The fundamental flaw underlying bot

The fundamental flaw underlying both Metcalfe's and Reed's laws is in the assignment of equal value to all connections or all groups. The underlying problem with this assumption was pointed out a century and a half ago by Henry David Thoreau in relation to the very first large telecommunications network, then being built in the United States. In his famous book Walden (1854), he wrote: "We are in great haste to construct a magnetic telegraph from Maine to Texas; but Maine and Texas, it may be, have nothing important to communicate."
As it turns out, Maine did have quite a bit to communicate with Texas--but not nearly as much as with, say, Boston and New York City. In general, connections are not all used with the same intensity. In fact, in large networks, such as the Internet, with millions and millions of potential connections between individuals, most are not used at all. So assigning equal value to all of them is not justified. This is our basic objection to Metcalfe's Law, and it's not a new one: it has been noted by many observers, including Metcalfe himself.
There are common-sense arguments that suggest Metcalfe's and Reed's laws are incorrect. For example, Reed's Law says that every new person on a network doubles its value. Adding 10 people, by this reasoning, increases its value a thousandfold (210). But that does not even remotely fit our general expectations of network values--a network with 50 010 people can't possibly be worth a thousand times as much as a network with 50 000 people.
At some point, adding one person would theoretically increase the network value by an amount equal to the whole world economy, and adding a few more people would make us all immeasurably rich. Clearly, this hasn't happened and is not likely to happen. So Reed's Law cannot be correct, even though its core insight--that there is value in group formation--is true. And, to be fair, just as Metcalfe was aware of the limitations of his law, so was Reed of his law's.
Metcalfe's Law does not lead to conclusions as obviously counterintuitive as Reed's Law. But it does fly in the face of a great deal of the history of telecommunications: if Metcalfe's Law were true, it would create overwhelming incentives for all networks relying on the same technology to merge, or at least to interconnect. These incentives would make isolated networks hard to explain.
To see this, consider two networks, each with n members. By Metcalfe's Law, each one's value is on the order of n2, so the total value of both of these separate networks is roughly 2n2. But suppose these two networks merge. Then we will effectively have a single network with 2n members, which, by Metcalfe's Law, will be worth ( 2n ) 2or 4n2--twice as much as the combined value of the two separate networks.
Surely it would require a singularly obtuse management, to say nothing of stunningly inefficient financial markets, to fail to seize this obvious opportunity to double total network value by simply combining the two. Yet historically there have been many cases of networks that resisted interconnection for a long time. For example, a century ago in the United States, the Bell System and the independent phone companies often competed in the same neighborhood, with subscribers to one being unable to call subscribers to the other. Eventually, through a combination of financial maneuvers and political pressure, such systems connected with one another, but it took two decades.
Similarly, in the late 1980s and early 1990s, the commercial online companies such as CompuServe, Prodigy, AOL, and MCIMail provided e-mail to subscribers, but only within their own systems, and it wasn't until the mid-1990s that full interconnection was achieved. More recently we have had (and continue to have) controversies about interconnection of instant messaging systems and about the free exchange of traffic between Internet service providers. The behavior of network operators in these examples is hard to explain if the value of a network grows as fast as Metcalfe's n2.
There is a further argument to make about interconnecting networks. If Metcalfe's Law were true, then two networks ought to interconnect regardless of their relative sizes. But in the real world of business and networks, only companies of roughly equal size are ever eager to interconnect. In most cases, the larger network believes it is helping the smaller one far more than it itself is being helped. Typically in such cases, the larger network demands some additional compensation before interconnecting. Our n log( n ) assessment of value is consistent with this real-world behavior of networking companies; Metcalfe's n2 is not. [See sidebar, " " for the mathematics behind this argument.]
