4. Costs of pesticide useThe delaye

4. Costs of pesticide use
The delayed costs from pesticide pollution are
high as a result of damage done to agricultural
production from the proliferation of pests, impacts
on other production processes, the environment
and human health.
Farmers exposed to pesticides incur costs due
to hospitalization, physician consultation and selftreatment.
Some of the costs incurred are from
hospitalization, costs of transport and costs involved
with special diets and hired labour due to
inability to work on sick days. The indirect private
costs incurred are loss of working hours and
days, loss of efficiency, the time a patient spends
visiting hospitals or a physician and loss of leisure
hours. Also loss of time for those members of the
family involved in caring for persons suffering
from pesticide exposure. Wilson (1998) has estimated
the private costs of farmers’ exposure to
pesticides in Sri Lanka. These are high. Using the
cost of illness approach, he estimates that a
farmer on average incurs a cost of around Rs
54654 a year (equal to about a month’s income)
due to exposure to pesticides. On the other hand,
use of the avertive/defensive behaviour approach
estimates the costs to be around Rs 405 a year or
about 12% of a monthly income of an average
farmer per year. The contingent valuation estimates
give a higher figure of Rs 11,471 or a cost
of more than 212
months income a year due to ill
health resulting from exposure to pesticides. The
contingent valuation approach takes into consideration
the intangible costs as well as tangible
ones. The estimates show that the country incurs
millions of Sri Lankan rupees each year in costs
due to exposure to pesticides.
Apart from health costs there are costs arising
from crop losses due to proliferation of pests and
effects on agricultural soils from pesticide pollution.
When such a situation exists, not only is the
total revenue (TR) from agriculture affected, but
also the cost of production is increased. Such a
scenario is demonstrated in Fig. 2.
Fig. 2a shows output before pollution with
limited input use (which may include pesticides)
where a sustainable system of agricultural production
is maintained. Any pollution that occurs is
assimilated by the environment. The total costs
(TC) of production are not large. Fig. 2b shows a
system of production where increasing quantities
of chemical inputs such as pesticides are used to
increase and maintain yields. Productivity increases
in the short-term and TC of production is
large due to high chemical input use. However, as
production and productivity increase with high
input use, the level of pollution (including pesticides),
too, increases. The pollution impacts on
production in the form of declining soil fertility
and the proliferation of agricultural pests due to
pesticide resistance and the decimation of beneficial
predators of pests. As a result more and more
chemical inputs have to be used to boost production
and to protect crops from pests thus increasing
the total costs of production. The costs
include: the costs of increased use of chemical
inputs, damage caused by the proliferation of
pests and farmers’ health costs arising from exposure
to pesticides. Hence, the gap between TR and
TC becomes smaller. This scenario is shown in
Fig. 2c. The figure shows that the TC of production
has increased and that the level of production
is declining. It must be pointed out that although
total output can be increased by adding extra
amounts of inputs, it only increases at a decreasing
rate. Of course, using more of the inputs
causes further problems, as the damage from pollution
(such as pesticides) increases. In such a case
the pesticide pollution impacts are multiplied and
the private and external costs keep increasing. In
other words the new technology has affected agricultural
