A language is said to be dead or ex

A language is said to be dead or extinct when no one speaks it any more. Crystal (2002) explains that languages with only one speaker are already dead languages for language is considered alive only as long as there is someone to speak it to. He refers to implicit and explicit role of in extinction of Australian indigenous language and states that “in Australia, the presence of English has, directly or indirectly, caused great linguistic devastation, with 90% of languages moribund” (p. 87). Holmes (2008), on the contrary, believes that “many of Australian indigenous languages disappeared as a direct massacre of the aboriginal people or their death from diseases introduced by Europeans” (p. 58). As an example she refers to Tasmanian indigenous language which was exterminated with the death of its speakers. Even if accepting in Australia the dominance of English killed minority languages, this cannot be the basis for generalization. There were some extinct or disappeared minority languages which had never been exposed to English but disappeared (Holmes, 2008; Crystal, 2002). As in Latin America Crystal (2002) expounds that “English is not the language which is dominant throughout Latin America: if languages are dying there, it is not through any 'fault' of English” (p. 59). The death of a language is not a social, cultural and linguistic concern. Ecolinguistics as a new paradigm of linguistic research equals linguistic loss as a symbol of a crisis of biodiversity by putting special emphasis on indigenous languages. They maintain that a wealth of ecological information will be lost as the language is lost. This school of thought regards saving endangered languages as an important part of the larger challenge of preserving biodiversity. For example, according to Keebe (2003) loss of a language is the permanent, irrevocable loss of a certain vision of the world and is comparable to the loss of an animal or a plant. Languages die not just for one reason but due o mixture of reasons. Draw on studies (Holmes, 2008; Crystal, 2002) there seems to be three general reasons for death of minority languages; physical damage to people (can include either massacre or epidemic), active antipathy to individual languages, globalisation and assimilation of one culture within a more dominant culture. The role of English as the dominant language cannot be traced in first and second reasons; moreover the second reason seems to be a personal choice. But the last reason, which according to Crystal (2002) is the biggest reason and encompasses range of areas, causes language shift and consequently gradual death for a minority language. In this sense it is