We have, as well, developed several quantitative justifications for our n log( n ) rule-of-thumb valuation of a general communications network of size n . The most intuitive one is based on yet another rule of thumb, Zipf's Law, named for the 20th-century linguist George Kingsley Zipf.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัญหาพื้นฐานที่กฎหมายของเมตคาล์ฟและกกเป็นต้นแบบในการกำหนดค่าการเชื่อมต่อทั้งหมดหรือกลุ่มทั้งหมดเท่านั้น ปัญหาของต้นนี้ได้ชี้ให้เห็นเป็นศตวรรษครึ่งผ่านมา โดย Henry David ทอโรเกี่ยวกับเครือข่ายโทรคมนาคมขนาดใหญ่ครั้งแรก แล้วถูกสร้างขึ้นในสหรัฐอเมริกา ในหนังสือมีชื่อเสียงของเขาวอลเดน (1854), เขาเขียน: "เราจะรีบมากสร้างโทรเลขแบบแม่เหล็กจากเมนไปยังเท็กซัส แต่เมนและเท็กซัส อาจ ไม่มีอะไรสำคัญในการสื่อสาร"เป็นดังปรากฎว่า เมนไม่ได้ค่อนข้างมากการสื่อสารกับเท็กซัส - เกือบแต่ไม่เท่ากับ พูด บอสตันและนิวยอร์ก ทั่วไป การเชื่อมต่อได้ไม่หมดกับความเข้มเดียวกัน ในความเป็นจริง ในเครือข่ายขนาดใหญ่ เช่นอินเทอร์เน็ต มีเป็นล้าน ๆ อาจเชื่อมต่อระหว่างบุคคล ส่วนใหญ่จะไม่ใช้เลย ไม่ชิดขอบเพื่อ กำหนดค่าเท่ากับทั้งหมด นี่คือมรดกของเราพื้นฐานของเมตคาล์ฟกฎหมาย และมันไม่ได้ใหม่: การสังเกต โดยผู้สังเกตการณ์หลาย รวมทั้งเมตคาล์ฟเองมีอาร์กิวเมนต์ความรู้สึกทั่วไปที่แนะนำของเมตคาล์ฟ และลิ้นของกฎหมายไม่ถูกต้อง ตัวอย่าง ลิ้นของกฎหมายกล่าวว่า ทุกคนใหม่ในเครือคู่ค่า เพิ่ม 10 คน โดยเหตุผลนี้ เพิ่มค่า thousandfold (210) แต่ที่ได้จากระยะไกลพอดีสวยงามทั่วไปค่าเครือข่าย - เครือข่ายที่ มี 50 010 คนอาจจะไม่มีมูลค่าเป็นพันครั้งเป็นมากเป็นคนที่ 50 000ในบางจุด เพิ่มคนจะครั้งแรกราคาเพิ่มค่าเครือข่าย โดยจำนวนเท่ากับเศรษฐกิจโลกทั้งหมด และเพิ่มกี่คนจะทำให้เรารวย immeasurably ทั้งหมด ชัดเจน นี้ไม่ได้เกิดขึ้น และไม่น่าจะเกิดขึ้น ดังนั้น ลิ้นของกฎหมายไม่ถูกต้อง แม้ว่าการเข้าใจหลัก - ว่า มีมูลค่าในการก่อตัวของกลุ่ม - เป็นจริง ก เป็นธรรม เหมือนเมตคาล์ฟไม่ตระหนักถึงข้อจำกัดของกฎหมายของเขา การหวีพระบัญญัติกฎหมายของเมตคาล์ฟไม่นำไปสรุปเป็นชัด counterintuitive เป็นกฎหมายของลิ้น แต่มันลอยหน้ามากประวัติศาสตร์โทรคมนาคม: กฎหมายของเมตคาล์ฟได้จริง เป็นการสร้างแรงจูงใจครอบงำสำหรับเครือข่ายทั้งหมดที่พึ่งเทคโนโลยีกันผสาน หรือน้อยเชื่อม แรงจูงใจเหล่านี้จะทำให้การแยกเครือข่ายยากที่จะอธิบายเพื่อดู พิจารณาสองเครือข่าย มีสมาชิก n ตามกฎหมายของเมตคาล์ฟ แต่ละหนึ่งของค่าได้ขั้น n2 ดังนั้นมูลค่ารวมของทั้งเครือข่ายเหล่านี้แยกเป็นประมาณ 2n2 แต่สมมติเหล่านี้ผสานสองเครือข่าย แล้ว เราจะมีประสิทธิภาพได้เครือข่ายเดียวกับสมาชิก 