Proliferative features of cytokinin

Proliferative features of cytokinins TDZ and BAP play various roles in plant development during the formation and activity of shoot meristems (KYOZUKA, 2007). These cytokinins improve proliferative rates in different species (GLOCKE; COLLINS; SEDGLEY, 2006). TDZ is a synthetic cytokinin, which is very efficient in inducing adventitious shoots. BAP is involved in the improvement of shoot proliferation and elongation (GLOCKE; COLLINS;SEDGLEY, 2006). However, the use of TDZ in tissuecultures of C. officinalis resulted in shorter plantlets without roots, glassy appearance, and shoot production did not occur after 45 days. Some effects of this cytokinin on rooting may be related to its stimulus of ethylene
production (CARY; LUI; HOWELL, 1995). In this study,data revealed slight differences in shoot proliferation between BAP and TDZ at 0.2 mg L-1. No correlations were verified between the increase of TDZ concentration and number of shoots. For plantlets cultured on media containing BAP, the gradual increase of concentration resulted in a greater number of shoots (R2 = 0.9932).The main difference between TDZ and BAP involves the production of elongated shoots. The addition of TDZ to the media also reduced shoot height in studies with tissue cultures of C. officinalis from cotyledonary node explants (ÇöÇü et al., 2004). Growth regulator combinations were used as agents capable of evoking better responses for simultaneously improving the number of shoots per explant and rooting. Combinations of cytokinins and auxins have stimulated in vitro proliferation and development in several plant species. Again, however, the current study has shown that the combination of BAP plus IAA and TDZ plus IAA did not significantly affect shoot responses, although
rooting was slightly increased by BAP and IAA interaction. At 1.0 mg L-1 ofIAA and 0.1 mg L-1 of IBA, the best result for shoot height was achieved within 15 and 45 days. Generally, reduced levels of auxins are enough to induce root proliferation in herbaceous plants, and in the present study, an inverse correlation was observed between the concentration of auxin and rooting for both IAA and NAA.The efficacy of low IBA concentration may be explained by
the greater stability of IBA compared to IAA, which may justify the higher level of IAA required to achieve similar effects (LUDWIG-MüLLER, 2007). Addition of auxin to the medium was essential in improving the production of C. officinalis plantlets with developed roots. Auxin treatments resulted in plantlets with greater shoots than plantlets under cytokinins only, probably from the higher in vitro rooting that contributed to the elongation of plants.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณสมบัติการเจริญของไซโตไคนิ TDZ และ BAP เล่นหลายบทบาทในการพัฒนาโรงงานในระหว่างการสร้างและการทำงานของ meristems ยิง (KYOZUKA 2007) cytokinins เหล่านี้ช่วยเพิ่มอัตราการเจริญในรูปแบบที่แตกต่างกัน (Glocke; COLLINS; Sedgley 2006) TDZ เป็นไซโตไคนิสังเคราะห์ซึ่งมีประสิทธิภาพในการกระตุ้นให้เกิดมากหน่อบังเอิญ BAP มีส่วนร่วมในการปรับปรุงการเพิ่มจำนวนของการยิงและการยืดตัว (Glocke; COLLINS; Sedgley 2006) อย่างไรก็ตามการใช้ TDZ ใน tissuecultures ซี officinalis ส่งผลให้ต้นกล้าที่สั้นลงโดยไม่ต้องรากลักษณะเหมือนแก้วและการผลิตยิงไม่ได้เกิดขึ้นหลังจาก 45 วัน ผลกระทบบางส่วนของไซโตไคนิรากนี้อาจจะเกี่ยวข้องกับการกระตุ้นเศรษฐกิจของเอทิลีนผลิต (CARY; ลุย; HOWELL, 1995)
