Southeast Asia has the greatest div

Southeast Asia has the greatest diversity of mangrove species in the world, and mangrove forests provide multiple ecosystem services upon which millions of people depend. Mangroves enhance fisheries by providing habitat for young fishes and offer coastal protection against storms and floods. They also store substantially higher densities of carbon, as compared to most other ecosystems globally, thus playing an important role in soaking up carbon dioxide emissions and mitigating climate change.

Despite their benefits, mangrove forests in Southeast Asia have experienced extensive deforestation over the last few decades due to global demand for commodities. This phenomenon is likely to persist, given the continued increase in population and global affluence.

Assistant Professor Daniel Friess from the Department of Geography at the National University of Singapore (NUS), and Dr Daniel Richards, who was formerly with the Department and is now with the Department of Animal and Plant Sciences at The University of Sheffield, recently concluded a study examining the factors leading to mangrove deforestation in Southeast Asia between 2000 and 2012.

The researchers discovered that the mangrove deforestation rates in Southeast Asia were lower than previously thought. They also identified the rapid expansion of rice agriculture in Myanmar, and sustained conversion of mangroves to oil palm plantations in Malaysia and Indonesia, as increasing and under-recognised threats to the mangrove ecosystems.

The findings were published in the journal Proceedings of the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เอเชียตะวันออกเฉียงใต้มีหลากหลายพันธุ์ป่าชายเลนมากที่สุดในโลก และป่าชายเลนให้บริการระบบนิเวศหลายที่ซึ่งผู้คนนับล้านขึ้น ป่าชายเลนเพิ่มประมง โดยการให้อยู่อาศัยในปลาเล็ก และนำเสนอเพื่อป้องกันพายุและน้ำท่วมชายฝั่ง พวกเขายังเก็บสูงมากความหนาแน่นของคาร์บอน เมื่อเทียบกับระบบนิเวศอื่น ๆ ส่วนใหญ่ทั่วโลก เล่นจึง มีบทบาทสำคัญในแหล่งปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ และบรรเทาการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศแม้ มีประโยชน์ ป่าชายเลนของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มีประสบการณ์การทำลายป่าอย่างละเอียดกว่าไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมาเนื่องจากความต้องการสินค้าโภคภัณฑ์ทั่วโลก ปรากฏการณ์นี้มีแนวโน้มเข้ม ให้เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องในประชากรและ affluence ทั่วโลกผู้ช่วยศาสตราจารย์ Daniel Friess จากภาควิชาภูมิศาสตร์ในชาติมหาวิทยาลัยของสิงคโปร์ และดร. Daniel ริชาร์ด ที่เดิมกับแผนกเป็นแผนกของสัตว์และพืชศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยเชฟฟิลด์ เพิ่งสรุปการศึกษาตรวจสอบปัจจัยที่นำไปสู่การทำลายป่าชายเลนในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ระหว่าง 2000 และ 2012นักวิจัยค้นพบว่า อัตราการทำลายป่าชายเลนในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้คนที่ต่ำกว่าที่คิดไว้ก่อนหน้านี้ ระบุจะยังขยายตัวอย่างรวดเร็วของข้าวเกษตรในพม่า และ sustained แปลงโกรฟส์ปลูกปาล์มน้ำมันในมาเลเซียและอินโดนีเซีย เป็นภัยคุกคามต่อระบบนิเวศป่าชายเลนเพิ่มขึ้น และ ยังภายใต้ผลการวิจัยเผยในรายวิชาการสถาบันวิทยาศาสตร์แห่งชาติในเดือน 2015 ธันวาคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เอเชียตะวันออกเฉียงใต้มีความหลากหลายของสิ่งมีชีวิตที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลกป่าชายเลนและป่าโกงกางให้บริการของระบบนิเวศหลายตามที่ผู้คนนับล้านขึ้น ป่าชายเลนเพิ่มการประมงโดยการให้ที่อยู่อาศัยสำหรับปลาเล็กและมีการป้องกันชายฝั่งทะเลกับพายุและน้ำท่วม พวกเขายังเก็บความหนาแน่นสูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของคาร์บอนเป็นที่สุดเมื่อเทียบกับระบบนิเวศอื่น ๆ ทั่วโลกจึงมีบทบาทสำคัญในการดื่มด่ำกับการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์และบรรเทาการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศ. แม้จะมีประโยชน์ของพวกเขาป่าชายเลนในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มีประสบการณ์ตัดไม้ทำลายป่าอย่างกว้างขวางในช่วงที่ผ่านมาไม่กี่คน ทศวรรษที่ผ่านมาเนื่องจากความต้องการทั่วโลกสำหรับสินค้าโภคภัณฑ์ ปรากฏการณ์นี้มีแนวโน้มที่จะยังคงมีอยู่ให้เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องในประชากรและความมั่งคั่งทั่วโลก. ผู้ช่วยศาสตราจารย์แดเนียล Friess จากภาควิชาภูมิศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยแห่งชาติสิงคโปร์ (NUS) และดรแดเนียลริชาร์ดที่เคยเป็นกับกรมและขณะนี้ กับกรมวิทยาศาสตร์การสัตว์และพืชที่มหาวิทยาลัยเชฟฟีลด์เมื่อเร็ว ๆ นี้ได้ข้อสรุปการศึกษาการตรวจสอบปัจจัยที่นำไปสู่การตัดไม้ทำลายป่าโกงกางในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ระหว่างปี 2000 และปี 2012 นักวิจัยได้ค้นพบว่าอัตราการตัดไม้ทำลายป่าโกงกางในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มีค่าต่ำกว่าที่เคยคิด พวกเขายังระบุว่าการขยายตัวอย่างรวดเร็วของการเกษตรข้าวในพม่าและการแปลงอย่างยั่งยืนของป่าโกงกางที่จะสวนปาล์มน้ำมันในประเทศมาเลเซียและอินโดนีเซียที่เพิ่มขึ้นและภัยคุกคามที่อยู่ภายใต้การได้รับการยอมรับให้กับระบบนิเวศป่าชายเลน. ผลการวิจัยได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิชาการของสถาบันการศึกษาแห่งชาติ of Sciences ในธันวาคม 2015