2n ที่ ตามกฎหมายของเมตคาล์ฟ จะคุ้มค่า (2n) 2or 4n2 - สองเท่ากว่าเป็นค่ารวมของเครือข่ายที่แยกต่างหากสองแน่นอน มันต้องจัดการ singularly obtuse พูดไม่ต่ำขนาดตลาดการเงิน ไม่แย่งโอกาสค่าเครือข่ายรวมคู่นี้ชัดเจน โดยรวมเพียงสอง แต่ อดีตมีได้หลายกรณีของเครือข่ายที่ resisted ความเกี่ยวข้องกันเป็นเวลานาน ตัวอย่าง ศตวรรษที่ผ่านมาในสหรัฐอเมริกา ระบบเบลล์และบริษัทโทรศัพท์อิสระมักจะร่วมแข่งขันในย่านเดียวกัน มีสมาชิกหนึ่งจะไม่สามารถเรียกสมาชิกอีก ในที่สุด ผ่านกระบวนการทัพทางการเงินและความกดดันทางการเมือง ระบบเชื่อมต่อกับคนอื่น ได้ใช้เวลาสองทศวรรษในทำนองเดียวกัน ในปลายทศวรรษ 1980 และช่วงต้นทศวรรษ 1990 บริษัทค้าออนไลน์ เช่น CompuServe โพรดิจี AOL, MCIMail และให้อีเมลของสมาชิก แต่เฉพาะภาย ในระบบของตนเอง มันไม่ได้จนถึงช่วงกลางความเกี่ยวข้องกันเต็มที่สำเร็จ เมื่อเร็ว ๆ นี้เรามี (และยังมี) controversies เกี่ยวกับความเกี่ยวข้องกันของระบบการส่งข้อความโต้ตอบแบบทันที และการแลกเปลี่ยนรับส่งข้อมูลระหว่างผู้ให้บริการอินเทอร์เน็ตฟรี ลักษณะการทำงานของผู้ประกอบการเครือข่ายในตัวอย่างเหล่านี้คือยากที่จะอธิบายถ้า ค่าของเครือข่ายที่เติบโตอย่างรวดเร็วที่ n2 ของเมตคาล์ฟมีอาร์กิวเมนต์ต่อไปเพื่อทำเกี่ยวกับเครือข่ายที่เชื่อมต่อกัน ถ้ากฎหมายของเมตคาล์ฟจริง แล้วสองเครือข่ายควรจะเชื่อมไม่ขนาดญาติของพวกเขา แต่ในโลกจริงของธุรกิจเครือข่าย บริษัทเดียวขนาดประมาณเท่าเคยอยากเชื่อม ในกรณีส่วนใหญ่ เครือข่ายขนาดใหญ่เชื่อว่า มันจะช่วยได้น้อยมากกว่าตัวเองเป็นการช่วย โดยทั่วไปในกรณี เครือข่ายที่ใหญ่กว่าต้องจ่ายค่าชดเชยเพิ่มเติมก่อนที่จะเชื่อมต่อกัน เราล็อก n (n) การประเมินค่าเป็นสอดคล้องกับลักษณะการทำงานนี้จริงของบริษัทเครือข่าย N2 ของเมตคาล์ฟไม่ได้ [ดู sidebar, "" สำหรับคณิตศาสตร์หลังอาร์กิวเมนต์นี้]เรามี เช่น พัฒนาเหตุผลเชิงปริมาณหลายสำหรับเราล็อก n (n) กฎของนิ้วหัวแม่มือประเมินค่าของเครือข่ายสื่อสารทั่วไปขนาด n ได้ง่ายที่สุดขึ้นอยู่กับอีกกฎของหัวแม่มือ Zipf ของกฎหมาย ชื่อสำหรับนักภาษาศาสตร์ของศตวรรษที่ 20 Kingsley Zipf จอร์จ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อบกพร่องพื้นฐานพื้นฐานทั้งกฎหมายเมทคาล์ฟและกกอยู่ในการกำหนดมูลค่าเท่ากับหรือการเชื่อมต่อทั้งหมดทุกกลุ่ม ปัญหาพื้นฐานกับสมมติฐานนี้ก็ชี้ให้เห็นศตวรรษครึ่งที่ผ่านมาโดยเฮนรีเดวิด ธ อโรในความสัมพันธ์กับเครือข่ายโทรคมนาคมที่มีขนาดใหญ่เป็นครั้งแรกแล้วถูกสร้างขึ้นในประเทศสหรัฐอเมริกา ในหนังสือที่มีชื่อเสียงของเขาวอล (1854) เขาเขียนว่า: "เราอยู่ในความรีบเร่งที่จะสร้างโทรเลขแม่เหล็กจากเมนเท็กซัส แต่เมนและเท็กซัสมันอาจจะมีอะไรที่สำคัญในการสื่อสาร."
