- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Early telephones were technically d
Early telephones were technically diverse. Some used liquid transmitters which soon went out of use. Some were dynamic: their diaphragms vibrated a coil of wire in the field of a permanent magnet or vice versa. This kind survived in small numbers through the 20th century in military and maritime applications where its ability to create its own electrical power was crucial. Most, however, used Edison/Berliner carbon transmitters, which were much louder than the other kinds, even though they required induction coils, actually acting as impedance matching transformers to make it compatible to the line impedance. The Edison patents kept the Bell monopoly viable into the 20th century, by which time telephone networks were more important than the instrument.
Early telephones were locally powered, using a dynamic transmitter or else powering the transmitter with a local battery. One of the jobs of outside plant personnel was to visit each telephone periodically to inspect the battery. During the 20th century, "common battery" operation came to dominate, powered by "talk battery" from the telephone exchange over the same wires that carried the voice signals. Late in the century, wireless handsets brought a revival of local battery power.
The earliest telephones had only one wire for both transmitting and receiving of audio, and used a ground return path, as was found in telegraph systems. The earliest dynamic telephones also had only one opening for sound, and the user alternately listened and spoke (rather, shouted) into the same hole. Sometimes the instruments were operated in pairs at each end, making conversation more convenient but also more expensive.
Historical marker commemorating the first telephone central office in New York State (1878)
At first, the benefits of a switchboard exchange were not exploited. Instead, telephones were leased in pairs to the subscriber, for example one for his home and one for his shop, who must arrange with telegraph contractors to construct a line between them. Users who wanted the ability to speak to three or four different shops, suppliers etc. would obtain and set up three or four pairs of telephones. Western Union, already using telegraph exchanges, quickly extended the principle to its telephones in New York City and San Francisco, and Bell was not slow in appreciating the potential.
Signaling began in an appropriately primitive manner. The user alerted the other end, or the exchange operator, by whistling into the transmitter. Exchange operation soon resulted in telephones being equipped with a bell, first operated over a second wire and later with the same wire using a condenser. Telephones connected to the earliest Strowger automatic exchanges had seven wires, one for the knife switch, one for each telegraph key, one for the bell, one for the push button and two for speaking.
Rural and other telephones that were not on a common battery exchange had hand cranked "magneto" generator to produce an alternating current to ring the bells of other telephones on the line and to alert the exchange operator.
In 1877 and 1878, Edison invented and developed the carbon microphone used in all telephones along with the Bell receiver until the 1980s. After protracted patent litigation, a federal court ruled in 1892 that Edison and not Emile Berliner was the inventor of the carbon microphone. The carbon microphone was also used in radio broadcasting and public address work through the 1920s.
1896 Telephone (Sweden)
In the 1890s a new smaller style of telephone was introduced, the candlestick telephone, packaged in three parts. The transmitter stood on a stand, known as a "candlestick" for its shape, hence the name. When not in use, the receiver hung on a hook with a switch in it, known as a "switchhook." Previous telephones required the user to operate a separate switch to connect either the voice or the bell. With the new kind, the user was less likely to leave the phone "off the hook". In phones connected to magneto exchanges, the bell, induction coil, battery, and magneto were in a separate bell box called a "ringer box." In phones connected to common battery exchanges, the ringer box was installed under a desk, or other out of the way place, since it did not need a battery or magneto.
Cradle designs were also used at this time, having a handle with the receiver and transmitter attached, separate from the cradle base that housed the magneto crank and other parts. They were larger than the "candlestick" and more popular.
Disadvantages of single wire operation such as crosstalk and hum from nearby AC power wires had already led to the use of twisted pairs and, for long distance telephones, four-wire circuits. Users at the beginning of the 20th century did not place long distance calls from their own telephones but made an appointment to use a special sound proofed long distance telephone booth furnished with the latest technology.
Around 1893, the country leading the world in telephones per 100 persons (teledensity) was Sweden with 0.55 in the whole country but 4 in Stockholm (10,000 out of a total of 27,658 subscribers).[19] This compares with 0.4 in USA for that year.[20] Telephone service in Sweden developed through a variety of institutional forms: the International Bell Telephone Company (a U.S. multinational), town and village co-operatives, the General Telephone Company of Stockholm (a Swedish private company), and the Swedish Telegraph Department (part of the Swedish government). Since Stockholm consists of islands, telephone service offered relatively large advantages, but had to use submarine cables extensively. Competition between Bell Telephone and General Telephone, and later between General Telephone and the Swedish Telegraph Dept., was intense.
In 1893, the U.S. was considerably behind Sweden, New Zealand, Switzerland, and Norway in teledensity. The U.S. became the world leadership in teledensity with the rise of many independent telephone companies after the Bell patents expired in 1893 and 1894.
20th century developments
Old Receiver schematic, c.1906
A German rotary dial telephone, the W48
Top of cellular telephone tower
By 1904 over three million phones in the U.S.[21] were connected by manual switchboard exchanges. By 1914, the U.S. was the world leader in telephone density and had more than twice the teledensity of Sweden, New Zealand, Switzerland, and Norway. The relatively good performance of the U.S. occurred despite competing telephone networks not interconnecting.[22]
What turned out to be the most popular and longest lasting physical style of telephone was introduced in the early 20th century, including Bell's model 102 telephone. A carbon granule transmitter and electromagnetic receiver were united in a single molded plastic handle, which when not in use were placed in a cradle in the base unit. The circuit diagram[23] of the model 102 shows the direct connection of the receiver to the line, while the transmitter was induction coupled, with energy supplied by a local battery. The coupling transformer, battery, and ringer were in a separate enclosure from the desk set. The rotary dial in the base interrupted the line current by repeatedly but very briefly disconnecting the line 1 to 10 times for each digit, and the hook switch (in the center of the circuit diagram) permanently disconnected the line and the transmitter battery while the handset was on the cradle.
Starting in the 1930s, the base of the telephone also enclosed its bell and induction coil, obviating a separate ringer box. Power was supplied to each subscriber line by central office batteries instead of the user's local battery which required periodic service. For the next half century, the network behind the telephone grew progressively larger and much more efficient, and after the rotary dial was added the instrument itself changed little until Touch-Tone signaling started replacing the rotary dial in the 1960s.
The history of mobile phones can be traced back to two-way radios permanently installed in vehicles such as taxicabs, police cruisers, railroad trains, and the like. Later versions such as the so-called transportables or "bag phones" were equipped with a cigarette lighter plug so that they could also be carried, and thus could be used as either mobile two-way radios or as portable phones by being patched into the telephone network.
In December 1947, Bell Labs engineers Douglas H. Ring and W. Rae Young proposed hexagonal cell transmissions for mobile phones.[24] Philip T. Porter, also of Bell Labs, proposed that the cell towers be at the corners of the hexagons rather than the centers and have directional antennas that would transmit/receive in 3 directions (see picture at right) into 3 adjacent hexagon cells.[25][26] The technology did not exist then and the radio frequencies had not yet been allocated. Cellular technology was undeveloped until the 1960s, when Richard H. Frenkiel and Joel S. Engel of Bell Labs developed the electronics.
On 3 April 1973 Motorola manager Martin Cooper placed a cellular phone call (in front of reporters) to Dr. Joel S. Engel, head of research at AT&T's Bell Labs. This began the era of the handheld cellular mobile phone.
Meanwhile the 1956 inauguration of the TAT-1 cable and later international direct dialing were important steps in putting together the various continental telephone networks into a global network.
Cable television companies began to use their fast-developing cable networks, with ducting under the streets of the United Kingdom, in the late 1980s, to provide telephony services in association with major telephone companies. One of the early cable operators in the UK, Cable London, connected its first cable telephone customer in about 1990.
Early telephones were locally powered, using a dynamic transmitter or else powering the transmitter with a local battery. One of the jobs of outside plant personnel was to visit each telephone periodically to inspect the battery. During the 20th century, "common battery" operation came to dominate, powered by "talk battery" from the telephone exchange over the same wires that carried the voice signals. Late in the century, wireless handsets brought a revival of local battery power.
The earliest telephones had only one wire for both transmitting and receiving of audio, and used a ground return path, as was found in telegraph systems. The earliest dynamic telephones also had only one opening for sound, and the user alternately listened and spoke (rather, shouted) into the same hole. Sometimes the instruments were operated in pairs at each end, making conversation more convenient but also more expensive.
Historical marker commemorating the first telephone central office in New York State (1878)
At first, the benefits of a switchboard exchange were not exploited. Instead, telephones were leased in pairs to the subscriber, for example one for his home and one for his shop, who must arrange with telegraph contractors to construct a line between them. Users who wanted the ability to speak to three or four different shops, suppliers etc. would obtain and set up three or four pairs of telephones. Western Union, already using telegraph exchanges, quickly extended the principle to its telephones in New York City and San Francisco, and Bell was not slow in appreciating the potential.
Signaling began in an appropriately primitive manner. The user alerted the other end, or the exchange operator, by whistling into the transmitter. Exchange operation soon resulted in telephones being equipped with a bell, first operated over a second wire and later with the same wire using a condenser. Telephones connected to the earliest Strowger automatic exchanges had seven wires, one for the knife switch, one for each telegraph key, one for the bell, one for the push button and two for speaking.
Rural and other telephones that were not on a common battery exchange had hand cranked "magneto" generator to produce an alternating current to ring the bells of other telephones on the line and to alert the exchange operator.
In 1877 and 1878, Edison invented and developed the carbon microphone used in all telephones along with the Bell receiver until the 1980s. After protracted patent litigation, a federal court ruled in 1892 that Edison and not Emile Berliner was the inventor of the carbon microphone. The carbon microphone was also used in radio broadcasting and public address work through the 1920s.
