AbstractBackground: Amid numerous o

Abstract
Background: Amid numerous outbreaks of hand, foot and mouth disease (HFMD) in Asia over the past decade, studies on
spatio-temporal clustering are limited. Without this information the distribution of severe cases assumed to be sporadic. We
analyzed surveillance data with onset dates between 1 May 2008 to 31 October 2013 with the aim to document the spatiotemporal
clustering of HFMD cases and severe cases at the county level.
Methods: Purely temporal and purely spatial descriptive analyses were done. These were followed by a space-time scan
statistic for the whole study period and by year to detect the high risk clusters based on a discrete Poisson model.
Results: The annual incidence rate of HFMD in Guangxi increased whereas the severe cases peaked in 2010 and 2012. EV71
and CoxA16 were alternating viruses. Both HFMD cases and severe cases had a seasonal peak in April to July. The spatiotemporal
cluster of HFMD cases were mainly detected in the northeastern, central and southwestern regions, among which
three clusters were observed in Nanning, Liuzhou, Guilin city and their neighbouring areas lasting from 1.2 to 2.5 years. The
clusters of severe cases were less consistent in location and included around 40–70% of all severe cases in each year.
Conclusions: Both HFMD cases and severe cases occur in spatio-temporal clusters. The continuous epidemic in Nanning,
Liuzhou, Guilin cities and their neighbouring areas and the clusters of severe cases indicate the need for further intensive
surveillance.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อพื้นหลัง: ท่ามกลางระบาดมากมายของมือ เท้า และปากโรค (กิโลกรัม) ในเอเชียกว่าทศวรรษ การศึกษาคลัสเตอร์ spatio ขมับมีจำกัด โดยข้อมูลการกระจายรุนแรงถือว่าจะมี เราวิเคราะห์ข้อมูลการเฝ้าระวัง ด้วยวันที่เริ่มมีอาการระหว่าง 1 2551 พฤษภาคมถึง 31 2013 ตุลาคมเพื่อเอกสาร spatiotemporalคลัสเตอร์กิโลกรัมกรณีความรุนแรงในระดับเขตวิธีการ: ได้ทำวิเคราะห์อธิบายหมดจดขมับ และพื้นที่เพียงอย่างเดียว เหล่านี้ตาม space-time สแกนสถิติ สำหรับรอบระยะเวลาการศึกษาทั้งหมด และปีตรวจพบกลุ่มความเสี่ยงสูงตามแบบปัวซองแยกกันผลลัพธ์: อัตราอุบัติการณ์รายปีของในกวงซีเพิ่มขึ้นในขณะที่ peaked รุนแรงในปี 2553 และ 2012 EV71และ CoxA16 ถูกสลับไวรัส กรณีกิโลกรัมและรุนแรงได้สูงสุดตามฤดูกาลในเดือนเมษายน-กรกฎาคม Spatiotemporalคลัสเตอร์กิโลกรัมกรณีตรวจพบส่วนใหญ่ในตะวันออกเฉียงเหนือ ภาคกลาง และตะวันตกเฉียงใต้ภูมิภาค ระหว่างคลัสเตอร์ที่สามถูกสังเกตในหนานหนิง Liuzhou เมืองกุ้ยหลินและพื้นที่ของประเทศที่ยาวนานจาก 1.2 ปี 2.5 ที่คลัสเตอร์รุนแรงสอดคล้องน้อยอยู่ในตำแหน่ง และรวมประมาณ 40 – 70% ของกรณีทั้งหมดอย่างรุนแรงในแต่ละปีบทสรุป: ทั้งสองกรณีกิโลกรัมและรุนแรงที่เกิดขึ้นในคลัสเตอร์ spatio ชั่วคราว ระบาดต่อเนื่องนานนิงLiuzhou เมืองกุ้ยหลิน และพื้นที่ของประเทศ และกลุ่มรุนแรงระบุต้องเร่งรัดเพิ่มเติมเฝ้าระวังการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
พื้นหลัง: ท่ามกลางการระบาดหลายโรคมือเท้าและปาก (HFMD) ในเอเชียในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาการศึกษาเกี่ยวกับ
การจัดกลุ่ม spatio กาลจะถูก จำกัด ไม่มีข้อมูลนี้กระจายของกรณีที่รุนแรงสันนิษฐานว่าจะเป็นระยะ ๆ เรา
วิเคราะห์ข้อมูลการเฝ้าระวังกับวันที่เริ่มมีอาการระหว่าง 1 พฤษภาคม 2008 31 ตุลาคม 2013 ด้วยจุดมุ่งหมายเพื่อจัดทำเอกสาร spatiotemporal
การจัดกลุ่มของผู้ป่วยโรคมือเท้าปากและกรณีที่รุนแรงในระดับเขต.