มันจะเปิดออกเมน มีไม่น้อยที่จะสื่อสารกับเท็กซัส - แต่ไม่ได้เกือบมากที่สุดเท่าที่มีการพูด, บอสตันและนิวยอร์กซิตี้ โดยทั่วไปแล้วการเชื่อมต่อที่ไม่ได้ใช้ทั้งหมดที่มีความเข้มเดียวกัน ในความเป็นจริงในระบบเครือข่ายขนาดใหญ่เช่นอินเทอร์เน็ตที่มีนับล้านและล้านของการเชื่อมต่อที่อาจเกิดขึ้นระหว่างบุคคลส่วนใหญ่จะไม่ได้ใช้เลย ดังนั้นการกำหนดค่าเท่ากันทั้งหมดของพวกเขาไม่ได้เป็นธรรม นี่คือขั้นพื้นฐานของเราคัดค้านกฎหมายของเมทคาล์ฟและก็ไม่ได้เป็นหนึ่งใหม่จะได้รับการตั้งข้อสังเกตโดยผู้สังเกตการณ์หลายคนรวมทั้งตัวเองเมทคาล์ฟ.
มีข้อโต้แย้งสามัญสำนึกที่แนะนำเมทคาล์ฟและกฎของกกมีความไม่ถูกต้อง ยกตัวอย่างเช่นกฎหมายกกบอกว่าทุกคนใหม่บนเครือข่ายคู่ค่าของมัน เพิ่ม 10 คนโดยให้เหตุผลนี้เพิ่มมูลค่าของพัน (210) แต่ที่ไม่ได้จากระยะไกลให้พอดีกับความคาดหวังของเราทั่วไปของค่าเครือข่าย -. 50 เครือข่ายที่มี 010 คนที่ไม่อาจจะมีมูลค่าเป็นพันเท่าของเครือข่ายที่มี 50 000
คนได้ในบางจุดที่เพิ่มคนคนหนึ่งในทางทฤษฎีจะเพิ่มขึ้นค่าเครือข่ายตามจำนวนเงินที่เท่ากันกับเศรษฐกิจโลกทั้งโลกและเพิ่มอีกไม่กี่คนที่จะทำให้พวกเราทุกคนที่อุดมไปด้วยล้นพ้น เห็นได้ชัดว่านี้ไม่ได้เกิดขึ้นและไม่น่าจะเกิดขึ้น ดังนั้นกฎหมายกกไม่สามารถถูกต้องถึงแม้ว่าความเข้าใจหลักของมัน - ที่มีค่าในการสร้างกลุ่ม - เป็นความจริง และเพื่อความเป็นธรรมเช่นเดียวกับเมทคาล์ฟได้ตระหนักถึงข้อ จำกัด ของกฎหมายของเขาจึงเป็นกกกฎหมายของเขา.
กฎหมายเมทคาล์ฟไม่ได้นำไปสู่ข้อสรุปที่เป็น counterintuitive เห็นได้ชัดว่าเป็นกฎหมายของกก แต่ก็ไม่บินในหน้าของการจัดการที่ดีของประวัติศาสตร์ของการสื่อสารโทรคมนาคมที่ถ้ากฎหมายของเมทคาล์ฟเป็นจริงมันจะสร้างแรงจูงใจล้นหลามสำหรับทุกเครือข่ายอาศัยเทคโนโลยีเดียวกับที่จะผสานหรืออย่างน้อยในการเชื่อมต่อ แรงจูงใจเหล่านี้จะทำให้เครือข่ายที่แยกยากที่จะอธิบาย.
เพื่อดูนี้พิจารณาสองเครือข่ายแต่ละคนมีสมาชิก n ตามกฎหมายเมทคาล์ฟของมูลค่าของแต่ละคนที่อยู่ในคำสั่งของ n2 ดังนั้นมูลค่ารวมของทั้งสองเครือข่ายที่แยกเหล่านี้คือประมาณ 2n2 แต่สมมติว่าทั้งสองเครือข่ายรวม จากนั้นเราได้อย่างมีประสิทธิภาพจะมีเครือข่ายเดียวกับสมาชิก 2n ซึ่งตามกฎหมายของเมทคาล์ฟ, จะคุ้มค่า (2n) 2or 4n2 -.