necessary to differentiate between language death and language shift. Holmes (2008) explains difference between language shift and death maintains that “language shift generally refers to the process by which one language displaces in the linguistic repertoire of a community. A key word in this definition is “process” which implies as a series of actions, language shift happens in several steps and gradually.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาษาบอกว่า จะตาย หรือสูญพันธุ์เมื่อไม่พูดใด ๆ เพิ่มเติม คริสตัล (2002) อธิบายว่า ภาษา มีลำโพงเดียวอยู่แล้วตายภาษาสำหรับภาษาถือว่ามีชีวิตอยู่เท่านั้นตราบเท่าที่มีคนมาพูดให้ เขาหมายถึงนัย และชัดเจนบทบาทของในดับภาษาถิ่นออสเตรเลีย และระบุว่า "ในออสเตรเลีย ของอังกฤษมี โดยตรง หรือโดย อ้อม เกิดความเสียหายทางภาษาดี กับ 90% ของภาษา moribund" (p. 87) โฮล์มส์ (2008), การ์ตูน เชื่อว่า "ภาษาพื้นเมืองออสเตรเลียมากมายหายไปเป็นการสังหารหมู่โดยตรงของคนพื้นเมืองหรือคนตายจากโรคที่นำ โดยชาวยุโรป" (p. 58) ตัวอย่างเช่น ที่เธออ้างถึงนี่ภาษาพื้นเมืองซึ่งถูก exterminated กับการตายของลำโพงมันเป็น แม้ยอมรับประเทศที่การปกครองของอังกฤษฆ่าภาษาชนกลุ่มน้อย นี้ไม่ได้พื้นฐานสำหรับลักษณะทั่วไป มีบางภาษาชนกลุ่มน้อยสูญพันธุ์ หรือหายตัวไปซึ่งไม่เคยได้สัมผัสกับภาษาอังกฤษแต่หายตัวไป (โฮล์มส์ 2008 คริสตัล 2002) ในริกาคริสตัล (2002) expounds ที่ "ภาษาอังกฤษไม่ใช่ภาษาซึ่งเป็นที่โดดเด่นทั่วอเมริกาละติน: ถ้าภาษากำลังตาย มีไม่ผ่าน 'รอย' ของอังกฤษ" (p. 59) การตายของภาษาไม่กังวลทางสังคม วัฒนธรรม และภาษา Ecolinguistics เป็นกระบวนทัศน์ใหม่ของการวิจัยทางภาษาเท่ากับสูญเสียภาษาเป็นสัญลักษณ์ของวิกฤตของความหลากหลายทางชีวภาพ โดยเน้นพิเศษในภาษาท้องถิ่น พวกเขารักษาความมั่งคั่งของข้อมูลระบบนิเวศจะหายไปเป็นภาษาหายไป โรงเรียนของความคิดเรื่องประหยัดนี้ใกล้สูญพันธุ์ภาษาเป็นส่วนสำคัญของความท้าทายใหญ่ของการรักษาความหลากหลายทางชีวภาพ ตัวอย่างเช่น ตาม Keebe (2003) สูญเสียภาษาคือ การสูญเสียถาวร เอาคืนไม่ได้ของวิสัยทัศน์ของโลก และเทียบได้กับการสูญเสียของสัตว์หรือพืช ภาษาตายไม่เพียงแต่ สำหรับเหตุผลหนึ่ง แต่เนื่อง จากส่วนผสม o สาเหตุ วาดบนศึกษา (โฮล์มส์ 2008 คริสตัล 2002) ดูเหมือนจะ สามทั่วไปสาเหตุการตายของภาษาชนกลุ่มน้อย ความเสียหายทางกายภาพท่าน (สามารถรวมทั้งสังหารหมู่หรือระบาด), ความเกลียดชังที่ใช้งานแต่ละภาษา นโบาย และผสมกลมกลืนของวัฒนธรรมหนึ่งในวัฒนธรรมโดดเด่นมากขึ้น ไม่สามารถติดตามบทบาทของภาษาอังกฤษเป็นภาษาหลักในหนึ่ง และสองเหตุผล นอกจากนี้ เหตุผลที่สองน่าจะ เป็นการเลือกส่วนตัว แต่สุดท้ายเหตุผล ซึ่งตามคริสตัล (2002) เป็นเหตุผล และครอบคลุมช่วงของพื้นที่ ทำให้เปลี่ยนภาษาและภาษาชนกลุ่มน้อยจึงค่อย ๆ ตาย ในแง่นี้ จึงจำเป็นต้องแยกชีวิตภาษาและเปลี่ยนภาษา โฮล์มส์ (2008) อธิบายความแตกต่างระหว่างภาษากะตายรักษาว่า "กะภาษาโดยทั่วไปหมายถึงกระบวนการที่ภาษาหนึ่งรายใหม่ ๆ ทางภาษาของชุมชน คำสำคัญในคำจำกัดความนี้คือ "กระบวนการ" ซึ่งหมายถึงเป็นชุดของการดำเนินการ กะภาษาเกิดขึ้นหลายขั้นตอน และค่อย ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาษาก็บอกว่าจะตายหรือสูญพันธุ์ไปเมื่อไม่มีใครพูดถึงมันอีกเลย คริสตัล (2002) อธิบายว่าภาษาที่มีเพียงหนึ่งเสียงเป็นภาษาที่ตายแล้วสำหรับภาษาที่ถือว่ามีชีวิตอยู่เพียงตราบเท่าที่มีใครบางคนที่จะพูดมัน เขาหมายถึงบทบาทและนัยที่ชัดเจนของการสูญเสียในการใช้ภาษาพื้นเมืองของออสเตรเลียและกล่าวว่า "ในออสเตรเลีย, การปรากฏตัวของอังกฤษได้โดยตรงหรือโดยอ้อมที่เกิดจากการทำลายล้างทางภาษาที่ดีด้วย 90% ของภาษาย่ำแย่" (พี. 87) โฮล์มส์ (2008) ในทางตรงกันข้ามเชื่อว่า "หลายภาษาพื้นเมืองออสเตรเลียหายไปเป็นหมู่โดยตรงของคนพื้นเมืองหรือการเสียชีวิตของพวกเขาจากโรคที่นำโดยชาวยุโรป" (พี. 58) เป็นตัวอย่างที่เธอหมายถึงภาษาพื้นเมืองเดวิลซึ่งถูกทำลายด้วยความตายของลำโพงของตน แม้ว่าการยอมรับในประเทศออสเตรเลียการครอบงำของภาษาชนกลุ่มน้อยภาษาอังกฤษที่ถูกฆ่าตายนี้ไม่สามารถเป็นพื้นฐานสำหรับลักษณะทั่วไป มีบางภาษาชนกลุ่มน้อยหรือสูญพันธุ์หายไปซึ่งไม่เคยได้สัมผัสกับภาษาอังกฤษได้ แต่หาย​​ไป (โฮล์มส์ 2008 คริสตัล, 2002) เช่นเดียวกับในละตินอเมริกาคริสตัล (2002) expounds ว่า "ภาษาอังกฤษไม่ใช่ภาษาที่เป็นที่โดดเด่นทั่วประเทศในละตินอเมริกา: ถ้าภาษาที่กำลังจะตายที่นั่นก็ไม่ได้ผ่านความผิดของภาษาอังกฤษ" (p. 59) การตายของภาษาไม่ได้เป็นสังคมวัฒนธรรมและภาษากังวล Ecolinguistics เป็นกระบวนทัศน์ใหม่ของการวิจัยภาษาศาสตร์เท่ากับการสูญเสียทางภาษาเป็นสัญลักษณ์ของว​​ิกฤตของความหลากหลายทางชีวภาพโดยการวางเน้นเป็นพิเศษในภาษาพื้นเมือง พวกเขายืนยันว่าความมั่งคั่งของข้อมูลในระบบนิเวศจะ​​หายไปเป็นภาษาที่จะสูญหายไป โรงเรียนนี้คิดนับถือประหยัดภาษาที่ใกล้สูญพันธุ์ในฐานะที่เป็นส่วนสำคัญของความท้าทายที่มีขนาดใหญ่ของการรักษาความหลากหลายทางชีวภาพ ยกตัวอย่างเช่นตาม Keebe (2003) การสูญเสียของภาษาเป็นถาวร, การสูญเสียเอาคืนไม่ได้มีวิสัยทัศน์ที่หนึ่งของโลกและก็เปรียบได้กับการสูญเสียของสัตว์หรือพืช ภาษาตายไม่เพียง แต่สำหรับเหตุผลหนึ่ง แต่เนื่องจาก o ส่วนผสมของเหตุผล วาดเกี่ยวกับการศึกษา (โฮล์มส์ 2008 คริสตัล, 2002) ดูเหมือนว่าจะมีสามเหตุผลทั่วไปสำหรับการตายของภาษาชนกลุ่มน้อย; ความเสียหายทางกายภาพกับคน (สามารถรวมทั้งการสังหารหมู่หรือโรคระบาด) ความเกลียดชังที่ใช้งานกับภาษาของแต่ละบุคคลโลกาภิวัตน์และการผสมผสานของวัฒนธรรมหนึ่งภายในวัฒนธรรมที่โดดเด่นมากขึ้น บทบาทของภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่โดดเด่นไม่สามารถตรวจสอบในเหตุผลแรกและครั้งที่สอง; นอกจากนี้เหตุผลที่สองน่าจะเป็นทางเลือกส่วนบุคคล แต่เหตุผลที่ผ่านมาซึ่งเป็นไปตามคริสตัล (2002) เป็นเหตุผลที่ดีที่สุดและครอบคลุมช่วงของพื้นที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของภาษาและความตายทีละน้อยดังนั้นสำหรับภาษาชนกลุ่มน้อย ในแง่นี้มันเป็นสิ่งจำเป็นที่จะแยกความแตกต่างระหว่างการตายภาษาและภาษากะ โฮล์มส์ (2008) อธิบายความแตกต่างระหว่างภาษากะและความตายยืนยันว่า "ภาษากะโดยทั่วไปหมายถึงกระบวนการที่หนึ่งภาษาแทนที่ในละครภาษาของชุมชน คำสำคัญในความหมายนี้คือ "กระบวนการ" ซึ่งหมายถึงเป็นชุดของการกระทำเปลี่ยนภาษาที่เกิดขึ้นในหลายขั้นตอนและค่อยๆ