1896 Telephone (Sweden)
In the 1890s a new smaller style of telephone was introduced, the candlestick telephone, packaged in three parts. The transmitter stood on a stand, known as a "candlestick" for its shape, hence the name. When not in use, the receiver hung on a hook with a switch in it, known as a "switchhook." Previous telephones required the user to operate a separate switch to connect either the voice or the bell. With the new kind, the user was less likely to leave the phone "off the hook". In phones connected to magneto exchanges, the bell, induction coil, battery, and magneto were in a separate bell box called a "ringer box." In phones connected to common battery exchanges, the ringer box was installed under a desk, or other out of the way place, since it did not need a battery or magneto.
Cradle designs were also used at this time, having a handle with the receiver and transmitter attached, separate from the cradle base that housed the magneto crank and other parts. They were larger than the "candlestick" and more popular.
Disadvantages of single wire operation such as crosstalk and hum from nearby AC power wires had already led to the use of twisted pairs and, for long distance telephones, four-wire circuits. Users at the beginning of the 20th century did not place long distance calls from their own telephones but made an appointment to use a special sound proofed long distance telephone booth furnished with the latest technology.
Around 1893, the country leading the world in telephones per 100 persons (teledensity) was Sweden with 0.55 in the whole country but 4 in Stockholm (10,000 out of a total of 27,658 subscribers).[19] This compares with 0.4 in USA for that year.[20] Telephone service in Sweden developed through a variety of institutional forms: the International Bell Telephone Company (a U.S. multinational), town and village co-operatives, the General Telephone Company of Stockholm (a Swedish private company), and the Swedish Telegraph Department (part of the Swedish government). Since Stockholm consists of islands, telephone service offered relatively large advantages, but had to use submarine cables extensively. Competition between Bell Telephone and General Telephone, and later between General Telephone and the Swedish Telegraph Dept., was intense.
In 1893, the U.S. was considerably behind Sweden, New Zealand, Switzerland, and Norway in teledensity. The U.S. became the world leadership in teledensity with the rise of many independent telephone companies after the Bell patents expired in 1893 and 1894.
20th century developments
Old Receiver schematic, c.1906
A German rotary dial telephone, the W48
Top of cellular telephone tower
By 1904 over three million phones in the U.S.[21] were connected by manual switchboard exchanges. By 1914, the U.S. was the world leader in telephone density and had more than twice the teledensity of Sweden, New Zealand, Switzerland, and Norway. The relatively good performance of the U.S. occurred despite competing telephone networks not interconnecting.[22]
What turned out to be the most popular and longest lasting physical style of telephone was introduced in the early 20th century, including Bell's model 102 telephone. A carbon granule transmitter and electromagnetic receiver were united in a single molded plastic handle, which when not in use were placed in a cradle in the base unit. The circuit diagram[23] of the model 102 shows the direct connection of the receiver to the line, while the transmitter was induction coupled, with energy supplied by a local battery. The coupling transformer, battery, and ringer were in a separate enclosure from the desk set. The rotary dial in the base interrupted the line current by repeatedly but very briefly disconnecting the line 1 to 10 times for each digit, and the hook switch (in the center of the circuit diagram) permanently disconnected the line and the transmitter battery while the handset was on the cradle.
Starting in the 1930s, the base of the telephone also enclosed its bell and induction coil, obviating a separate ringer box. Power was supplied to each subscriber line by central office batteries instead of the user's local battery which required periodic service. For the next half century, the network behind the telephone grew progressively larger and much more efficient, and after the rotary dial was added the instrument itself changed little until Touch-Tone signaling started replacing the rotary dial in the 1960s.
The history of mobile phones can be traced back to two-way radios permanently installed in vehicles such as taxicabs, police cruisers, railroad trains, and the like. Later versions such as the so-called transportables or "bag phones" were equipped with a cigarette lighter plug so that they could also be carried, and thus could be used as either mobile two-way radios or as portable phones by being patched into the telephone network.
In December 1947, Bell Labs engineers Douglas H. Ring and W. Rae Young proposed hexagonal cell transmissions for mobile phones.[24] Philip T. Porter, also of Bell Labs, proposed that the cell towers be at the corners of the hexagons rather than the centers and have directional antennas that would transmit/receive in 3 directions (see picture at right) into 3 adjacent hexagon cells.[25][26] The technology did not exist then and the radio frequencies had not yet been allocated. Cellular technology was undeveloped until the 1960s, when Richard H. Frenkiel and Joel S. Engel of Bell Labs developed the electronics.
On 3 April 1973 Motorola manager Martin Cooper placed a cellular phone call (in front of reporters) to Dr. Joel S. Engel, head of research at AT&T's Bell Labs. This began the era of the handheld cellular mobile phone.
Meanwhile the 1956 inauguration of the TAT-1 cable and later international direct dialing were important steps in putting together the various continental telephone networks into a global network.
Cable television companies began to use their fast-developing cable networks, with ducting under the streets of the United Kingdom, in the late 1980s, to provide telephony services in association with major telephone companies. One of the early cable operators in the UK, Cable London, connected its first cable telephone customer in about 1990.
0/5000