sustainability.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4. ค่าใช้จ่ายของสารกำจัดศัตรูพืชที่ใช้
ค่าใช้จ่ายล่าช้าจากมลพิษสารกำจัดศัตรูพืชที่
สูงเป็นผลมาจากความเสียหายที่กระทำเพื่อการเกษตร
การผลิตจากการแพร่กระจายของศัตรูพืชที่มีผลกระทบต่อ
กระบวนการผลิตอื่น ๆ , สภาพแวดล้อม
และสุขภาพของมนุษย์.
เกษตรกรสัมผัสกับสารกำจัดศัตรูพืชเสียค่าใช้จ่ายเนื่องจาก
การรักษาในโรงพยาบาล ให้คำปรึกษาแพทย์และ selftreatment.
บางส่วนของค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้นจากการ
รักษาในโรงพยาบาล, ค่าใช้จ่ายในการขนส่งและค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้อง
กับอาหารพิเศษและได้รับการว่าจ้างแรงงานเนื่องจาก
ไม่สามารถที่จะทำงานในวันที่ป่วย ส่วนตัวอ้อม
ค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้นมีการสูญเสียของชั่วโมงการทำงานและ
วัน, การสูญเสียประสิทธิภาพในเวลาที่ผู้ป่วยใช้เวลา
ไปโรงพยาบาลหรือแพทย์และการสูญเสียของการพักผ่อน
ชั่วโมง นอกจากนี้ยังมีการสูญเสียเวลาสำหรับบรรดาสมาชิกของ
ครอบครัวมีส่วนร่วมในการดูแลผู้ที่มีอาการ
จากการสัมผัสสารกำจัดศัตรูพืช วิลสัน (1998) ได้มีการประมาณการ
ค่าใช้จ่ายส่วนตัวของการเปิดรับเกษตรกรในการ
กำจัดศัตรูพืชในประเทศศรีลังกา เหล่านี้จะสูง โดยใช้
ค่าใช้จ่ายของการเจ็บป่วยที่เขาคาดการณ์ว่า
เกษตรกรโดยเฉลี่ยเกิดค่าใช้จ่ายของประมาณ Rs
54,654 ปี (คิดเป็นรายได้ประมาณหนึ่งเดือน) ที่
เกิดจากการสัมผัสกับสารกำจัดศัตรูพืช ในทางตรงกันข้าม,
การใช้ avertive / วิธีการป้องกันพฤติกรรม
ประมาณการค่าใช้จ่ายที่จะเป็นรอบอาร์เอส 405 ปีหรือ
ประมาณ 12% ของรายได้ต่อเดือนเฉลี่ย
ของเกษตรกรต่อปี ประมาณการมูลค่าที่อาจเกิดขึ้น
ให้เป็นตัวเลขที่สูงขึ้นของอาร์เอส 11,471 หรือค่าใช้จ่าย
กว่า 212
เดือนรายปีเนื่องจากป่วย
สุขภาพที่เกิดจากการสัมผัสกับสารกำจัดศัตรูพืช
วิธีการประเมินมูลค่าที่คาดจะใช้เวลาในการพิจารณา
ค่าใช้จ่ายที่ไม่มีตัวตนเช่นเดียวกับการมีตัวตน
คน ประมาณการแสดงให้เห็นว่าประเทศที่เกิดขึ้น
นับล้านรูปีศรีลังกาในแต่ละปีค่าใช้จ่ายที่
เกิดจากการสัมผัสกับสารกำจัดศัตรูพืช.
นอกเหนือจากค่าใช้จ่ายด้านสุขภาพที่มีค่าใช้จ่ายที่เกิด
จากการสูญเสียพืชอันเนื่องมาจากการขยายตัวของศัตรูพืชและ
ผลกระทบต่อดินทางการเกษตรจากมลภาวะยาฆ่าแมลง.
เมื่อดังกล่าว สถานการณ์ที่มีอยู่ไม่เพียง แต่เป็น
รายได้รวม (TR) จากการเกษตรได้รับผลกระทบ แต่
ยังต้นทุนการผลิตที่เพิ่มขึ้น ดังกล่าว
สถานการณ์จะแสดงให้เห็นในรูป 2.
รูป 2a แสดงผลลัพธ์ก่อนมลพิษกับ
จำกัด การใช้อินพุท (ซึ่งอาจรวมถึงสารกำจัดศัตรูพืช)
ซึ่งเป็นระบบที่ยั่งยืนของการผลิตทางการเกษตร
ได้รับการปรับปรุง มลพิษใด ๆ ที่เกิดขึ้นคือการ
หลอมรวมจากสภาพแวดล้อม ค่าใช้จ่ายรวม
(TC) ของการผลิตไม่ได้มีขนาดใหญ่ มะเดื่อ 2b แสดงให้เห็นถึง
ระบบการผลิตที่เพิ่มขึ้นปริมาณ
ของปัจจัยการผลิตสารเคมีเช่นยาฆ่าแมลงที่ใช้ในการ
เพิ่มและรักษาอัตราผลตอบแทน การเพิ่มขึ้นของผลผลิต
ในระยะสั้นและ TC ของการผลิต
ขนาดใหญ่ที่เกิดจากการใช้สารเคมีเข้าสูง อย่างไรก็ตามในขณะที่
การเพิ่มขึ้นของการผลิตและผลผลิตสูง
ใช้ปัจจัยระดับของมลพิษ (รวมทั้งสารกำจัดศัตรูพืช),
เกินไปเพิ่มขึ้น ผลกระทบมลพิษใน
การผลิตในรูปแบบของการลดลงของความอุดมสมบูรณ์ของดิน
และการแพร่กระจายของศัตรูพืชทางการเกษตรเนื่องจากการ
ต้านทานสารกำจัดศัตรูพืชและการสังหารของประโยชน์
ล่าของศัตรูพืช เป็นผลมากขึ้นและ
ปัจจัยการผลิตสารเคมีที่ต้องนำมาใช้เพื่อเพิ่มการผลิต
และเพื่อปกป้องพืชจากศัตรูพืชจะเป็นการเพิ่ม
ค่าใช้จ่ายรวมของการผลิต ค่าใช้จ่าย
รวมถึงค่าใช้จ่ายในการใช้งานที่เพิ่มขึ้นของสารเคมีที่
ปัจจัยการผลิตเสียหายที่เกิดจากการแพร่กระจายของ
ศัตรูพืชและเกษตรกรค่าใช้จ่ายด้านสุขภาพที่เกิดจากการสัมผัส
กับสารกำจัดศัตรูพืช ดังนั้นช่องว่างระหว่าง TR และ
TC จะมีขนาดเล็ก สถานการณ์นี้จะแสดงใน
รูปที่ 2c รูปที่แสดงให้เห็นว่า TC ของการผลิต
ได้เพิ่มขึ้นและระดับของการผลิต
จะลดลง มันจะต้องชี้ให้เห็นว่าแม้ว่า
การส่งออกรวมจะเพิ่มขึ้นโดยการเพิ่มพิเศษ
จำนวนของปัจจัยการผลิตก็เพิ่มขึ้นในการลด
อัตราการ แน่นอนว่าการใช้มากขึ้นของปัจจัยการผลิตที่
ทำให้เกิดปัญหาขึ้นเนื่องจากความเสียหายจากมลพิษ
(เช่นยาฆ่าแมลง) เพิ่มขึ้น ในกรณีดังกล่าว
ส่งผลกระทบต่อมลพิษสารกำจัดศัตรูพืชจะถูกคูณและ
ค่าใช้จ่ายส่วนตัวและภายนอกให้เพิ่มมากขึ้น ใน
คำอื่น ๆ เทคโนโลยีใหม่ที่ได้รับผลกระทบทางการเกษตร
อย่างยั่งยืน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4 . ต้นทุนของการใช้สารเคมีกำจัดศัตรูพืชจากมลพิษ

