Benevolent Leadership— Ayman and Ch

Benevolent Leadership— Ayman and Chemers (1983) found evidence for a Benevolent
Paternalistic leadership dimension in Iran which has been corroborated in other Asian cultures.
Different from power, this dimension derives from Confucianism within Asian cultures and
reflects a patriarchal model of governing social order and leadership by emphasizing virtuous
living, extolling the ideal of the (male) scholar-leader and his benevolent rule within a tradition
of filial piety. It reflects the willingness of the leader to be benevolent toward his followers and
allowing them to emerge; it contrasts with the notion of followers needing to seize power and
authority. The notion of benevolent authority has not been incorporated in current theories of
leadership, which tend to reflect North American and western biases

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้นำเมตตา — อิสลามิกจีและ Chemers (1983) พบหลักฐานมีเมตตาขนาดผู้นำ paternalistic ในอิหร่านซึ่งได้รับเวลาในวัฒนธรรมเอเชียอื่น ๆแตกต่างจากพลังงาน มิตินี้มาจากลัทธิขงจื๊อภายในวัฒนธรรมเอเชีย และสะท้อนให้เห็นถึงแบบจำลองปิตุของสังคมและเป็นผู้นำ โดยเน้นคุณธรรมชีวิต extolling ในอุดมคติผู้นำทางวิชาการ (เพศชาย) และกฎของเขามีเมตตาภายในประเพณีการยึดถือความกตัญญู มันสะท้อนให้เห็นถึงความตั้งใจของผู้นำจะมีเมตตาต่อลูกศิษย์ของเขา และช่วยให้พวกเขาโผล่ มันตัดกับความคิดของการยึดอำนาจ และหน่วยงาน ความคิดของผู้มีอำนาจมีเมตตาไม่ได้ถูกรวมในปัจจุบันทฤษฎีของความเป็นผู้นำ ซึ่งมักจะสะท้อนให้เห็นถึงอคติที่อเมริกาเหนือ และตะวันตก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใจดี Leadership- Ayman และ Chemers (1983) พบหลักฐานการกุศล
มิติผู้นำบิดาในอิหร่านซึ่งได้รับการยืนยันในวัฒนธรรมอื่น ๆ ในเอเชีย.
แตกต่างจากอำนาจมิตินี้มาจากขงจื้อที่อยู่ในวัฒนธรรมเอเชียและ
สะท้อนให้เห็นถึงรูปแบบปิตาธิปไตปกครองเพื่อสังคมและ โดยเน้นความเป็นผู้นำที่มีคุณธรรม
นั่งเล่นช็อปอุดมคติของ (ชาย) นักวิชาการผู้นำและกฎใจดีของเขาภายในประเพณี
ของลูกกตัญญู มันสะท้อนให้เห็นถึงความตั้งใจของผู้นำที่จะมีความเมตตาที่มีต่อลูกศิษย์ของเขาและ
ช่วยให้พวกเขาโผล่ออกมา; มันขัดแย้งกับความคิดของผู้ติดตามที่จำเป็นที่จะยึดอำนาจและ
ผู้มีอำนาจ ความคิดของผู้มีอำนาจใจดียังไม่ได้รับการจัดตั้งในทฤษฎีปัจจุบันของ
ผู้นำซึ่งมีแนวโน้มที่จะสะท้อนให้เห็นถึงอเมริกาเหนือและอคติทางทิศตะวันตก