What Is Allelopathy?Allelopathy ref

What Is Allelopathy?
Allelopathy refers to the beneficial or harmful effects of one plant on another plant, both crop and weed species, from the release of biochemicals, known as allelochemicals, from plant parts by leaching, root exudation, volatilization, residue decomposition, and other processes in both natural and agricultural systems. Allelochemicals are a subset of secondary metabolites not required for metabolism (growth and development) of the allelopathic organism. Allelochemicals with negative allelopathic effects are an important part of plant defense against herbivory (i.e., animals eating plants as their primary food) (Fraenkel 1959; Stamp 2003).

The term allelopathy is from the Greek-derived compounds allelo and pathy (meaning "mutual harm" or "suffering") and was first used in 1937 by Austrian scientist Hans Molisch in the book Der Einfluss einer Pflanze auf die andere - Allelopathie (The Effect of Plants on Each Other) (Willis 2010). First widely studied in forestry systems, allelopathy can affect many aspects of plant ecology, including occurrence, growth, plant succession, the structure of plant communities, dominance, diversity, and plant productivity. Initially, many of the forestry species evaluated had negative allelopathic effects on food and fodder crops, but in the 1980s research was begun to identify species that had beneficial, neutral, or selective effects on companion crop plants (Table 1). Early research grew out of observations of poor regeneration of forest species, crop damage, yield reductions, replant problems for tree crops, occurrence of weed-free zones, and other related changes in vegetation patterns. Our purpose here is to introduce the concept of allelopathy, to cite specific examples, and to mention potential applications as an alternative weed management strategy.

Nature of Allelopathy
Commonly cited effects of allelopathy include reduced seed germination and seedling growth. Like synthetic herbicides, there is no common mode of action or physiological target site for all allelochemicals. However, known sites of action for some allelochemicals include cell division, pollen germination, nutrient uptake, photosynthesis, and specific enzyme function. For example, one study that examined the effect of an allelochemical known in velvetbean, 3-(3',4'-dihydroxyphenyl)-l-alanine (l-DOPA), indicated that the inhibition by this compound is due to adverse effects on amino acid metabolism and iron concentration equilibrium.

Allelopathic inhibition is complex and can involve the interaction of different classes of chemicals, such as phenolic compounds, flavonoids, terpenoids, alkaloids, steroids, carbohydrates, and amino acids, with mixtures of different compounds sometimes having a greater allelopathic effect than individual compounds alone. Furthermore, physiological and environmental stresses, pests and diseases, solar radiation, herbicides, and less than optimal nutrient, moisture, and temperature levels can also affect allelopathic weed suppression. Different plant parts, including flowers, leaves, leaf litter and leaf mulch, stems, bark, roots, soil, and soil leachates and their derived compounds, can have allelopathic activity that varies over a growing season. Allelopathic chemicals or allelochemicals can also persist in soil, affecting both neighboring plants as well as those planted in succession. Although derived from plants, allelochemicals may be more biodegradable than traditional herbicides, but allelochemicals may also have undesirable effects on non-target species, necessitating ecological studies before widespread use.

Selective activity of tree allelochemicals on crops and other plants has also been reported. For example, Leucaena leucocephala, the miracle tree promoted for revegetation, soil and water conservation, and livestock nutrition in India, contains a toxic, non-protein amino acid in its leaves that inhibits the growth of other trees but not its own seedlings. Leucaena species have also been shown to reduce the yield of wheat but increase the yield of rice. Leachates of the chaste tree or box elder can retard the growth of pangolagrass but stimulate growth of blueste m, another pasture grass. Many invasive plants may have allelopathy as a feature for their ecological success. One study in China found that 25 out of 33 highly noxious weeds screened had significant allelopathic potential.

Time, environmental conditions, and plant tissue all factor into variations in allelochemical concentrations in the producer plant. Foliar and leaf litter leachates of Eucalyptus species, for example, are more toxic than bark leachates to some food crops. The allelopathic potential of mile-a-minute vine (Ipomoea cairica) is significantly greater at higher environmental temperatures. One study indicated that soil biota reduced the allelopathic potential of sticky snakeroot (Ageratina adenophora). Red fescue infected by a fungal endophyte produced more allelochemi