ล่าช้า ต้นทุนจะสูงเป็นผลของความเสียหายที่กระทำเพื่อการผลิตทางการเกษตร
จากการแพร่กระจายของศัตรูพืชที่มีผลกระทบต่อกระบวนการผลิตอื่น ๆ
,

สิ่งแวดล้อมและสุขภาพของมนุษย์ เกษตรกรตากยาฆ่าแมลงต้องเสียค่าใช้จ่ายเนื่องจาก
เพื่อโรงพยาบาล ปรึกษาแพทย์ และ selftreatment .
บางส่วนของ ค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้นจาก
โรงพยาบาลค่าใช้จ่ายของค่าใช้จ่ายในการขนส่ง และเกี่ยวข้องกับ
กับอาหารพิเศษและแรงงานเนื่องจากการป่วย

งานวัน ทางอ้อมค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้นมีการสูญเสียส่วนตัว

วัน ชั่วโมงการทำงาน และขาดประสิทธิภาพ เวลาที่คนไข้ใช้
เยี่ยมชมโรงพยาบาลหรือแพทย์และการสูญเสียเวลาพักผ่อน

นอกจากนี้การสูญเสียเวลาที่สมาชิกในครอบครัวมีส่วนร่วมในการดูแล

คนทุกข์จากการสัมผัสสารเคมีกำจัดศัตรูพืช . วิลสัน ( 1998 ) ได้ประมาณการต้นทุนของเกษตรกรส่วนตัว

จัดแสงในศรีลังกา เหล่านี้สูง การใช้ต้นทุนของวิธีการ
เจ็บป่วย เขาประเมินว่ามีเกษตรกรเฉลี่ย incurs ต้นทุน

ประมาณ Rs 1 ปี ( เท่ากับประมาณรายได้ของเดือน )
เนื่องจากการสัมผัสกับยาฆ่าแมลง บนมืออื่น ๆ ,
ใช้ของ avertive / การป้องกันพฤติกรรมวิธีการ
ประมาณการค่าใช้จ่ายเป็นรอบ Rs 405 ปีหรือ
ประมาณ 12 % ของรายได้ต่อเดือนเฉลี่ย
ฟาร์มต่อปี มูลค่าที่ประเมิน
ให้รูปที่สูงของอาร์เอส 11471 หรือค่า