โทรศัพท์ก่อนได้หลากหลายเทคนิค บางคนใช้เครื่องส่งสัญญาณของเหลวซึ่งเร็ว ๆ นี้ ออกไปใช้ บางคนที่แบบไดนามิก: ไดอะแฟรมของ vibrated ขดลวดในฟิลด์แม่เหล็กถาวร หรือในทางกลับกัน ชนิดนี้รอดชีวิตตัวเลขขนาดเล็กผ่านศตวรรษในการใช้งานทางทหาร และทางทะเลซึ่งความสามารถในการสร้างพลังงานไฟฟ้าของตนเองเป็นสำคัญ สุด ไร ใช้เอดิ สัน/Berliner คาร์บอนเครื่องส่งสัญญาณ ซึ่งถูกมากเบาชนิดอื่น ๆ แม้ว่าพวกเขาต้องใช้ขดลวดเหนี่ยวนำ จริง ทำหน้าที่เป็นหม้อแปลงจับคู่ความต้านทานเพื่อให้ได้ความต้านทานบรรทัด สิทธิบัตรของเอดิสันยังคงผูกขาดเบลล์ได้ในศตวรรษที่ 20 ตามเวลาที่เครือข่ายโทรศัพท์ได้สำคัญกว่าเครื่องมือโทรศัพท์ช่วงมีการขับเคลื่อน เครื่องใช้ส่งแบบไดนามิกหรือ อื่น ๆ เปิดสัญญาณกับแบตเตอรี่ภายในเครื่อง หนึ่งในงานของพนักงานโรงงานอยู่นอกได้ชมละโทรศัพท์เป็นระยะ ๆ เพื่อตรวจสอบแบตเตอรี่ ในช่วงศตวรรษ 20 "แบตเตอรี่ทั่วไป" ดำเนินการมาครอง ขับเคลื่อน โดย "แบตเตอรี่พูดคุย" จากการแลกเปลี่ยนโทรศัพท์ผ่านสายเดียวที่นำสัญญาณเสียง ในศตวรรษ โทรศัพท์มือถือไร้สายนำฟื้นฟูพลังงานแบตเตอรี่ภายในเครื่องโทรศัพท์เร็วที่สุดมีสายเดียวทั้งส่ง และรับของเสียง และใช้ดินคืนเส้น ที่พบในระบบโทรเลข โทรศัพท์แบบเก่ายังมีเพียงหนึ่งที่เปิดสำหรับเสียง และผู้ฟัง และพูดมาระหว่าง (ค่อนข้าง ตะโกน) ลงในหลุมเดียวกัน บางครั้งเครื่องมือถูกดำเนินในคู่ที่แต่ละปลาย การสนทนาสะดวกแต่ยังราคาแพงมากขึ้นเครื่องหมายทางประวัติศาสตร์ที่ระลึกสำนักกลางโทรศัพท์ครั้งแรกในรัฐนิวยอร์ก (1878)ตอนแรก ประโยชน์ของการแลกเปลี่ยนบอร์ดก็ไม่สามารถ แทน โทรศัพท์ได้เช่าในคู่กับสมาชิก ตัวอย่างหนึ่งสำหรับบ้านของเขาและคนในร้านของเขา ต้องจัดกับโทรเลขผู้รับเหมาจะสร้างเส้นระหว่างพวกเขา ผู้ใช้ที่ต้องการความสามารถในการพูดคุยกับร้านค้าต่าง ๆ ที่สาม หรือสี่ ซัพพลายเออร์เป็นต้นจะได้รับ และตั้งคู่สาม หรือสี่ของโทรศัพท์ เวสเทิร์นยูเนี่ยน ใช้โทรเลขแลก หลักการของโทรศัพท์ในนิวยอร์กซิตี้และ San Francisco ที่ขยายอย่างรวดเร็ว และเบลล์ไม่ช้าในแข็งศักยภาพสัญญาณเริ่มต้นวิธีการดั้งเดิมอย่างเหมาะสม ผู้แจ้งเตือนอีกฝ่ายหนึ่ง หรือดำเนินการแลกเปลี่ยน โดยวิสท์ลิงเป็นตัวรับสัญญาณ แลกเปลี่ยนส่งผลให้ในโทรศัพท์ที่พร้อมเป็นระฆัง ก่อน ดำเนินการสายที่สอง และหลังจากที่ มีสายเดียวที่ใช้เครื่องควบแน่นแบบเร็ว ๆ นี้ โทรศัพท์ที่เชื่อมต่อแลกเปลี่ยนอัตโนมัติ Strowger แรกสุดมีสายเจ็ด สำหรับสวิตช์ใบมีด หนึ่งสำหรับแต่ละคีย์โทรเลข ระฆังหนึ่ง สำหรับปุ่มกดและการพูดโทรศัพท์ชนบท และอื่น ๆ ที่ไม่เกี่ยวกับการแลกเปลี่ยนแบตเตอรี่ทั่วไปมีมือ cranked "เครื่องกำเนิดไฟฟ้า" เครื่องกำเนิดไฟฟ้าเพื่อผลิตเป็นกระแสสลับแหวนระฆังของโทรศัพท์อื่น ๆ บรรทัด และ การแจ้งเตือนการดำเนินการแลกเปลี่ยน1877 และค.ศ. 1878 เอดิสันคิดค้น และพัฒนาคาร์บอนไมโครโฟนที่ใช้ในโทรศัพท์ทั้งหมดพร้อมกับตัวรับสัญญาณระฆังจนถึงไฟต์ หลังจากยืดเยื้อคดีสิทธิบัตร ศาลรัฐบาลกลางปกครองในค.ศ. 1892 ที่ เอดิสันและไม่เอไมล์ Berliner เป็นผู้ประดิษฐ์คาร์บอนไมโครโฟน คาร์บอนไมโครโฟนถูกใช้ในวิทยุกระจายเสียงและประชาชนทำงานผ่าน 19201896 โทรศัพท์ (สวีเดน)ในการช่วงปี 1890 สื่อขนาดเล็กแบบใหม่โทรศัพท์ถูกนำ โทรศัพท์ลวด ในสามส่วน ส่งที่ยืนอยู่บนขาตั้ง เรียกว่า "ลวด" สำหรับรูป ดังนั้นชื่อ เมื่อไม่ใช้ รับแขวนเบ็ดกับสวิตช์ใน เรียกว่าเป็น "switchhook" โทรศัพท์ก่อนหน้านี้ต้องให้ผู้ใช้มีสวิตช์แยกเชื่อมต่อเสียงหรือระฆัง มีชนิดใหม่ ผู้ถูกโน้มไปโทรศัพท์ "ปิดเบ็ด" ในโทรศัพท์ที่เชื่อมต่อกับเครื่องกำเนิดไฟฟ้าแลกเปลี่ยน เบลล์ ขดลวดเหนี่ยวนำ แบตเตอรี่ และเครื่องกำเนิดไฟฟ้าในกล่องแยกระฆังเรียกว่าเป็น "ringer กล่อง" ในโทรศัพท์ที่เชื่อมต่อแลกเปลี่ยนแบตเตอรี่ทั่วไป ติดตั้งใต้โต๊ะกล่อง ringer หรืออื่น ๆ ออกไป วาง เนื่องจากไม่ต้องการแบตเตอรี่หรือเครื่องกำเนิดไฟฟ้าแหล่งกำเนิดแบบยังใช้ตอนนี้ มีการจับกับตัวรับสัญญาณและส่งแนบมา แยกจากฐานอู่ที่ housed crank เครื่องกำเนิดไฟฟ้าและชิ้นส่วนอื่น ๆ พวก "ลวด" มากกว่า และนิยมมากขึ้นข้อเสียของการดำเนินงานสายเดียวเช่นการแทรกสัญญาณข้ามและครวญจากสายไฟ AC ในบริเวณใกล้เคียงได้นำไปใช้คู่บิด และ โทรศัพท์ทางไกล 4 สายวงจร ผู้ใช้ที่เริ่มต้นของศตวรรษ 20 ได้ทำการโทรศัพท์ทางไกลจากโทรศัพท์ของตนเอง แต่ทำการนัดหมายการใช้พิเศษเสียงเตรียมไกลตู้โทรศัพท์ด้วยเทคโนโลยีล่าสุดรอบ 1893 ประเทศชั้นนำของโลกในโทรศัพท์ต่อ 100 คน (teledensity) สวีเดนกับ 0.55 ในประเทศทั้งหมดแต่ 4 ในสตอกโฮล์ม (10000 จากจำนวนสมาชิก 27,658)[19] ซึ่งเปรียบเทียบกับ 0.4 ในสหรัฐอเมริกาปีที่[20] โทรศัพท์สวีเดนพัฒนาการฟอร์มสถาบันต่าง ๆ: บริษัทโทรศัพท์เบลล์อินเตอร์เนชั่นแนล (ประเทศชาติ) ตัวเมืองและหมู่บ้านสหกรณ์ บริษัทโทรศัพท์ทั่วไปของสตอกโฮล์ม (สวีเดนบริษัทเอกชน), และกรมโทรเลขสวีดิช (ส่วนหนึ่งของรัฐบาลสวีเดน) เนื่องจากสต็อกโฮล์มประกอบด้วยหมู่เกาะ โทรศัพท์บริการเสนอประโยชน์ค่อนข้างมาก แต่มีการใช้สายเคเบิลใต้น้ำอย่างกว้างขวาง ระหว่างกริ่งโทรศัพท์และโทรศัพท์ทั่วไป และในภายหลังระหว่างโทรศัพท์ทั่วไปสวีเดนส่งโทรเลขแผนก การแข่งขันรุนแรงใน 1893 สหรัฐอเมริกาได้มากหลังสวีเดน นิวซีแลนด์ สวิตเซอร์แลนด์ นอร์เวย์ และใน teledensity สหรัฐอเมริกาเป็น ผู้นำโลกใน teledensity มีการเพิ่มขึ้นของบริษัทโทรศัพท์อิสระจำนวนมากหลังจากหมดอายุสิทธิบัตรของเบลล์ใน 1893 และ 1894ศตวรรษพัฒนาเก่ารับมัน c.1906โทรศัพท์โทรศัพท์โรตารี่เยอรมัน W48ด้านบนของทาวเวอร์โทรศัพท์มือถือโดย 1904 โทรศัพท์สามล้านในการ U.S.[21] เชื่อมต่อกัน โดยแลกเปลี่ยนบอร์ดด้วยตนเอง โดย 1914 สหรัฐอเมริกาเป็นผู้นำระดับโลกในความหนาแน่นโทรศัพท์ และมีมากกว่าสอง teledensity ของสวีเดน นิวซีแลนด์ สวิตเซอร์แลนด์ นอร์เวย์ ประสิทธิภาพค่อนข้างดีของสหรัฐอเมริกาเกิดขึ้นแม้ มีเครือข่ายโทรศัพท์แข่งขันที่ไม่เชื่อมต่อกัน[22]สิ่งที่เปิดออกเป็น รูปแบบทางกายภาพนิยมมากที่สุด และยั่งยืนที่ยาวที่สุดของโทรศัพท์ถูกนำมาใช้ในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 รวมถึงของเบลล์รุ่น 102 โทรศัพท์ เต็ดคาร์บอนเม็ดส่งสัญญาณและรับสัญญาณแม่เหล็กไฟฟ้าในจุดเดียวแม่พิมพ์พลาสติกจับ เมื่อใดในการใช้ไม่ถูกวางในเปลในหน่วยพื้นฐาน ไดอะแกรมวงจร [23] รุ่น 102 แสดงการเชื่อมต่อโดยตรงของผู้รับบรรทัด ในขณะที่สัญญาณที่ถูกเหนี่ยวนำควบคู่ ด้วยพลังงานจากแบตเตอรี่ภายในเครื่อง คลัปหม้อแปลงไฟฟ้า แบตเตอรี่ และ ringer ได้ในเอกสารแนบที่แยกต่างหากจากโต๊ะได้ โทรศัพท์โรตารี่ในฐานขัดจังหวะบรรทัดปัจจุบันโดยซ้ำ ๆ แต่ disconnecting มากย่อบรรทัด 1 ถึง 10 เท่าในแต่ละตำแหน่ง และสวิตช์ตะขอ (ในไดอะแกรมวงจร) อย่างถาวรยกบรรทัดและแบตเตอรี่ส่งขณะที่โทรศัพท์มือถืออยู่บนแหล่งกำเนิดเริ่มต้นในช่วงทศวรรษ 1930 ฐานของโทรศัพท์ยังอยู่ของเบลล์และขดลวดเหนี่ยวนำ obviating กล่อง ringer แยกต่างหาก พลังงานถูกกำหนดให้สมาชิกแต่ละบรรทัดตามสำนักงานกลางแบตเตอรี่แทนแบตเตอรี่ภายในของผู้ใช้ซึ่งต้องใช้บริการเป็นครั้งคราว สำหรับครึ่งศตวรรษถัดไป เครือข่ายด้านหลังโทรศัพท์โตใหญ่ความก้าวหน้า และมีประสิทธิภาพมากขึ้น แล้วหลังจากโทรศัพท์โรตารี่มีเพิ่มเครื่องมือการเปลี่ยนแปลงเพียงเล็กน้อยจนกว่าสัญญาณหมุนเริ่มต้นแทนโทรศัพท์โรตารี่ในปี 1960ประวัติของโทรศัพท์มือถือสามารถติดตามกลับไปสองทางวิทยุอย่างถาวรติดตั้งในยานพาหนะ เช่น taxicabs ตำรวจก้า รถไฟรถไฟ เช่น รุ่นเช่นเรียกว่า transportables หรือ "กระเป๋าโทรศัพท์" ถูกติดตั้งพร้อมปลั๊กเสียบเพื่อให้ยังสามารถทำได้ และดังนั้นจึง สามารถใช้ เป็นวิทยุสองทางแบบเคลื่อน หรือโทรศัพท์มือถือแบบพกพา โดยถูกปรับปรุงในเครือข่ายโทรศัพท์ในเดือน 1947 ธันวาคม Bell Labs วิศวกรวงแหวน H. ดักลาสและปริมาณแร่ยังเสนอส่งเซลล์หกเหลี่ยมสำหรับโทรศัพท์มือถือ[24] ฟิลิปต.กระเป๋า ของ Bell Labs เสนอว่า ทาวเวอร์เซลล์ได้ที่มุมของรูปหกเหลี่ยมแทนที่เป็นศูนย์ และมีเสาอากาศทิศทางเดียวที่จะส่ง/รับใน 3 ทิศทาง (ดูภาพด้านขวา) ลงในเซลล์ติดกันหกเหลี่ยม 3[25][26] เทคโนโลยีไม่ได้อยู่แล้ว และความถี่วิทยุมีไม่ได้รับจัดสรร เทคโนโลยีโทรศัพท์มือถือถูก undeveloped จนถึงปี 1960 เมื่อริชาร์ด H. Frenkiel และ Joel Engel S. ของ Bell Labs พัฒนาอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ใน 3 1973 เมษายน โมโตโรล่าผู้จัดการมาร์ตินคูเปอร์วางโทรศัพท์มือถือ (หน้าผู้สื่อข่าว) กับดร. Joel Engel S. หัวหน้าสำนักวิจัยที่ AT & T ของ Bell Labs เริ่มยุคของโทรศัพท์มือถือมือถือมือถือในขณะเดียวกัน นอก 1956 TAT-1 สายและโทรศัพท์สายตรงระหว่างประเทศหลังมีขั้นตอนสำคัญในการวางเครือข่ายโทรศัพท์ยุโรปต่าง ๆ เข้าด้วยกันเป็นเครือข่ายทั่วโลกบริษัทเคเบิลทีวีเริ่มใช้พัฒนาอย่างรวดเร็วสายเคเบิลเครือข่าย ducting ใต้ท้องถนนของสหราชอาณาจักร ในปลายทศวรรษ 1980 ให้บริการโทรศัพท์ในการเชื่อมโยงกับบริษัทโทรศัพท์หลัก หนึ่งในผู้ประกอบการเคเบิลแรก ๆ ในอังกฤษ ลอนดอนสาย เชื่อมต่อลูกค้าโทรศัพท์สายแรกในประมาณปี 1990
การแปล กรุณารอสักครู่..