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อัลลีโลพาทีคืออะไรอัลลีโลพาทีอ้างถึงผลประโยชน์ หรือเป็นอันตรายของพืชหนึ่งในพืชอื่น พืชและวัชพืช ชนิด จากรุ่น biochemicals, allelochemicals จากชิ้นส่วนของพืชโดยละลายเรียกว่า ราก exudation, volatilization แยกส่วนประกอบของสารตกค้าง และกระบวนการอื่น ๆ ในระบบธรรมชาติ และเกษตร Allelochemicals เป็นชุดย่อยของ metabolites ที่ไม่จำเป็นสำหรับการเผาผลาญ (เจริญเติบโตและการพัฒนา) ของสิ่งมีชีวิต allelopathic รอง Allelochemicals กับ allelopathic กระทบเป็นส่วนสำคัญของพืชป้องกัน herbivory (เช่น สัตว์กินพืชเป็นอาหารหลัก (Fraenkel 1959 แสตมป์ 2003)The term allelopathy is from the Greek-derived compounds allelo and pathy (meaning "mutual harm" or "suffering") and was first used in 1937 by Austrian scientist Hans Molisch in the book Der Einfluss einer Pflanze auf die andere - Allelopathie (The Effect of Plants on Each Other) (Willis 2010). First widely studied in forestry systems, allelopathy can affect many aspects of plant ecology, including occurrence, growth, plant succession, the structure of plant communities, dominance, diversity, and plant productivity. Initially, many of the forestry species evaluated had negative allelopathic effects on food and fodder crops, but in the 1980s research was begun to identify species that had beneficial, neutral, or selective effects on companion crop plants (Table 1). Early research grew out of observations of poor regeneration of forest species, crop damage, yield reductions, replant problems for tree crops, occurrence of weed-free zones, and other related changes in vegetation patterns. Our purpose here is to introduce the concept of allelopathy, to cite specific examples, and to mention potential applications as an alternative weed management strategy.Nature of AllelopathyCommonly cited effects of allelopathy include reduced seed germination and seedling growth. Like synthetic herbicides, there is no common mode of action or physiological target site for all allelochemicals. However, known sites of action for some allelochemicals include cell division, pollen germination, nutrient uptake, photosynthesis, and specific enzyme function. For example, one study that examined the effect of an allelochemical known in velvetbean, 3-(3',4'-dihydroxyphenyl)-l-alanine (l-DOPA), indicated that the inhibition by this compound is due to adverse effects on amino acid metabolism and iron concentration equilibrium.Allelopathic inhibition is complex and can involve the interaction of different classes of chemicals, such as phenolic compounds, flavonoids, terpenoids, alkaloids, steroids, carbohydrates, and amino acids, with mixtures of different compounds sometimes having a greater allelopathic effect than individual compounds alone. Furthermore, physiological and environmental stresses, pests and diseases, solar radiation, herbicides, and less than optimal nutrient, moisture, and temperature levels can also affect allelopathic weed suppression. Different plant parts, including flowers, leaves, leaf litter and leaf mulch, stems, bark, roots, soil, and soil leachates and their derived compounds, can have allelopathic activity that varies over a growing season. Allelopathic chemicals or allelochemicals can also persist in soil, affecting both neighboring plants as well as those planted in succession. Although derived from plants, allelochemicals may be more biodegradable than traditional herbicides, but allelochemicals may also have undesirable effects on non-target species, necessitating ecological studies before widespread use.
Selective activity of tree allelochemicals on crops and other plants has also been reported. For example, Leucaena leucocephala, the miracle tree promoted for revegetation, soil and water conservation, and livestock nutrition in India, contains a toxic, non-protein amino acid in its leaves that inhibits the growth of other trees but not its own seedlings. Leucaena species have also been shown to reduce the yield of wheat but increase the yield of rice. Leachates of the chaste tree or box elder can retard the growth of pangolagrass but stimulate growth of blueste m, another pasture grass. Many invasive plants may have allelopathy as a feature for their ecological success. One study in China found that 25 out of 33 highly noxious weeds screened had significant allelopathic potential.

