3, G-4, G-5 and G-6), Allahabad Safeda and 2 Psidium species. They used PCR based Random Amplified Poly- morphic DNA (RAPD) and directed amplification of mini satellite DNA (DAMD) markers to study the genetic diversity and related- ness among 22 guava accessions comprising commercial cultivars, breeding lines, and unimproved cultivars. Similarity between pairs of cultivars calculated by DAMD analysis were in the range of 0.22–0.95, with the maximum similarity (0.95) between CISH-G- 4 and CISH-G-5 and least similarity was between P. acutangula and G-6 (0.22). The clustering revealed that most of the cultivars originated from the Indo-Gangetic plains and grouped together while cultivars which are of exotic formed separate group (Bajpai et al., 2008). In guava, recently, a few reports have been made on assessment of genetic diversity using RAPD markers (Dahiya et al., 2002; Prakash et al., 2002; Chen et al., 2007; Pessanha et al., 2011). Sanabria et al. (2006) characterized 53 accessions of P. guajava by random amplified microsatellites which were classified into 4 groups by discriminate analysis. SSRs, also known as microsatellite markers have been widely utilized in plant genomic studies, and are reported to be more variable than RFLPs and RAPDs. Microsatel- lite markers to study genetic diversity in guava were developed using a genomic library enriched for (GA)n and (GT)n dinucleo- tide repeats and 23 nuclear SSR loci were chosen to assess the diversity in three guava species. All the SSR loci were found to be polymorphic after screening for diversity in different cultivars, and across taxa amplification tests showed potential transferability of most SSR markers in three other Psidium species (Risterucci et al., 2005). In single primer amplification reaction method (SPAR) both RAPD and inter-simple sequence repeat (ISSR) primers were used to distinguish the genetic variability and some of the primers showed 100% polymorphism, while average polymorphism in both marker systems was 77 and 81.6% respectively. Dendrograms revealed two main clusters, separating the genus, Feijoa sellowiana and Psidium sp. with a genetic distance of 0.86 (Mani et al., 2011). Valdés-Infante et al. (2007) and Viji et al. (2010) utilized microsatellite markers for guava accession identification and germplasm characterization and allelic variation was observed in each of the cultivars irrespective of geographic origin. Coser et al. (2012) characterized the genome and genetic diversity among 28 P. guajava genotypes by morpho- logical, karyotypical, nuclear 2C-value and use of SSR markers. From the 26 SSR loci used, 70 alleles were identified, varying from one to five per locus, with an average of 2.7 alleles per locus. Among these SSR, 24 were polymorphic and thus used for assembly of dissimilarity matrix. Moreover, genetic divergence among culti- vated and plant nursery genotypes could be observed, which was in accordance with their single origins. Nogueira et al. (2012) eval- uated the genetic diversity of 66 wild guavas of six localities in the south of the state of Espírito Santo and in Caparaó, Minas