Early telephones were technically diverse. Some used liquid transmitters which soon went out of use. Some were dynamic: their diaphragms vibrated a coil of wire in the field of a permanent magnet or vice versa. This kind survived in small numbers through the 20th century in military and maritime applications where its ability to create its own electrical power was crucial. Most, however, used Edison/Berliner carbon transmitters, which were much louder than the other kinds, even though they required induction coils, actually acting as impedance matching transformers to make it compatible to the line impedance. The Edison patents kept the Bell monopoly viable into the 20th century, by which time telephone networks were more important than the instrument.
Early telephones were locally powered, using a dynamic transmitter or else powering the transmitter with a local battery. One of the jobs of outside plant personnel was to visit each telephone periodically to inspect the battery. During the 20th century, "common battery" operation came to dominate, powered by "talk battery" from the telephone exchange over the same wires that carried the voice signals. Late in the century, wireless handsets brought a revival of local battery power.
The earliest telephones had only one wire for both transmitting and receiving of audio, and used a ground return path, as was found in telegraph systems. The earliest dynamic telephones also had only one opening for sound, and the user alternately listened and spoke (rather, shouted) into the same hole. Sometimes the instruments were operated in pairs at each end, making conversation more convenient but also more expensive.
Historical marker commemorating the first telephone central office in New York State (1878)
At first, the benefits of a switchboard exchange were not exploited. Instead, telephones were leased in pairs to the subscriber, for example one for his home and one for his shop, who must arrange with telegraph contractors to construct a line between them. Users who wanted the ability to speak to three or four different shops, suppliers etc. would obtain and set up three or four pairs of telephones. Western Union, already using telegraph exchanges, quickly extended the principle to its telephones in New York City and San Francisco, and Bell was not slow in appreciating the potential.
Signaling began in an appropriately primitive manner. The user alerted the other end, or the exchange operator, by whistling into the transmitter. Exchange operation soon resulted in telephones being equipped with a bell, first operated over a second wire and later with the same wire using a condenser. Telephones connected to the earliest Strowger automatic exchanges had seven wires, one for the knife switch, one for each telegraph key, one for the bell, one for the push button and two for speaking.
Rural and other telephones that were not on a common battery exchange had hand cranked "magneto" generator to produce an alternating current to ring the bells of other telephones on the line and to alert the exchange operator.
In 1877 and 1878, Edison invented and developed the carbon microphone used in all telephones along with the Bell receiver until the 1980s. After protracted patent litigation, a federal court ruled in 1892 that Edison and not Emile Berliner was the inventor of the carbon microphone. The carbon microphone was also used in radio broadcasting and public address work through the 1920s.
1896 Telephone (Sweden)
In the 1890s a new smaller style of telephone was introduced, the candlestick telephone, packaged in three parts. The transmitter stood on a stand, known as a "candlestick" for its shape, hence the name. When not in use, the receiver hung on a hook with a switch in it, known as a "switchhook." Previous telephones required the user to operate a separate switch to connect either the voice or the bell. With the new kind, the user was less likely to leave the phone "off the hook". In phones connected to magneto exchanges, the bell, induction coil, battery, and magneto were in a separate bell box called a "ringer box." In phones connected to common battery exchanges, the ringer box was installed under a desk, or other out of the way place, since it did not need a battery or magneto.
Cradle designs were also used at this time, having a handle with the receiver and transmitter attached, separate from the cradle base that housed the magneto crank and other parts. They were larger than the "candlestick" and more popular.
Disadvantages of single wire operation such as crosstalk and hum from nearby AC power wires had already led to the use of twisted pairs and, for long distance telephones, four-wire circuits. Users at the beginning of the 20th century did not place long distance calls from their own telephones but made an appointment to use a special sound proofed long distance telephone booth furnished with the latest technology.
Around 1893, the country leading the world in telephones per 100 persons (teledensity) was Sweden with 0.55 in the whole country but 4 in Stockholm (10,000 out of a total of 27,658 subscribers).[19] This compares with 0.4 in USA for that year.[20] Telephone service in Sweden developed through a variety of institutional forms: the International Bell Telephone Company (a U.S. multinational), town and village co-operatives, the General Telephone Company of Stockholm (a Swedish private company), and the Swedish Telegraph Department (part of the Swedish government). Since Stockholm consists of islands, telephone service offered relatively large advantages, but had to use submarine cables extensively. Competition between Bell Telephone and General Telephone, and later between General Telephone and the Swedish Telegraph Dept., was intense.
In 1893, the U.S. was considerably behind Sweden, New Zealand, Switzerland, and Norway in teledensity. The U.S. became the world leadership in teledensity with the rise of many independent telephone companies after the Bell patents expired in 1893 and 1894.
20th century developments
Old Receiver schematic, c.1906
A German rotary dial telephone, the W48
Top of cellular telephone tower
By 1904 over three million phones in the U.S.[21] were connected by manual switchboard exchanges. By 1914, the U.S. was the world leader in telephone density and had more than twice the teledensity of Sweden, New Zealand, Switzerland, and Norway. The relatively good performance of the U.S. occurred despite competing telephone networks not interconnecting.[22]
What turned out to be the most popular and longest lasting physical style of telephone was introduced in the early 20th century, including Bell's model 102 telephone. A carbon granule transmitter and electromagnetic receiver were united in a single molded plastic handle, which when not in use were placed in a cradle in the base unit. The circuit diagram[23] of the model 102 shows the direct connection of the receiver to the line, while the transmitter was induction coupled, with energy supplied by a local battery. The coupling transformer, battery, and ringer were in a separate enclosure from the desk set. The rotary dial in the base interrupted the line current by repeatedly but very briefly disconnecting the line 1 to 10 times for each digit, and the hook switch (in the center of the circuit diagram) permanently disconnected the line and the transmitter battery while the handset was on the cradle.
Starting in the 1930s, the base of the telephone also enclosed its bell and induction coil, obviating a separate ringer box. Power was supplied to each subscriber line by central office batteries instead of the user's local battery which required periodic service. For the next half century, the network behind the telephone grew progressively larger and much more efficient, and after the rotary dial was added the instrument itself changed little until Touch-Tone signaling started replacing the rotary dial in the 1960s.
The history of mobile phones can be traced back to two-way radios permanently installed in vehicles such as taxicabs, police cruisers, railroad trains, and the like. Later versions such as the so-called transportables or "bag phones" were equipped with a cigarette lighter plug so that they could also be carried, and thus could be used as either mobile two-way radios or as portable phones by being patched into the telephone network.
In December 1947, Bell Labs engineers Douglas H. Ring and W. Rae Young proposed hexagonal cell transmissions for mobile phones.[24] Philip T. Porter, also of Bell Labs, proposed that the cell towers be at the corners of the hexagons rather than the centers and have directional antennas that would transmit/receive in 3 directions (see picture at right) into 3 adjacent hexagon cells.[25][26] The technology did not exist then and the radio frequencies had not yet been allocated. Cellular technology was undeveloped until the 1960s, when Richard H. Frenkiel and Joel S. Engel of Bell Labs developed the electronics.
On 3 April 1973 Motorola manager Martin Cooper placed a cellular phone call (in front of reporters) to Dr. Joel S. Engel, head of research at AT&T's Bell Labs. This began the era of the handheld cellular mobile phone.
Meanwhile the 1956 inauguration of the TAT-1 cable and later international direct dialing were important steps in putting together the various continental telephone networks into a global network.
Cable television companies began to use their fast-developing cable networks, with ducting under the streets of the United Kingdom, in the late 1980s, to provide telephony services in association with major telephone companies. One of the early cable operators in the UK, Cable London, connected its first cable telephone customer in about 1990.
Early telephones were locally powered, using a dynamic transmitter or else powering the transmitter with a local battery. One of the jobs of outside plant personnel was to visit each telephone periodically to inspect the battery. During the 20th century, "common battery" operation came to dominate, powered by "talk battery" from the telephone exchange over the same wires that carried the voice signals. Late in the century, wireless handsets brought a revival of local battery power.
The earliest telephones had only one wire for both transmitting and receiving of audio, and used a ground return path, as was found in telegraph systems. The earliest dynamic telephones also had only one opening for sound, and the user alternately listened and spoke (rather, shouted) into the same hole. Sometimes the instruments were operated in pairs at each end, making conversation more convenient but also more expensive.