Time, environmental conditions, and plant tissue all factor into variations in allelochemical concentrations in the producer plant. Foliar and leaf litter leachates of Eucalyptus species, for example, are more toxic than bark leachates to some food crops. The allelopathic potential of mile-a-minute vine (Ipomoea cairica) is significantly greater at higher environmental temperatures. One study indicated that soil biota reduced the allelopathic potential of sticky snakeroot (Ageratina adenophora). Red fescue infected by a fungal endophyte produced more allelochemi

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คืออะไร Allelopathy?
Allelopathy หมายถึงผลประโยชน์หรือเป็นอันตรายของโรงงานแห่งหนึ่งในโรงงานอีกทั้งสายพันธุ์พืชและวัชพืชจากการเปิดตัวของชีวเคมีที่รู้จักในฐานะ allelochemicals จากส่วนต่างๆของพืชโดยการชะล้าง, exudation รากระเหยสลายสารตกค้างและ กระบวนการอื่น ๆ ทั้งในระบบธรรมชาติและการเกษตร Allelochemicals เป็นส่วนหนึ่งของสารทุติยภูมิที่ไม่จำเป็นสำหรับการเผาผลาญ (การเจริญเติบโตและการพัฒนา) ของสิ่งมีชีวิต allelopathic Allelochemicals ที่มีผลกระทบ allelopathic เชิงลบเป็นส่วนสำคัญของการป้องกันพืชกับ herbivory (เช่นสัตว์ที่กินพืชเป็นอาหารหลักของพวกเขา) (Fraenkel 1959; แสตมป์ 2003). allelopathy คำที่มาจากสารที่มาจากภาษากรีก allelo และ pathy (หมายถึง "ร่วมกัน อันตราย "หรือ" ทุกข์ ") และถูกใช้ครั้งแรกในปี 1937 โดยนักวิทยาศาสตร์ชาวออสเตรียฮันส์ Molisch ในหนังสือเล่ม Der Einfluss einer Pflanze auf ตาย andere - Allelopathie (ผลของพืชในแต่ละอื่น ๆ ) (วิลลิส 2010) ครั้งแรกที่มีการศึกษากันอย่างแพร่หลายในระบบป่าไม้ allelopathy สามารถส่งผลกระทบหลาย ๆ ด้านของระบบนิเวศของพืชรวมทั้งการเกิดการเจริญเติบโตอย่างต่อเนื่องพืชโครงสร้างของสังคมพืชที่ครอบงำความหลากหลายและการผลิตพืช ในขั้นต้นหลายชนิดป่าไม้การประเมินผลกระทบทางลบต่อ allelopathic พืชอาหารและพืชอาหารสัตว์ แต่ในการวิจัยปี 1980 เริ่มที่จะระบุสายพันธุ์ที่มีประโยชน์ที่เป็นกลางหรือผลการคัดเลือกในพืชสหาย (ตารางที่ 1) การวิจัยในช่วงต้นงอกออกมาจากการสังเกตของการฟื้นฟูที่ดีของสายพันธุ์ป่าพืชผลเสียหายลดผลผลิต replant ปัญหาสำหรับพืชต้นไม้, การเกิดขึ้นของโซนวัชพืชฟรีและการเปลี่ยนแปลงอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องในรูปแบบพืช จุดประสงค์ของเราที่นี่คือการแนะนำแนวคิดของ allelopathy ที่จะยกตัวอย่างที่เฉพาะเจาะจงและพูดถึงการใช้งานที่มีศักยภาพเป็นกลยุทธ์การจัดการวัชพืชทางเลือก. ลักษณะการ Allelopathy ทั่วไปอ้างถึงผลกระทบของการ allelopathy รวมถึงลดการงอกของเมล็ดและการเจริญเติบโต เช่นเดียวกับสารเคมีกำจัดวัชพืชสังเคราะห์ไม่มีโหมดปกติของการดำเนินการหรือเว็บไซต์เป้าหมายทางสรีรวิทยาสำหรับ allelochemicals ทั้งหมด แต่เว็บไซต์ที่รู้จักกันของการดำเนินการ allelochemicals