Gerais, Brazil, by morphological descriptors and microsatellites. Genetic diversity was observed between and within the localities regard- less the type of trait studied, indicating that existing variability can be exploited in guava breeding and in conservation programs of the culture. Noia et al. (2012) studied the genetic distance among guava genotypes (P. guajava L.) through plants collected at differ- ent altitudes, by microsatellite markers. They found that the wild genotypes are of potential use in guava breeding to increase the options of genotypes grown commercially and demonstrated the cross-genera transferability of 23 SSR primer pairs developed for guava (P. guajava L.) to four new targets, two species of eucalyp- tus (Eucalyptus citriodora, Eucalyptus camaldulensis), bottlebrush
(Callistemon lanceolatus) and clove (Syzygium aromaticum), belong- ing to the family Myrtaceae and subfamily Myrtoideae. The high level of cross-genera transferability of guava SSRs may be applica- ble for the analysis of intra- and inter specific genetic diversity of target species, especially in E. citriodora, C. lanceolatus and S. aro- maticum, for which till date no information about the EST-derived as well as the genomic SSR is available. Hernandez-Delgado et al. (2007) and Sánchez-Teyer et al. (2010) studied the AFLP analysis of genetic relationship among guava cultivars grown in different parts of Mexico. The AFLP- and SSR-based dendrogram clusters analysed guava accessions into 2 main groups with at least 5 different sub clusters without specific separation based on the region of origin. The results show that Mexican guava is diverse and genetic variabil- ity could be used for conservation, management, and development of new varieties. Correa et al. (2011) analysed 88 accessions, 64 of guava and 24 of Brazilian guava, collected in ten Brazilian States, adopting for the cluster dendrogram UPGMA, considering the simi- larity matrix of Jaccard’s coefficient of 149 polymorphic AFLP bands from 16 combinations of primers EcoRI and MseI. Two major groups were identified: one formed by accessions of guava and other with accession to Brazilian guava, including some accessions of guava.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เครื่องหมายโมเลกุลสำหรับแบ่งแยก germplasm และความหลากหลายทางพันธุกรรมMolecular approaches are useful for characterizing the genetic diversity at cultivars or species level, for identifying genes of com- mercial interest and improvement through genetic transformation technology (Morand et al., 2002; Zeid et al., 2003). Molecular mark- ers have been used to answer questions related to the management of genetic variation, identity, and relationship in breeding and pro- duction populations. It can be used from any tissue at any time during the plant growth, and thus expedite the process of variety identification and breeding, and help in overcoming the limitations of traditional methods (Azofeifa-Delgado, 2006). Markers have been successfully used to estimate out crossing rates, study parent- age, and outside pollen contamination in seed orchards, parameters