Historical marker commemorating the first telephone central office in New York State (1878)
At first, the benefits of a switchboard exchange were not exploited. Instead, telephones were leased in pairs to the subscriber, for example one for his home and one for his shop, who must arrange with telegraph contractors to construct a line between them. Users who wanted the ability to speak to three or four different shops, suppliers etc. would obtain and set up three or four pairs of telephones. Western Union, already using telegraph exchanges, quickly extended the principle to its telephones in New York City and San Francisco, and Bell was not slow in appreciating the potential.
Signaling began in an appropriately primitive manner. The user alerted the other end, or the exchange operator, by whistling into the transmitter. Exchange operation soon resulted in telephones being equipped with a bell, first operated over a second wire and later with the same wire using a condenser. Telephones connected to the earliest Strowger automatic exchanges had seven wires, one for the knife switch, one for each telegraph key, one for the bell, one for the push button and two for speaking.
Rural and other telephones that were not on a common battery exchange had hand cranked "magneto" generator to produce an alternating current to ring the bells of other telephones on the line and to alert the exchange operator.
In 1877 and 1878, Edison invented and developed the carbon microphone used in all telephones along with the Bell receiver until the 1980s. After protracted patent litigation, a federal court ruled in 1892 that Edison and not Emile Berliner was the inventor of the carbon microphone. The carbon microphone was also used in radio broadcasting and public address work through the 1920s.
1896 Telephone (Sweden)
In the 1890s a new smaller style of telephone was introduced, the candlestick telephone, packaged in three parts. The transmitter stood on a stand, known as a "candlestick" for its shape, hence the name. When not in use, the receiver hung on a hook with a switch in it, known as a "switchhook." Previous telephones required the user to operate a separate switch to connect either the voice or the bell. With the new kind, the user was less likely to leave the phone "off the hook". In phones connected to magneto exchanges, the bell, induction coil, battery, and magneto were in a separate bell box called a "ringer box." In phones connected to common battery exchanges, the ringer box was installed under a desk, or other out of the way place, since it did not need a battery or magneto.
Cradle designs were also used at this time, having a handle with the receiver and transmitter attached, separate from the cradle base that housed the magneto crank and other parts. They were larger than the "candlestick" and more popular.
Disadvantages of single wire operation such as crosstalk and hum from nearby AC power wires had already led to the use of twisted pairs and, for long distance telephones, four-wire circuits. Users at the beginning of the 20th century did not place long distance calls from their own telephones but made an appointment to use a special sound proofed long distance telephone booth furnished with the latest technology.
Around 1893, the country leading the world in telephones per 100 persons (teledensity) was Sweden with 0.55 in the whole country but 4 in Stockholm (10,000 out of a total of 27,658 subscribers).[19] This compares with 0.4 in USA for that year.[20] Telephone service in Sweden developed through a variety of institutional forms: the International Bell Telephone Company (a U.S. multinational), town and village co-operatives, the General Telephone Company of Stockholm (a Swedish private company), and the Swedish Telegraph Department (part of the Swedish government). Since Stockholm consists of islands, telephone service offered relatively large advantages, but had to use submarine cables extensively. Competition between Bell Telephone and General Telephone, and later between General Telephone and the Swedish Telegraph Dept., was intense.
In 1893, the U.S. was considerably behind Sweden, New Zealand, Switzerland, and Norway in teledensity. The U.S. became the world leadership in teledensity with the rise of many independent telephone companies after the Bell patents expired in 1893 and 1894.
20th century developments
Old Receiver schematic, c.1906
A German rotary dial telephone, the W48
Top of cellular telephone tower
By 1904 over three million phones in the U.S.[21] were connected by manual switchboard exchanges. By 1914, the U.S. was the world leader in telephone density and had more than twice the teledensity of Sweden, New Zealand, Switzerland, and Norway. The relatively good performance of the U.S. occurred despite competing telephone networks not interconnecting.[22]
What turned out to be the most popular and longest lasting physical style of telephone was introduced in the early 20th century, including Bell's model 102 telephone. A carbon granule transmitter and electromagnetic receiver were united in a single molded plastic handle, which when not in use were placed in a cradle in the base unit. The circuit diagram[23] of the model 102 shows the direct connection of the receiver to the line, while the transmitter was induction coupled, with energy supplied by a local battery. The coupling transformer, battery, and ringer were in a separate enclosure from the desk set. The rotary dial in the base interrupted the line current by repeatedly but very briefly disconnecting the line 1 to 10 times for each digit, and the hook switch (in the center of the circuit diagram) permanently disconnected the line and the transmitter battery while the handset was on the cradle.
Starting in the 1930s, the base of the telephone also enclosed its bell and induction coil, obviating a separate ringer box. Power was supplied to each subscriber line by central office batteries instead of the user's local battery which required periodic service. For the next half century, the network behind the telephone grew progressively larger and much more efficient, and after the rotary dial was added the instrument itself changed little until Touch-Tone signaling started replacing the rotary dial in the 1960s.
The history of mobile phones can be traced back to two-way radios permanently installed in vehicles such as taxicabs, police cruisers, railroad trains, and the like. Later versions such as the so-called transportables or "bag phones" were equipped with a cigarette lighter plug so that they could also be carried, and thus could be used as either mobile two-way radios or as portable phones by being patched into the telephone network.
In December 1947, Bell Labs engineers Douglas H. Ring and W. Rae Young proposed hexagonal cell transmissions for mobile phones.[24] Philip T. Porter, also of Bell Labs, proposed that the cell towers be at the corners of the hexagons rather than the centers and have directional antennas that would transmit/receive in 3 directions (see picture at right) into 3 adjacent hexagon cells.[25][26] The technology did not exist then and the radio frequencies had not yet been allocated. Cellular technology was undeveloped until the 1960s, when Richard H. Frenkiel and Joel S. Engel of Bell Labs developed the electronics.
On 3 April 1973 Motorola manager Martin Cooper placed a cellular phone call (in front of reporters) to Dr. Joel S. Engel, head of research at AT&T's Bell Labs. This began the era of the handheld cellular mobile phone.
Meanwhile the 1956 inauguration of the TAT-1 cable and later international direct dialing were important steps in putting together the various continental telephone networks into a global network.
Cable television companies began to use their fast-developing cable networks, with ducting under the streets of the United Kingdom, in the late 1980s, to provide telephony services in association with major telephone companies. One of the early cable operators in the UK, Cable London, connected its first cable telephone customer in about 1990.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ก่อนโทรศัพท์ได้หลากหลายเทคนิค บางคนใช้ของเหลวเครื่อง ซึ่งในเร็วๆ นี้ไปใช้ บางส่วนเป็นแบบไดนามิก : ไดอะแฟรมสั่นสะเทือนของขดลวดในฟิลด์ของแม่เหล็กถาวร หรือในทางกลับกัน ชนิดนี้ได้ในตัวเลขขนาดเล็กผ่านศตวรรษที่ 20 ในการทหารและการใช้งานทางทะเลที่ความสามารถในการสร้างพลังงานไฟฟ้าของตัวเองเป็นสำคัญ มากที่สุด อย่างไรก็ตามใช้สัน / เบอร์ลินส่งสัญญาณคาร์บอนซึ่งมีความดังมากขึ้นกว่าชนิดอื่น ๆ แม้ว่าพวกเขาต้องการคอยล์เหนี่ยวนำ ที่จริงเป็นอิมพีแดนซ์หม้อแปลงจับคู่ให้มันเข้ากันได้กับสายอิมพีแดนซ์ . เอดิสันยังคงผูกขาดสิทธิบัตรกระดิ่งวางอนาคตในศตวรรษที่ 20 โดยเครือข่ายโทรศัพท์เวลาสำคัญกว่าอุปกรณ์ .
ก่อนโทรศัพท์เป็นเครื่องขับเคลื่อนโดยใช้เครื่องส่งสัญญาณแบบไดนามิกหรืออื่น ๆ เปิดเครื่องกับแบตเตอรี่ภายใน หนึ่งในงานของบุคลากรโรงนอกเยี่ยมชมแต่ละโทรศัพท์เป็นระยะ ๆเพื่อตรวจสอบแบตเตอรี่ ระหว่างศตวรรษที่ 20 " ปฏิบัติการแบตเตอรี่ทั่วไป " มาครอบงำที่ขับเคลื่อนโดย " แบตเตอรี่ " พูดคุยแลกเปลี่ยนโทรศัพท์ผ่านสายเดียวกันที่ดำเนินการเสียงสัญญาณ ในช่วงปลายศตวรรษ , โทรศัพท์มือถือไร้สายนำการฟื้นฟูแบตเตอรี่ไฟฟ้าท้องถิ่น
โทรศัพท์เก่ามีเพียงหนึ่งสาย ทั้งส่งและรับเสียง และใช้ดินกลับเส้นทางที่ถูกพบในระบบโทรเลขเร็วแบบไดนามิกโทรศัพท์มีเพียงหนึ่งช่องเสียงและผู้ใช้สลับกันฟังและพูด ( แต่ตะโกน ) ลงไปในหลุมเดียวกัน บางครั้งการวิจัยดำเนินการในคู่ที่ปลายแต่ละด้าน ทำให้การสนทนาที่สะดวกมากขึ้น แต่ก็แพงกว่า เครื่องหมาย
ประวัติศาสตร์อนุสรณ์แรกโทรศัพท์ส่วนกลางในรัฐนิวยอร์ก ( 1878 )
ตอนแรกประโยชน์ของแผงแลกเปลี่ยนไม่ได้ใช้ประโยชน์ แทน โทรศัพท์เป็นแบบคู่ให้ผู้ใช้บริการ ตัวอย่างหนึ่งสำหรับบ้านและหนึ่งสำหรับร้านของเขา ที่ต้องจัดการกับผู้รับเหมาเพื่อสร้างสายโทรเลขระหว่างพวกเขา ผู้ใช้ที่ต้องการความสามารถในการพูดถึงสามหรือสี่ร้านค้าที่แตกต่างกัน ซัพพลายเออร์ ฯลฯ จะได้รับและการตั้งค่าสามหรือสี่คู่ของโทรศัพท์เวสเทิร์น ยูเนี่ยน แล้วใช้โทรเลขแลกเปลี่ยนได้อย่างรวดเร็วขยายหลักการโทรศัพท์ในเมืองนิวยอร์ก ซานฟรานซิสโก และ เบลล์ไม่รีรอในการปรับศักยภาพ
เริ่มในลักษณะดั้งเดิมอย่างเหมาะสม ผู้ใช้แจ้งเตือนสิ้นสุดอื่น ๆ หรือ ตรา ผู้ประกอบการ โดยผิวปากเข้าไปในเครื่องส่งการดำเนินการแลกเปลี่ยนทันที ส่งผลให้โทรศัพท์เป็นอุปกรณ์ที่มีระฆังแรกที่ดำเนินการผ่านสายที่สองและต่อมากับลวดที่ใช้คอนเดนเซอร์ โทรศัพท์เชื่อมเร็ว strowger อัตโนมัติการแลกเปลี่ยนมีเจ็ดสาย สำหรับมีดสลับหนึ่งสำหรับแต่ละโทรเลขกุญแจ สำหรับ เบลล์ สำหรับปุ่มกด และสองพูด
ชนบทและโทรศัพท์อื่น ๆ ที่ไม่ได้มีการเปลี่ยนแบตเตอรี่ทั่วไปมือ cranked " แมกนีโต " เครื่องกำเนิดไฟฟ้าเพื่อผลิตไฟฟ้ากระแสสลับแหวนระฆังของโทรศัพท์อื่น ๆในบรรทัดและแจ้งเตือนผู้ประกอบการแลกเปลี่ยน
ใน 1877 1878 เอดิสันและ , คิดค้นและพัฒนาคาร์บอนไมโครโฟนที่ใช้ในโทรศัพท์พร้อมกับระฆังสัญญาณจนถึงปี 1980หลังจากคดีสิทธิบัตรยืดเยื้อ , ศาลรัฐบาลกลางปกครองใน 1892 ที่เอดิสันและเอมิลเบอร์ลินเป็นนักประดิษฐ์ของคาร์บอนไมโครโฟน คาร์บอนไมโครโฟน ก็ใช้ในการกระจายเสียงทางวิทยุ และงานที่อยู่สาธารณะผ่านยุค 20 .
1896 โทรศัพท์ ( สวีเดน )
ในอังกฤษใหม่ขนาดเล็กรูปแบบของโทรศัพท์ใช้เชิงเทียนโทรศัพท์ บรรจุใน 3 ส่วนการยืนอยู่บนขาตั้ง , ที่รู้จักกันเป็น " เทียน " เพราะรูปร่างของมัน ดังนั้นชื่อ เมื่อไม่ใช้งาน รับ แขวนไว้กับตะขอกับสวิตช์ในมัน , ที่รู้จักกันเป็น " switchhook " ก่อนหน้านี้โทรศัพท์ต้องใช้ผู้ใช้สามารถใช้งานสวิทช์แยกต่างหากเพื่อเชื่อมต่อทั้งเสียงหรือระฆัง กับชนิดใหม่ ผู้ใช้มีโอกาสน้อยที่จะทิ้งโทรศัพท์ " หลุด "โทรศัพท์เชื่อมต่อกับแมกนีโต แลกเปลี่ยน , ระฆัง , ขดลวดเหนี่ยวนำ แบตเตอรี่ และ แมกนีโต อยู่ในกล่องแยกที่เรียกว่า " กล่องสั่นระฆัง " ในโทรศัพท์ที่เชื่อมต่อกับการแลกเปลี่ยนแบตเตอรี่ทั่วไป เป็นกล่องที่ติดตั้งอยู่ใต้โต๊ะ หรืออื่น ๆ ออกวาง เพราะมันไม่ต้องใช้แบตเตอรี่ หรือ แมกนีโต
เปลการออกแบบยังใช้ในเวลานี้มีที่จับกับตัวรับและตัวส่งแนบแยกจากแหล่งกำเนิดฐานเป็นที่ตั้ง แมกนีโต ข้อเหวี่ยง และส่วนอื่น ๆ พวกเขามีขนาดใหญ่กว่า " เทียน " และนิยมมากขึ้น
ข้อเสียเดียวสายปฏิบัติการเช่นงานเขียนของฮารูกิ มูราคามิ แล้วฮัมเพลงจากใกล้เคียงสายไฟสายไฟได้นำไปสู่การใช้คู่บิดและ โทรศัพท์ทางไกล สี่สายวงจรผู้ใช้ที่จุดเริ่มต้นของศตวรรษที่ 20 ไม่ได้สถานที่โทรทางไกลจากโทรศัพท์ของตัวเอง แต่นัดที่จะใช้เสียงพิเศษในห้องโทรศัพท์ทางไกล บูธ ตกแต่ง ด้วยเทคโนโลยีใหม่ล่าสุด
รอบ 1893 , ประเทศชั้นนำของโลกในโทรศัพท์ต่อ 100 คน ( teledensity ) คือสวีเดนกับ 0.55 ในประเทศทั้งหมด แต่ 4 ใน Stockholm ( 10000 จำนวน 27658 สมาชิก ) [ 19 ] นี้เทียบกับ 0.4 ในสหรัฐอเมริกาสำหรับปีนั้น [ 20 ] บริการโทรศัพท์ในสวีเดนพัฒนาผ่านความหลากหลายของรูปแบบสถาบัน : เบลล์โทรศัพท์ระหว่างประเทศ บริษัท ข้ามชาติสหรัฐฯ ) , เมือง และหมู่บ้านสหกรณ์ทั่วไป บริษัทโทรศัพท์ของกรุงสตอกโฮล์ม ( สวีเดน บริษัท ส่วนตัว )และ สวีเดน โทรเลข กรม ( ส่วนหนึ่งของรัฐบาลสวีเดน ) ตั้งแต่ Stockholm ประกอบด้วยเกาะ , บริการโทรศัพท์เสนอข้อได้เปรียบที่ค่อนข้างใหญ่ แต่ต้องใช้สายเคเบิลใต้น้ำอย่างกว้างขวาง การแข่งขันระหว่างโทรศัพท์ Bell และโทรศัพท์ทั่วไปและต่อมาระหว่างโทรศัพท์ทั่วไป และ สวีเดน โทรเลขฝ่ายรุนแรง
ใน 1893 สหรัฐอเมริกามากหลังสวีเดนนิวซีแลนด์ สวิตเซอร์แลนด์ และ นอร์เวย์ ใน teledensity . สหรัฐกลายเป็นผู้นำโลกใน teledensity ด้วยการเพิ่มขึ้นของ บริษัท โทรศัพท์อิสระมากมายหลังจากระฆังสิทธิบัตรหมดอายุใน 1893 และ 1894 .
เก่าศตวรรษที่ 20 การพัฒนาตัวรับสัญญาณวงจร c.1906
เป็นโทรศัพท์โรตารีเยอรมัน w48
ด้านบนของโทรศัพท์มือถือที่หอ
โดย 1904 มากกว่าสามล้านโทรศัพท์มือถือในสหรัฐอเมริกา[ 21 ] ต่อกันด้วยการแลกเปลี่ยนแผงคู่มือ โดย 1914 สหรัฐอเมริกาเป็นผู้นำด้านโทรศัพท์และมีความหนาแน่นมากกว่าสองเท่า teledensity แห่งสวีเดน นิวซีแลนด์ สวิตเซอร์แลนด์ และนอร์เวย์ การแสดงค่อนข้างดีของสหรัฐอเมริกาเกิดขึ้นแม้จะมีการแข่งขันไม่ได้เชื่อมต่อเครือข่ายโทรศัพท์ [ 22 ]
สิ่งที่กลายเป็นที่ได้รับความนิยมมากที่สุด และลักษณะทางกายภาพที่ยั่งยืนของโทรศัพท์ได้รับการแนะนำในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 รวมถึงรูปแบบของเบลล์ 102 โทรศัพท์ คาร์บอนเม็ดเครื่องส่งและตัวรับสัญญาณแม่เหล็กไฟฟ้าเป็นปึกแผ่นในรูปเดียว ด้ามพลาสติก ซึ่งเมื่อไม่ใช้งานอยู่ในเปล ในหน่วยฐานวงจรแผนภาพ [ 23 ] ของรุ่น 102 แสดงการเชื่อมต่อโดยตรงของผู้รับสาย ในขณะที่เครื่องกำลังแม่เหล็กไฟฟ้าควบคู่กับพลังงานมาจากแบตเตอรี่ภายใน ต่อหม้อแปลง , แบตเตอรี่ และสั่นอยู่ในกรงที่แยกจากโต๊ะชุดหน้าปัดหมุนได้ในฐานขัดจังหวะบรรทัดปัจจุบันด้วยซ้ำ แต่สั้นมากถอดสาย 1 ถึง 10 ครั้ง สำหรับแต่ละหลัก และขอเปลี่ยน ( ในศูนย์ของแผนภาพวงจร ) อย่างถาวร ตัดสายและส่งแบตเตอรี่ในขณะที่โทรศัพท์อยู่ในอู่
เริ่มต้นในช่วงทศวรรษที่ 1930 , ฐาน ของโทรศัพท์ยังล้อมรอบของเบลล์และขดลวดแม่เหล็กไฟฟ้า ,obviating ความสั่น กล่องแยกต่างหาก เป็นพลังให้กับสมาชิก โดยแต่ละสายแบตเตอรี่ส่วนกลางแทนของผู้ใช้ภายในแบตเตอรี่ซึ่งใช้ระยะเวลาบริการ สำหรับครึ่งศตวรรษต่อไป เครือข่ายที่อยู่เบื้องหลังโทรศัพท์เติบโตก้าวหน้าขนาดใหญ่และมีประสิทธิภาพมากและหลังหน้าปัดหมุนได้เพิ่มเครื่องมือที่ตัวเองเปลี่ยนไปเล็กน้อยจนสัมผัสเสียงสัญญาณเริ่มแทนโทรศัพท์แบบหมุนในทศวรรษที่ 1960 .