ในการศึกษานี้แสดงให้เห็นความแตกต่างของข้อมูลเล็กน้อยในการขยายการถ่ายระหว่าง BAP และ TDZ 0.2 มก. L-1 ความสัมพันธ์ไม่ได้รับการยืนยันระหว่างการเพิ่มขึ้นของความเข้มข้น TDZ และจำนวนยอด สำหรับต้นกล้าเพาะเลี้ยงในสื่อที่มี BAP ที่ค่อยๆเพิ่มขึ้นของความเข้มข้นส่งผลให้จำนวนมากขึ้นของยอด (R2 = 0.9932) ได้โดยเริ่มต้นแตกต่างหลักระหว่าง TDZ และ BAP ที่เกี่ยวข้องกับการผลิตของหน่อยาว นอกจากนี้ของ TDZ กับสื่อยังช่วยลดความสูงของการถ่ายภาพในการศึกษากับวัฒนธรรมเนื้อเยื่อซี officinalis จากชิ้นโหนด cotyledonary (Cocu et al., 2004) ควบคุมการเจริญเติบโตรวมกันถูกนำมาใช้เป็นตัวแทนความรู้สึกของความสามารถในการตอบสนองที่ดีกว่าสำหรับการปรับปรุงไปพร้อม ๆ กันจำนวนยอดต่อชิ้นและขจัด การรวมกันของไซโตไคและ auxins ได้กระตุ้นในการขยายการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อและการพัฒนาพันธุ์พืชหลาย อีกครั้ง แต่การศึกษาในปัจจุบันแสดงให้เห็นว่าการรวมกันของ BAP บวก IAA และ TDZ บวก IAA
ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อการตอบสนองการถ่ายภาพแม้ว่าการขจัดเพิ่มขึ้นเล็กน้อยโดยBAP และการมีปฏิสัมพันธ์ IAA 1.0 มก. L-1 ofIAA และ 0.1 มก. L-1 ของ IBA ผลที่ดีที่สุดสำหรับความสูงของการถ่ายทำก็ประสบความสำเร็จภายในระยะเวลา 15 และ 45 วัน โดยทั่วไปในระดับที่ลดลงของ auxins จะเพียงพอที่จะทำให้เกิดการแพร่กระจายของรากในพืชสมุนไพรและในการศึกษาครั้งนี้มีความสัมพันธ์ผกผันก็สังเกตเห็นระหว่างความเข้มข้นของออกซินและขจัดสำหรับทั้ง IAA และประสิทธิภาพ NAA.The ของความเข้มข้นของ IBA ต่ำอาจจะอธิบายได้ด้วย
เสถียรภาพมากขึ้นของไอบีเอเมื่อเทียบกับ IAA ซึ่งอาจแสดงให้เห็นถึงระดับที่สูงขึ้นของ IAA ที่จำเป็นเพื่อให้บรรลุผลที่คล้ายกัน (LUDWIG-Muller, 2007) นอกเหนือจากการออกซินที่จะสื่อมีความสำคัญในการปรับปรุงการผลิตของซี officinalis ต้นที่มีรากที่พัฒนาแล้ว การรักษาออกซินส่งผลให้ต้นกล้าที่มียอดสูงกว่าต้นภายใต้ cytokinins เท่านั้นอาจจะมาจากที่สูงขึ้นในการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อรากที่สนับสนุนการยืดตัวของพืช

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณสมบัติของไซโตไคนิน TDZ proliferative และ BAP เล่นบทบาทต่าง ๆ ในการพัฒนาพืชในระหว่างการจัดตั้ง และกิจกรรมยิง meristems ( kyozuka , 2007 ) ไซโตไคนินเหล่านี้ปรับปรุงอัตรา proliferative ในสายพันธุ์ที่แตกต่างกัน ( glocke ; คอลลินส์ ; Sedgley , 2006 ) ดัดแปลงเป็นไซโทไคนินสังเคราะห์ซึ่งมีประสิทธิภาพมากในการชักยิงปากดี .แบบมีส่วนร่วมในการปรับปรุงการยิงและการยืดตัว ( glocke ; คอลลินส์ ; Sedgley , 2006 ) อย่างไรก็ตาม การใช้ยอดใน tissuecultures C . officinalis ) ต้นสั้น ไม่มีราก ลักษณะเหมือนแก้วและยิงการผลิตไม่ได้เกิดขึ้นหลังจาก 45 วัน ผลกระทบของราก ) นี้อาจเกี่ยวข้องกับการกระตุ้นการผลิตเอทธิลีน ( แครี่ลุ้ย ;
; โฮเวล1995 ) ในการศึกษาข้อมูล พบความแตกต่างเล็กน้อยในการยิงและระหว่างและยอดที่ 0.2 L-1 มิลลิกรัม ไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างการเพิ่มขึ้นของความเข้มข้นได้ทำการตรวจสอบยอดและจำนวนยอด สำหรับต้นที่เลี้ยงบนสื่อที่ประกอบด้วย BAP ความเข้มข้นเพิ่มขึ้นทีละน้อย ส่งผลให้จำนวนหน่อ ( R2 = 0.9932 )ความแตกต่างหลักระหว่างยอดและ BAP เกี่ยวข้องกับการผลิตที่ทำให้ยอด เพิ่มยอดให้สื่อมวลชนลดความสูงยิงในการศึกษากับเนื้อเยื่อวัฒนธรรมของ ต่อจากโหนด cotyledonary เนื้อเยื่อ ( ÇöÇü et al . , 2004 )ควบคุมการเจริญเติบโต ชุดถูกใช้เป็นตัวแทนความสามารถของการตอบสนอง evoking ดีกว่าสำหรับการปรับปรุงพร้อมกันจำนวนยอดต่อชิ้นส่วนพืช และเชียร์ การรวมกันของไซโตไคนินออกซินกระตุ้นและมีการพัฒนาในหลอดทดลองและในพืชชนิดต่างๆ อีกครั้ง อย่างไรก็ตามการศึกษาปัจจุบันพบว่า การรวมกันของ เอพลัสเอและ BAP บวกยอดไม่มีผลต่อการยิง แม้ว่า
รากเพิ่มขึ้นเล็กน้อยโดย BAP และปฏิสัมพันธ์ IAA . ที่ 1.0 มิลลิกรัม L-1 ofiaa และ 0.1 มก. L-1 IBA ผลลัพธ์ที่ดีที่สุด สำหรับความสูงยิงเร็จภายใน 15 และ 45 วัน โดยทั่วไปการลดระดับของออกซินจะเพียงพอที่จะทำให้เกิดการงอกรากในพืชต้นไม้ และในการศึกษาครั้งนี้พบว่ามีความสัมพันธ์ผกผันระหว่างความเข้มข้นของออกซิน และเป็นกำลังใจให้ทั้ง เอ และ NAA IBA ความเข้มข้นต่ำ และประสิทธิภาพของอาจจะอธิบายได้โดย
เสถียรภาพมากกว่าเมื่อเทียบกับ IAA IBA ,ซึ่งอาจปรับระดับของ IAA เป็นเพื่อให้บรรลุผลที่คล้ายกัน ( ludwig-m มึลเลอร์ , 2007 ) นอกจากนี้ระดับที่ปานกลางเป็นสำคัญในการปรับปรุงการผลิตของ ความพัฒนาต้นกับราก ระดับการรักษาให้ต้นด้วยยอดมากกว่าต้นสังกัดไซโตไคนินเท่านั้น