that have also been valuable to provide general guidelines for risk assessment of gene flow from plantation to natural stands (Rao et al., 2008; Barbour et al., 2010). Detection of genetic variation is also important for micro propagation and in vitro germplasm con- servation to eliminate undesirable somaclonal variations. Based on the morphological characters it is not always possible to discrim- inate between closely related guava genotypes although several morphological markers like fruit colour, leaf shape and size but they may not be useful to discriminate between the very closely related guava genotypes. Keeping above in view the efficacy of both molecular and morphological parameters were tested by Sax- ena and co workers (2007) to discriminate between individuals in half sib population of P. guajava consisting of 6 half-sib progeny (CISH-G-1, G-2, G-3, G-4, G-5 and G-6), Allahabad Safeda and 2 Psidium species. They used PCR based Random Amplified Poly- morphic DNA (RAPD) and directed amplification of mini satellite DNA (DAMD) markers to study the genetic diversity and related- ness among 22 guava accessions comprising commercial cultivars, breeding lines, and unimproved cultivars. Similarity between pairs of cultivars calculated by DAMD analysis were in the range of 0.22–0.95, with the maximum similarity (0.95) between CISH-G- 4 and CISH-G-5 and least similarity was between P. acutangula and G-6 (0.22). The clustering revealed that most of the cultivars originated from the Indo-Gangetic plains and grouped together while cultivars which are of exotic formed separate group (Bajpai et al., 2008). In guava, recently, a few reports have been made on assessment of genetic diversity using RAPD markers (Dahiya et al., 2002; Prakash et al., 2002; Chen et al., 2007; Pessanha et al., 2011). Sanabria et al. (2006) characterized 53 accessions of P. guajava by random amplified microsatellites which were classified into 4 groups by discriminate analysis. SSRs, also known as microsatellite markers have been widely utilized in plant genomic studies, and are reported to be more variable than RFLPs and RAPDs. Microsatel- lite markers to study genetic diversity in guava were developed using a genomic library enriched for (GA)n and (GT)n dinucleo- tide repeats and 23 nuclear SSR loci were chosen to assess the diversity in three guava species. All the SSR loci were found to be polymorphic after screening for diversity in different cultivars, and across taxa amplification tests showed potential transferability of most SSR markers in three other Psidium species (Risterucci et al., 2005). In single primer amplification reaction method (SPAR) both RAPD and inter-simple sequence repeat (ISSR) primers were used to distinguish the genetic variability and some of the primers showed 100% polymorphism, while average polymorphism in both marker systems was 77 and 81.6% respectively. Dendrograms revealed two main clusters, separating the genus, Feijoa sellowiana and Psidium sp. with a genetic distance of 0.86 (Mani et al., 2011). Valdés-Infante et al. (2007) and Viji et al. (2010) utilized