มากเป็นสองเท่ามูลค่ารวมของทั้งสองเครือข่ายที่แยกแน่นอนมันจะต้องมีการจัดการป้านแปลกประหลาดจะพูดอะไรของตลาดการเงินที่ไม่มีประสิทธิภาพโดดล้มเหลวที่จะคว้าโอกาสที่ชัดเจนที่จะเป็นสองเท่าของมูลค่ารวมของเครือข่ายโดยเพียงแค่การรวมสอง แต่ในอดีตมีหลายกรณีของเครือข่ายที่เชื่อมต่อโครงข่ายต่อต้านมาเป็นเวลานาน ยกตัวอย่างเช่นศตวรรษที่ผ่านมาในประเทศสหรัฐอเมริกา, ระบบเบลล์และ บริษัท โทรศัพท์ที่เป็นอิสระในการแข่งขันมักจะอยู่ในย่านเดียวกันกับสมาชิกอย่างใดอย่างหนึ่งไม่สามารถที่จะเรียกใช้บริการที่อื่น ๆ ในที่สุดผ่านการรวมกันของการซ้อมรบทางการเงินและแรงกดดันทางการเมืองที่ระบบดังกล่าวเชื่อมต่อกับคนอื่น แต่มันใช้เวลาสองทศวรรษที่ผ่านมา.
ในทำนองเดียวกันในช่วงปลายทศวรรษ 1980 และต้นปี 1990 บริษัท ออนไลน์ในเชิงพาณิชย์เช่น CompuServe, Prodigy, AOL และ MCIMail ให้ อีเมลให้กับสมาชิก แต่ในระบบของตัวเองและมันก็ไม่ได้จนถึงช่วงกลางปี ​​1990 ที่เชื่อมต่อโครงข่ายเต็มรูปแบบก็ประสบความสำเร็จ เมื่อเร็ว ๆ นี้เรามี (และยังคงมี) การถกเถียงเกี่ยวกับการเชื่อมต่อโครงข่ายของระบบการส่งข้อความโต้ตอบแบบทันทีและเกี่ยวกับการแลกเปลี่ยนฟรีของการจราจรระหว่างผู้ให้บริการอินเทอร์เน็ต พฤติกรรมของผู้ประกอบการเครือข่ายในตัวอย่างเหล่านี้เป็นเรื่องยากที่จะอธิบายถ้าค่าของเครือข่ายที่เติบโตเร็วที่สุดเท่าที่ n2 ของเมทคาล์ฟ.
มีข้อโต้แย้งต่อไปที่จะทำให้การเชื่อมต่อเครือข่ายเกี่ยวกับการเป็น หากกฎหมายเมทคาล์ฟของถูกจริงแล้วสองเครือข่ายควรจะเชื่อมต่อระหว่างกันโดยไม่คำนึงถึงขนาดญาติของพวกเขา แต่ในโลกแห่งความจริงของธุรกิจและเครือข่าย บริษัท เท่านั้นที่มีขนาดเท่ากับที่เคยกระตือรือร้นที่จะเชื่อมต่อระหว่างกัน ในกรณีส่วนใหญ่เครือข่ายขนาดใหญ่ที่เชื่อว่ามันจะช่วยให้หนึ่งที่มีขนาดเล็กมากเกินกว่าที่ตัวเองจะถูกช่วย โดยปกติในกรณีดังกล่าวซึ่งเป็นเครือข่ายขนาดใหญ่เรียกร้องการชดเชยบางส่วนก่อนที่จะเชื่อมต่อเพิ่มเติม n ล็อกของเรา (n) การประเมินมูลค่าที่มีความสอดคล้องกับพฤติกรรมจริงของ บริษัท เครือข่าย; n2 เมทคาล์ฟไม่ได้เป็น [ดูแถบด้านข้าง "," คณิตศาสตร์ที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้.]
