The greatest extraction yields in p

The greatest extraction yields in pectin were obtained when highest field strength and exposure time was employed. The type of acid used also affected the yield of extraction and the composition and molar mass of pectin obtained. The hydrolytic power of tartaric acid makes it more active for extraction and also more active for degrading pectin than the other acids investigated. By using the response surface analysis, we can conclude that extraction time significantly affects the yield of pectin obtained using all acids. The microwave power significantly affects the yield only in the case of extractions carried out with nitric and tartaric acids. The pectin extracted from the peels of passion fruit exhibited medium to high degree of esterification (50.00%e64.56%). Pectins obtained by the use of acetic acid and nitric had a yield of approximately 13.0% and showed the highest DE, molar mass and uronic acid contents. Highest yields were obtained the use of tartaric acid (30%), however, the extracted pectin had some undesirable qualities, such as: low molar mass and lower uronic acid content (58.5%) and DE (50%).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อัตราผลตอบแทนการดูดมากที่สุดในเพกทินได้รับเมื่อถูกจ้างสูงสุดฟิลด์ความแข็งแรงและแสงเวลา ชนิดของกรดที่ใช้ยังได้รับผลกระทบผลผลิตของสกัด และส่วนประกอบ และมวลโมเลกุลของเพกทินที่ได้รับ พลังกรดฟอร์ความคงทนทำให้ใช้งานมากสำหรับการดูด และยังใช้งานอยู่สำหรับย่อยสลายเพคติกว่ากรดอื่น ๆ ที่ตรวจสอบ โดยการวิเคราะห์พื้นผิวตอบสนอง เราสามารถสรุปได้ว่า เวลาสกัดอย่างมีนัยสำคัญมีผลต่อผลผลิตของเพกทินที่ใช้กรดทั้งหมด ไมโครเวฟพลังงานอย่างมีนัยสำคัญมีผลต่อผลตอบแทนเฉพาะกรณีสกัดดำเนินการด้วยไนตริกและกรดฟอร์มิ เพกทินที่สกัดจากเปลือกของผลไม้แสดงปานกลางถึงระดับสูงของ esterification (50.00%e64.56%) เลือดได้ โดยการใช้กรดอะซิติก และไนตริกออกไซด์มีผลผลิตประมาณ 13.0% และพบสูงสุด DE มวลโมเลกุล และเนื้อหากรด uronic อัตราผลตอบแทนสูงสุดได้รับการใช้กรดฟอร์ (30%) แต่ เพกทินสกัดมีคุณสมบัติที่ไม่พึงปรารถนาบางอย่าง เช่น: ต่ำน้ำหนักโมเลกุลต่ำกว่ากรด uronic (58.5%) และเด (50%)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อัตราผลตอบแทนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในการสกัดเพคตินที่ได้รับเมื่อข้อมูลความแข็งแรงและความเสี่ยงที่สูงที่สุดเวลาถูกจ้างมา ชนิดของกรดได้รับผลกระทบนอกจากนี้ยังใช้อัตราผลตอบแทนของการสกัดและองค์ประกอบและมวลโมเลกุลของเพคตินที่ได้รับ พลังย่อยสลายของกรดทาร์ทาริกทำให้มันใช้งานมากขึ้นในการสกัดและยังใช้งานมากขึ้นสำหรับการย่อยสลายเพคตินกว่ากรดอื่น ๆ ตรวจสอบ โดยใช้การวิเคราะห์พื้นผิวตอบสนองเราสามารถสรุปได้เวลาสกัดที่มีนัยสำคัญส่งผลกระทบต่อผลผลิตของเพคตินที่ได้รับการใช้กรดทั้งหมด พลังไมโครเวฟอย่างมีนัยสำคัญส่งผลกระทบต่ออัตราผลตอบแทนเฉพาะในกรณีของการสกัดสารที่ดำเนินการกับกรดไนตริกและ tartaric เพคตินที่สกัดได้จากเปลือกของเสาวรสแสดงปานกลางถึงระดับสูงของ esterification (50.00% e64.56%) เพคตินที่ได้รับจากการใช้กรดอะซิติกและไนตริกมีอัตราผลตอบแทนโดยประมาณ 13.0% และแสดงให้เห็นสูงสุด DE, มวลโมเลกุลและปริมาณกรด uronic อัตราผลตอบแทนสูงสุดที่ได้รับการใช้กรดทาร์ทาริก (30%) แต่เพคตินที่สกัดได้บางคุณสมบัติที่ไม่พึงประสงค์เช่นมวลโมเลกุลต่ำและปริมาณกรด uronic ต่ำ (58.5%) และ (50%)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในการสกัดเพคตินได้ผลผลิตสูงสุด และเมื่อสนามพลังแสงเวลาที่ใช้ ชนิดของกรดที่ใช้ที่ได้รับผลกระทบยังผลผลิตในการสกัดและองค์ประกอบและมวลต่อโมลของเพคตินที่ได้รับ พลังงานย่อยสลายของกรดทาร์ทาริก มันใช้สำหรับการสกัดและยังใช้สำหรับสลายเพกตินมากกว่าอื่น ๆชนิดนี้ โดยใช้การวิเคราะห์พื้นผิวตอบสนอง เราสามารถสรุปได้ว่า เวลาที่แตกต่างกันมีผลต่อผลผลิตของการสกัดเพคตินได้ใช้กรด ไมโครเวฟพลังงานอย่างมีนัยสำคัญส่งผลกระทบต่อผลผลิตเฉพาะในกรณีของการสกัดออกมาด้วยกรดไนตริกและกรดทาร์ทาริก . เพคตินที่สกัดได้จากเปลือกเสาวรสมีกลางถึงระดับสูงของเอสเทอริฟิเคชัน ( 50.00 % e64.56 % ) เพคตินได้โดยการใช้กรด ไนตริก ได้ผลผลิตประมาณ 3.2 % และพบสูงสุด de มวลต่อโมลและปริมาณกรด uronic . ผลผลิตสูงสุดที่ได้รับการใช้กรดทาร์ทาริก ( 30% ) , อย่างไรก็ตาม , สกัดเพคติน มีคุณภาพที่ไม่พึงประสงค์เช่นมวลโมเลกุลต่ำและลดปริมาณกรด uronic 58.5 % ) และเดอ ( 50% )