It was another morning, and another

It was another morning, and another school day. Tatsuya exited the
station with Miyuki and the two of them went to meet up with their
friends, then go on their way to school. One had left earlier in the year,
and last week yet another had gone, but besides that it was the same as
since spring.
This morning, however, something different awaited Tatsuya. Before
they could find their friends, the voice of a senior called out from the
ticket gate. Both Tatsuya and Miyuki had already been aware of her
presence before she had called out.
At this time, most of the people using the station were students of First
High and associated persons. Unlike with the mass transit trains of
old, it is now uncommon to see large crowds of passengers at the
station all at the same time. Nonetheless, in order to get out of the way
of the students arriving moment by moment, the siblings walked over
to where Mayumi stood by the wall.
More than a few students flickered glances their way, but none of
them were overly concerned. There was nothing particularly wondrous
about the previous Student Council President and the current VicePresident
conversing, and that the brother of the VP was a favourite
with the previous Prez —from a gossip point of view anyway— was a
well known fact amongst First High.
In truth, there wasn't even a conversation. Without linking up and
walking to school together, Tatsuya and Miyuki went through the
ticket gate. Mayumi had uttered only one line: "After school, come to
the second cross-field club room."
The cross-field club (a club for magic combat survival games) was a
club Katsuto had once been a member of. Their second club room
implicitly served as an informal meeting place, and amongst those in
the know, it was an open secret that Katsuto continued to use this
room privately after he had left the club. Sure enough, when Tatsuya
turned up, both Mayumi and Katsuto were already waiting.
"You're alone?"
It wasn't just Katsuto who asked this, but a surprised Mayumi as well.
"Yes, you called only me after all."
Truth be told Miyuki had vehemently insisted on accompanying him,
but he had somehow eventually managed to coax her cooperation. —
The price had been as cheap as promising to accompany and treat her
to a cake buffet.
Regardless, it was evident that Tatsuya had come himself. While it
was true that Mayumi had called out Tatsuya only, she hadn't really
expected that Miyuki actually wouldn't come. Despite that, she
immediately launched into the topic at hand.
"Tatsuya-kun, last night, did you go out?"
Mayumi's question was within Tatsuya's expectations.
"I did."
He didn't add 'What of it?'
"By bike?"
"Yes."
People normally become more talkative when trying to deceive
another. Tatsuya at this moment however had no need to feign
verbosity.
"...May I ask where you were going?"
Rather, it was Mayumi who had to puzzle over how best to proceed.
She didn't have the deviousness or experience for such subtle probing.
Katsuto, waiting beside her, didn't even seem to be bothered at all.
"I was called by Yoshida who was engaging the vampire, and saw
there both the vampire as well as an unidentified magician who was
following it."
Things could take a while at this rate Tatsuya thought, as he
voluntarily decided to advance the discussion. As Mayumi blinked in
amazement, he kept his expression emotionless. Even a more
experienced adult, for example Mayumi's father, would have found it
difficult to read his face.
