The changes in food frequency among

The changes in food frequency among the eld-erly before and after the study intervention shows statistically significant decreases in the frequency of intake of cereals (p=0.03) and potatoes (p0.007). On the other hand, statistically signifi-cant increases were demonstrated in the intake of
vegetables (p

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

The changes in food frequency among the eld-erly before and after the study intervention shows statistically significant decreases in the frequency of intake of cereals (p=0.03) and potatoes (p0.007). On the other hand, statistically signifi-cant increases were demonstrated in the intake ofvegetables (p<0.001), fruits (p=0.009), and dairy products (p<0.001). Meanwhile, the mean frequen-cy of intake of fluids decreased from 2.3 to 1.9 (p=0.01).The percentage of elderly taking balanced diet increased from 7.8% at the pre-intervention phase to 11.3% at the post-phase. However, the difference was not statistically significant (p=0.37) as illus-trated in Fig. (3).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเปลี่ยนแปลงในความถี่อาหารในหมู่ ELD-erly ก่อนและหลังการแทรกแซงการศึกษาแสดงให้เห็นถึงการลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในความถี่ของการบริโภคของธัญพืช (p = 0.03) และมันฝรั่ง (p0.007) บนมืออื่น ๆ
ที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ-ลาดเทถูกแสดงให้เห็นในการบริโภคของผัก(p <0.001) ผลไม้ (p = 0.009) และผลิตภัณฑ์นม (p <0.001) ในขณะที่ค่าเฉลี่ย Frequen-cy ของปริมาณของของเหลวลดลง 2.3-1.9 (p = 0.01).
ร้อยละของการรับประทานอาหารที่สมดุลผู้สูงอายุเพิ่มขึ้นจาก 7.8% ในช่วงก่อนแทรกแซงเป็น 11.3% ในขั้นตอนการโพสต์ อย่างไรก็ตามความแตกต่างที่ไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p = 0.37) ขณะที่ illus-trated ในรูป (3)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเปลี่ยนแปลงความถี่ของอาหารในหมู่ erly ละมั่ง ก่อนและหลังการศึกษาการแทรกแซงแสดงอย่างมีนัยสำคัญลดลงในความถี่ของการบริโภคธัญพืช ( P = 0.03 ) และมันฝรั่ง ( p0.007 ) บนมืออื่น ๆไม่ได้แสดงสถิติ signifi เพิ่มขึ้นในการบริโภคผักของ
( p < 0.001 ) , ผลไม้ ( p = 0.009 ) และนม ( p < 0.001 ) ในขณะเดียวกันค่าเฉลี่ย frequen ไซของการบริโภคของของเหลวลดลงจาก 2.3 1.9 ( P = 0.01 )
เปอร์เซ็นต์ของผู้สูงอายุการสมดุลอาหารเพิ่มขึ้นจาก 7.8% ในเฟสก่อนการทดลองร้อยละ 11.3 ที่โพสต์เฟส อย่างไรก็ตาม ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P = 0.37 ) เป็น trated ลลัสในรูป ( 3 )