ประวัติศาสตร์ของโทรศัพท์มือถือสามารถ traced กลับไปที่วิทยุสองทางติดตั้งอย่างถาวรในยานพาหนะ เช่น รถแท็กซี่ ตำรวจสายตรวจ รถไฟ รถไฟ และชอบรุ่นที่ใหม่กว่าเช่น transportables หรือที่เรียกว่า " โทรศัพท์มือถือ " ถุงที่ถูกติดตั้งกับเสียบที่จุดบุหรี่เพื่อให้พวกเขาสามารถดำเนินการและจึงสามารถใช้เป็นทั้งมือถือสองทางวิทยุหรือโทรศัพท์แบบพกพา โดยการติดตั้งในเครือข่ายโทรศัพท์
ในเดือนธันวาคม 1947 Bell Labs วิศวกร ดักลาส เอช แหวน และ เร ยังเสนอเซลล์หกเหลี่ยมส่งข้อมูลสำหรับโทรศัพท์มือถือ[ 24 ] ฟิลิป ที. Porter ของ Bell Labs เสนอว่าเสาโทรศัพท์ถูกในมุมของรูปหกเหลี่ยมมากกว่าศูนย์ และมีทิศทางเสาอากาศจะรับ / ส่งใน 3 เส้นทาง ( ดูภาพขวา ) ออกเป็น 3 เซลล์หกเหลี่ยมที่อยู่ติดกัน . [ 25 ] [ 26 ] เทคโนโลยีไม่ได้อยู่แล้ว และวิทยุความถี่ที่ยังไม่ได้จัดสรรเทคโนโลยีมือถือถูกพัฒนาจนถึงปี 1960 เมื่อริชาร์ดเอช. frenkiel กับโจเอลเอสอีของ Bell Labs ได้พัฒนาอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์
3 เมษายน 2516 โดยมาร์ตินคูเปอร์วางผู้จัดการโทรศัพท์มือถือโทร ( ในด้านหน้าของนักข่าว ) ดร. โจเอลเอสอีหัวของการวิจัยที่เป็น& T Bell Labs . เริ่มยุคของมือถือโทรศัพท์มือถือมือถือ .
ขณะที่พิธีเปิดของสายเคเบิล tat-1 1956 และต่อมาโทรศัพท์ระหว่างประเทศเป็นขั้นตอนสำคัญในการร่วมกันวางแบบต่างๆ โทรศัพท์ เครือข่ายเป็นเครือข่ายทั่วโลก
เคเบิลทีวี บริษัท เริ่มที่จะใช้พวกเขาได้อย่างรวดเร็วการพัฒนาเครือข่ายสายเคเบิล , ท่อใต้ถนนของสหราชอาณาจักรในช่วงปลายปี 1980เพื่อให้บริการระบบโทรศัพท์ ร่วมกับ บริษัทโทรศัพท์รายใหญ่ หนึ่งในช่วงต้นผู้ประกอบการเคเบิลทีวีในอังกฤษ , ลอนดอน , เชื่อมต่อสายเคเบิลโทรศัพท์ลูกค้าครั้งแรกในประมาณปี 1990
ก่อนโทรศัพท์เป็นเครื่องขับเคลื่อนโดยใช้เครื่องส่งสัญญาณแบบไดนามิกหรืออื่น ๆ เปิดเครื่องกับแบตเตอรี่ภายใน หนึ่งในงานของบุคลากรโรงนอกเยี่ยมชมแต่ละโทรศัพท์เป็นระยะ ๆเพื่อตรวจสอบแบตเตอรี่ ระหว่างศตวรรษที่ 20 " ปฏิบัติการแบตเตอรี่ทั่วไป " มาครอบงำที่ขับเคลื่อนโดย " แบตเตอรี่ " พูดคุยแลกเปลี่ยนโทรศัพท์ผ่านสายเดียวกันที่ดำเนินการเสียงสัญญาณ ในช่วงปลายศตวรรษ , โทรศัพท์มือถือไร้สายนำการฟื้นฟูแบตเตอรี่ไฟฟ้าท้องถิ่น
โทรศัพท์เก่ามีเพียงหนึ่งสาย ทั้งส่งและรับเสียง และใช้ดินกลับเส้นทางที่ถูกพบในระบบโทรเลขเร็วแบบไดนามิกโทรศัพท์มีเพียงหนึ่งช่องเสียงและผู้ใช้สลับกันฟังและพูด ( แต่ตะโกน ) ลงไปในหลุมเดียวกัน บางครั้งการวิจัยดำเนินการในคู่ที่ปลายแต่ละด้าน ทำให้การสนทนาที่สะดวกมากขึ้น แต่ก็แพงกว่า เครื่องหมาย
ประวัติศาสตร์อนุสรณ์แรกโทรศัพท์ส่วนกลางในรัฐนิวยอร์ก ( 1878 )
ตอนแรกประโยชน์ของแผงแลกเปลี่ยนไม่ได้ใช้ประโยชน์ แทน โทรศัพท์เป็นแบบคู่ให้ผู้ใช้บริการ ตัวอย่างหนึ่งสำหรับบ้านและหนึ่งสำหรับร้านของเขา ที่ต้องจัดการกับผู้รับเหมาเพื่อสร้างสายโทรเลขระหว่างพวกเขา ผู้ใช้ที่ต้องการความสามารถในการพูดถึงสามหรือสี่ร้านค้าที่แตกต่างกัน ซัพพลายเออร์ ฯลฯ จะได้รับและการตั้งค่าสามหรือสี่คู่ของโทรศัพท์เวสเทิร์น ยูเนี่ยน แล้วใช้โทรเลขแลกเปลี่ยนได้อย่างรวดเร็วขยายหลักการโทรศัพท์ในเมืองนิวยอร์ก ซานฟรานซิสโก และ เบลล์ไม่รีรอในการปรับศักยภาพ
เริ่มในลักษณะดั้งเดิมอย่างเหมาะสม ผู้ใช้แจ้งเตือนสิ้นสุดอื่น ๆ หรือ ตรา ผู้ประกอบการ โดยผิวปากเข้าไปในเครื่องส่งการดำเนินการแลกเปลี่ยนทันที ส่งผลให้โทรศัพท์เป็นอุปกรณ์ที่มีระฆังแรกที่ดำเนินการผ่านสายที่สองและต่อมากับลวดที่ใช้คอนเดนเซอร์ โทรศัพท์เชื่อมเร็ว strowger อัตโนมัติการแลกเปลี่ยนมีเจ็ดสาย สำหรับมีดสลับหนึ่งสำหรับแต่ละโทรเลขกุญแจ สำหรับ เบลล์ สำหรับปุ่มกด และสองพูด
ชนบทและโทรศัพท์อื่น ๆ ที่ไม่ได้มีการเปลี่ยนแบตเตอรี่ทั่วไปมือ cranked " แมกนีโต " เครื่องกำเนิดไฟฟ้าเพื่อผลิตไฟฟ้ากระแสสลับแหวนระฆังของโทรศัพท์อื่น ๆในบรรทัดและแจ้งเตือนผู้ประกอบการแลกเปลี่ยน
ใน 1877 1878 เอดิสันและ , คิดค้นและพัฒนาคาร์บอนไมโครโฟนที่ใช้ในโทรศัพท์พร้อมกับระฆังสัญญาณจนถึงปี 1980หลังจากคดีสิทธิบัตรยืดเยื้อ , ศาลรัฐบาลกลางปกครองใน 1892 ที่เอดิสันและเอมิลเบอร์ลินเป็นนักประดิษฐ์ของคาร์บอนไมโครโฟน คาร์บอนไมโครโฟน ก็ใช้ในการกระจายเสียงทางวิทยุ และงานที่อยู่สาธารณะผ่านยุค 20 .