She had no idea what he was thinking.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันเป็นตอนเช้าอีก และโรงเรียนอีกวัน ทะสึยะออกจากการสถานีมิยูกิและเขาทั้งสองไปกับค่าของพวกเขาเพื่อน ไปแล้วในโรงเรียน หนึ่งได้จากไปก่อนหน้านี้ในปีและสัปดาห์สุดท้ายได้อีกแล้ว แต่นอกเหนือจากตั้งแต่ฤดูใบไม้ผลิเช้านี้ อย่างไรก็ตาม สิ่งที่รอคอยทะสึยะ ก่อนที่จะพวกเขาพบเพื่อน เสียงของอาวุโสที่เรียกว่าออกจากบัตรประตู ทะสึยะและมิยูกิมาแล้วระวังของเธอสถานะก่อนเธอได้เรียกในขณะนี้ ส่วนใหญ่ของคนที่ใช้สถานีมีนักเรียนครั้งแรกคนสูง และเกี่ยวข้อง ไม่เหมือนกับรถไฟขนส่งมวลชนของเก่า มันเป็นเรื่องแปลกที่จะเห็นฝูงชนขนาดใหญ่ของผู้โดยสารที่สถานีทั้งหมดในเวลาเดียวกัน กระนั้น เพื่อให้ได้ออกไปนักเรียนมาถึงขณะนี้โดยขณะนี้ พี่น้องที่เดินผ่านการที่มายูมิยืนตามผนังกว่าไม่กี่นักเรียน flickered สายตาแปลกคน แต่ไม่มีพวกเขามีความกังวลมากเกินไป ไม่มีอะไรโดยเฉพาะอย่างยิ่งในสนามประธานสภานักเรียนก่อนหน้าและ VicePresident ปัจจุบันสนทนา และที่พี่ชายของ VP เป็นสถานที่ชื่นชอบมี Prez ก่อนหน้า — จากการประจุดของมุมมองหรือ — ถูกความจริงที่รู้จักหมู่แรกสูงในความจริง มีไม่ได้แม้แต่การสนทนา ไม่ มีการเชื่อมโยงค่า และเดินไปโรงเรียนด้วยกัน ทะสึยะและมิยูกิได้บัตรประตู มายูมิได้พูดบรรทัดเดียว: "หลังเลิกเรียน มาฟิลด์ที่สองข้ามคลับห้อง"ฟิลด์ข้ามคลับ (คลับสำหรับเกมต่อสู้รอดวิเศษ) ได้คลับ Katsuto เมื่อได้สมาชิก พักที่สองของพวกเขานัยให้บริการสถานที่ประชุมอย่างไม่เป็นทางการ และ บรรดาผู้ที่อยู่ในรู้ มันเป็นความลับเปิดที่ Katsuto ยังคงใช้ห้องพักส่วนตัวหลังจากที่เขาได้จากไปคลับ นั่นเอง เมื่อทะสึยะเปิด มายูมิและ Katsuto ได้แล้วรอ"คุณคนเดียว"มันไม่ได้เพียง Katsuto ที่ถามนี้ แต่ประหลาดใจมายูมิด้วย"ใช่ คุณเรียกเฉพาะผมหลังจากทั้งหมด"ความจริงจะบอกมิยูกิที่มียืนยันโดยบนพร้อมเขาแต่เขามีอย่างใดในที่สุดจัดการคะยั้นคะยอความร่วมมือของเธอ —ราคาประหยัดที่เป็นสัญญาให้พร้อม และรักษาเธอได้บุฟเฟ่ต์เค้กไม่คำนึงถึง ไม่ชัดว่า ทะสึยะมาเอง ในขณะนั้นคือความจริงที่มายูมิได้เรียกทะสึยะเท่านั้น เธอไม่ได้จริง ๆคาดว่า มิยูกิจริงไม่มา แม้เธอนั้นทันทีเปิดเป็นหัวข้อที่"ทะสึยะ-kun คืน ได้ไปเที่ยว"คำถามของมายูมิได้ในความคาดหวังของทะสึยะ"ค่ะ"เขาไม่ได้เพิ่ม "แล้วไง'"โดยจักรยาน""ใช่"คนปกติเป็นช่างพูดมากขึ้นเมื่อพยายามที่จะหลอกลวงอื่น ทะสึยะ ณขณะนี้แต่ก็ไม่จำเป็นต้องมาทำเป็นverbosity"... ผมขอให้คุณได้ไปไหน"ค่อนข้าง มันเป็นมายูมิที่มีปริศนามากกว่ากับดำเนินการShe didn't have the deviousness or experience for such subtle probing.Katsuto, waiting beside her, didn't even seem to be bothered at all."I was called by