microsatellite markers for guava accession identification and germplasm characterization and allelic variation was observed in each of the cultivars irrespective of geographic origin. Coser et al. (2012) characterized the genome and genetic diversity among 28 P. guajava genotypes by morpho- logical, karyotypical, nuclear 2C-value and use of SSR markers. From the 26 SSR loci used, 70 alleles were identified, varying from one to five per locus, with an average of 2.7 alleles per locus. Among these SSR, 24 were polymorphic and thus used for assembly of dissimilarity matrix. Moreover, genetic divergence among culti- vated and plant nursery genotypes could be observed, which was in accordance with their single origins. Nogueira et al. (2012) eval- uated the genetic diversity of 66 wild guavas of six localities in the south of the state of Espírito Santo and in Caparaó, Minas Gerais, Brazil, by morphological descriptors and microsatellites. Genetic diversity was observed between and within the localities regard- less the type of trait studied, indicating that existing variability can be exploited in guava breeding and in conservation programs of the culture. Noia et al. (2012) studied the genetic distance among guava genotypes (P. guajava L.) through plants collected at differ- ent altitudes, by microsatellite markers. They found that the wild genotypes are of potential use in guava breeding to increase the options of genotypes grown commercially and demonstrated the cross-genera transferability of 23 SSR primer pairs developed for guava (P. guajava L.) to four new targets, two species of eucalyp- tus (Eucalyptus citriodora, Eucalyptus camaldulensis), bottlebrush(Callistemon lanceolatus) และกานพลู (Syzygium aromaticum) เป็นของ ing Myrtaceae และ subfamily Myrtoideae ครอบครัว ระดับสูงของ transferability ข้ามสกุลของ SSRs ฝรั่งอาจจะ applica ble วิเคราะห์อินทรา- และอินเตอร์พันธุเฉพาะพันธุ์เป้าหมาย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ใน E. citriodora, C. lanceolatus S. พักส-maticum ซึ่งจนถึงวันนี้ไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับการ EST-มาเป็น genomic SSR มี Sánchez Teyer et al. (2010) และ al. et Delgado นานเดซ (2007) ศึกษาการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ทางพันธุกรรมระหว่างพันธุ์ฝรั่งที่ปลูกในส่วนต่าง ๆ ของเม็กซิโก AFLP คลัสเตอร์ dendrogram ตาม AFLP และ SSR analysed ฝรั่ง accessions ใน 2 กลุ่มหลักด้วยคลัสเตอร์ย่อยแตกต่างกันน้อย 5 โดยเฉพาะแยกตามภูมิภาคผู้ผลิต ผลลัพธ์แสดงว่า ฝรั่งเม็กซิกันได้หลากหลาย และสามารถใช้พันธุกรรม variabil-ity อนุรักษ์ จัดการ และการพัฒนาสายพันธุ์ใหม่ ต่อ et al. (2011) analysed 88 accessions, 64 ของฝรั่งและ 24 ของบราซิลฝรั่ง รวบรวมใน 10 บราซิลอเมริกา ใช้สำหรับคลัสเตอร์ dendrogram UPGMA พิจารณาเมทริกซ์ simi larity ของสัมประสิทธิ์ของ Jaccard ของแถบ AFLP polymorphic 149 จาก 16 ชุดของไพรเมอร์ EcoRI และ MseI นั้น ระบุ 2 กลุ่มหลัก: หนึ่งก่อตั้งขึ้น โดย accessions ฝรั่งและอื่น ๆ กับภาคยานุวัติบราซิลฝรั่ง รวมถึงบาง accessions ของฝรั่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แสดงว่าตัวแปรที่มีอยู่สามารถใช้ประโยชน์ในการปรับปรุงพันธุ์ฝรั่ง และในโครงการอนุรักษ์วัฒนธรรม Noia et al . ( 2012 ) ศึกษาระยะห่างทางพันธุกรรมของฝรั่งพันธุ์ ( หน้าอาจ L . ) ผ่านพืชเก็บที่แตกต่างกัน - ENT ระดับความสูง โดยใช้เครื่องหมายโมเลกุลเครื่องหมาย - ERS ได้ถูกใช้เพื่อตอบคำถามที่เกี่ยวข้องกับการจัดการทางพันธุกรรม เอกลักษณ์ และความสัมพันธ์ในการผสมพันธุ์ และประชากร duction Pro - . สามารถใช้จากเนื้อเยื่อในเวลาใด ๆในระหว่างการเจริญเติบโตของพืช และดังนั้นจึง เร่งกระบวนการของประชาชนที่หลากหลายและผสมพันธุ์ และช่วยในการเอาชนะข้อจำกัดของวิธีการแบบดั้งเดิม ( azofeifa เดลกาโด้ , 2006 )เครื่องหมายถูกนำมาใช้เพื่อประมาณราคาออกข้ามการศึกษาผู้ปกครอง - อายุ และการปนเปื้อนของละอองเกสรในนอกสวนผลิตเมล็ดพันธุ์ไม้ , พารามิเตอร์ที่ได้รับที่มีคุณค่าเพื่อให้แนวทางทั่วไปสำหรับการประเมินความเสี่ยงของการปลูก เพื่อยืนยีนจากธรรมชาติ ( Rao et al . , 2008 ; Barbour et al . , 2010 )การตรวจหาความแปรผันทางพันธุกรรมยังเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการขยายพันธุ์ในหลอดทดลองพันธุกรรมและไมโครคอน - servation เพื่อขจัดการเปลี่ยนแปลงกลไกที่ไม่พึงประสงค์ ตามลักษณะตัวละครมันไม่ได้เป็นไปได้เสมอที่จะ discrim - inate ระหว่างพันธุ์ฝรั่งที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิด แม้ว่าเครื่องหมายทางหลาย ๆสีเหมือนผลไม้รูปร่างใบและขนาด แต่พวกเขาไม่อาจจะมีประโยชน์ที่จะแยกแยะระหว่างผู้ที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิด ฝรั่งพันธุ์ . การรักษาข้างต้นในมุมมองประสิทธิภาพทั้งโมเลกุลและสัณฐานวิทยาได้ทำการทดสอบโดย แซ็กซ์ - เอน่าและเพื่อนร่วมงาน ( 2007 ) เพื่อเลือกปฏิบัติระหว่างบุคคลในครึ่งงประชากรของหน้าอาจประกอบด้วย 6 ครึ่งสิบลูกหลาน ( cish-g-1 มากกว่า 3 ไฟล์ , , , , และ g-5 g-6 )เว็บ safeda 2 psidium ชนิด พวกเขาใช้เทคนิค random amplified DNA จากโพลี - morphic ( RAPD ) และกำกับแบบมินิ ดาวเทียมตรวจดีเอ็นเอ ( damd ) เครื่องหมาย เพื่อศึกษาความหลากหลายทางพันธุกรรมและสภาพของ 22 สายพันธุ์ ประกอบด้วย พันธุ์ฝรั่ง , พาณิชย์สายพันธุ์และการปรับปรุงพันธุ์ความคล้ายคลึงกันระหว่างคู่ของพันธุ์ที่คำนวณโดยการวิเคราะห์ damd ในช่วง 0.22 - 0.95 กับความเหมือนสูงสุด ( 0.95 ) ระหว่าง cish-g - 4 และ cish-g-5 และอย่างน้อยความเหมือนระหว่าง P . G และ g-6 ( 0.22 )กลุ่ม พบว่า ส่วนใหญ่ของสายพันธุ์ที่มาจากอินโดกานเจติกที่ราบและจัดกลุ่มเข้าด้วยกันในขณะที่สายพันธุ์ที่แปลกใหม่เกิดขึ้นแยกกลุ่ม ( bajpai et al . , 2008 ) ในฝรั่ง เมื่อเร็วๆ นี้ ได้ไม่กี่รายงานการประเมินความหลากหลายทางพันธุกรรมโดยใช้เครื่องหมายอาร์เอพีดี ( Dahiya et al . , 2002 ; Prakash et al . , 2002 ; Chen et al . , 2007 ; pessanha et al . , 2011 )Sanabria et al . ( 2006 ) ลักษณะ รวม 53 หน้าอาจโดยสุ่มขยายปริมาณไมโครแซเทลไลต์ซึ่งแบ่งออกเป็น 4 กลุ่ม โดยการวิเคราะห์ แยกแยะได้ ssrs เรียกว่าใช้เครื่องหมายได้รับอย่างกว้างขวางใช้ในการศึกษาจีโนมของพืช และมีรายงานว่ามีตัวแปรมากกว่า rflps และ rapds .เครื่องหมายโมเลกุลเพื่อพันธุกรรมพันธุกรรม วิธีการปฏิบัติ
โมเลกุลเป็นลักษณะความหลากหลายทางพันธุกรรมในสายพันธุ์ชนิด หรือระดับสำหรับการระบุยีนของ com สนใจ mercial และปรับปรุงผ่านเทคโนโลยีการถ่ายยีน ( โมรันดิ et al . , 2002 ; Zeid et al . , 2003 )microsatel - Lite เครื่องหมาย เพื่อศึกษาความหลากหลายทางพันธุกรรมในฝรั่งถูกพัฒนาโดยใช้จีโนมห้องสมุดอุดม ( GA ) และ ( GT ) n dinucleo - ทำซ้ำ ไทด์ และ 23 นิวเคลียร์ SSR ของถูกเลือกเพื่อประเมินความหลากหลายในฝรั่งสามชนิด ของทั้งหมดที่ได้รับ พบว่ามีจำนวนหลังจากที่คัดกรองสำหรับความหลากหลายในสายพันธุ์ที่แตกต่างกันและในการทดสอบแบบมีกำหนดการและศักยภาพของ SSR ส่วนใหญ่เครื่องหมายใน psidium สามชนิดอื่น ๆ ( risterucci et al . , 2005 ) ไพรเมอร์แบบเดี่ยว ( แข่ง ) ด้วยวิธีปฏิกิริยาทั้ง Inter และทำซ้ำลำดับง่าย ( issr ) ไพรเมอร์ถูกใช้เพื่อแยกแยะความผันแปรทางพันธุกรรมและบางส่วนของไพรเมอร์ พบ 100 % จึงในขณะที่รูปแบบการเฉลี่ยทั้งระบบเป็นเครื่องหมาย 77 และ 81.6 ตามลำดับ dendrograms เผยมี 2 กลุ่มหลัก แยกสกุลเฟโจ sellowiana psidium sp . , และมีระยะห่างทางพันธุกรรมเท่ากับ 0.86 ( มานี et al . , 2011 ) valde ́ s-infante et al . ( 2007 ) และ viji et al .( 2010 ) ที่ใช้รหัสการใช้เครื่องหมายสำหรับฝรั่ง และลักษณะพันธุกรรมและการเปลี่ยนแปลง allelic พบว่าในแต่ละพันธุ์ไม่ทางภูมิศาสตร์ ที่มา coser et al . ( 2012 ) ลักษณะพันธุกรรมและความหลากหลายทางพันธุกรรมของสายพันธุ์ โดย Morpho อาจ 28 หน้า - ตรรกะ karyotypical ค่า 2C นิวเคลียร์และการใช้ที่ได้รับเครื่องหมาย จาก 26 SSR ของใช้70 อัลลีลที่ระบุแตกต่างกันจากหนึ่งถึงห้า ต่อความเชื่อ กับเฉลี่ย 2.7 อัลลีลต่อความเชื่อ . ในหมู่เหล่านี้ SSR , 24 ( polymorphic จึงจะใช้ประกอบเมทริกซ์ นอกจากนี้ความแตกต่างของพันธุกรรมพืช และพันธุ์ vated คูลทิ - สถานรับเลี้ยงเด็กสามารถสังเกตได้ซึ่งสอดคล้องกับต้นกำเนิดของตนเดียว นูกูอิรา et al .( 2012 ) - ความหลากหลายทางพันธุกรรมทางจิต uated 66 ฝรั่งป่าหกพื้นที่ในภาคใต้ของรัฐ espi ́จริงๆ ซานโต และใน caparao ́รัฐมีนัสเชไรส์ , บราซิล โดยบอกลักษณะทางสัณฐานวิทยาและไมโครแซเทลไลต์ . ความหลากหลายทางพันธุกรรมพบว่าระหว่างและภายในท้องถิ่นถือว่าน้อย -- ชนิดของลักษณะที่ศึกษาแสดงว่าตัวแปรที่มีอยู่สามารถใช้ประโยชน์ในการปรับปรุงพันธุ์ฝรั่ง และในโครงการอนุรักษ์วัฒนธรรม Noia et al . ( 2012 ) ศึกษาระยะห่างทางพันธุกรรมของฝรั่งพันธุ์ ( หน้าอาจ L . ) ผ่านพืชเก็บที่แตกต่างกัน - ENT ระดับความสูง โดยใช้เครื่องหมายพวกเขาพบว่า พันธุ์ป่า มีศักยภาพในการปรับปรุงพันธุ์ฝรั่งเพื่อเพิ่มตัวเลือกของพันธุ์ที่ปลูกในเชิงพาณิชย์และแสดงให้เห็นถึงข้ามสกุลกำหนดการของ SSR primer 23 คู่พัฒนาฝรั่ง ( หน้าอาจลิตร ) สี่เป้าหมายใหม่สองชนิดของ eucalyp - ทัส ( citriodora ยูคาลิปตัสยูคาลิปตัสคามาลดูเลนซิส ) , หลิวดอก
( แปรงล้างขวด ) และกานพลู ( ชมพู่ aromaticum ) เป็น - ing กับครอบครัวและ myrtoideae Myrtaceae subfamily . ระดับข้ามสกุลกำหนดการของฝรั่ง ssrs อาจจะเป็นสิ่งที่เห็นทั้งหมด - ble สำหรับการวิเคราะห์ภายในและระหว่างความหลากหลายทางพันธุกรรมที่เฉพาะเจาะจงชนิดของเป้าหมายโดยเฉพาะอย่างยิ่งใน citriodora , C . lanceolatus และเอส - maticum aro ,ซึ่งจนถึงวันที่ไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับ EST ได้เช่นเดียวกับที่ได้รับอย่างพร้อม เฮอร์นานเดซ เดลกาโด et al . ( 2007 ) และซา́ nchez teyer et al . ( 2010 ) ศึกษาเทคนิคการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ทางพันธุกรรมของฝรั่งพันธุ์ที่ปลูกในส่วนต่างๆของเม็กซิโกโดยเทคนิค AFLP และ SSR ตามพันธุกรรมแบบฝรั่งกลุ่มตัวอย่างเป็น 2 กลุ่มหลักที่มีอย่างน้อย 5 ต่างย่อยแยกตามกลุ่ม โดยเฉพาะเขตต้นทาง ผลที่ได้แสดงให้เห็นว่าฝรั่งเม็กซิกันมีความหลากหลาย และพันธุกรรม variabil - ity สามารถใช้เพื่อการอนุรักษ์ การจัดการ และการพัฒนาสายพันธุ์ใหม่ Correa et al . ( 2011 ) จำนวนตัวอย่าง 88 ,64 ของฝรั่งและ 24 ของฝรั่งบราซิลเก็บใน 10 รัฐบราซิล ใช้สำหรับกลุ่มพันธุกรรม วิธีพิจารณา มิ - larity เมทริกซ์สัมประสิทธิ์ของ Jaccard 149 จำนวนแถบ AFLP จาก 16 ชุดไพรเมอร์ EcoRI และ msei . สองกลุ่มใหญ่กลุ่มหนึ่ง ที่เกิดขึ้นโดย : รวมฝรั่งและอื่น ๆที่มีการฝรั่งที่บราซิลรวมทั้งบางตัวอย่างของฝรั่ง