1896 โทรศัพท์ ( สวีเดน )
ในอังกฤษใหม่ขนาดเล็กรูปแบบของโทรศัพท์ใช้เชิงเทียนโทรศัพท์ บรรจุใน 3 ส่วนการยืนอยู่บนขาตั้ง , ที่รู้จักกันเป็น " เทียน " เพราะรูปร่างของมัน ดังนั้นชื่อ เมื่อไม่ใช้งาน รับ แขวนไว้กับตะขอกับสวิตช์ในมัน , ที่รู้จักกันเป็น " switchhook " ก่อนหน้านี้โทรศัพท์ต้องใช้ผู้ใช้สามารถใช้งานสวิทช์แยกต่างหากเพื่อเชื่อมต่อทั้งเสียงหรือระฆัง กับชนิดใหม่ ผู้ใช้มีโอกาสน้อยที่จะทิ้งโทรศัพท์ " หลุด "โทรศัพท์เชื่อมต่อกับแมกนีโต แลกเปลี่ยน , ระฆัง , ขดลวดเหนี่ยวนำ แบตเตอรี่ และ แมกนีโต อยู่ในกล่องแยกที่เรียกว่า " กล่องสั่นระฆัง " ในโทรศัพท์ที่เชื่อมต่อกับการแลกเปลี่ยนแบตเตอรี่ทั่วไป เป็นกล่องที่ติดตั้งอยู่ใต้โต๊ะ หรืออื่น ๆ ออกวาง เพราะมันไม่ต้องใช้แบตเตอรี่ หรือ แมกนีโต
เปลการออกแบบยังใช้ในเวลานี้มีที่จับกับตัวรับและตัวส่งแนบแยกจากแหล่งกำเนิดฐานเป็นที่ตั้ง แมกนีโต ข้อเหวี่ยง และส่วนอื่น ๆ พวกเขามีขนาดใหญ่กว่า " เทียน " และนิยมมากขึ้น
ข้อเสียเดียวสายปฏิบัติการเช่นงานเขียนของฮารูกิ มูราคามิ แล้วฮัมเพลงจากใกล้เคียงสายไฟสายไฟได้นำไปสู่การใช้คู่บิดและ โทรศัพท์ทางไกล สี่สายวงจรผู้ใช้ที่จุดเริ่มต้นของศตวรรษที่ 20 ไม่ได้สถานที่โทรทางไกลจากโทรศัพท์ของตัวเอง แต่นัดที่จะใช้เสียงพิเศษในห้องโทรศัพท์ทางไกล บูธ ตกแต่ง ด้วยเทคโนโลยีใหม่ล่าสุด
รอบ 1893 , ประเทศชั้นนำของโลกในโทรศัพท์ต่อ 100 คน ( teledensity ) คือสวีเดนกับ 0.55 ในประเทศทั้งหมด แต่ 4 ใน Stockholm ( 10000 จำนวน 27658 สมาชิก ) [ 19 ] นี้เทียบกับ 0.4 ในสหรัฐอเมริกาสำหรับปีนั้น [ 20 ] บริการโทรศัพท์ในสวีเดนพัฒนาผ่านความหลากหลายของรูปแบบสถาบัน : เบลล์โทรศัพท์ระหว่างประเทศ บริษัท ข้ามชาติสหรัฐฯ ) , เมือง และหมู่บ้านสหกรณ์ทั่วไป บริษัทโทรศัพท์ของกรุงสตอกโฮล์ม ( สวีเดน บริษัท ส่วนตัว )และ สวีเดน โทรเลข กรม ( ส่วนหนึ่งของรัฐบาลสวีเดน ) ตั้งแต่ Stockholm ประกอบด้วยเกาะ , บริการโทรศัพท์เสนอข้อได้เปรียบที่ค่อนข้างใหญ่ แต่ต้องใช้สายเคเบิลใต้น้ำอย่างกว้างขวาง การแข่งขันระหว่างโทรศัพท์ Bell และโทรศัพท์ทั่วไปและต่อมาระหว่างโทรศัพท์ทั่วไป และ สวีเดน โทรเลขฝ่ายรุนแรง
ใน 1893 สหรัฐอเมริกามากหลังสวีเดนนิวซีแลนด์ สวิตเซอร์แลนด์ และ นอร์เวย์ ใน teledensity . สหรัฐกลายเป็นผู้นำโลกใน teledensity ด้วยการเพิ่มขึ้นของ บริษัท โทรศัพท์อิสระมากมายหลังจากระฆังสิทธิบัตรหมดอายุใน 1893 และ 1894 .
เก่าศตวรรษที่ 20 การพัฒนาตัวรับสัญญาณวงจร c.1906
เป็นโทรศัพท์โรตารีเยอรมัน w48
ด้านบนของโทรศัพท์มือถือที่หอ
โดย 1904 มากกว่าสามล้านโทรศัพท์มือถือในสหรัฐอเมริกา[ 21 ] ต่อกันด้วยการแลกเปลี่ยนแผงคู่มือ โดย 1914 สหรัฐอเมริกาเป็นผู้นำด้านโทรศัพท์และมีความหนาแน่นมากกว่าสองเท่า teledensity แห่งสวีเดน นิวซีแลนด์ สวิตเซอร์แลนด์ และนอร์เวย์ การแสดงค่อนข้างดีของสหรัฐอเมริกาเกิดขึ้นแม้จะมีการแข่งขันไม่ได้เชื่อมต่อเครือข่ายโทรศัพท์ [ 22 ]
สิ่งที่กลายเป็นที่ได้รับความนิยมมากที่สุด และลักษณะทางกายภาพที่ยั่งยืนของโทรศัพท์ได้รับการแนะนำในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 รวมถึงรูปแบบของเบลล์ 102 โทรศัพท์ คาร์บอนเม็ดเครื่องส่งและตัวรับสัญญาณแม่เหล็กไฟฟ้าเป็นปึกแผ่นในรูปเดียว ด้ามพลาสติก ซึ่งเมื่อไม่ใช้งานอยู่ในเปล ในหน่วยฐานวงจรแผนภาพ [ 23 ] ของรุ่น 102 แสดงการเชื่อมต่อโดยตรงของผู้รับสาย ในขณะที่เครื่องกำลังแม่เหล็กไฟฟ้าควบคู่กับพลังงานมาจากแบตเตอรี่ภายใน ต่อหม้อแปลง , แบตเตอรี่ และสั่นอยู่ในกรงที่แยกจากโต๊ะชุดหน้าปัดหมุนได้ในฐานขัดจังหวะบรรทัดปัจจุบันด้วยซ้ำ แต่สั้นมากถอดสาย 1 ถึง 10 ครั้ง สำหรับแต่ละหลัก และขอเปลี่ยน ( ในศูนย์ของแผนภาพวงจร ) อย่างถาวร ตัดสายและส่งแบตเตอรี่ในขณะที่โทรศัพท์อยู่ในอู่
เริ่มต้นในช่วงทศวรรษที่ 1930 , ฐาน ของโทรศัพท์ยังล้อมรอบของเบลล์และขดลวดแม่เหล็กไฟฟ้า ,obviating ความสั่น กล่องแยกต่างหาก เป็นพลังให้กับสมาชิก โดยแต่ละสายแบตเตอรี่ส่วนกลางแทนของผู้ใช้ภายในแบตเตอรี่ซึ่งใช้ระยะเวลาบริการ สำหรับครึ่งศตวรรษต่อไป เครือข่ายที่อยู่เบื้องหลังโทรศัพท์เติบโตก้าวหน้าขนาดใหญ่และมีประสิทธิภาพมากและหลังหน้าปัดหมุนได้เพิ่มเครื่องมือที่ตัวเองเปลี่ยนไปเล็กน้อยจนสัมผัสเสียงสัญญาณเริ่มแทนโทรศัพท์แบบหมุนในทศวรรษที่ 1960 .
ประวัติศาสตร์ของโทรศัพท์มือถือสามารถ traced กลับไปที่วิทยุสองทางติดตั้งอย่างถาวรในยานพาหนะ เช่น รถแท็กซี่ ตำรวจสายตรวจ รถไฟ รถไฟ และชอบรุ่นที่ใหม่กว่าเช่น transportables หรือที่เรียกว่า " โทรศัพท์มือถือ " ถุงที่ถูกติดตั้งกับเสียบที่จุดบุหรี่เพื่อให้พวกเขาสามารถดำเนินการและจึงสามารถใช้เป็นทั้งมือถือสองทางวิทยุหรือโทรศัพท์แบบพกพา โดยการติดตั้งในเครือข่ายโทรศัพท์
ในเดือนธันวาคม 1947 Bell Labs วิศวกร ดักลาส เอช แหวน และ เร ยังเสนอเซลล์หกเหลี่ยมส่งข้อมูลสำหรับโทรศัพท์มือถือ[ 24 ] ฟิลิป ที. Porter ของ Bell Labs เสนอว่าเสาโทรศัพท์ถูกในมุมของรูปหกเหลี่ยมมากกว่าศูนย์ และมีทิศทางเสาอากาศจะรับ / ส่งใน 3 เส้นทาง ( ดูภาพขวา ) ออกเป็น 3 เซลล์หกเหลี่ยมที่อยู่ติดกัน . [ 25 ] [ 26 ] เทคโนโลยีไม่ได้อยู่แล้ว และวิทยุความถี่ที่ยังไม่ได้จัดสรรเทคโนโลยีมือถือถูกพัฒนาจนถึงปี 1960 เมื่อริชาร์ดเอช. frenkiel กับโจเอลเอสอีของ Bell Labs ได้พัฒนาอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์
3 เมษายน 2516 โดยมาร์ตินคูเปอร์วางผู้จัดการโทรศัพท์มือถือโทร ( ในด้านหน้าของนักข่าว ) ดร. โจเอลเอสอีหัวของการวิจัยที่เป็น& T Bell Labs . เริ่มยุคของมือถือโทรศัพท์มือถือมือถือ .
ขณะที่พิธีเปิดของสายเคเบิล tat-1 1956 และต่อมาโทรศัพท์ระหว่างประเทศเป็นขั้นตอนสำคัญในการร่วมกันวางแบบต่างๆ โทรศัพท์ เครือข่ายเป็นเครือข่ายทั่วโลก
เคเบิลทีวี บริษัท เริ่มที่จะใช้พวกเขาได้อย่างรวดเร็วการพัฒนาเครือข่ายสายเคเบิล , ท่อใต้ถนนของสหราชอาณาจักรในช่วงปลายปี 1980เพื่อให้บริการระบบโทรศัพท์ ร่วมกับ บริษัทโทรศัพท์รายใหญ่ หนึ่งในช่วงต้นผู้ประกอบการเคเบิลทีวีในอังกฤษ , ลอนดอน , เชื่อมต่อสายเคเบิลโทรศัพท์ลูกค้าครั้งแรกในประมาณปี 1990
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- the magnifying glass is attached to the
- Fruit ripening is of interest to researc
- แล้วทำไมคุณไม่พูดสิ่งที่คุณคิด
- How so?
- Krävande uppmärksamhet?
- เป็นการสนทนาแบบ Real time ผ่านทางคอมพิวเ
- Bipartite graphs are both useful and com
- Apply now
- ผลงานเพลง
- phototropic and gravitropicresponses, ap
- Tell
- Mother used to say that to come across a
- completing procedures when guests arrive
- ขอบคุณ
- ฉันชอบการมองตา มากกว่าsex
- ฉันตื่นนอน 8 โมงเช้าของทุกวัน กิจวัตรในต
- other scientists
- ฉันตื่นนอน 8 โมงเช้าของทุกวัน กิจวัตรในต
- ฉันเป็นคนขี้ลืมอยู่บ่อย ๆ
- Want to see you also
- วันหยุดพักร้อนสำหรับพนักงาน
- flew
- now enables those who have lost an arm o
- สำหรับสถาบันการเงิน