Yoshida who was engaging the vampire, and sawthere both the vampire as well as an unidentified magician who wasfollowing it."Things could take a while at this rate Tatsuya thought, as hevoluntarily decided to advance the discussion. As Mayumi blinked inamazement, he kept his expression emotionless. Even a moreexperienced adult, for example Mayumi's father, would have found itdifficult to read his face.She had no idea what he was thinking.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นตอนเช้าอีกและวันที่โรงเรียนอื่น ทัตสึยะออกสถานีกับมิยูกิและสองของพวกเขาไปพบกับพวกเขาเพื่อนแล้วไปในทางของพวกเขาไปโรงเรียน หนึ่งออกมาจากก่อนหน้านี้ในปีที่ผ่านมาและเมื่อสัปดาห์ที่แล้วอีกหนึ่งได้หายไปแต่นอกเหนือจากที่มันเป็นเช่นเดียวกับตั้งแต่ฤดูใบไม้ผลิ. เช้าวันนี้ แต่สิ่งที่แตกต่างรอคอยมาทัตสึยะ ก่อนที่พวกเขาสามารถหาเพื่อนของพวกเขาที่เสียงของผู้บริหารระดับสูงที่เรียกว่าออกมาจากประตูตรวจตั๋ว ทั้งสองทัตสึยะและมิยูกิได้รับทราบแล้วเธอปรากฏตัวก่อนที่เธอจะได้เรียกว่าออก. ในเวลานี้ส่วนใหญ่ของคนที่ใช้สถานีเป็นนักเรียนแรกสูงและบุคคลที่เกี่ยวข้อง ซึ่งแตกต่างกับรถไฟขนส่งมวลชนของเก่าก็คือตอนนี้แปลกที่จะเห็นฝูงชนขนาดใหญ่ของผู้โดยสารที่สถานีทั้งหมดในเวลาเดียวกัน อย่างไรก็ตามเพื่อให้ได้รับออกจากทางของนักเรียนที่เดินทางมาถึงช่วงเวลาโดยขณะนี้พี่น้องเดินไปยังที่ที่มายูมิยืนอยู่ข้างผนัง. มากกว่านักเรียนไม่กี่ flickered สายตาทางของพวกเขา แต่ไม่มีของพวกเขามีความกังวลมากเกินไป ไม่มีอะไรที่น่าประหลาดใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นเรื่องเกี่ยวกับสภานักเรียนก่อนหน้านี้ประธานาธิบดีและรองประธานปัจจุบันสนทนาและที่พี่ชายของรองประธานฝ่ายเป็นที่ชื่นชอบกับก่อนหน้านี้Prez รินจุดนินทาในมุมมองของ anyway- เป็นจริงรู้จักกันดีในหมู่ผู้สูงครั้งแรก. ใน ความจริงมีไม่ได้แม้แต่การสนทนา โดยไม่ต้องมีการเชื่อมโยงขึ้นและเดินไปโรงเรียนด้วยกันทัตสึยะและมิยูกิเดินผ่านประตูตั๋ว มายูมิได้พูดเพียงหนึ่งบรรทัด: "หลังจากที่โรงเรียนมาในห้องสโมสรข้ามฟิลด์ที่สอง." สโมสรข้ามเขต (สโมสรสำหรับเกมต่อสู้อยู่รอดวิเศษ) เป็นสโมสรKatsuto ครั้งหนึ่งเคยเป็นสมาชิกของ ห้องชมรมที่สองทำหน้าที่โดยปริยายเป็นสถานที่ประชุมอย่างไม่เป็นทางการและในหมู่ผู้ที่อยู่ในรู้มันเป็นความลับที่เปิดที่Katsuto ยังคงใช้นี้ห้องพักส่วนตัวหลังจากที่เขาได้ออกจากสโมสร พอแน่ใจว่าเมื่อทัตสึยะเปิดขึ้นทั้งยูมิและ Katsuto ถูกแล้วรอ. "คุณคนเดียว?" มันไม่ใช่แค่ Katsuto ที่ถามนี้ แต่มายูมิประหลาดใจเช่นกัน. "ใช่คุณเรียกฉันเพียงคนเดียวหลังจากทั้งหมด "ความจริงจะบอกมิยูกิได้ยืนยันโกรธในที่มาพร้อมกับเขาแต่เขาก็จัดการอย่างใดในที่สุดก็จะชักชวนเธอให้ความร่วมมือ - ราคาที่ได้รับเป็นถูกเป็นสัญญาว่าจะมาพร้อมกับและปฏิบัติต่อเธอ. บุฟเฟ่ต์เค้กโดยไม่คำนึงถึงก็เห็นได้ชัดว่าทัตสึยะมีมากับตัวเอง ในขณะที่มันเป็นความจริงที่ว่ามายูมิได้เรียกว่าออกทัตสึยะเท่านั้นเธอไม่ได้จริงๆที่คาดว่ามิยูกิจริงจะไม่มา แม้จะมีที่เธอเปิดตัวทันทีในหัวข้อที่มือ. "ทัตสึยะคุงคืนที่ผ่านมาคุณก็ออกไป?" คำถามที่มายูมิเป็นที่อยู่ในความคาดหวังของทัตสึยะของ. "ผมได้." เขาไม่ได้เพิ่มอะไรมันได้หรือไม่ '" โดยจักรยาน? "" ใช่. "คนปกติกลายเป็นช่างพูดมากขึ้นเมื่อพยายามที่จะหลอกลวงอีก ทัตสึยะในขณะนี้ แต่มีความจำเป็นที่จะแสร้งไม่ฟุ่มเฟื่อย. "... ฉันอาจขอให้ที่คุณจะ?" แต่มันก็มายูมิที่ต้องปริศนามากกว่าวิธีการที่ดีที่สุดที่จะดำเนินการต่อไป. เธอไม่ได้มีความจริงใจหรือประสบการณ์ ดังกล่าวที่ลึกซึ้งละเอียด. Katsuto รออยู่ข้างเธอไม่ได้ดูเหมือนจะได้รับการใส่ใจในทุก. "ผมถูกเรียกโดยโยชิดะผู้ซึ่งได้รับการมีส่วนร่วมของแวมไพร์และเห็นมีทั้งแวมไพร์เช่นเดียวกับนักมายากลที่ไม่ปรากฏชื่อผู้ที่ได้รับต่อไปนี้มัน"สิ่งที่อาจจะใช้ในขณะที่อัตราการทัตสึยะคิดว่านี้ในขณะที่เขาสมัครใจตัดสินใจที่จะก้าวไปสู่การอภิปราย ในฐานะที่เป็นมายูมิกระพริบตาในความประหลาดใจเขาเก็บอารมณ์การแสดงออกของเขา แม้จะเป็นมากขึ้นเป็นผู้ใหญ่ที่มีประสบการณ์เช่นพ่อของมายูมิจะได้พบว่ามันยากที่จะอ่านใบหน้าของเขา. เธอมีความคิดที่ไม่มีสิ่งที่เขาคิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นเช้าของอีกวันหนึ่ง และอีกโรงเรียนวัน ทัตสึยะออกจาก
สถานีกับมิยูกิและสองของพวกเขาไปพบกับเพื่อนของพวกเขา
จากนั้นไประหว่างทางไปโรงเรียน คนซ้ายก่อนหน้านี้ในปี ,
และสัปดาห์สุดท้ายยังอื่นไปแล้ว แต่นอกเหนือจากนั้นมันเป็นกัน

ตั้งแต่ฤดูใบไม้ผลิ เช้านี้ , อย่างไรก็ตาม , บางสิ่งบางอย่างที่แตกต่างกันขึ้น ทัตสึยะ ก่อน
พวกเขาสามารถหาเพื่อนเสียงของรุ่นพี่ที่เรียกออกมาจาก
ตั๋ว ทั้งทัตสึยะกับมิยูกิได้ตระหนักถึงการปรากฏตัวของเธอ

ก่อนที่เธอจะเรียกออกมา ในเวลานี้ คนส่วนใหญ่ใช้สถานีของนักศึกษาก่อน
สูงและบุคคลที่เกี่ยวข้อง . แตกต่างกับขนส่งมวลชนรถไฟ
เก่า คือตอนนี้เรื่องแปลกที่จะเห็นฝูงชนขนาดใหญ่ของผู้โดยสารที่สถานี
ทั้งหมดในเวลาเดียวกัน อย่างไรก็ตามเพื่อที่จะหลีกทาง
ของนักเรียนที่มาถึงช่วงเวลา โดยขณะนี้ พี่น้องเดิน
ที่มายูมิยืนข้างกำแพง
มากกว่าไม่กี่ปีที่ทางริบหรี่ลงในสายตาของพวกเขา แต่ไม่มี
เป็นกังวลมากเกินไป . ไม่มีอะไรโดยเฉพาะอย่างยิ่งมหัศจรรย์
เกี่ยวกับสภานักเรียนก่อนหน้านี้ประธาน และปัจจุบัน vicepresident
สนทนากันอยู่นั้นและพี่ชายของ VP เป็นโปรด
กับ Prez - ก่อนหน้านี้จากนินทามุมมองยังไง - คือความเป็นจริงที่รู้จักกันดีในหมู่แรกสูง
.