เราได้เป็นอย่างดีการพัฒนาเหตุผลเชิงปริมาณหลายล็อกของเรา n (n) การประเมินมูลค่ากฎของหัวแม่มือของเครือข่ายการสื่อสารทั่วไปของขนาด n หนึ่งที่ใช้งานง่ายที่สุดจะขึ้นอยู่กับ แต่กฎของหัวแม่มืออีก Zipf กฎหมายของการตั้งชื่อตามนักภาษาศาสตร์ศตวรรษที่ 20 จอร์จคิงสลีย์ Zipf

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนข้อบกพร่องพื้นฐานต้นแบบทั้ง เมตคาล์ฟและรีดเป็นกฎในงานมีค่าเท่ากับการเชื่อมต่อทั้งหมด หรือกลุ่ม ปัญหาสำคัญกับสมมติฐานนี้ก็ชี้ให้เห็นศตวรรษครึ่งที่ผ่านมาโดยเฮนรีเดวิดทอโรในความสัมพันธ์เป็นเครือข่ายโทรคมนาคมขนาดใหญ่ ถูกสร้างขึ้นในสหรัฐอเมริกา ในหนังสือที่มีชื่อเสียงของเขา วอลเดน ( 1854 ) เขาเขียน :" เราอยู่ในดีรีบสร้างโทรเลขแม่เหล็กจากเมนเท็กซัส แต่เมน และ เท็กซัส มันอาจจะไม่มีอะไรที่สำคัญในการสื่อสาร . "
ปรากฏว่าเมนก็มีไม่น้อยที่จะสื่อสารกับเท็กซัส -- แต่ไม่เท่าที่กับ , พูด , บอสตันและนิวยอร์ก . โดยทั่วไปการเชื่อมต่อที่ไม่ได้ใช้กับความเข้มเดียวกัน ในความเป็นจริงในเครือข่ายขนาดใหญ่เช่น อินเทอร์เน็ต กับล้านของการเชื่อมต่อที่อาจเกิดขึ้นระหว่างบุคคล ส่วนใหญ่จะไม่ใช้เลย เพื่อให้เท่ากับค่าทั้งหมดของพวกเขาที่ไม่ชอบธรรม นี่คือโจทย์พื้นฐานของเรา เมตคาล์ฟเป็นกฎหมาย และมันไม่ได้เป็นหนึ่งใหม่จะได้รับการตั้งข้อสังเกตโดยผู้สังเกตการณ์หลายคนรวมทั้ง
เมตคาล์ฟตัวเองมีสามัญสำนึกการแนะนำเมตคาล์ฟและรีด กฎหมายที่ไม่ถูกต้อง ตัวอย่างเช่น กฎหมาย รีด กล่าวว่า ทุกคนใหม่บนเครือข่ายเพิ่มมูลค่าของมัน เพิ่ม 10 คน ด้วยเหตุผลนี้ เพิ่มมูลค่าอย่างทวีคูณ ( 210 )แต่ที่ไม่ได้จากระยะไกลให้พอดีกับความคาดหวังทั่วไปของค่าเครือข่าย -- เครือข่ายกับ 50 010 คนไม่มีทางเป็นพันเท่าของเครือข่ายกับ 50 , 000 คน
ในบางจุด เพิ่มหนึ่งคน ในทางทฤษฎีจะเพิ่มมูลค่าของเครือข่าย โดยมีปริมาณเท่ากับเศรษฐกิจทั้งโลก และเพิ่ม คนน้อยมากจะทำให้เราเป็นล้นพ้นที่อุดมไปด้วย อย่างชัดเจนเรื่องนี้ยังไม่เกิดขึ้น และไม่น่าจะเกิดขึ้น ดังนั้น สามีไม่สามารถรีด ถูกต้อง ถึงแม้ว่าหลักของข้อมูลเชิงลึกว่ามีมูลค่าในการสร้างกลุ่ม . . . จริง และเพื่อความยุติธรรม เช่นเดียวกับ เมตคาล์ฟตระหนักถึงข้อจำกัดของกฎหมายของเขา จึงถูกรีดกฎหมายของเขา .
เมตคาล์ฟกฎหมายไม่ได้นำไปสู่ข้อสรุปที่แน่ชัด counterintuitive เป็นกฎหมายของรีดแต่จะบินในหน้าของการจัดการที่ดีของประวัติศาสตร์ของการสื่อสารโทรคมนาคม : ถ้าเมตคาล์ฟเป็นกฎหมายจริง มันจะสร้างแรงจูงใจอย่างท่วมท้นสำหรับเครือข่ายทั้งหมดใช้เทคโนโลยีเดียวกันผสาน หรืออย่างน้อย 3 . แรงจูงใจเหล่านี้จะแยกเครือข่ายยากที่จะอธิบาย .
ที่เห็นนี้ พิจารณาสองเครือข่าย แต่ละ กับสมาชิก โดยเมตคาล์ฟเป็นกฎหมาย