เดือนรายได้มากกว่า 212 ปี เนื่องจากป่วย
สุขภาพที่เกิดจากการสัมผัสกับสารกำจัดศัตรูพืช การประเมินโดยวิธี

จะพิจารณาต้นทุนเป็นคนที่ไม่มีตัวตนที่จับต้องได้

ประมาณการแสดงให้เห็นว่าประเทศกำลัง
ล้านรูปีศรีลังกา แต่ละปีในค่าใช้จ่าย
เนื่องจากการสัมผัสกับยาฆ่าแมลง นอกเหนือจากค่าใช้จ่ายสุขภาพ

มีต้นทุนที่เกิดจากการสูญเสียพืชเนื่องจากการแพร่กระจายของศัตรูพืชและผลในดินเกษตรจากมลพิษสารเคมี .
เมื่อสถานการณ์ดังกล่าวมีอยู่จริง แต่เป็น
รายได้รวม ( TR ) จากการเกษตร ที่ได้รับผลกระทบ แต่
นอกจากนี้ ต้นทุนการผลิตที่เพิ่มขึ้น เช่น ฉากที่แสดงให้เห็นในรูปที่ 2
.
รูปที่ 2A แสดงผลผลิต ก่อนมลพิษ
ใช้ปัจจัยจำกัด ( ซึ่งอาจรวมถึงยาฆ่าแมลง )
ที่ระบบที่ยั่งยืนของการผลิตการเกษตร
เป็นรักษา มลพิษที่เกิดขึ้นคือ
ปรับตัวตามสภาพแวดล้อม
ต้นทุนรวม ( TC ) ของการผลิตจะไม่ใหญ่ รูปที่ 2B แสดง
ระบบของการผลิตที่เพิ่มขึ้นของปัจจัยการผลิตทางเคมี เช่น ปริมาณ

ใช้ยาฆ่าแมลงเพื่อเพิ่มและรักษาผลผลิต ผลผลิตเพิ่ม
ใน TC ระยะสั้นและการผลิต
ขนาดใหญ่เนื่องจากการใช้สารเคมีเข้าสูง อย่างไรก็ตาม การผลิตและการเพิ่มผลผลิตด้วย

ใช้ป้อนสูง ระดับของมลพิษ รวมทั้งสารกำจัดศัตรูพืช )
ก็เพิ่มขึ้น มลพิษต่อ
การผลิตในรูปแบบของความอุดมสมบูรณ์ของดินลดลง และการแพร่กระจายของศัตรูพืชทางการเกษตร

เนื่องจากความต้านทานแมลงและทศนิยมของประโยชน์
ล่าของศัตรูพืช เป็นผลมากขึ้น
กระผมเคมีต้องใช้เพื่อเพิ่มการผลิต
และปกป้องพืชจากศัตรูพืชจึงเพิ่ม
ต้นทุนรวมของการผลิต ต้นทุนรวมต้นทุนเพิ่มขึ้น

ใช้ปัจจัยเคมี ,ความเสียหายที่เกิดจากการแพร่กระจายของศัตรูพืช และเกษตรกร
ต้นทุนสุขภาพที่เกิดจากการสัมผัส
กับยาฆ่าแมลง ดังนั้น ช่องว่างระหว่าง TR และ
TC จะเล็กลง ฉากนี้เป็นฉากที่แสดงใน
รูปที่ 2 . รูปที่แสดง TC ผลิต
ได้เพิ่มขึ้นและระดับของการผลิต
ลดลง . มันจะต้องชี้ให้เห็นว่าแม้ว่า
ผลผลิตทั้งหมดสามารถเพิ่มขึ้นโดยการเพิ่มเสริม
ปริมาณของปัจจัยการผลิตมันเพียง แต่เพิ่มในอัตราที่ลดลง
. แน่นอน การใช้มากขึ้นของกระผม
สาเหตุปัญหาเพิ่มเติม ขณะที่ความเสียหายจากมลพิษ
( เช่นยาฆ่าแมลง ) มากขึ้น ในกรณีเช่นนี้

จากสารเคมีมลพิษมากขึ้น และค่าใช้จ่ายส่วนตัวและภายนอกให้มากขึ้น ในคำอื่น ๆเทคโนโลยีใหม่
ได้รับผลกระทบด้านการเกษตร