ในความเป็นจริง ไม่มีการสนทนา โดยไม่ต้องเชื่อมโยงและ
เดินไปโรงเรียนด้วยกัน ทัตสึยะ และมิยูกิก็ผ่าน
ตั๋ว มายูมิได้พูดเพียงหนึ่งบรรทัด : " หลังจากเรียนมา

สองข้ามทุ่งห้องชมรม "
ข้ามสนาม คลับ ( ชมรมมายากลเกมการต่อสู้ ) เป็น
คลับ katsuto เคยเป็นสมาชิกของ ห้องชมรมของตนที่สอง
โดยปริยายในฐานะที่เป็นสถานที่ในการประชุม และในหมู่ผู้
ก็เปิดความลับที่ katsuto ยังคงใช้ห้องนี้
เป็นการส่วนตัว หลังจากเขาออกจากสโมสร พอแน่ใจว่าเมื่อทัตสึยะ
เปิดขึ้นมา และมี katsuto มายูมิ
รออยู่แล้ว" คุณอยู่คนเดียวเหรอ ? "
ไม่ใช่แค่ katsuto ใครถามเรื่องนี้ แต่แปลกใจ มายูมิเช่นกัน .
" ค่ะ คุณเรียกฉันหลังจากทั้งหมด . "
ความจริงแล้วมิยูกิอย่างสิ้นเชิงที่ยืนยันที่จะตามเขา ,
แต่เขาได้ในที่สุดการจัดการที่จะเกลี้ยกล่อมให้ความร่วมมือของเธอ -
ราคาถูกถูกเป็นสัญญาที่จะอยู่และดูแลเธอกับบุฟเฟ่ต์เค้ก
.
แต่มันเห็นได้ชัดว่าทัตสึยะมาเองในขณะที่มันเป็นความจริงที่มายูมิได้
" ทัตสึยะเท่านั้น เธอไม่ได้จริงๆ
คาดว่ามิยูกิที่จริงจะมาไม่ได้ แม้ที่เธอ
ทันทีเปิดตัวในหัวข้อมือ .
" ทัตสึยะคุง เมื่อคืนคุณไป ? "
คำถามมายูมิเป็นภายใน ทัตสึยะ ความคาดหวัง

" ฉันทำ . " เขาไม่ได้ใส่อะไรเลย ?
" โดยจักรยาน ?

" ใช่ " คนปกติกลายเป็นคนช่างพูดเมื่อพยายามที่จะหลอกลวง
อีก ทัตสึยะ ในช่วงเวลานี้ แต่ก็ไม่ต้องแสร้งโมเม
.
" . . . . . . . ผมขอถามว่าคุณจะไปไหน ?
แต่มันมายูมิที่มีปริศนาผ่านวิธีที่ดีที่สุดที่จะดำเนินการ .
เธอไม่ได้มีการหลอกลวงหรือประสบการณ์ดังกล่าวลึกซึ้งละเอียด .
katsuto รออยู่ข้างๆเธอไม่ได้ดูเหมือนจะรบกวนเลย .
" ฉันเรียกโดย โยชิดะ ที่เป็นเสน่ห์แวมไพร์และเห็น
มีทั้งแวมไพร์ เช่นเดียวกับที่นักมายากลที่

ต่อไปนี้ . " สิ่งที่อาจใช้เวลาสักครู่ในอัตรานี้ ทัตสึยะคิด ขณะที่เขา
สมัครใจตัดสินใจที่จะเลื่อนการอภิปราย ตามที่มายูมิกระพริบตาใน
ประหลาดใจ เขายังคงสีหน้าไร้อารมณ์ แม้แต่เพิ่มเติม
ประสบการณ์ผู้ใหญ่ สำหรับคุณพ่อตัวอย่าง มายูมิก็จะพบว่ามันค่อนข้างอ่านยาก

หน้าของเขาเธอมีความคิดว่าเค้ากำลังคิดอะไรอยู่