วิธีการ: หมดจดเวลาและหมดจดการวิเคราะห์เชิงพรรณนาเชิงพื้นที่ได้ทำ เหล่านี้ถูกตามด้วยช่องว่างเวลาสแกน
สถิติสำหรับระยะเวลาการศึกษาทั้งหมดและในปีที่จะตรวจสอบกลุ่มมีความเสี่ยงสูงขึ้นอยู่กับรูปแบบที่ไม่ต่อเนื่อง Poisson.
ผลการศึกษา: อุบัติการณ์ประจำปีของโรคมือเท้าปากในกวางสีที่เพิ่มขึ้นในขณะที่กรณีที่รุนแรงแหลมในปี 2010 และ 2012 EV71
และ CoxA16 ถูกสลับไวรัส ทั้งสองกรณีโรคมือเท้าปากและกรณีที่รุนแรงได้สูงสุดตามฤดูกาลในเมษายน-กรกฎาคม spatiotemporal
กลุ่มของกรณีโรคมือเท้าปากได้รับการตรวจพบส่วนใหญ่อยู่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ, ภาคกลางและตะวันตกเฉียงใต้ของหมู่ที่
สามกลุ่มถูกตั้งข้อสังเกตในหนานหนิง, Liuzhou เมืองกุ้ยหลินและพื้นที่ใกล้เคียงของพวกเขาเป็นเวลานาน 1.2-2.5 ปี
กลุ่มของกรณีที่รุนแรงมีความสอดคล้องน้อยในสถานที่และรวมประมาณ 40-70% ของกรณีที่รุนแรงในแต่ละปี.
สรุปผลการวิจัย: ทั้งสองกรณีโรคมือเท้าปากและกรณีที่รุนแรงเกิดขึ้นในกลุ่ม spatio กาล การแพร่ระบาดอย่างต่อเนื่องในหนานหนิง,
Liuzhou เมืองกุ้ยหลินและพื้นที่ใกล้เคียงของพวกเขาและกลุ่มของกรณีที่รุนแรงบ่งบอกถึงความจำเป็นในการต่อไปอย่างเข้มข้น
การเฝ้าระวัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นหลังนามธรรม
: ท่ามกลางมากมาย การแพร่ระบาดของโรค มือ เท้า ปาก ( เปื่อย ) ในเอเชียกว่าทศวรรษที่ผ่านมาการศึกษา
การจัดกลุ่มเชิงพื้นที่และเวลามีจำกัด ไม่มีข้อมูลนี้กระจายรายถือว่ามีประปราย . เราวิเคราะห์ข้อมูลเฝ้าระวัง
เริ่มต้นวันที่ 1 พฤษภาคม 2551 ถึง 31 ตุลาคม 2556 มีเป้าหมายไปยังเอกสาร spatiotemporal
สำหรับกรณีเปื่อยและกรณีรุนแรงในระดับมณฑล .
วิธีหมดจดหมดจดวิเคราะห์เชิงพรรณนาและเชิงพื้นที่ และพบว่า ตามด้วยเวลาสแกน
สถิติสำหรับการทดลองทั้งหมดและโดยปีเพื่อตรวจหาความเสี่ยงสูง กลุ่มตามรูปแบบปัวซอ
ผลลัพธ์ : ไม่ต่อเนื่องปีอัตราอุบัติการณ์ของเปื่อยในกว่างซีเพิ่มขึ้น ส่วนกรณีที่รุนแรงสูงสุดในปี 2010 และ 2012 ev71
coxa16 สลับและมีไวรัส ทั้งสองกรณี และกรณีรุนแรง มั่นใจได้สูงสุดตามฤดูกาลในช่วงเดือนเมษายนถึงเดือนกรกฎาคม กลุ่ม spatiotemporal
กรณีเปื่อยส่วนใหญ่ที่ตรวจพบในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ , ภาคกลางและตะวันตกเฉียงใต้ ระหว่างที่
3 กลุ่มพบว่าใน Nanning Liuzhou , ,กุ้ยหลินเมืองและพื้นที่ใกล้เคียงของพวกเขาถึง 1.2 2.5 ปี
กลุ่มของกรณีที่รุนแรงสอดคล้องน้อยในสถานที่และรวมประมาณ 40 – 70% ของกรณีที่รุนแรงทั้งหมดในแต่ละปี สรุป : ทั้งเปื่อย
กรณีและกรณีรุนแรงเกิดขึ้นในเชิงพื้นที่และเวลากลุ่ม การระบาดใน Nanning
Liuzhou , ,กุ้ยหลินเมืองและพื้นที่ใกล้เคียงของพวกเขาและกลุ่มของกรณีที่รุนแรงระบุความต้องการเพิ่มเติมอย่างเข้มข้น
surveillance