บางอย่างรวมทั้งการแบ่งเซลล์งอกเกสรดูดซึมสารอาหารสังเคราะห์และการทำงานของเอนไซม์ที่เฉพาะเจาะจง ยกตัวอย่างเช่นการศึกษาหนึ่งที่ตรวจสอบผลกระทบของ allelochemical รู้จักกันดีใน velvetbean, 3 (3 ', 4'-dihydroxyphenyl) -l-อะลานีน (L-DOPA) ชี้ให้เห็นว่าการยับยั้งจากสารนี้เป็นเพราะผลร้ายต่อ การเผาผลาญกรดอะมิโนและสมดุลความเข้มข้นของเหล็ก. ยับยั้ง allelopathic มีความซับซ้อนและสามารถเกี่ยวข้องกับการทำงานร่วมกันของการเรียนที่แตกต่างกันของสารเคมีเช่นสารประกอบฟีนอล, flavonoids, terpenoids ลคาลอยด์เตียรอยด์คาร์โบไฮเดรตและกรดอะมิโนที่มีการผสมของสารที่แตกต่างกันบางครั้งมี ผล allelopathic มากกว่าสารประกอบของแต่ละบุคคลคนเดียว นอกจากนี้ความเครียดทางสรีรวิทยาและสิ่งแวดล้อมศัตรูพืชและโรครังสีสารเคมีกำจัดวัชพืชและน้อยกว่าสารอาหารที่ดีที่สุด, ความชื้น, อุณหภูมิและระดับยังสามารถส่งผลกระทบต่อการปราบปรามวัชพืช allelopathic ส่วนต่างๆของพืชที่แตกต่างกันรวมทั้งดอกไม้ใบไม้ใบไม้และคลุมด้วยหญ้าใบ, ลำต้น, เปลือก, รากและดินและน้ำชะดินและสารมาของพวกเขาสามารถมีกิจกรรมที่แตกต่างกันไป allelopathic กว่าฤดูปลูก สารเคมีหรือ allelopathic allelochemicals ยังสามารถยังคงมีอยู่ในดินที่มีผลต่อทั้งพืชที่อยู่ใกล้เคียงเช่นเดียวกับผู้ที่ปลูกอย่างต่อเนื่อง แม้ว่าจะได้มาจากพืช allelochemicals อาจจะมากขึ้นกว่าที่ย่อยสลายสารเคมีกำจัดวัชพืชแบบดั้งเดิม แต่ allelochemicals นอกจากนี้ยังอาจมีผลกระทบที่ไม่พึงประสงค์ชนิดไม่ใช่เป้าหมายทั้งนี้การศึกษาระบบนิเวศก่อนการใช้งานอย่างกว้างขวาง. กิจกรรมเลือกของ allelochemicals ต้นไม้พืชและพืชอื่น ๆ นอกจากนี้ยังได้รับรายงาน ยกตัวอย่างเช่นกระถิน leucocephala มหัศจรรย์ต้นไม้ส่งเสริมการลงทุนสำหรับ revegetation อนุรักษ์ดินและน้ำและโภชนาการปศุสัตว์ในประเทศอินเดียมีพิษที่ไม่ใช่โปรตีนกรดอะมิโนในใบของมันที่ยับยั้งการเจริญเติบโตของต้นไม้ต้นอื่น ๆ แต่ไม่กล้าของตัวเอง สายพันธุ์กระถินยังได้รับการแสดงเพื่อลดผลผลิตของข้าวสาลี แต่เพิ่มผลผลิตข้าว น้ำชะของต้นไม้บริสุทธิ์หรือพี่กล่องสามารถชะลอการเจริญเติบโตของ pangolagrass แต่กระตุ้นการเจริญเติบโตของม. blueste หญ้าทุ่งหญ้าอีก พืชรุกรานหลายคนอาจมี allelopathy เป็นคุณสมบัติสำหรับความสำเร็จของระบบนิเวศของพวกเขา หนึ่งการศึกษาในประเทศจีนพบว่า 25 จาก 33 วัชพืชพิษสูงฉายมีศักยภาพ allelopathic อย่างมีนัยสำคัญ. เวลาสภาพแวดล้อมและเนื้อเยื่อพืชปัจจัยทั้งหมดลงในรูปแบบที่มีความเข้มข้น allelochemical ในโรงงานผลิต ทางใบและน้ำชะใบไม้ของสายพันธุ์ยูคาลิปยกตัวอย่างเช่นมีความเป็นพิษมากกว่าน้ำชะเปลือกให้กับพืชอาหารบางอย่าง ที่มีศักยภาพ allelopathic องุ่นไมล์-a-นาที (ผักบุ้งรั้ว) อย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นที่อุณหภูมิสิ่งแวดล้อมสูง ผลการศึกษาชี้ให้เห็นว่าสิ่งมีชีวิตในดินที่ลดลงอาจเกิดขึ้น allelopathic ของ Snakeroot เหนียว (สาบหมา) จำพวกสีแดงที่ติดเชื้อโดยเชื้อรา endophyte allelochemi ผลิตมากขึ้น